Χτες, ο πατερας μου διαβασε την συνεντευξη στην Lifo.
Ειχα πεταξει ενα τυρακι στην μανα μου να δω αν μπορω να την εμπιστευτω και ως συνηθως δεν με απογοητευσε.
Ο πατερας μου προσπαθησε να την καλυψει αλλα στην παρακληση του να μην μου φερεται σαν ηλιθια, σταματησε.
Περιεργο.
Το τελευταιο καιρο μου μιλαει σε καλυτερους τονους, σαν να αποδεχτηκε επιτελους το γεγονος οτι ειμαι ενηλικη.
Παροδικο θα ειναι το ξερω, αλλα οσο κραταει, ειναι ευχαριστο.
Μακαρι να ειχα βρει εναν τροπο να μην γινομαι 1000 κομματια οποτε με γραφει η μου μιλαει υποτιμιτικα. Ξερω οτι δεν το κανει επιτηδες, αλλα οσο να ναι ξυνει παλιες πληγες..πληγες που εχουν να κανουν με την απουσια του απο την ζωη μου, ενω ζουσαμε ολη μαζι.
Απλα δεν ενδιαφεροταν πολυ.
Οπως πολλοι ελληνες μπαμπαδες φανταζομαι.

Τεσπα, εχουμε μια εβδομαδα που υπολογιζει οτι λεω, δεν μιλαει με καποιον αλλον ενω του μιλαω, και μαλιστα με ρωτησε αν θα τα εβγαζα περα για ενα μηνα που θελει να φυγει στο εξωτερικο.
Φυσικα θα ζοριστω αλλα εννοειται οτι δεν θα του κοψω την δουλεια.

Διαβασε λοιπον την Lifo και εμαθε για το βιβλιο και το μπλογκ.
Δεν κρατιοταν να μου πει ποσο πολυ εντυπωση του εκαναν οι απαντησεις μου.
Η μανα μου απο διπλα να μιλαει ταυτοχρονα με μενα και να με ερμηνευει.
"Δεν θελει να διαβασεις το βιβλιο της απο σεβασμο"
Ενιωσα το αιμα να μου ανεβαινει στο κεφαλι.
και ξανακατεβηκε...φυσικα, η μανα μου μολις δει την λεξη μαλακας η κωλος, χανει το χρωμα της, ποσο μαλλον οταν προσπαθησε να διαβασει τα "αποτυχημενα κρεβατια"


Ζητησα απο τον πατερα μου να την απομακρυνει και πηρα μια μεγαλη ανασα.
"Δεν θελω να διαβασεις το βιβλιο για τους εξης λογους.
α) δεν θα καταλαβεις γιατι χρησιμοποιω ωμη γλωσσα, θα σταθεις σε αυτο και δεν θα πιασεις το αστειο. Δεν ειναι θεμα ασεβειας η σεβασμου, ειναι θεμα διαφορετικης νοοτροπιας.
β) μιλαω για προσωπικα θεματα. Κανενας δικος μου δεν το διαβασε ουτε ξερει που ειναι το μπλογκ, θα ειναι σαν να σου δινω το ημερολογιο μου. Δεν εχω να ντραπω επειδη καποια στιγμη αναφερθηκα στο σεξ, αλλα εισαι μπαμπας μου, its weird
γ) πολυ σπανια ειναι αληθεια, εχω κανει παραπονα για σας πανω στην συναισθηματικη μου φορτιση και μπορει να πληγωθεις, ενω δεν ησουν εσυ ή η μαμα το ζητουμενο. Εδω ειναι ο χωρος μου, οι σκεψεις μου, δεν θελω να γινει τσιρκο μεταξυ μας.
δ) Δεν ξερω αν εχεις την ικανοτητα να με δεις σαν οντοτητα, ενηλικα, και αυτο το βιβλιο μπορει να σου ερθει καπως.
ε) οποτε εχω ανοιξει την πορτα στην ζωη μου και εχω ανοιχτει, μετα πανω στα νευρα σας μου τα χτυπησατε σε καβγαδες, με ειρωνευτηκατε, με πληγωσατε, δεν θελω να ξαναπερασω κατι τετοιο.
απο κει και επειτα ενηλικας εισαι, υπευθυνος για τις αποφασεις σου εισαι, αν θες παρ' αυτα να το διαβασεις, αγορασε το, εγω δεν μπορω να συμμετασχω σ αυτο αλλα ουτε και να σου το απαγορεψω.


-"Εσυ τι θελεις κουκλα μου?"
-"Θελω να σου δωσω καποια, αλλα δεν θελω να διαβασεις τα ερωτικα μου, φανταζομαι. Για τα υπολοιπα, λεω να παρω το ρισκο."
-"Καταλαβαινω. Θα περιμενω να μου δωσεις εσυ οτι θες.


...και να σου πω...
ειμαι περηφανος για σενα."