Θα τα παρεις στον ταφο σου;

Χτυπαει το τηλεφωνο
"Το σκυλι ειναι μαλλον στα τελευταια του, εχεις εναν φτηνο γιατρο;"
Ξεροκαταπινω.
Για να θελει η μανα μου να τοπαει σε γιατρο τα πραγματα ειναι σοβαρα.
"θα πας σ αυτην , δεν την ξερω, αλαλ οι αλλοι ειναι αστα αν πανε."
"ποσο θα μας παρει; 15 ευρω;"
"δεν ξερω" δεν θελω να της πω οτι ειναι παραπανω, μπορει να μην το παει και ξερω οτι περιμενει απο μενα να της τα δωσω αλλα δεν εχω...και βαρεθηκα να πληρωνω. Να πληρωνω για το φορεμα της στα βφτισια του παιδιου, και να λαμβανω ενα πλαστικο τραπεζι βεραντας σαν δωρο γαμου. Βαρεθηκα την τσιγγουνια της.

μετα απο κεινο το τηλεφωνο η γραμμη μου κοπηκε, 2 μερες τωρα τεχνικο δεν βλεπω. Εγκωλβισμενη, χωρις μοναδες στο κινητο.
Ερχεται ο πατερας μου με την μικρη, τον παρακαλω να μου παρει μια καρτα και χαρτι υγειας.
"δεν εχω λεφτα..."
τον προλαβαινω "οριστε παρε"
και προσθετω
"σ'ευχαριστω"
Κλεινω γρηγορα την πορτα γιατι δεν αντεχω να ακουω μουρμουρες
"και γω ποτε θα παω σπιτι μου; να τρεχω μεχρι το Ντια? Τι τα κανεις τοσ χαρτια?'
Ω ποσο μισω να πρεπει αν δινω εξηγησεις για τα παντα στην ζωη μου...
"Παρε σοφτεξ θα κρατησουν περισσοτερο, ειμαστε συναχωμενες."
Θελω πολυ να του πω
"γαμιεμαι και σκουπιζομαι" αλλα κρατιεμαι
Θα πεταχτει ως απεναντι μην ειμαι γαιδουρα.

Τα φερνει.
"Ξερεις ποσο ειχαν αυτα; δεκα ευρω"
δενμιλαω
"δεν σου ξαναπαιρνω."
"με τα δικα μου λεφτα θα κανεις κουμαντο ρε μπαμπα?"
καταπινω γρηγορα αυτο που ειπα. αφου ξερω οτι ειναι θεμα εξουσιας.

Πριν καιρο εμαθε οτι ειχα βγαλει πιστωτικη και αρχισε να ουρλιαζει στ αυτια μου οτι δεν κοπιασε αυτος να χτισει ενα σπιτι για να του το φαει η τραπεζα μεσω εμου και οτι θα παει να με αποκληρωσει.
Το πως ζω, τι τρωμε, το γεγονος οτι δεν εχω κανεναν να κραταει την μικρη το καλοκαιρι για να δουλεψω ειναι δικο μου προβλημα...το τι κανω με τα λεφτα μου ειναι δικο του...λες και εχουμε ανοιξει μαζι σπιτι.


Παιρνω τηλεφωνο την μητερα μουκαι την παρακαλω να με παρει στο κινητο. Περιεργως το κανει...με τις καρτες τους ειναι πολυ προσεκτικοι, οταν παιρνω εγω, τοτε τους πιανει η φλυαρια.
"πηγες το σκυλι μαμα?"
"ναι ειναι στα τελευταια του, αυτος ηθελε να κανουμε εξετασεις χωρις καν να το κοιταξει το σκυλι, να βγαελει λεφτα..."
"αυτος; σε γυναικα σε εστειλα"
"α πηγαμε σαυτον διπλα στο βιολογικο μαγαζι"
"στον μεγαλυτερο αγυρτη πηγες ρε μαμα, γιατι? Αφου με πηρες να με ρωτησεις γιατι τελικα εκανες του κεφαλιου σου;"
Οντως ο συγκεκριμενος κτηνιατρος ειναι γτπ, ολο προσπαθει να χρεωσει.
"ασε με ο πατερας σου φωναζε κιολας γιατι δωσαμε 30 ευρω"
Παλι ο μπαμπας μπαμπουλας μπροστα...ποσες φορες μικρη δεν ακουγα αυτην την ατακα.
"και τι θα κανεις τωρα; Θα το πας σε αλλον αυτος δεν ειναι αξιοπιστος."
"ασε με μην με ζαλιζεις και συ."
Κλικ
Ξαναπαιρνω
δεν το σηκωνει και μπαινει ο τηλεφωνητης.
Γαμωτο δεν εχω μοναδες και νιωθω να θελω να τα σπασω ολα
ξαναπαιρνω
ξαναπαιρνω
παιρνω το κινητο του πατερα μου.
"Ναι;"
"το να μην μπορω να παρω κανεναν τηλεφωνο και να μην το σηκωνει ειναι οτι πιο προστυχο μπορει να κανει πες της."
απευθυνομενος στην μανα μου: "Πηρες τηλεφωνο στο κινητο; Στο απαγορευω μ ακους?"
Ο καθενας με τον πονο του.

Η μικρη με παρακολουθει που ειμαι ετοιμη να εκραγω, να βαλω τα κλαμματα και να τους πω να πανε να γαμηθουνε. Ομως χτες που μιλησαμε για τον θανατο της το παρουσιασα σαν αλλαγη δωματιου, οτι συνεχιζουμε να υπαρχουμε απαλ δεν φαινομαστε και ηρεμησε μετα τα κλαμματα που ειχε οταν καταλαβε οτι ολοι θα πεθανουμε καποτε.


"Μαμα τι εχεις;"
Μου βγηκε η αληθεια. Δεν αντεξα.
"Δεν αγαπω τη γιαγια και τον παππου"
.Εφυγα καποτε απο το σπιτι μου και ανυπομονω να μεγαλωσει το παιδι μου να ξαναφυγω.
Η μικρη με κοιταει στα ματια, με αγκαλιαζει

"Το ξερω"μου λεει.

















Ποναει λιγοτερο απο το να παραδεχτεις : "δεν μ'αγαπανε."