Π'τανα η μαθητρια?

"Εισαι μοναχοπαιδι ε;" μου λεει ο τυπος και κουναει με νοημα το κεφαλι του.
Μεσα στο μυαλο του εχει ηδη καταλαβει τι ειμαι, πως λειτουργω, πως θα μιλησω και τι θα πω..
Οταν δε, του ερθει ο ουρανος σφοντυλι, θα προσπαθησει να με καλουπωσει μεσα στο πλαισιο που "πρεπει " να κινουμαι η θα μου βαλει καινουργια κορνιζα.

Πολλες φορες πηγαινα, πιο μικρη σε μια παρεα και με επιανε η μαλακια μου.
Αρχιζα να εκφραζομαι σαν αντρας.
Ελεγα ομως αστειες ιστοριες.

Αμεσως εβλεπα τις σκεψεις ζωγραφισμενες πανω στις φατσες.
Δεν θα σταθω καν στις γυναικες.
Οι αντρες ηταν σε αναλογια 80%,19% και 1%
Το 80 σκεφτοταν οτι αν χρησιμοποιουσα την λεξη αρχιδια, αυτο σημαινει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ οτι μου αρεσει και να τα μπουκωνομαι,
οποτε εκανε την κινηση του...αν ηταν τελειως ημι-ηλιθιοι που ζουσαν στον φανταστικο κοσμο της τσοντας οπου η γκομενα ειναι παντα ετοιμη και προθυμη.
Οι υπολοιποι απλα σκεφτονταν οτι αν λεω "αρχιδι", για πλακα, τι θα γινει αν νευριασω και αστο που να τρεχεις τωωωωρααα...
(και απο μια αποψη, αυτο επιδιωκα)

Το 19% ηταν οι λεγομενοι σφιχτοκωληδες.
Που σε κοιτανε απο ψηλα και σκεφτονται οτι το επιπεδο σου ειναι μαπα και οτι εισαι μαλακισμενη.
Η οτι εισαι πουτανα.
Αν και οι πρωτοι το σκεφτονται αλλα δεν εχουν προβλημα με αυτο.
Αλλωστε....ημουν τραγουδιστρια.:P
Προσωπικα πιστευω οτι οσα δεν φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια και οτι οι εν λογο τυποι ειναι της σχολης "θελω μια γυναικα υπακουη, μουγκη, τυφλη, με ωραιο κωλο."


Το σπανιο 1% θα ηταν ενας τυπος ησυχος σχετικα, που τα ματια του θα γελουσαν και θα διασκεδαζε πραγματικα, "πιανοντας" το γαμημενο αστειο που ειπες, χωρις να κολλησει στην λεξη "αρχιδι"
Ενας τυπος που δεν θα επρεπε να σε βαλει αναγκαστικα σε μια κατηγορια.
Ειναι σοβαρη;
Ειναι πουτανα;



Παμε μια βολτουλα στις σχεσεις εκεινης της εποχης.
Ο ενας με γνωρισε στα 13.
Μεχρι τα 19 μου ειχε μαθει, το φιλι, το χαδι, το σεξ, τις κουτουλιες, το κερατο, την προδοσια, και τον φοβο.
Απο τα 16 παλευα να εδραιωσω λιγο το Εγω μου.
Ως ποτε θα ημουν "μαθητρια?"
Ως ποτε θα επρεπε να ειμαι το κοριτσακι του?

Χωρισαμε στα 19 γιατι δεν εβαλα την φουστα που ηθελε.
Και γιατι αγαπουσα τον κολλητο μου.
Δεν τον αγαπουσα οπως ειχε αγαπησει αυτος "την κολλητη μου" και ολο το λυκειο, αλλα δεν εχει σημασια.
Αυτος λοιπον δεν μπορουσε με τιποτα να χωνεψει οτι μπορουσα να παρω πρωτοβουλια.

Και δεν ηταν ο μονος τωρα που το σκεφτομαι.
Οσοι ειδαν την ευαλωτη πλευρα μου δεν αντεχαν να με βλεπουν να λικνιζομαι προκλητικα στο 9μιση εβδομαδες.
Και οσοι με γνωρισαν μετα το εννιαμιση εβδομαδες, δεν πιστευανε οτι δεν τρελλαινομαι για ακροβατικα, και οτι προτιμω 1000 φορες να δω μια ταινια παρα να βγαλω τα ματια μου.
Ειδικα αν κανει κρυο.



Προχτες μου ειπε μια τυπισσα, ελαφρως νταρντανα
"εσυ σεξυ? εσυ εισαι γατι."
Πεντε λεπτα πιο πριν χορευα και τρεγουδουσα το big spender και ο πρωην μου ηταν στα ορια του εγκεφαλικου.
he didnt know how to precess it I guess.

μαθητρια?
Πουτανα?


Πολλες φορες με πλησιαζουν και με ρωτανε και καταλαβαινω απο τις ερωτησεις οτι υπαρχει μια υστερικη αναγκη να γινει μια καταταξη.
Το καταλαβαινω απο μια αποψη.
Οταν ειμαστε μωρα και πλησιαζουμε πχ την φωτια,
μαθαινουμε να λεμε "κακο", για να μην καουμε ξανα.

Εκπαιδευτηκε ο εγκεφαλος να ανγνωριζει καποια πραγματα για να επιβιωσει και να προστατευτει.
Μονο που οι περισσοτεροι το εχουν παραχεσει.

Υπαρχει τρομερη ανασφαλεια μαλλον γιατι ολοι εχουν γινει critics για να μην πω δικαστες.
Ομολογω οτι εγω την γλυτωσα.
Ισως γιατι η μανα μου ηταν περιεργη, ισως γιατι ειμαι φοβερη φαντασμενη ψωναρα(εκει που εχω λογους), δεν καθησα ποτε να το κανω αυτο.
Παρα ειμαι εγωκεντρικη.
Αν με πειραξει καποιος του βγαζω ψυχογραφημα, αλλα σε γενικες γραμμες δεν ξεκινω με το να τον κατηγοριοποιησω καπου, ισως και αυτος ναταν ο χαμος μου τελικα.

καμια φορα καταλαβαινω τι ατομα εχω μαζεψει διπλα μου(οταν κοιταω με τα ματια των εξω), η το ποσο διαφορετικοι κοσμοι μαζευονται στα παρτι μου.
απο την μια ο παραγωγος πχ της Πασπαλα
Ή μια καθηγητρια φιλολογιας, πανεπιστημιου
και απο την αλλη, η μπουζουκτσου που φλερταρει με τον υδραυλικο μου.

Δεν μ αρεσει να τους βλεπω ετσι.
Και καμια φορα κοιταω μεσα απο τα ματια καποιων "φιλων" και βρισκω τον κοσμο του πολυ
"στειρο " και φοβισμενο για τα γουστα μου.
Οχι δεν μ' αρεσει να βλεπω τους αλλους ετσι.


Θα εχανα πολλα πραγματα.






Στο καραοκι, βλεπω τελικα και με τι διαθεση κοιταει ο αλλος τον κοσμο.
Θα χειροκροτησει τον αφωνο για το θαρρος του?
Θα χαρει μαζι του για το επιτευγμα του να βγει και να εκτεθει στον κοσμο?
Η θα κατσει σε μια σκοτεινη γωνια να κρινει και να κοροιδεψει, στην ασφαλεια
που του παρεχει η απομακρυνση του προβολεα?



Εσυ που εισαι τοσο ερωτικη, ντρεπεσαι? δεν το πιστευω.
Εσυ που εισαι τοσο διαβασμενη, να μιλας τοσο ωμα, τι κριμα.
Εσυ που εισαι τοσο ξενερωτη, τι σεξυ και μαλακιες μου λες? Εισαι σαν μπουμπου
(δυστυχως αυτο το ειχα ακουσει απο γκομενο)
Εσυ εισαι υπερβολικα καλη.Οριοθετησου.
Εσυ που δεν σηκωνεις μυγα στο σπαθι σου;
Εισαι μητρικη και "μανα του λοχου"
Εισαι ψυχρη και σκληρη.
Εισαι ειρων και ντιβα.
Παραεισαι προσιτη και ευκολη.


Πουτανα η μαθητρια?
Μαθητρια η πουτανα?

Μαθητρια ελεγε η μαμα
πουτανα ελεγε ο μπαμπας

Ευσεβεις ποθοι?
Φοβιες?



Μηπως απλα ο καθενας καθρεφτιζεται και ερμηνευει αυτα που εχει μεσα του,
αυτο που ΜΠΟΡΕΙ να ειναι ο ιδιος (η Οχι) ;
νομιζω τοχε πει και ο Φρουντ.
Προβολες, νομιζω λεγεται.


in the mean time, και μεχρι να κανει ο καθενας την πορεια του...
Πειραζει που εγω ειμαι λιγο απ΄ολα ,
και πειραζει που θα θελα καμια φορα
να υπαρχει αποδοχη
χωρις αιτια?

Θα ηταν η ζωη μας λιγο πιο ευκολη, λιγο πιο ευχαριστη και σαφως λιγοτερο σπαζαρχιδικη.


δηλαδη το δεντρο στο πεζοδρομιο το αξιολογουμε για να δουμε αν εχει το δικαιωμα να ειναι εκει?
Κοιταμε το χρωμα και την υφη του και το θελουμε η το απορριπτουμε?
Αποφασιζουμε αν του αξιζει να υπαρχει κατω απο τον ιδιο ουρανο με μας?
(Αν δεν εχει φυλλα Πραντα και πιστοποιητικο γνησιοτητας οτι φυτευτηκε στο Γιεηλ, την πουτσ...ε)

Δεν νομιζω.

Γιατι το κωλο δεντρο ναχει πιο πολλα δικαιωματα απο μενα δηλαδη?

Και γιατι εγω ναχω πιο πολλα δικαιωματα απο σενα?
(στο μυαλο μου δηλαδη και κουνια που με κουναγε....)


Εκτος αν μερικοι απο μας δεν χεζουν, κλανουν, ρευωνται, κανουν εμετο, σκαλιζουν την μυτη τους, και σκορπανε τριανταφυλλα στο καθε ανοιγμα της ανατομιας τους.
Εκει παω πασο.