Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Tuesday, September 05, 2006

Τι μεγαλα δοντια που εχεις!

εχω κατι μερες που δεν μπαινω πια στο μονιτορ. Κατι μερες που δεν μπαινω να γραψω, αλλα κυριως, δεν μπαινω πια στο μονιτορ. δεν θελω να ειμαι μελος μιας κοινοτητας-μεσα στο μυαλο μου.Με ολες τις υποχρεωσεις και τα θετικα που μπορει να φερνει αυτο
Μπορει να χανω σπουδαια και ενδιαφεροντα νεα, αλλα προσεξα τα εξης στον εαυτο μου

Πριν καποιες μερες γινοταν της μουρλής απο μνματα και επισκεψεις.
Ο ι επισκεψεις ακομα συνεχιζονται και τα μνμτα αραιωσαν.
Μπορει να αραιωσαν γιατι περασα την κριση μου, μπορει επειδη τελειωσαν οι διακοπες, μπορει να πειραχτηκαν οσοι μετακομισα τα επιμαχα ποστ, μπορει επειδη κατουραει το γατι, δεν με απασχολει.

με απασχολει ομως οτι εστω και για λιγο με απασχολησε το γιατι δεν μου γραφουν πια τοσοι.
Καιν με απασχολει αυτο θα πει οτι θα μπω στην διαδικασια να υπαγω σε κανονες.

ξερετε ποιοι ειναι αυτοι;
Να μην κακολογεις τον αλλον;
οχι δεν ειναι αυτος.
να μην πατας πανω στον αλλον για να κανεις το μπλογκ σου γνωστο?
Οχι , ουτε αυτος.


δεν εχει σημασια αν βριζεις και την μανα μου αρκει να το κανεις με στυλ, γοητευτικα.



Το μεσο επιτρεπει μονο μερικα συναισθηματα και την αποκαλυψη καποιων εσωτερικων διεργασιων.
Λυρισμος, ρομαντισμος , αγανακτηση, κραξιμο, γκρινια ,ξινιλα αντε και λιιιιιγο συγκρατημενο θυμο, done tastefully.
Οπως η διαφορα του πορνο και του ερωτικου, η διαφορα ειναι στο display.
Φατσα καρτα η μια μικρη υποψια?

Οι λογοι πολλοι. Απο το " δε σε διαβαζω για να κλαψομουνιαζεις "και να εισπραττω αρνητικοτητα εως και τα βαθυτερα συμπλεγματα που εχουμε απο παιδια.Γιατι ο θυμος δεν πρπει να εκδηλωνεται
. Γιατι η οργη, δεν ειναι in
Τα βρισιδια χωρις punch line δεν ειναι διασκεδαστικα.
τα εσωτερικα του εντερου δεν ενδιαφερουν κανεναν αν δεν υπαρχει και λιγο γκλιτερ, εναν κατιτις.


Εγω ομως θυμωνω.
και θυμωνω συχνα και επειδη ζω και γω σε μια κοινωνια και πρπει να ελεγχω τις ορμες μου για να μην βρεθω τελειως εξωστρακισμενη, και δεν πρπει να δειχνω τα δοντια μου γιατι εξαρτουνται πολλα απ αυτο...θελω εδω μεσα τουλαχιστον να λεω οτι μουρχεται, οπως μουρχεται οπως τοσοι ανωνυμοι.
Θελω να μπορω να σιχτιριασω και να δειξω την κατινε πλευρα μου-αφου υπαρχει τι να κανω, να την κρυψω και να νιωσω και ενοχη;.
Να εκφρασω την λυσσα, να χασω την ψυχραιμια μου και να μην με νοιαζει αν ο φχψ πιστευει οτι ετσι χανω το δικιο μου η την αξιοπρεπεια μου.


Και ποιος εισαι συ που θα μου πεις ποια ειμαι?
Εγω μπορει να χεζω, και να μην ειναι ωραιο θεαμα, η να ξερναω.
Ειναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ και αυτο.


Το να χωνεις την μουρη στα σκατα μου και να με επικρινεις και να με ταυτιζεις με κατι που αποβαλλω, σε ενα μπλογκ που ξεκινα με την λεξη Νευρα πολλα νευρα...ε τοτε τι να πω?
Λυπαμαι που δεν πιανω θεματα που ενδιαφερουν ολους για να μου λετε"καλα τα λες"
Λυπαμαι που δεν προσπαθω να σας γοητευσω.
η αληθεια ειναι οτι και να το ηθελα, δεν ξερω πως.
λυπαμαι αν δεν μπαινω σε καλουπια, αν χανω ανθρωπους γυρω μου, πραγματικα.
μου αρεσει η παρεα, μου αρεσει και το κοινο.
Αλλα ειναι πολυ σημαντικο, σ αυτην την φαση της ζωης μου, να εκφραζομαι οπως μου ερχεται χωρις να σκεφτομαι τις συνεπειες.
και αν οι συνεπειες ειναι εδω μεσα να με κακοχαρακτηρισουν απο τα οσα μου ερχεται να λεω.
so be it.


μπορω να ασκησω ελεγχο μονο σε μενα, και οχι στον εξω κοσμο η πως θα με αντιληφθει.
Και εδω θελω να βγαζω τα συναισθηματα μου ωμα, χωρις φτιασιδια, χωρις ωραιοποιηση, οταν το εχω πραγματικα αναγκη.

7 comments:

Mantalena Parianos said...

Λίλλη,

μου επυτρέπεις να ταυτιστώ με κάθε λέξη αυτού του ποστ σου;
:)

Anonymous said...

Η κοινή γνώμη μια κοινή μια πόρνη ...λέει ένα τραγουδάκι του Τζιμάκου κοκόνα μου.
Η κοινή γνώμη που απο τη μια στιγμή στην άλλη, και εκεί που σε θαυμάζει, σε εξυμνεί και σε αποθεώνει, θέλει ξαφνικά να σε ξεσκίσει, να σε κομματιάσει, να της φέρουν το κεφαλάκι σου επί πίνακι.

Εμείς οι «κοινές» τα ξέρουμε αυτά, μη σκάς .

Klearchos said...

Το θέμα της ελευθερίας είναι πάντα υποκειμενικό... Μπορεί κανείς να πει "θα βγω γυμνός στον δρόμο άμα το θέλω!!"... Στην πράξη όμως δεν είσαι ελεύθερος να το κάνεις ή ακόμα καλύτερα δεν αισθάνεσαι ελεύθερος να το κάνεις... Ξέρεις ότι κάποιος θα είναι εκεί να σε δει... Φοβάσαι την αντίδραση του, τι γνώμη θα σχηματίσει για σένα... Μπορείς να πεί κανείς "Δικό μου είναι το blog ό,τι θέλω γράφω!!"... Μπορείς να πεις "γραφω για μένα, για κανέναν άλλο"... Μα αν έγραφες μόνο για σένα δεν θα έγραφες blog... Θα κράταγες ημερολόγιο όπως τα κοριτσόπουλα κάτω από το προσκεφάλι σου... Θέλεις να υπάρχει κόσμος να σε διαβάζει... Αυτή είναι η λύτρωση σου... Και εμείς θα σε διαβάζουμε όταν μας αρέσει να το κάνουμε αυτό... Και θα σε σχολιάζουμε γιατί έχουμε αυτή την δυνατότητα... Γιατί εσύ μας την έδωσες... Γιατί πραγματικά αυτό περιμένεις από εμάς... Να είμαστε εκεί να σε ακούμε..

Anonymous said...

Εγώ συμφωνώ πολύ μαζί σου...
Από την άλλη καταλαβαίνω ότι υπάρχουν και κάποιοι που διαφωνούν... και ομολογώ δεν το εκφράζουν και με το καλύτερο δυνατό τρόπο και με ενοχλέι πολύ αυτο, γιατί αν δεν τους αρέσει ο τρόπος έκφρασης σου ας μην μπαίνουν στο blog σου. όσο για το ότι μετακομισες τα επιμαχα ποστ, εγώ δεν τα διάβασα γιατί ήμουν διακοπές παρ'όλα αυτά μπαίνω καθημερινά στο blog σου μ'αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις

diki said...

Βασικά δε σε προλαβαίνουμε! :-)

bluesmartoula said...

Αγαπημένη μου. Στο'χω ξαναπεί. Μη μασάς. Ούτε να απολογείσαι. Έτσι είσαι, αυτή είσαι και σ' όποιον αρέσεις. Οι υπόλοιποι ας μήν κάνουν κλίκ στο λίνκ.
Κλέαρχε, με όλο το θάρρος, πλέον τα ημερολόγια του τύπου αυτού είναι ολοσχερώς παρωχημένα. Και συμφωνώ μαζί σου. Ναι, να διαβάζεις όταν σ'αρέσει. Άν δεν σ'αρέσει, όμως, δεν χρειάζεται να βγάζεις την χολή σου, τα κόμπλεξ και τις κακίες σου με κακεντρεχή σχόλια για τις απόψεις ενός ανθρώπου που ούτε γνωρίζεις αλλά και που στο κάτω κάτω δεν σε ενοχλεί ούτε καταπιέζει την ελευθερία σου. Σκέψου πως εάν όλοι συμφωνούσαμε με όλα, θα είμασταν ίδιοι. Εάν όλοι όσοι διαφωνούσαμε μαχαιρωνόμασταν, δεν θα υπήρχαμε.

Anonymous said...

Εγω προσωπικα βρισκω το μπλογκ σου καλα ισορροπημενο αναμεσα σε δυσαρεστα και ευχαριστα.

My first book

My first book
A funny Homebirth