Προς...

...την κατσικα που χωθηκε μπροστα μας την παρασκευη βραδυ και πηρε το ταξι που περιμεναμε κανα δεκαλεπτο.
"α, συγγνωμη" εμετικη χαριτωμενια" περιμενατε ταξι;"
Α ρε Βουγιουκλακη ποσες κατεστρεψες.


αν δεν τρακαρατε εκεινο το βραδυ η δε σουβαλε χερι ο ταριφας ειναι θαυμα με τις καταρες που σουριξα.


...κεντρικο "ψηλο" ξενοδοχειο.
οταν χρεωνεις το κουπακι τσαι 3 μιση ευρω, με ενα κανατακι που ισα ισα φτανει τα δυο φλυτζανια, και χρεωνεις επιπλεον το καθε γαλα (ενα φρεσκο και ενα εβαπορε) απο αλλα 3,50, συν το ρουμ σερβις αλλα τοσα φτανοντας τα δυο φλυτζανια τσαι στα 19 ευρω....με τι μουτρα στελνεις τον πελατη να σιδερωσει μονος του το πουκαμισο του, μαζι με τις καθαριστριες στην αποθηκη;
(η εβδομαδιαια αλλαγη πετσετων παει ασχολιαστη)


...προς ιδιοκτητες μπαρ καραοκε και προσωπικο.
Το να γουσταρει καποιος να τραγουδαει-ειτε εχει καλη φωνη ειτε οχι- δεν ειναι μεμπτο, δεν ειναι κατι το οποιο σας αφορα το γιατι το κανει, ουτε ειναι η ευκαιρια να βγαλετε τα απωθημενα σας κοροιδευοντας και βαζοντας ορους νιοωθωντας ετσι πιο σημαντικοι.
Η δουλεια σας ειναι να βγαλετε λεφτα και οσοι ερχονται στο μπαρ ΠΙΝΟΥΝ, πληρωνουν, και δεν ειναι υποχρεωμενοι να υποστουν τα τριπακια εξουσιας η την ξινιλα γιατι εχει περιοδο η γατα σας.
Δεν εισατε οι κριτες που θα αποφασισετε ποιος αξιζει να ανεβει και με ποιοες συνθηκες, δεν σας φταιει κανεις αν ολη η ελλαδα τραγουδαει και σεις κρατουσατε ομπρελλα οταν ο Θεος εβρεχε ταλεντο, η αυτοπεποιθηση και θαρρος.

...posh εστιατοριο που ενω εχει αψογη θεα, αψογο φαγητο, αψογο περιβαλλον, εχει σερβιτορους που δεν κοιτανε ποτε γυρω, που δεν ηρθαν ουτε μια φορα στα τραπεζια να ρωτησουν αν χρειαζονται οι συνδαιτημονες κατι αλλο.
Απαραδεκτο να πρεπει να σηκωθω 2 φορες για να ζητησω καταλογο και λογαριασμο.
Απαραδεκτο να με κοιταξει ο σερβιτορος και να μου πει τα γλυκα περιμενοντας να αποφασισω εκεινη την στιγμη, και να τα θυμηθω να τα πω στους αλλους, λες και ειμαι σε ταβερνα στα βλαχικα.

...εστατοριο στην Αλεξανδρας, προς σερβιτορο κοντουλι με αλογοουρα.
Οταν σου ζηταω τα λαχανικα να μην ειναι πολυ βρασμενα, μου λες οτι ειναι ηδη φτιαγμενα, και δεν με κοιτας με υφος οταν σου επισημανω οτι ειναι υπερβρασμενα και τιγκα στο λαδι(μαγειρεμενα ωρες πριν)
Οταν σου απευθυνει ο συνοδος μου τον λογο δεν του σηκωνεις το δαχτυλο με αυστηρο υφος επειδη μιλας με την κολλητη μου για το στηθος κοτοπουλο.
"μισο λεπτο , μιλαω."
Θα σου βαλω την -κατατ'αλλα υπεροχη- μπυρα σας, στο κωλο μαζι με το κολωνατο ποτηρι και το σουπλα.


Εχω γκρινιες...
αφηστε με.


Βαρεθηκα την κωλοαγενεια παντου.
Πως ζειτε ρε ετσι;
Πως συνηθισα και εκλεισα τα ματια μου;