Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Saturday, July 01, 2006

Διαζυγιου προβληματα

Φετος, λογω οικονομικων δυσκολιων υπολογιζα να παω διακοπες για λιγες μερες και περιμενα
1) ποτε θα μου δωσει λεφτα η μανα μου(300 ευρω)
2) ποτε θα επαιρνα κατι λεφτα που ΜΠΟΡΕΙ να παρω (400) μεταξυ 5-10 Ιουλιου
3) αν θα πληρωνωμουν απο κατι αρθρα( ποσο ψιλοαγνωστο)
Εγω ειχα μαζεψει 300
Η μανα μου μου τα εδωσε
μενανε τα 400 και αν θα τα παρω
Προορισμος
Ροδος...λιγες μερες στην κολλητη και λιγες στο ξενοδοχειο(να ξεκουραστω και εγω ετσι?)
η λιγες μερες Καλαματα σε κατι φιλους (οποτε παρουν την αδεια τους)
η λιγες μερες Σκοπελο η Κυθηρα αλλα λαβαινοντας υποψη οτι μπορω να παω μονο οποτε μπορουν εκεινοι-θα ερθει σοι μετα- και η θαλασσα ειναι μακρυα ...θα ειμαστε εξαρτωμενοι απο τους οικοδεσποτες κατι που δεν βολευει κανεναν μας.(Αλλα αν ειναι η εσχατη λυση για να κανει η μικρη μπανιο...)
Δευτερα περιμενω απαντηση για μια δουλεια.
Υπαρχει πιθανοτητα στις 17 να κανω μια εργασια.
Αρα?
Αρα η φευγω τωρα και γυρναω πριν τις 17, η φευγω γυρω στις 5-10 που θα παρω τα αλλα χρηματα ζωντας μεχρι τοτε σε ενα ζεστο σπιτι(δεν εκανα σερβις το αιρκοντισιον και δεν το ρισκαρω μετα την βροχιτιδα που περασα) με τα ακρως απαραιτητα αφου εχω μονο τα 300 που μαζεψα.
Η τα τρωω εδω ή εκει.
δεν υπαρχουν 150 λυσεις.

Στο μεταξυ ειχα πει στην πρωην πεθερα μου οτι θα ηθελα να της παω το παιδι για πρωτη φορα στο χωριο για λιγες μερες.
Δοκιμη ουσιαστικα κανω.
Εκεινη ειπε οτι θα ηθελε να ειναι και ο πατερας της μικρης μαζι, δεν ειχα αντιρρηση.
Οπως και δεν εχω αντιρρηση να την παρει για διακοπες.
Αρκει να μην πανε καπου οδικως.
Μακρυ ταξιδι μονοι τους σε ενα αυτοκινητο και με τον τροπο που οδηγει, μου σηκωνεται η τριχα.
Φυσικα αυτο ειναι μεγαλη πηγη καβγαδων και τριβης γιατι το ριχνει στο κατα ποσο εχει δικαιωματα και το καταλαβαινω αλλα στην ζωη δεν ειναι ολα μαυρο ασπρο.
Στα 5 χρονια ειχε 4 μικροτρακαρισματα και στο ενα ηταν και το παιδι μεσα, και μπορει να μην εφταιγε οπως λεει,αλλα αν δεν παιρνεις ρισκα και δεν οδηγεις υπεροπτικα και νευρικα, πολλα αποφευγονται. Αυτο ξερω εγω.



Ο πατερας της πηρε αδεια για τις 10 του μηνος.
Θα ειναι ελευθερος δηλαδη απο τις 8 Iουνιου.

Και να εφευγα αυριο, θα επρεπε να κοψω τις διακοπες μας στην μεση για να προλαβει να την παρει. Αν περιμενα μεχρι να τελειωσει η δικη του εβδομαδα τα λεφτα θα σωθουν.
Με πιεζε να του δωσω μια απαντηση και το καταλαβαινω και αυτο, αλλα ηταν τοσο ρευστα τα πραγματα, περιμενω και γω απο αλλους και δεν μπορουσα να ξερω.
Στην τελικη το σκεπτικο μου ηταν να κανω το προγραμμα μου και αν συμπεσει η αδεια του με την παραμονη μας στην Αθηνα,να παρει το παιδι...καλως η κακως, διαζυγιο αυτο σημαινει.Χωριστοι δρομοι χωριστα πλανα και σχεδια.

Ομως δεν ειναι του χαρακτηρα μου.
Η κολλητη μου εχει ενα προβλημα υγειας και ηρθε Αθηνα και ενω επεμενε να παω σπιτι της αποφασισα να θυσιασω την Ροδο( και την μοναδικη λυση που θα ξεκουραζε ΚΑΙ εμενα)και να περιμενω να γυρισουν ο πρωην με το παιδι απο το χωριο,και να παμε μετα Καλαματα με οτι λεφτα θα εχουν μεινει ως τις 17 του μηνα.
θα ντυνομουν το επομενο σαβ/κο πρωι πρωι θα ξυπναγα, και θα πηγαινα με τον πρωην μου 4 ωρες ταξιδι( και δεν θελωωωω) και θα εφευγα με το λεωφορειο αυθημερον η την επομενη (και θα περναγα ενα πολυ αβολο βραδυ με τον αδερφο του και την γυναικα του αλλα δεν γαμιεται)
Στραβομουτσουνιασε.
Δεν θα με αφηνεις να καπνισω στο ταξιδι, θελω να ακουω μουσικη,...
Εκανα οτι δεν το ακουσα, δεν μπηκα στην διαδικασια να του θυμισω οτι τα ηχεια ειναι σταυτια της μικρης και οτι η σταχτη και ο καπνος την ενοχλουν.
Δεν σταθηκα καν στην αγενεια και στην ελλειψη εκτιμησης του γεγονοτος οτι κανω το προγραμμα μου ανω κατω για να μην χασουν αυτο το πενθημερο μαζι.

και απο κεινη την ωρα εχω πονοκεφαλο.
Εχω θυμωσει με μενα,νιωθω οτι κανω too much.
Πηρα τηλεφωνο τους Καλαματιανους..κανενα νεο απο το μετωπο, θα μπορεσουν να παρουν την αδεια τους ακομα ισως και την περιοδο που το παιδι θα ειναι με τον πατερα της.

δξλαδη πλεον κινδυνευω να μην κανω διακοπες για τις δικες του.

Ξυπνησα το πρωι μουσκεμα στον ιδρωτα, σε ενα δωματιο στο οποιο ηταν στο πατωμα ολα τα περιεχομενα των ραφιων, κουκλακια παιχνιδακια και ενα παιδι ιδρωμενο, φωνακλαδικο.
"δεν θα αντεξω" σκεφτηκα.
Τον πηρα τηλεφωνο και του ειπα οτι υπαρχει περιπτωση αν οι της Καλαματας να παρουν αδεια την ιδια περιοδονα μην παει το παιδι στο χωριο οπως ειναι λογικο αλλωστε. "θα παρεις αδεια ΚΑΙ τον Αυγουστο, σωστα;" ρωτησα

μουρμουραγε.
το καταλαβαινω

Αρχισε ενας καταιγισμος απο ΕΓΩ
"Εγω δεν θα επαιρνα αδεια αν δεν ηταν να παρω το παιδι" (μονο που εγω δεν του ζητησα ουτε να παρει αδεια ουτε τιποτα αλλα το παραβλεπουμε)
"Εγω ειμαι στο ενα ποδι για το ποτε ΕΣΥ μπορεις" (λυπαμαι που η φτωχια μου και οι αναποδιες μου σου χαλανε το προγραμμα, αλλα δεν καταλαβαινω τι θες απο μενα με αυτην σου την δηλωση)
"Εγω βαρεθηκα τις αλλαγες" (εγω να δεις)
"Εγω εχω προβλημα εξ αιτιας σου"


πηρα μια βαθια ανασα
ναι ηταν ενας τροπος να τα ερμηνευσεις κι αυτος.

"Καλε μου, δεν ειπα οτι δεν θα την παρεις, σου ειπα οτι αν συμπεσει η Καλαματα με την περιοδο εκεινη, θα πρπει να την παρεις τον Αυγουστο γιατι ηδη θυσιασα την Ροδο, δεν θα θυσιασω και την Καλαματα."
"κοιτας μονο την παρτη σου"

Εμεινα μαλακας στο τηλεφωνο.
"αν κοιταζα την παρτη μου δεν θα ειχαμε καν αυτην την συζητηση"
"δεν γινεται να εισαι πιο ξεκαθαρη? ετσι μου δημιουργεις προβλημα"
"μμμ...Εγω εχω προβλημα καλε μου, και προσπαθω να βολεψω και ολο τον κοσμο. ΕΓΩ εχω προβλημα, δεν θα ασχοληθω αλλο με τις επιπτωσεις που εχει σε σενα"
"κανε οτι γουσταρεις δεν θα την παρω"
"ακομα κιαν δεν παιξει η Καλαματα?"
"ναι θα κανω αλλα σχεδια τωρα"
"πριν λιγο δεν μου ειπες οτι αν δεν παρεις την μικρη δεν εχεις σχεδιασει τιποτ αλλο?"
"ναι αλλα γιατι να πανε χαμενες οι μερες?"

Ειλικρινα δεν το καταλαβαινα
Η μαλλον τον καταλαβαινα.
πεισμα και αντιδραση
σε μια κατασταση οπου και οι δυο εχουμε δικιο αλλα τουλαχιστον εγω το προσπαθουσα( και τα ακουγα απο πανω, ενω δεν ειμαι υποχρεωμενη να τον βαλω στην εξισωση. αν αυριο, οντας ξαναπαντρεμενη, περιμενα την αδεια του ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ, θα ειχα παλι τετοια;)


Αποτελεσμα
Απο κει που θα επαιρνε το παιδι ΑΝ συμπιπταν οι μερες, βρεθηκα να τρεχω να προλαβω να φτιαξω το προγραμμα μου αναλογα με την αδεια του, να θυσιαζω και να ξεβολευομαι και να την "ακουω"...

δεν εχω καμια διαθεση ουτε στο χωριο να παω και να κουραστω, ουτε να κανω το παραμικρο, αφου σκεφτεται μονο τον εαυτο του και δεν ειναι ποτε ευχαριστημενος.
ενιωσα οπως τοτε που ειμασταν παντρεμενοι.
Ηταν φυσιολογικο ΟΛΟΙ να ειμαστε δορυφοροι του.

Αρχισα να σκεφτομαι...
Η μικρη ολο τον χρονο παιζει με τον μπαμπα αλλα ποτε με την μαμα που ειναι κουρασμενη, με το "μη" και το "κανε".
τα καλοκαιρια ειναι η εποχη που βρισκομαστε, ξαναγνωριζομαστε εις βαθος και οι διακοπες μας, ο χρονος που δενομαστε σε αλλο επιπεδο.

Ο μπαμπας φετος θελει την μικρη.
Ο μπαμπας φετος ειναι ελευθερος.
Μπορει να ειναι ασχετο μπορει ομως να ειναι και σχετικο.
Περισι ο μπαμπας, οταν γυρισαμε μετα απο 3 εβδομαδες(αντι για 2) και ενω ηταν το σαβ/κο της μαζι του, σηκωθηκε και εφυγε.
Απο αντιδραση που παρατεινα τις διακοπες μας χωρις να τον ρωτησω(?)
Ποτε δεν καταλαβα το σκεπτικο του εφοσον ημουν πισω για το καθιερωμενο σαβατοκυριακο του.
Εφυγε
Δεν με ειδοπιησε, δεν με υπολογισε αλλα δεν υπολογισε ουτε την μικρη και το γεγονος οτι μπορει να απογοητευονταν
Οχι επειδη ειχε αδεια για διακοπες(κατι που θα το καταλαβαινα, σιγα μην τις κοψει η τις χασει περιμενοντας εμας να γυρισουμε) αλλα για το σαβ/κο... με την γκομενα.
και σταρχιδια του αν εγω ειχα πει στην μικρη οτι θα δει τον μπαμπα της και βρεθηκα το σαβ/κο με ενα παιδι ενω επρεπε να κανω αλλα πραγματα. Με το ετσι θελω. "Δεν με υπολογιζεις εσυ δεν σε υπολογιζω εγω" μου ειχε πει. Και δεν ηξερα αν επρεπε να ουρλιαξω "χτυπωντας εμενα μαλακα χτυπαε το παιδι" η να του εξηγησω τα αυτονοητα οτι εφοσον την εχω ολη την εβδομαδα και ειμαι κυριος κηδεμονας, λογικο ειναι αν μπορω να παρατεινω τις διακοπες μας, δεν του στερω τιποτα ουτε του φορτωνω ενα παιδι ενω εχει αλλες υποχρεωσεις, ενω εκεινος φευγοντας το καθιερωμενο σαβατοκυριακο δειχνει πανελλη ελλειψη σεβασμου προς το ατομο μου, ελλειψη ωριμοτητας και πληγωνει και το παιδι του.
Η μαλλον θα το πληγωνε αν της ειχα πει οτι θα παει στον μπαμπα της.
Αλλα δεν της το ειχα πει.
κατι το γεγονος οτι δεν ειχε παρει ουτε μια φορα τηλεφωνο στις 3 εβδομαδες κατι το ενστικτο μου, υπηρξα προνοητικη
Οπως ειμαι τωρα.
Περιμενω να δω πως θα ειναι τα πραγματα οταν θα εχει κατι αλλο στην ζωη του.
Η εικονα που μου δινει ΕΜΕΝΑ, ειναι ασταθης.
Αν πραγματι εχει δεθει με το παιδι τωρα που μεγαλωσε και περασανε τα δυσκολα, η αν ειναι απλα φαση και θα της στερησει ολη αυτην την προσοχη και τον χρονο οταν βρει κατι αλλο που θα γεμιζει το μυαλο του.


Θελω να ειναι μαζι, θελω να την παρει.
Η μικρη τον λατρευει.
Και γω θα ξεκουραστω.
Οσο ομως αντιδρα ετσι και ερμηνευει τα παντα μεσα απο το εγωιστικο πρισμα( εσυ κανεις οτι θες), ενω αυτο που ζουμε ειναι πολυ απλα τα προβληματα που δημιουργουνται οταν ενα ζευγαρι χωριζει, δεν νιωθω και πολυ μεγαλη ασφαλεια ως προς την κριση του, τα βαθυτερα κινητρα του και το ποσο ουσιαστικα το ολο θεμα ειναι η μικρη η το ποιος εχει τον ελεγχο...

Θα τον επαιρνα να του πω οτι μιλησα με Καλαματα , να τα βρουμε καπως αλλα δεν θεωρω οτι πρεπει. Δεν ξερω ισως κανω και λαθος.
Μαλλον θα φυγουμε μετα τις 15 αν παμε καλαματα.
Θελω να δω μηπως φυγω την τριτη και να γυρισω πριν της 17.
Αυτο που με βολευει δηλαδη πραγματικα.
Νιωθω ανακουφιση και αισθηση ελευθεριας.
Και δεν θεωρω οτι πρεπει να τον παρω μετα τα πεισματα που κανει.Απο την αλλη τον ξερω...θα βρει τροπο να "παρει το αιμα του πισω"
He always does.


Ειναι πραγματικα κριμα να μην υπαρχει καλη θεληση και διαθεση κατανοησης και απο τις 2 πλευρες.Το προσπαθησα και βρηκα και τον μπελα μου.
Δεν μπορουμε να σκεφτομαστε ολοι τα θελω του ενος.

it just doesnt work like this
anymore.



Οι αποψεις ειναι καλοδεχουμενες
(οχι επι του πρωην η εμενα thank you very much)και το αν βλεπετε καποια αλλη λυση που εγω δεν σκεφτηκα.
η και μαρτυριες αλλονων χωρισμενων;

11 comments:

gsatelite said...

...Aπότι καταλαβα,παιζουν πολλα σε πολυ λιγο χρονο.Δυστυχως,αν δεν υπαρχει σενεννοηση και κοινη γραμμη σε μερικα πραγματα,δεν προκεται να βγαλεις ακρη,ποτε.
Φιλικες συμβουλες:Μαθε να υπολογιζεις την ζωη σου ΜΕ την μικρη μαζι σου.Αν δεν μπορεις να κανεις κατι χωρις αυτην,μην το κανονιζεις,απότι φαινεται οι αναγκες σου(να κανεις καποια πραγματα για σενα,σε χρονο που εσυ μπορεις και θελεις) δεν γινονται αντιληπτες και δεκτικες απο την αλλη πλευρα.Καλως η κακως,η μικρουλα ειναι το κουκλακι που αλλαζει χερια κατα το δοκουν του καθενος απο τους δυο,που ζητατε χρονο για παρτη σας-δικαιως- για πραγματα με τους λογους του καθενα.Εχεις φυσικα ενα συν,οτι εισαι μαλλον πολλυ πιο διαλακτικη σε καποιες καταστασεις-λογικο σαν μανα-για να μην πληγωθει η μικρουλα.
Απο την αλλη,το θεμα ειναι οι αναγκες της,το ποτε,το πως,και με ποιο τροπο κανονιστει να ειναι καποιος μαζι της,ειναι μαλλον το τελευταιο που την ενδιαφερει,απλα σας θελει,και τους δυο,ανεξαρτητα απο το ποιον καυγα θα κανετε για να συμφωνησετε μεταξυ σας.
Δεν ειναι δικαιο,και το ξερω,να μην εχεις χρονο για παρτη σου ενω η αλλη πλευρα κανει ο,τι και οποτε γουσταρει...αλλα σου εχει δειξει οτι ετσι σκοπευει να φερεται και στο μελλον....you got to live with it..δεν εχεις πολλες επιλογες...Φτιαξε πλανα τα οποια να περιεχουν και τις δυο σας,αν κατσει τωρα και του αλλουνου η προσφορα τοτε πραττεις αναλογως..ειδαλλως,κανεις ο,τι ειχες προγραμματισει απο την αρχη...για τις δυο σας...ναι,δεν ειναι δικαιο,αλλα τελικα,σε ολη αυτην την Κραμερ-εντιον-Κραμερ σχεση τι ειναι;
(..το βαρυνα λιγο,αλλα οπως μου ηρθαν τα ειπα..μπορει να βγηκα και off topic,δεν ξερω...take it or burn it..:-)...)

Lili said...

Re sy Gsat, αυτο καταλάβες;
Το προβλημα μου δεν ειναι αν θα κανω κατι με η χωρις το παιδι.
το παιδι ειναι δεμενο στον γοφο μου οπου παει, παω δεν τιθεται θεμα οποτε ολο το επεξηγηματικο για το πως νιωθει ηταν εκτος.

το θεμα ειναι οτι θελει να την παρει μια συγκεκριμενη στιγμη που εμενα δεν με βολευει.
και ειναι λογικο αυτος να σκεφτεται τον εαυτο του και το προγραμμα του οπως ειναι λογικο να σκεφτομαι και γω τον εαυτο μου και το προγραμμα μου.
Το παραλογο ειναι οτι περιμενει να σκεφτω αυτον-που το κανω- εις βαρος του προγραμματος μου και των δικων μου αναγκων, θελω, οπως θες πεστο.

gsatelite said...

..ε,οκ,και εγω καπως ετσι το καταλαβα,αλλα μαλλον δεν το διατυπωσα σωστα..Παραμανει ομως η γνωμη οτι πρεπει να παψεις να περιμενεις απο τον αλλον την κινηση που θα βολεψει εσενα,αφου αποδεδειγμενα κινειται σκεπτομενος την παρτη του,και περιμενει και απο σενα να πραξεις το ιδιο,δηλ.να πραξεις σκεπτομενη αυτον και μονο....
Το βλεπω οτι η μικρη ειναι δεμενη στο γοφο σου,οπως λες,φαινεται απο τα γραπτα σου,το θεμα ειναι οτι δεν μπορεις να αποδεσμευτεις απο αυτην οταν εχει την αναγκη να παρεις αερα...ε,και ο αλλος σε πιεζει βλεποντας ακριβως και πραττει οπως πραττει..απο την αλλη,αυτος δεν εχει ,απ'οτι φαινεται,τετοια προβληματα,οποτε θελει την δεχεται(η αλλοιως σου κανει χαρη,κατ'αυτον)οποτε θελει ,οχι...Μια το βλεπει το θεμα αυστηρα "διαζυγιο"μια οπως τον βολεψει...Εξ'ου και η προτροπη μου να υπολογιζεις τις κινησεις σου με δεδομενο οτι μπορει και να μην ...got it?

gsatelite said...

..pst!καλο μηνα δεν σου'πα...:-))

Mona Sax said...

den ksero
isos einai ki asxeto
alla mipos sou pataei koumpia kai se ekmetaleuetai...
p.x(leme tora!)
mporei na vlepei ekeinos oti exeis oli tin kali diathesi na exei i mikri sou ton patera tis..
e kai na to exei kanei koumpaki kai na to pataei opote feel like it?
den gnorizo,alla an ginete kati tetoio
den einai sosto.kai gia tis 2 sas.

. said...

απ ό,τι κατάλαβα οι επιλογές σου είναι μέχρι τις 17 ιουλίου. Στις 17 και μετά θα πάρεις χρηματα. Πιό μετά δε βολέυει; ώστε να έχεις τα χρήματα και να χει τελειώσει η δουλειά σου; αν μπορέις πιό με΄τα, ίσως βολέυει να είναι με τον μπαμπά της μέχρι τις 17 και μετά να πάτε κάπου μαζι.

Αν κάτι δεν κατάλαβα καλά - η αλήθεια έιναι ότι μπερδέυτηκα κάπως- τότε όντως η μόνη λύση είναι να την πάρει ο μπαμπάς της τον Αύγουστο. Από την άλλη, μήπως υπάρχει πε΄ριπτωση να βρεις κάτι οικονομικό την περίοδο που σε βολέυει, ώστε να κάνετε διακοπές; αλλά έτσι απλά θα αλλάξεις παραστάσεις, δεν θα ξεκουραστείς.

Μπερδεύτηκα κι εγώ... ελπίζω να βρεθεί λύση

Lili said...

μαρια δεν νομιζω.
απλα ετσι ειναι
μια ετσι μια γιουβετσι.

μαριλινα οχι δεν ειναι ακριβως ετσι.
αν δεν υπολογισω τον μπαμπα της φευγω και στα μεσα της αλλης εβδομαδας και γυρναω οποτε μου τελειωσουν τα λεφτα/
!7 παιζεται να κανω μια συνεντευξη και μετα τις 15 τελικα παιζει η Καλαματα.
Οποτε νο προμπλεμο, απο Δευτερα λογικα ειμαι ελευθερη να φυγω.


αλλα καταλαβαιν νω την απογοητευση του και την στεναχωρια του και νιωθω απαισια.
Του ειπα οκ
(κατω απο πιεση ειναι αληθεια για μια απαντηση)
και τωρα του ειπα οτι επαιζε και να μην την παρει.

Αντιδρωντας με πεισμα με ελευθερωνει και ειναι επιλογη του αλλα δεν μπορω να μην σκεφτομαι την στεναχωρια του και εκεινου...καταλαβαινεις;


ειναι απλο
η το θελω /αναγκη το δικο μου
η το δικο του.
Και οση ταση και ανα εχω να θυσιαστω και να πω "το δικο του" κρατιεμαι γιατι οσο του δινω τοσο ζηταει και τα θεωρει δεδομενα και στο τελος χαλιεμαι απιστυτα.

τα παθηματα γινονται μαθηματα βλεπεις.

Filboid Studge said...

lili, κατέβασα τα τραγούδια σου και μού άρεσαν ιδιαίτερα.
Κάμε χρήση του δώρου.
T'en fais pas, on les aura!

Lili said...

filboid σ ευχαριστω αλλα δεν καταλαβα περι δωρου.

all the animals
Η αληθεια ειναι οτι δεν φερνει το παιδι σε επαφη με καμια τωρα(αποσο ξερω)και ειναι θετικο γιατι η μικλρη τον βλεπει μονο μια φορα την εβδομαδα. καλο ειναι να μην τον μοιραζεται αφου εχουν τοση λιγη επαφη.'
Μου εδωσε ομως να καταλαβω οτι αυτο θα αλλαξει ακριβως την στιγμη που εγω θα φερω καποιον στην ζωη μας.
its a fucking contest for him.

Γιατι εσυ και οχι εγω.

Τελος παντων.

Filboid Studge said...

Lili,
you're a gifted singer.
Use your gift, and use it well!
:)

Lili said...

Τη συμπαθεια μου...

Eπιλογος
η καλαματα παιζει πιο αργα. του το ειπα
"εχω κανει αλλα σχεδια τωρα"

(και γω η χαζη που νομιζα οτι ολα αυτα γινονται για να μεινει με το παιδι του...)

Τον Αυγουστο θα την παρεις?
"σου ειπα οτι εχω κανει σχεδια"

Οκ


Πηρα την πεθερα μου και την ενημερωσα.
Το βραδυ με πηρε τηλεφωνο ο πατερας της, ζητωντας την για τον Αυγουστο.
Αλλα ζητωντας μου να παω με το λεοφωρειο και το παιδι στο χωριο και αυτος με το αυτοκινητο.
του ειπα οτι θα το σκεφτω, επεμενε, του ειπα οτι αγγιζει τα ορια της αγενειας, με ρωτησε γιατι.
Αναστεναξα και κλεισαμε.

πηρα την πρωην πεθερα μου.
ναι οπως το ειχα καταλαβει, τον ειχε παρει και υπηρξε καταλυτης στην αποφαση του.

"με γεμιζει ανασφαλεια το γεγονος οτι κανει πραγματα μετα απο πιεση η παροτρυνση και δινουμε μια εικονα στην μικρη που ειναι ψευτικη, και της δημιουργουμε expectations που αυριο εκεινος δεν θα εκπληρωνει αποτι φαινεται"

"μα εχει αλλαξει προς το καλυτερο"
"its not enough" σκεφτηκα

"θα δειξει" της ειπα.



Ας ελπισουμε να μην εχει κοστος μονο.

My first book

My first book
A funny Homebirth