Πυρετος το Σαββατοβραδο

Αυτες οι μερες στο κρεβατι, μ'ενα παιδι να ψηνεται στον πυρετο με καθηλωσανε.
Δεν μου βγηκε το γνωστο παραπονιαρικο, αλλωστε ποιος θα με ακουγε?
Ομως μεσα στην ζαλαδα μου ειδα για πρωτη φορα τον γκρεμο που πλησιαζει, τα χρεη...
Τα βαλα κατω.
Αν δεν βρω συντομα μια σταθερη βραδυνη εβδομαδιαια εμφανιση την εκατσα.
Εχασα τον εναν μαθητη, και πριν τον χασω ήμουν ήδη μειον 100-200 ευρω το μηνα. Αλλα με τα live, kati γινοτανε.

Χτες εμεινα στο κρεβατι και στριφοργυρναγα. Με πονουσαν οι γαμπες μου, εκει, διπλα στο καλαμι. Τι ελεγε η θεωρια;
Πονος στο γονατο ακαμψια χαρακτηρα, πονος αυχενα αρνηση να δεις κατι, πονος στην μεση οικονομικα προβληματα....
sure enough το πρωι ποναγε η μεση μου, και ο αυχενας μου, προδιδοντας οτι κοιμηθηκα σφιγγμενη, ο πονος στα δοντια μου προδιδε οτι τα ετριζα.


Η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν σκεφτηκα πως θα μπορουσε να ηταν η ζωη μου αλλιως και ετσι δεν νιωθω παρα μονο περηφανεια και ευτυχια που είμαστε με την μικρη μια οικογενεια.
Ομως μες την θολουρα του πυρετου σκεφτηκα οτι πρεπει να παω για δουλεια, κι ας εχω πυρετο, γιατι ειμαι τσιμα τσιμα.
Και εκει το μυαλο μου ταξιδεψε στην εποχη που ΄καθομουν σπιτι, ζωγραφιζα, δεν ειχα υποχρεωσεις, ακομα κιοταν γεννηθηκε το παιδι, δεν ειχα αυτο το αγχος και φυσικα δεν ειχα τοση κουραση.
Νιωθω κουρασμενη.
Πολυ κουρασμενη.
Θα ηταν καλα να υπηρχε καποιος να μοιραστουμε τα βαρη, τα εξοδα, και να μπορει ο ενας να γειρει πανω στον αλλον οταν χρειαστει.

Εκει ενιωσα καπως.
Επειδη δεν ενιωθα να εχω επιλογη στην παρουσα φαση.
Αν ειχα, το πιθανοτερο θα ήταν να μεινω μονη, αλλα αυτο -το οτι δεν μπορω να επιλεξω- με γονατισε.
Χτες ηρθε ο Σουγκαρενιος να με δει και η μικρη εδειξε τον χειροτερο εαυτο της.
Καθαρη ζηλεια.
Και σκεφτομαι, αν αντιδρα ετσι με τον Σουγκαρ, τι θα γινει αν μπει αντρας στην ζωη μου?
Επισης μου ζηταει πολυ συχνα τον πατερα της.
Κατι που δεν μου αρεσει διολου.
Καλως η κακως δεν τον εχω για σταθερο χαρακτηρα, ειδικα οταν ερωτευεται, ολες οι υποχρεωσεις του, του την σπανε.
Ομως τωρα, η μικρη μπορει να καταλαβει.
Και παντα -αθελα του- θα πατησει πανω της για να αντιδρασει σ εμενα, νομιζοντας οτι εγω κρυβομαι πισω απο το παιδι.
Καμια φορα οι διαλογοι ειναι γελοιοι, κατι σαν
"Πιασε το παιδι! Θα πεσει!"
"Οχι, ολο με διαταζεις"


Εχω να παραδωσω το βιβλιο, τελειωνει η διορια, να κανω προβα, να κανω μια μεταφραση, να παω για μαθημα, να βγαλω λεφτα, να γινω καλα, να ειμαι δυνατη, να βγω, να ερωτευτω, να ζησω...


Ειμαι κουρασμενη, παω να ξαπλωσω.
Και αυριο μερα ειναι....