Η ωρα του παιδιου

Εσεις μεγαλωνατε με την μαγια την μελισσα, τα χελωνονιτζακια.
Εμενα αυτος ηταν ο φιλος μου....ειχα να τον δω 33 χρονια, μουρ θαν δακρυα στα ματια.
Η ενηλικη βλεπει την χοντροκομμενη κουκλα αλλα το παιδακι μεσα μου ειχε τοση αγαπη που σκεπαζει τα παντα, το παιδακι μεσα μου εχει κανει καταληψη.





Αυτον θα τον παντρευομουν, του μιλουσα καθε βραδυ...εφτανε μονο να μεγαλωσω (το μοναδικο εμποδιο στα ματια μου)


By the way αυτος εγραψε το My way (που πηρε μετα ο σινατρα), με εναν αλλο, νομιζω με τον Πολ Ανκα. Τα ειχε ολα σαν πακετο, πως να μην ερωτευτω 5 χρονων σκατο? Ειχε χορογραφιες, ωραιες γυναικες και σκηνικα....το 1975.

Κιαλλος ερωτας...τρελλος.



και παμε στα πιο αγαπημενα μου χορευτικα

Το συγκεκριμενο χορευτικο βγαζει εναν θυμο, μια δυναμικη, ειναι ομορφο, νευρικο αλλα contained, νιωθεις οτι ειναι ετοιμο να εκραγει, σαν οργασμος.

(Μ αρεσει πολυ αυτη με την φουσκα.)

Σ αυτο το χορευτικο υπαρχει το ιδιο κρεσεντο, το ιδιο παθος.



Και για να γελασουμε....






Ειναι τοσο γελοιο και χοντροκομμενο που δεν μπορεσα να μην γελασω....