You cant turn back time but you can cheat with the clock

Κανονικα εγω τωρα δεν θα επρεπε να ξυπνησω με κεφι;
Κι ομως.


Στο μυαλο μου τρεχουν 102 πραγματα και δεν μπορω και να γραψω εδω γιατι πλεον το ιντερνετ με την εξω ζωη εχουν γινει σε πολλα σημεια, ενα.
Εχω αναγκη να βαλω τις σκεψεις μου σε ταξη, ομως.
Νομιζω οτι ευτο που με ενοχλει περισσοτερο, ειναι οτι κανω λαθος.
Τι ειναι το λαθος;
Οταν εχεις περισσοτερα να χασεις απ οτι να κερδισεις.
Οταν, ενω εχεις πληρωσει -και πληρωνεις ακομα -καποια λαθη, μυαλο δε βαζεις και συνεχιζεις να treat yourself.

Τα θελω μου αυτο το διαστημα ειναι απλα
Να λυθει επιτελους το οικονομικο-εργασιακο
Να με παρατησει ησυχη εμενα και το παιδι ο πρωην με τις απαιτησεις του που υποδηλωνουν τα θελω του και οχι τις αναγκες τις μικρης.
Να εχω μια συντροφικοτητα, ερωτικο φλερτο χαλαρη σχεση.


Το πρωτο το παλευω.
Το δευτερο με σκοτωνει.
Το τριτο με μπερδευει.


Παντα ημουν λιγο σαν αντρας στο θεμα ¨κατακτησης", δεν μου αρεσαν ποτε τα σκυλακια, τα ατομα που δεν αντεχαν να ζησουν μακρυα μου ουτε λεπτο, γιατι λογω χαρακτηρα, αφηνομουν στην συναισθηματικη φυλακη πριν κανω ενα μεγαλο μπαμ και τον στειλω απο κει που ηρθε. Δεν μπορω τους needy.
Απο την αλλη με ξενερωνει απιστευτα η αδιαφορια. Η ακομα χειροτερα η προσποιητη αδιαφορια και αλλα παιχνιδακια.
Δεν ειμαι η γυναικα που κολλαει με το φτυσιμο. Ισα ισα ξεκολλαω με την μια.
Ακουγεται απλο ετσι;
Αμ δε. Μονο εγω θα μπορουσα να δυσκολεψω τοσο την ζωη μου.
Φολοου μαι ριζονινγκ
Ειναι σαν τα ηλεκτρονικα παιχνιδια. Υπαρχουν "clues" τα οποια πρεπει να παρεις για να βγαλεις για να βγαλεις την πιστα
Να σε ελκυει)
Να τον ελκυεις
Να τον ελκυεις αλλα οχι μονο για πηδημα
Να σου κρατησει την ελξη με το αναλογο φλερτ και να μην ειναι μπηχτης, πεφτουλας.
Να μιλησετε, φιληθειτε χαιδευτειτε
Να κανετε ερωτα
να κανετε ερωτα πετυχημενα.



Το μετα εχει συνηθως την -πανω κατω- ιδια πορεια.(οταν δεν υπαρχει ερωτας)
Ενας απο τους δυο βαριεται πιο γρηγορα απο τον αλλον, η ξενερωνει, η ουατεβερ. Αναλογα την ωριμοτητα του/ της, το χειριζεται αναλογα, κρατωντας επαφη η οχι, κρατωντας μια καλη επαφη η οχι.
Και κει αρχιζουν τα δυσκολα.
Οποτε πιο ευκολο ειναι να φευγεις με μια καλη κουβεντα( η οχι) και να προχωρησεις στο επομενο ερωτικο ταιρι.
Η στην τακτοποιημενη ζωη σου.
Η στην γυναικα σου. :P


Οι σχεσεις μεταξυ συναδελφων συνεργατων, η οι σχεσεις μεταξυ μακρινων εξαδελφων(αν ειναι 1ου βαθμου, επιβαλλεται να αναπτυχθει και σχεση με τον ψυχολογο) δημιουργουν αυτην την δυσκολια, οτι αφου πιθανον αποδειχτει ολο μια ερωτικη φουσκα η ενας ποθος που καταλαγιασε, πρπει να ερθεις αντιμετωπη/πος με τον ανθρωπο με τον οποιο δουλευεις, η τρως μπακαλιαρο σκορδαλια καθε κυριακη.
Μπορεις;
Γινεται;
Αυτος που φευγει, μπορει, ισως.
Αυτος που μενει και αναλογα τι χορδες του χτυπηθηκανε μπορει να μην μπορει.


Οταν λοιπον εγω ξερω ολα αυτα, γιατι παω και μπαινω σε καταστασεςι που μπορει να γυρισουν τα υπαρχοντα δεδομενα και να χαλασει κατι αρκετα σημαντικο?

Γιατι αναλυσεις σαν κι αυτες κανω μια ζωη, γιατι ειμαι σπαζαρχιδω και επιβαλλεται να ειμαικαι αναλυω το καθε τι που εχει σχεση με αποφασεις, και καπου μπουχτιζω.
θελω να νιωσω ανεμελη, αναλαφρη και να πω σε εναν τομεα της ζωης μου "δε βαριεσαι".

και το λεω, και νιωθω σαν να γυρισα το ρολοι πισω, σε μια εποχη οπου δεν υπαρχουν προβληματα και υποχρεωσεις και πρεπει.
και καλο μου κανει, φανταζομαι. Για λιγο ζω το παραμυθι μου, το πλαθω οπως θελω εγω. Ενας ανθρωπος ενδιαφερεται για μενα.Δεν θελει απλα ενα κρεβατωμα και μπαμ και κατω(ακομα κιαν αυτο θελει, το αμπαλαζ και το πλασαρισμα αξιζουν το κοπο του).
Και παιρνω τα χαδια στο χερι, τις αγκαλιες, και τις κλεφτες ματιες,και την ανασα που σου κοβεται οταν θυμασαι μια εκφραση, ενα γεγονος, και το ολο concept μιας ζεστης σχεσης δυο ανθρωπων. Το παιδι κοιμαται μια δυο νυχτες στην μητερα μου και ξαναγινομαι γυναικα, μια πτυχη του εαυτου μου που ειχα ξεχασει (αποδειξη τα 70 κιλα), και ξαναζω τις ιδιες ανασφαλειες. "Θα του αρεσω;" "θα ξενερωσει?" " θα ξενερωσω?"
και ολα τα χαριτωμενα που νιωθουμε οταν ερχεται η στιγμη που δυο σωματα ενωνονται.
Οταν κοιτας τα ματια του και βλεπεις την εκφραση ποθου και θες να δωσεις τον εαυτο σου πιο πολυ, να αφησεις σκεψεις, φραγμους, φοβιες στην ακρη και να απελευθερωθεις μεσα απο μια σαρκικη φυλακιση (Μην σας μπερδευει το στυλ γραψιματος, Πρωι πρωι να βαλω πουλια στο στομα μου, δε λεει)
Οπως η ελαφρια μεθη του ποτου που σου δινει ενα ανοιγμα να εκφρασεις τις ευαισθησιες σου, τις συναισθηματικες σου αναγκες και να γεμισεις τον αγνωστο φιλια ( η μυξες, αναλογα το ξεσπασμα), οπως μια καλη ταινια που για 2 ωρες σε παει σε αλλο κοσμο και σου δινει ελπιδα οτι και συ μια μερα θα ζησεις-κακομοιρα πιτσιρικα- εναν ερωτα που δεν θα σβυσει ,οπως ενα παιχνιδι στο pc που σε συναρπαζει. Oπως ολα οσα σε κανουν να νιωθεις ωραια μεσα σου και αφαιρουν τη λιγο την σοβαροτητα, την αυστηροτητα,τα πρπει και την γαμημενη υπευθυνοτητα με την οποια πρεπει να αντιμετωπιζεις καποια πραγματα.

Ο εαυτος μου καραδοκει, ανελεητος ο πουστης
"Καλο το διαλλειμμα, μην το παρακανεις, εχεις και δουλεια να βγαλεις."






















Ποια ειναι η σωστη απαντηση;
α) Καλα. Πηρα , εδωσα, φτανει, στα σοβαρα τωρα.
β)Σε λιιγο ( με ναζιαρικο υφος)
( οποιος ψηφισει την πιο πρωτοτυπη απαντηση (επιχειρημα) θα κερδισει 3 εισιτηρια για την συναυλια που θα κανω στο wembley.