Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Saturday, November 24, 2007

Προδοσια

Ενα απο τα συναισθηματα που ποναει πιο πολυ το γαμημενο, ειναι η προδοσια.
Ποναει γιατι νιωθεις ηλιθιος που εμπιστευτηκες καποιον που δεν σε υπολογισε εσενα και τα αισθηματα σου, που δεν τιμησε την εμπιστοσυνη σου.
Ποναει γιατι obviously το ατομο αυτο το αγαπουσες και το αγαπας ακομα ειδαλλως δεν θα πολυσκοτιζοσουν.
Ποναει γιατι ταπεινωνεσαι.
Ποναει γιατι ξεριζωνεσαι απο μια κοντινη σχεση, που υφαινες, απο την μια στιγμη στην αλλη, και πρπει να αντιμετωπισεις και το γεγονος οτι σου λειπει (και νιωθεις και ντροπη γι αυτο)
Ποναει γιατι οταν καποιος σε προδιδει, παιρνει κατι απο σενα.
Ειτε την αφελεια σου και τη αθωοτητα σου (πφφφφτ εφυγε σαν τον ανεμο), ειτε την φιλια σου που με αλλον θα ευδοκιμουσε σε μια σχεση ζωης...ειτε τα λεφτα σου που δουλεψες και κοπιασες γι αυτα....ειτε την καρδια σου...που με αλλον ισως να την προσεχε και να την εβαζε καπου ψηλα, τιμη του που του την εδωσες.

Συνηθως η προδοσια εχει κοινο, η συνενοχο. Πηδιοταν με την καλυτερη σου φιλη, σε προδωσε για την cool παρεα στο σχολειο, ειπε τα μυστικα σου στην κολλητη του, μιλησε για το μεγεθος σου στις κολλητες της.
Η προδοσια, σπανιως ειναι one on one.
Πως αλλιως θα σκιστει σε χιλια κομματια η ψευδη αισθηση οτι μοιραζοσασταν ενα συναισθημα δυνατο και αξιολογο;
Μονο με την παρουσια τριτου.Για τον οποιο σε θυσιαζει, κλανει, φτυνει.

Οι χειροτερες προδοσιες ειναι αυτες που ειναι με συνενοχους. Η φιλη σου στην οποια ελεγες ποσο πολυ σε παραμελει ο αντρας σου, ειναι και ερωμενη του. Η καλυτερη σου φιλη, κλεινοντας στραβα το τηλεφωνο, σε θαβει στην συγκατοικο της. Ο κολλητος σου, ζηταει δανεικα απο τον περιπτερα σου ο οποιος ξερωντας εσενα του τα δινει...και ο οποιος 10 χρονια τωρα ακομα στο χτυπαει.
Ο αλλος κολλητος σου σε κραταει αγκαλια οταν κλαις με απιστευτο πονο ψυχης και σκεφτεται οτι τα βυζια σου τριβονται πανω του. Προδοσια ειναι ο ερωτας της ζωης σου να σου λεει ενα καρο μπουρδες για να εχει καποια να του τον παιζει μεχρι να βρεθει καποια καλυτερη κατ εκεινον..η μεχρι να δεχτει αυτη που πραγματικα γουσταρει, να βγει μαζι του....
Η μητερα σου να παιρνει κρυφα τον γκομενο σου και να προσπαθει να τον πεισει οτι εκεινη ειχε δικιο στον μεταξυ σας χτεσινο σας καβγα, βγαζοντας σε προβληματικη, η ακομα να τηλεφωνει στο αφεντικο σου και του λεει με ποιον τα ειχες, τι εκανες, και οτι εχεις κανει εκτρωση.Η ακομα πιο καλα, μολις της γνωρισεις καποιον που σου αρεσει, εκει στο τεταρτο ραντεβου, εποφελουμενη απο το γεγονος οτι πας τουαλετα, τον παρακαλει "να της φερθεις καλα" (γονατιστη παρακαλω και κρατωντας ικετευτικα το χερι), "γιατι ειναι πολυ βασανισμενη."
Αντε να το παιξεις φλερτ και γοητεια μετα.

Προδοσια ειναι καθε φορα που καποιος δεν σε υπολογιζει, ουτε το κοστος που εσυ θα πληρωσεις.
Η αντιθετως, το επιδιωκει, συνειδητα η ασυνειδητα.
Γιατι την προδοσια παντα την μαθαινεις. Και οταν βλεπεις ποσο λιγο κοπο εκανε καποιος να σε προστατεψει, τοσο πιο πολυ πονας. Ειναι αναγκη να μαθω ποσο λιγο με υπολογιζεις?
Κανε οτι κανεις και φυγε παραπερα.
Γαμας την φιλη μου; Φυγε. δεν ειναι αναγκη να μου πεις κι ποσο ερωτευμενος εισαι, αφου το μαθω. Με πουλας επαγγελματικα; Μην περιμενεις να ειμαστε και φιλοι μετα... ειδικα αν δεν κανεις τιποτα για να φτιαξεις αυτο που εσπασες...μην ζητας και τα ρεστα δηλαδη...ελεος.

Προδοσια ειναι η εκδικηση του αδυναμου.
Ο συζυγος που δεν εχει μαθει να λεει τι θελει και καταπιεζεται μονος του. Η φιλη που επισκιαζεται, η μητερα που γερνα ισως...
Ποιος ξερει;
Εχει σημασια το γιατι του αλλου;
Η αυτα που συμβαινουν σε σενα;


Χανεις κατι πολυτιμο μεσα σου.
Πιστη, ικανοτητα να αφεθεις, να εμπιστευτεις.
Αμφιβαλλεις για την κριση σου, αναρωτιεσαι αν φταις εσυ η ο αλλος, και δεν καταλαβαινεις ποση κακια μπορει να κρυψει μια ανθρωπινη ψυχη. Γιατι η προδοσια γινεται απο δικο σου, κοντινο σου ατομο.
Με πολυ καλη υποκριτικη ικανοτητα, η ανικανοτητα να αγαπησει.
Καπου, κατι, μεσα, ειναι στραβο και δεν μεγαλωσε σωστα.Σαν ραχητικο μελος, κατι μεσα του σαν αδυναμο κλαρακι καπου καπως τσακιστηκε και δεν μεγαλωσε ποτε.
Και δεν νιωθει.

Εχω μαθει να τους φοβαμαι αυτους τους ανθρωπους. Οση αγαπη και να τους δειξεις, you cant fix them, δεν μαθαινουν την αγαπη αυτοι απο σενα, αλλα εσυ τον φοβο απο αυτους.
Η λασπη, σε επαφη με το σεντονι δεν θα παθει τιποτα, το σεντονι ομως ναι.
Σε κολλανε αυτην την αρρωστια τους, αυτη την ικανοτητα να μην νιωθουν, γιατι και συ μετα απο την επαφη, θες να βρεις το γαμημενο το κουμπι και να το κλεισεις. Να μην πονας.


Εχω προδοθει απο ολες μου τις παιδικες, εφηβικες και ενηλικες σχεσεις μου πασης φυσεως, εκτος απο μια.
Εμαθα να αναζητω τους ανθρωπους, οπως τους φανταστηκα, εδω, στην γωνια μου.
Καμια φορα, μπορει να τυχει να ξεγελαστω, και να πιστεψω οτι υπαρχουν ανθρωποι και να βγω απο την εδω,προστατευμενη φουσκα μου και να αρχισω να ζω.Εκει εξω.
Παιρνοντας ρισκα που δεν καταλαβαινω.

Ομως ο ανθρωπος, ειναι ζωο απληστο και θελει συνεχη φοβερα να μην ξεπερασει τα ορια. Δεν τον μπορω αυτον τον ρολο, ουτε θελω να φυλαγομαι. .
Νομιζα οτι βρηκα εναν αγγελο και μου βγηκε κουνουπιδι.
Τι ειχα Γιαννη μου τι ειχα παντα.

Μα, θα μου πεις, μετα απο τοσα και αλλα τοσα που επαθες, δεν φυλαγεσαι;
Μα ακριβως για τα τοσα, δεν φυλαγομαι.
Γιατι διψαω για ανθρωπους με καρδια.

7 comments:

Prince Of The City said...

Ποσο σε νιωθω.

Mona Sax said...

i megaliteri prodosia einai na papseis na pisteyeis se esena,na paretitheis.

diastimata said...

Αμάν ρε συ Λίλη! Τι κραυγή είναι αυτή πάλι; Μου ΄κανες ένα βράδυ, υπέροχο!

Να αρχίσω, τώρα, τις συμβουλές; Χέσε! Αφού είμαι χειρότερος. Και προδόθηκα, αλλά κι έχω προδώσει, κόσμο και κοσμάκη...

Γι αυτό ένα σου λέω: Αν και 450 χιλιόμετρα μακριά, σου στέλνω όση θετική ενέργεια διαθέτω -μη νομίζεις, δε διαθέτω και πολλή τον τελευταίο καιρό... Και μακάρι, αύριο κι όλας, να βρεθεί αυτός ο άνθρωπος, που δε θα φυλαχτείς, όταν τον γνωρίσεις και δε θα φυλαχτεί κι αυτός.

Takis Alevantis said...

Γράφεις «Οση αγαπη και να τους δειξεις, you cant fix them, δεν μαθαινουν την αγαπη αυτοι απο σενα, αλλα εσυ τον φοβο απο αυτους.»

Απαντώ (αντιγράφοντας τον Καβάφη) «Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»

Άραγε τι μας κάνει να (νομίζουμε ότι) αγαπούμε ή μάλλον να νοιώθουμε να μας έλκουν κάποιοι (τους οποίους και να θέλουμε να φτιάξουμε) που ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα μας προδώσουν; Κάποιες απαντήσεις στο Le syndrome du berger ...

Lili said...

Dystyxos, den einai καποιο αρθρο για να μπορεσω να παρω μια ιδεα του τι προκειται...
Να διευκρινησω οτι την αναγκη να βοηθησω, να φτιαξω την ειχα νεαρη κοπελλα;
Τωρα δεν θελαω να φτιαξω κανεναν, θα ημουν τρισευτυχισμενη αν πολυ απλα επελεγα ανθρωπους με αυτο το κατι μεσα τους ή εστω εγω να μην ημουν τοσο συναισθηματικη και ν αμε βοηθουσε λιγο το μυαλο μου και αυτα που βλεπω, οταν γινεται μια τρυκιμια συναισθηματων μεσα μου.

Lili said...

Ξαναδιαβασα την απαντηση. Θυμηθηκα μερικες φιλες μου που τους τραβουσαν οι κακομοιριδεσ, οι χαμενοι, οι λετσοι, οι προβληματικοι, οι παντρεμενοι κλπ κλπ


Εμενα με ελκυαν οι noble στην ψυχη, οι καλοσυνατοι, ευαισθητοι....με αρχες.
Τελικα με τραβανε οι ψευτες και εγωιστες.
Και δεν αναφερομαι μονο στις ερωτικες μου σχεσεις, ειναι ενα γενικο φαινομενο. Ψαχνω αυτο το κατι που κουβαλω εγω μεσα μου, και το βλεπω σε ολους οσους εχω αγαπησει.


Τη τυφλα μου δεν βλεπω.

gsatelite said...

...ξερεις,πιστευω οτι οι περισσοτεροι απο τους ανθρωπους,αλλα ψαχνουμε,αλλα βρισκουμε..και συνηθως για αλλου τραβαμε,ασχετα για το που εχουμε ξεκινησει...Το θεμα ειναι,ποσο αντεχει ο καθενας να παλευει με την αντιξοοτητα για να βρει τελικα κατι(καποιον,καποια κτλ)κοντα στο ιδεατο του..
Νομιζω,γνωστους μπορει να βρει ο καθενας,φιλους δυσκολα...αγαπημενους βρισκει πια κανεις μονο στα ονειρα..Ευχομαι λοιπον,για ολους,ονειρα πραγματοποιησιμα απ'ολους..
(Μην "μαυριζεις" lili,παντα υπαρχουν χειροτερα,τα καλυτερα ειναι παντα μπροστα μας...)
Φιλια
Δ.

My first book

My first book
A funny Homebirth