Τι θα θελανε οι γυναικες, να μαθουν οι αντρες

Μιλούσα πριν λίγο καιρό με κάποιον και θυμάμαι να τον ακουμπάω, να τον αγκαλιαζω, γενικά, να νιώθω όμορφα και άνετα μαζί του.
Δεν τον έβλεπα ερωτικα (ειναι 23) αλλα δεν ενιωθα αμυνομενη.
Και πιανοντας την κουβέντα, καταλαβα.
Ο πιτσιρικας ήταν από τις λίγες περιπτώσεις αντρός που δεν ένιωθε απειλητικά απέναντι στο γυναικείο φύλο. Δεν του έβγαινε όυτε ανταγωνισμός, ούτε φόβος, ούτε προθεση εκμεταλλευσης/απόδειξη στον εαυτό του ότι είναι "σερνικο".
Δεν ήταν όμως όυτε του αλλου άκρου "εγω αγαπάω τις γυναικες" οπου παλι he singles them out.
Eνιωθα καλά μαζί του γιατί και κείνος ένιωθε καλά μες το πετσι του.
Και ειχε και χιουμορ.
Ενιωσα οπως όταν πάω έξω η έρχονται ξένοι φίλοι μου στην Ελλάδα.
Χαλαρή.


Είχα μπροστά΄μου καποιον που αγαπούσε τους ανθρώπους.
Που δεν θα επιρριπτε ευθύνες σε καποιον άλλον για τα παθήματα του.
Που δεν έπαιρνε σαν προσωπική προσβολή την οποια διαφορετική γνωμη μπορεί να είχα σε ένα θέμα.
Που έβγαζε από μέσα μου τον καλύτερο εαυτό μου.




Ετσι έψαξα και βρηκα ποια ειναι αυτά που βγάζουν τον χειρότερο εαυτό σε μια γυναίκα, βαση μελετών, και γιατί.
1)Το να μην μας μιλάτε.
Αυτό μας αγχωνει, ειδικα αν θιξαμε ενα θεμα της σχεσης, μας δημιουργει ανασφαλεια γιατι δεν μας δινετε πληροφοριες απαραιτητες γυα εην αισθηση ασφαλειας μας, νιωθουμε ασχημα οτι κρεμομαστε παβω σας και οτι μας κλεινετε απ εξω. ξαφνικα ειμαστε οι γκρινιαρες και ο θυμος μαζευεται.
Οταν δε αποφευγετε συστηματικα να συζητησετε, νιωθουμε ολο το βαρος της σχεσης στους ωμους μας και οτι δεν ενδυαφερεστε αρκετα γι αυτην, αρα για μας.


2)Δεν μας ακουτε και αγνοειτε τις αναγκες μας
Οταν φερεστε σαν να μην μπορειτε να περιμενετε να τελειωσουμε αυτο που λεμε, οταν μας λετε νιντι και αμφησβητειτε τις αναγκες μας,οταν μπορειτε να δωσετε ασυτο που χρειαζομαστε αλλα δεν θελετε, οταν μειωνετε την σημασια καποιων πραγματωνα κα αποφασιζετε οτι δεν υπαρζει λογος να συμμετασχετε,οταν ακουτε μεν αλλα απιλεγετε να τα αγνοησετε δε...μας τρομαζετε, μας γεμιζετε ανασφαλεια γιατι νιωθουμε οτι δεν σας νοιαζει, οι αναγκες μας μεγαλωνοτν, οι ανασφ΄λειες μας τσιμεντονωνται, και γινομαστε ενοχλητικες γιατι παντα ανησυχουμε αν θα ειστε διπλα μας ο ταν εχει σημασια.

3)επαναστατες σιχως αιτια
Οταν αντιστέκεστε σε ότι πουμε και κάνετε το αντίθετο επιτηδες, οταν διαφωνείτε μονο΄και μονο για να νιωσετε αυτονομοι, οταν κάνετε ΄κάτι αφου σας πιεσουμε πολύ και μέτα θυμωνετε, οταν είστε καχύποπτοι ΄με την αγαπη μας και νομίζετε ότι προσπαθούμε να σας χειραγωγήσουμε, οταν βλέπετε τις αιτησεις μας για βοηθεια ΄σαν προσπάθεια ελεγχου και αποφασίζετε να τα αγνοήσετε,οταν δεν δειχνετε αγπαη και ενδιαφέρον γιατι θεωρείτε ότι μετα θα το παριμένουμε απο σας, σαν παρασταση....νιώθουμε οτι δεν μας αγαπάτε και πληγωνόμαστε που μας πολεματε. μας δημιουργουνται αναγκες απο την ελλειψη εκδηλωσης αγαπης, απογοητευομαστε και εκνευριζομαστε οταν μας περνατε κοσκινο, νιωθουμε κολλημενες στον τοιχο(οτι η πτεπει να παιξουμε το παιχνιδι της δυναμης η να φυγουμε για να μην γινουμε θυματα σας), και πληγονωμαστε που η σχεση ειναι πεδιο μαχης για σας και μεις ο εχθρος(!)



4)Δεν μας παρηγορειτε η καθησυχαζετε
ενω θελουμε να νιωσουμε ασφαλεια, εναν ωμο, και να μας πουν οτι ολα θα πανε καλα την ωρα που ποναμε..θελουμε στοργη...μας δινετε οδηγιες η συμβουλες η μας αφηνετε μονες η μας κανετε να νιωθουμε ασχημα γι αυτα τα αισθηματα,ειτε κριτικαριντας τα, ειτε ανφισβητωντας την σοβαροτητα και βαζετε λογικη, οταν χρειαζομαστε αισθηματα...για να μην νιωσουμε εγκατελλειμενες και μονες, ανασφαλεις,νιντι επειδη σας ζηταμε ψιχουλο ενδιαφεροντος.αγχονωμαστε που δεν μας καταλαβαινετε και μας παιρνει απο κατω.


(Το μπι κοντινιουντ)