Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Tuesday, August 29, 2006

Χαζο κοριτσακι, τυχερο κοριτσακι

Kαπου στα τελη της δεκαετιας του 80, αρχες ενενηντα,ημουν μοντελο ζωγραφου, του Τακη Μωραιτη, και ηταν ενα πολυ καλο χαρτζιλικι.Εβγαζα γυρω στα 5000 δραχμες για 2-3 ωρες.Τοτε τα τσιγαρα ειχαν-αν θυμαμαι καλα-100 με 200 δρχ.
Ταυτοχρονα ειχαμε γνωρισει οικογενειακως την Μαιρη Δρακοπουλου (δεν κανω name dropping απλα το τονιζω για να δειξω οτι δεν ημουν ψωνισμενη χωρις λογο, ειχα απο πισω μια ειδικη)και κεινη προφανως απο ευγενεια με ειχε στειλει σε μια δυο οντισιον.Ολα αυτα μια εποχη πολυ πριν βγουν ευες Αδαμ, Ρεες τουτουντζη με σωστες αναλογιες, και που ακομα η φιλη μου η Μαρια το επαιζε μοντελο κανοντας catwalk με εσωρουχα σε μπαρακια οπως η robroy η downtown στα κατω πετραλωνα.
Καλο στην αυτοποποιθηση εκανε, λεφτα εβγαζε, ενδοιασμο για τα εσωρουχα δεν ειχε(αργοτερα εμαθα εκανε και τσοντα και εχω φαγωθει να την βρω!)με γεια της με χαρα της.
Εγω επαιζα σε αλλη ομαδα. Ειχα ωραιο προσωπο προσπαθουσα να δω αν χρειαζοταν καποιο κομμωτηριο, μια μακιγιεζ...χαρζιλικι να βγαζω δηλαδη.
Ολο αυτο το ψαξιμο μουκανε καλο γιατι κατεληξα να πιστυω οτι μπορω και τελικα κατεληξα να κανω τηλεοραση σε μια εποχη που η τηλεοραση ειχε θεοκλειστες πορτες(και να την ανοιξω εγω για αλλους)
Ομως πριν απο αυτο ειχα την εξης εμπειρια.
Καταστημα ρουχων στην ομονοια ζητουσε κοπελιτσες να φορανε τα ρουχα τους στο καταστημα.
ξεκιναω, παω, συνανταω τον ιδιοκτητη (?)ο οποιος αφηνει αλλον στο ποστο του και μου λεει να τον ακολουθησω.
Περπατησαμε αρκετη ωρα και οταν ειδα οτι φταναμε σπιτι του αρχισα να νιωθω αβολα.
Μπηκαμε σε ενα ισογειο και μου ζητησε να φορεσω 3 ρουχα.
Τα εβαλα, με ειδε.
Μετα μου ζητησε να γδυθω να δει το σωμα μου.
Αρνηθηκα.
Μου ζητησε να βαλω εστω ενα σορτσακι και ενα τι σερτ να δει τις γραμμες μου.
Πλεον ηθελα να φυγω αλλα ειπα να μην πανικοβληθω.
Εβαλα το σορτσακι και το τισερτ.
καθοταν στο κρεβατι.
εκανα μια γυρα στον εαυτο μου και πηγα να κινησω προς το μπανιο.
"βρεξε το μπλουζακι σου να δω τουλαχιστον τις γραμμες σου" με παρακαλεσε.
Ενιωθα την υπομονη μου να τελειωνει, ενιωθα θυμο για την κοροιδια, ενιωθα οτι θα μου πουν οτι φταιω κιολας που απαντησα σε αγγελια.
Μπηκα στο μπανιο, ντυθηκα βγηκα εξω και του ειπα κοφτα"θελω να φυγουμε τωρα"


Πρωτοχρονια 87 νομιζω, εχω τσακωθει με το αγορι μου και εχει σηκωθει να φυγει αφηνωντας με χωρις λεφτα να γυρισω απο το συνταγμα στους Αμπελοκηπους. Φοραω ενα κολλητο μαυρο φορεμα και ενα σακακι με κατι βατες ως εκει.
Περπαταω στην β. σοφιας(?) και ενα μικρο αυτοκινητο μου κορναρει και ο ιδιοκτητης προσπαθει να μου μιλησει. Ειναι σουρουπο, ακομα νυχτα δηλαδη και αρχιζω να περπαταω πιο γρηγορα. Ο τυπος δεν καταλαβαινει και σταματαει το αυτοκινητο του λιγο πιο κει, και βγαινει απο το αυτοκινητο.
Τρομαζω οταν ενα κοκκινο σπορ αμαξι σταματαει και τον διωχνει. Αργοτερα εμαθα οτι το αυτοκινητο ηταν Τσελικα(ετσι γραφεται; ) και ο ενας απο τους δυο διασημος παικτης του ολυμπιακου.
να σε παμε σπιτι σου;
οχι
καλα
και πηγαινανε διπλα μου σημειωτον.
Θα παμε ετσι μεχρι να σιγουρευτουμε οτι εισαι καλα στο σπιτι σου, κανε δουλεια σου.
Γελασα.
εκει μου συστηθηκε και μου ειπε οτι δεν εχω τιποτα να φοβηθω.
Μπηκα μεσα στο αυτοκινητο και με γυρισανε σπιτι.

Πανορμου 3 η ωρα το μεσημερι ενα αυτοκινητο σταματα και μου μιλαει ο οδηγος, τον αγνοω.
Κατεβαινει απο το αμαξι και απο το πουθενα προσπαθει να με βαλει στο αυτοκινητο. Πανικοβαλλομαι του τραβαω τα μαλλια, (νομιζω) , μου ριχνει χαστουκι. Με σωζουν οι περαστικοι που καταλαβαινοντας οτι δεν τον ξερω τρεξανε να τον σταματησουν. Μπηκε στο αμαξι και εξαφανιστηκε.


Ενας τυπος στο τηλεφωνο μου ζηταει να του κανω χενα. μιλαμε αρκετα, φαινεται οκ, του δινω διευθυνση του στουντιο. Μου ζηταει να του φτιαξω ενα ματι στα γεννητικα οργανα.Οκ, εχω κανει και τατου στην περιοχη, νο προμπλεμο.
Καθεται στην καρεκλα και μολις ετοιμαζομαι να του το ζωγραφισω συνειδητοποιω οτι βαριανασαινει.
Μουρχεται να του φερω τον κλιβανο στο κεφαλι.
τελειωνω την δουλεια οπως οπως χωρις να τον ακουμπησω καθολου με το πινελο απο μακρυα και οταν ερχεται η ωρα να με πληρωσει του ζηταω ενα εξωφρενικο ποσο.40ευρω(ενω εκανε 15)
Τα πληρωνει και φευγει.
Την αλλη μερα με παιρνει να μου πει τι καλα που περασε(!) και οτι θελει κι αλλο.
Τον ενημερωνω οτι θα τον αναλαβει ο αντρας μου.
Κουμπωνεται.
επιμενει να ειμαι εγω.
"ρε φιλε, με 20 ευρω στο μπουρδελο,θα σου το παιξει τατουατζου η αλλη 2 φορες"
σιγη
"ναι αλλα θα το ξερουμε και οι δυο. μου το χαλασες"

30 comments:

Anonymous said...

Συγγνώμη, αλλά αυτές τις ιστορίες ΓΙΑΤΙ μας τις διηγείσαι;

vasvoe said...

πρέπει να παίρνουμε την γραπτή άδεια σου πρώτα για να γράφουμε στο μπλογκ ο καθένας ό,τι θέλει;;

σεμνάααα

Anonymous said...

Σεμνότατη ήταν η ερώτησή μου, αγαπητέ/ή.Ούτε προσέβαλα λεκτικά τη "συγγραφέα", ούτε άσκησα κριτική, που τόσο την τρομάζει.Μία απορία εξέφρασα, για να καταλάβω το νόημα αυτού που διάβασα, το οποίο μετά από τρεις τέσσερεις αναγνώσεις εξακολουθεί να μου φαίνεται ασυνάρτητο δομικά και άσκοπο.

Η δυνατότητα των σχολίων βρίσκεται εκεί για να εκφράζει ο μέσος αναγνώστης της Λίλη τις απορίες/παρατηρήσεις του. Μήπως θα έπρεπε να πάρω τη δική σου άδεια πριν πατήσω το κουμπάκι;

Anonymous said...

μου φαίνεται αδιανόητο να σε παρατήσει το αγόρι σου μόνη μες τη νυχτα.γιατί εμείς οι ίδιες δίνουμε αξία σε τέτοιους "άντρες"????
Ελενα

Lili said...

Μαλακοπιτουρα ανωνυμε :p



η παρατηρηση σου περι κουμπιου σχολιων και δυνατοτητα απορια/ κριτικης

μου θυμιζει κατι τετοιο


το στομα το εχουμε για να ρευομαστε και να ξερναμε




( ενιοτε να τρωμε, να φιλαμε θα προσθετα εγω)=να προσθετουμε προσωπικες ιστοριες






και μια απορια

εχεις τοσο χρονο να ασχολεισαι με "βλακειες" αντι να προσπερνας?
η πολυ απλα εχεις προσωπικα προβληματα και νομιζεις οτι αν δεν εκφρασεις επωνυμα την αντιπαθεια/δυσκοιλιοτητα σου, θα κρυφτεις πισω απο το δαχτυλο σου;



Οποιος δεν γουσταρει δεν διαβαζει
οποιος δεν πειναει δεν τρωει
κιοποιος εχει προβλημα, φαινεται.
και ναι ειχα προβλημα με αυτου του ειδους την κριτικη, μεχρι που καταλαβα οτι δεν μου την κανουν ισαξιοι μου.
Ποτε δεν θα φερομουν ετσι.

Anonymous said...

ΣΥΓΓΝΩΜΗ, έχουμε τρελαθεί εντελώς;;

Γράφω μία εντελώς mild απορία, χωρίς να σε βρίζω, χωρίς να σε προσβάλω,έχοντας σκοπό να ξεκινήσω μαζί σου διάλογο, προκειμένου να κατάλάβω το νόημα των γραπτών σου. Εσύ, αντί να ξεκινήσεις μαζί μου κουβέντα παραγωγική, μπας και ανταλλάξουμε καμμία άποψη, μάθουμε κάτι παραπάνω ως άνθρωποι και πάμε ένα βήμα παραπέρα,με ΒΡΙΖΕΙΣ;;

Όποιος βρίσκει το χρόνο να γράψει διθυράμβικά σχόλια εδώ μέσα είναι γαμώ τα παιδιά, αυτός που έχει άποψη λίγο διαφορετική από τη δική σου γίνεται αυτόματα αργόσχολος.

Αν δεν γουστάρεις να ακούς άλλες απόψεις πέρα από κολακείες, να γράφεις τα αρθράκια σου σε τετράδια UNICEF και να τα κρύβεις στο κελάρι.

Είσαι όχι μόνο ανάγωγη, αλλά, δυστυχώς και επικίνδυνη, γιατί με τα μυαλά που κουβάλάς μεγαλώνεις και ένα παιδί.

Ντροπή σου.

. said...

lili είσαι πολύ τυχερή που σε βοήθησαν περαστικόί, δυστυχώς τώρα δεν γίνονται αυτά τόσο έυκολα.
αυτό με την αγγελία θέλει μεγάλη προσοχή. εγώ όταν βλέπω ότι ζητάνε αναλογίες μέχρι και για πωλήτρια ή τπτ "πρόθυμη", "με νεανικά ρούχα" κτλ.... δεν το σκέφτομαι καν,

Anonymous said...

βρε ανωνυμε και συ δεν καταλαβες το σκοπο αυτων των διηγησεων....μα να προβληθει το ανεπαναληπτο καλλος (η μηπως καλος) της πρωταγωνιστριας..

Anonymous said...

το στομα το εχουμε ..........και για να παιρνουμε πιπες καλε μην ξεχνατε το κυριοτερο!

Anonymous said...

Αυτό σκέφτηκα και εγώ στην αρχή, λοιπόν, αλλά είπα να της δώσω την ευκαιρία να μου προβάλει κάποιον άλλο λόγο. Προτίμησε να πατήσει τις τσιρίδες, ωστόσο...

Anonymous said...

ανοιξε και τις πορτες της τηλεορασης ...για αλλους τα καλυτερα δεν τα προσεχετε βρε παιδια .... χοχοχο! ξεχασε ομως να μπει μεσα....η βγηκε απο την πισω πορτα ?

Anonymous said...

μια φορά τόλμησα να ζητήσω πεντοχίλιαρο/ώρα από ζωγράφο κι αυτό αφού μου είπε ότι δεν έχει έργα του να μου δείξει επειδή τα έχει πουλήσει όλα...910 δρχ την ώρα παίρναμε στην Καλών Τεχνών τότε...(κλαψ! ζήλεψα :P )

Στο θέμα μας: καλά που μας συμβαίνει και κανά τέτοιο όταν είμαστε μικρές και έχουμε το νου μας μεγαλώνοντας

Lili said...

λοιπον, για να τελειωνουμε me τον εναν που κανει multiple διαλογο με τον εαυτο του

αν πιστευεις οτι ειμαι επικινδυνη για το παιδι μου επειδη δεν γουσταρω εσενα(wtf? γαμω τους συνειρμους!:P), τραβα κανε μου επωνυμη καταγγελια.

Ως τοτε να χαρεις, τραβα να ζαλισεις καναν αλλον, να χαρεις την πολλαπλη σου προσωπικοτητα.








ερμαιο
τελικα τα πηρες τα λεφτα;:P
Παντως σκεφτομενη αυτες τις φασεις που μου τυχανε αναρωτιεμαι τι σκατα σκεφτομασταν.
Μου φαινεται αδιανοητο, χαζο και τοσο επικινδυνο τωρα.
Και σκεφτομαι οτι ολες οταν ειμαστε μικρες, λιγο η πολυ δεν σκεφτομαστε τους κινδυνους.
Και αυτο με τρομαζει.

Anonymous said...

Είσαι ανόητη αν νομίζεις ότι ο τρόπος γραφής σου και ο αυτοερωτισμός σου είναι αντιπαθητικός μόνο σε έναν άνθρωπο ο οποίος κάθεται να γράφει και να ξαναγράφει.

Δεν πας να πιείς κανένα Μοσχάτο Λήμνου, μπας και θολώσεις λίγο τη μιζέρια σου;

Anonymous said...

Αν ένα ωραίο κορίτσι ή ένα πολύ ωραίο κορίτσι ή ένα πάρα πολύ ωραίο κορίτσι όπως η Λιλη πάει σε μια δουλειά και δεν γουστάρει το γλοιώδη, σαλιάρη αφεντικό που «της την πέφτει», μπορεί να τον κάνει, με τον τρόπο της ρόμπα ξεκούμπωτη να τρέχει και να μην φτάνει .
Αλλά κάτι τσογλάνια αφεντικά το ξέρουν αυτό και τάχα μου ξεμοναχιάζουν σε άλλους χώρους αυτά τα κορίτσια .
Για την σεξουαλική παρενόχληση οι απόψεις μου είναι γνωστές αλλά κάτι τύποι σαν αυτόν τον δικό σου Λίλη είναι ότι πρέπει για ευνουχισμό
Να του κόψει κανείς όχι τον αέρα αλλά την ψωλή του με το συμπάθειο .

Anonymous said...

Ανώνυμε , μικρό πουλί ε; Και μένα ρε γμτ έχει γεμίσει το μαιλ μου με σπαμ «ενλαρτζ γιορ πενις» να στα κάνω φόργουορντ;

Anonymous said...

Να και ο απαραίτητος ελληνάρας, που αποδίδει κάθε δεινό και ενοχλητικό στο μικρό μέγεθος πέους αυτού που του μπαίνει στο μάτι.

Δυστυχώς για σένα είμαι γυναίκα. και πριν επιτεθείς με άλλα κλισέ 1) είμαι όμορφη 2) έχω πολλούς και καλούς φίλους 3) πανεπιστημιακή μόρφωσή 4) αγαπώ τη δουλειά μου και 5) έκανα σεξ με τον άντρα που αγαπώ πολύ πρόσφατα.

Cheers mate!

Anonymous said...

Η αλήθεια είναι αγαπητή μου ότι με κολακεύεις. Πράγματι είμαι απαραίτητος.
Και μιας και μου είπες όλα αυτα για χωρίς να σε ρωτήσω νομίζω ντίαρ πως απάντησες μόνη σου στο πρωτο σου ερώτημα γιατί μας τα λέει η Λίλη όλα αυτά .
Είδες τι καλό κάνουν οι «επιθέσεις μου cherie»;

Anonymous said...

God, how boring...

Όπως είπε και ο Ανατόλ Φρανς: "Ο κακός ξεκουράζεται κάποτε, ο ηλίθιος ποτέ.".

Με κουράσατε και λέω να τον κλείσω τον προσέσορα. Adieu.

Anonymous said...

Να τον κλείσεις κοκόνα μου τον προσέσορα , σου εύχομαι ένα καλο απόγευμα και πολύ χαιρομαι που λύσαμε μαζί την απορία σου.

Υ.Γ. Λίλη πρέπει να μου αναθέσεις τις δημόσιες σχέσεις του μπλόγκ.

Lili said...

Done!
προσλαμβανεσαι, αναλαμβανεις ολους τους ανωνυμους και μπορεις να βαζεις οσα λινκ θελεις :P



(θελω καφε, σε πλατεια, με κοσμο.)

Anonymous said...

Οκ αναλαμβάνω αλλά έτσι και με παρενοχλήσεις σεξουαλι(λη)κα θα ....υποκύψω !

Ατιμη κενωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια.

Υ.Γ. Θέλω 10 χιλιαδε ντόλαρς

tolitsa said...

Το να μην κατανοει ή συμφωνει καποιος με τα σχολια που δημοσιευονται στα διαφορα bloggs ειναι ευνοητο και αποδεκτο.
Οταν ομως τα ριχνουμε σε καποιον μεσα στο ιδιο του το "σπιτι" επειδη δεν γουσταρει να εξηγησει, αυτο ειναι ακατανοητο τσαμπουκαλικι!!

Lili said...

Τολιτσα
το μπλογκ εχει την δυνατοτητα να σου δειχνει το ip αυτου που σχολιαζει.
ειμαι 3 χρονια στο ιντερνετ
ολο και καποιου τον καλο θα πατησα σε φαση μεγαλης πιεσης, ολο και σ καποιο ανισσοροπο θα επεσα (οπως εχω δηλωσει στο παρελθον, εχω τον μαλακομαγνητη)

Οταν λοιπον εντοπιζω παλιους "γνωριμους" ειτε αδιαφορω, ειτε απανταω οπως μουρθει.
και αυτο το διαστημα, μουρθε.


Μη σκας.

Anonymous said...

αντε λιλη ψωνισες γκομενο ...βρε μπα και αυτος ηταν ο λογος της διηγησης...βρε μπας,,,απαπα.. τι συκοφαντης που ειμαι!

Lili said...

Μπα, του ειπα να παμε σε αθωο καφε και μου ζητησε 10 χιλ δολ αρα η πουτανος ειναι η παντρεμενος
(φερε και την γυναικα σου καρδια μου, δεν εχω πονηρους σκοπους)
:P

Anonymous said...

Πρώτα απο όλα δεν είμαι «παντρεμένος» αλλά νυμφευμένος . Σε λίγο θα με πεις και ντιγκιντάγκα.
Καφέ και βέβαια θα πάμε να πιούμε για να με παρενοχ-λί(λη)-σεις αλλά αυτό θα γίνει μόλις ανέβω εις τα Αθήνας. Τώρα παρεπιδημώ στην Κρήτη καρντιά μου .
Όσο για το πούτανος αστα να παν στα διάλα .
εχχεχε

Lili said...

αμα μου πεις οτι εισαι και χανια μπορει να βουμε και μπατζανακηδες.

Anonymous said...

"ερμαιο
τελικα τα πηρες τα λεφτα;:P
Παντως σκεφτομενη αυτες τις φασεις που μου τυχανε αναρωτιεμαι τι σκατα σκεφτομασταν.
Μου φαινεται αδιανοητο, χαζο και τοσο επικινδυνο τωρα.
Και σκεφτομαι οτι ολες οταν ειμαστε μικρες, λιγο η πολυ δεν σκεφτομαστε τους κινδυνους.
Και αυτο με τρομαζει."
Λες να μην τα πήρα?? μια φορά μου έτυχε τέτοιο κελεπούρι :P

Κοίτα, σε σχέση με δουλειές modeling κλπ ποντάρουν κι οι "εργοδότες" στη ματαιοδοξία μας, στοιχείο που εγώ τουλάχιστον το είχα περίσσευμα τότε, και υπόσχονταν αρκετό χρήμα για λίγες ώρες απασχόλησης.

Αλλά για τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρεις των ενοχλητικών στο δρόμο, δεν είναι θέμα χαζομάρας, δικαίωμά σου να περπατάς μόνη στο δρόμο, n'est-ce pas??

Ούτε στην περίπτωση με τον πελάτη φέρθηκες χαζά. Για μένα φέρθηκες σαν ακομπλεξάριστη επαγγελματίας.

Δεν είναι θέμα χαζομάρας ή εξυπνάδας μόνο, αλλά και τύχης ή ατυχίας, όπως καλά κάνεις και διευκρινίζεις στον τίτλο.

το τσογλάνι said...

Είναι και θέμα χαζομάρας. Δηλαδή όχι χαζομάρα αλλά αθωότητα και αφέλεια. Εγώ θυμάμαι όταν ήμουνα 14 όποτε αργούσε το λεωφορείο με τη φίλη μου κάναμε ... ωτοστόπ. Καμιά φορά το σκέφτομαι και απορώ πόσο ζώα ήμασταν.

My first book

My first book
A funny Homebirth