@%$%$^%&%&^&%&

Το κερατο μου μεσα....
Ωραια ειχε ξεκινησει η μερα μου.
Ηλιος, μουσικουλα στ αυτια μου
Use me up
virtual insanity
what a fool believes
και δωστου το βημα μου να χοροπηδα στο δρομο.
και να τραγουδαω δυνατα
its all about the moneyyyy
και σταρχιδια μου τι λεγανε οι περαστικοι μεσα τους.

Ημουν καλα.
Το κουδουνακι στο κινητο μου θυμισε οτι στις 15:00 και κατι, ειχα να κανω χρεη αφυπνησης, και χαμογελασα οταν το σκεφτηκα.

Kαι μετα πηγαν ολα κατα διαολου.


Ειχα κανονισει να παραλαβει ο πατερας μου το παιδι απο το σχολικο.
Παρενθεση...προχτες ο πατερας της αναγκαστηκε να την παει στην μητερα μου, χαλωντας την μερα τους, γιατι ηταν αρρωστος.Ετσι ελεγε τουλαχιστον, μαζι του ποτε δεν ξερεις.
Χτες η μικρη βλεποντας με στο λεοφωρειο, ελιωσε στο κλαμμα.
"δεν με θελει ο μπαμπας μου, εφυγε, εφυγε"...σαν σπασμενος δισκος
Εμ, συνειδητα μπορει να μην τα θυμαται, αλλα οι μαλακιες του 2 χρονια τωρα, μειναν μεσα της και τωρα "βγαινουν".
Ηρθε και την πηρε χτες και της εκανε τα χατηρια, οπως το να φαει κορν φλεικς με γαλα, ενω προσπαθουμε να βαλουμε ενα προγραμμα και να της μαθω οτι τα κορν φλεικς ειναι μονο για το πρωι(αλλιως δεν θα ετρωγε τιποτ αλλο)
του επισημανα οτι δεν πρεπει να αφησει τις ενοχες του να τον καθοδηγουν.

Σημερα λοιπον πηγε να την παρει ο πατερας μου γιατι ειχα μονο μια ωρα ελευθερη μετα το γραφειο και μετα μαθημα.
Η μικρη πλανταξε στο κλαμμα.¨
"δεν με θελει ο μπαμπας μου, δεν με θελει η μαμα μου"
Με πηρε ο πρωην μου λεγοντας μου οτι θα πηγαινε να την παρει πιο νωρις.
καλοσυνη του (και εμεινα και εκπληκτη για να πω την αληθεια...οταν εχει γκομενα χεστηκε)
"Θα την παω στον Ζαχαρια." μου λεει.


Ενιωσα ολο το βαρος στους ωμους μου.
Μα ολα τα κλισε θα περασουμε γμτο κερατο μου?
Απο το παραμελημενη συζυγος, κερατωμενη, κακο διαζυγιο, αδιαφορος πατερας στο "εξαγοραζω τις τυψεις με την ευκολη λυση?"
Ενιωσα το αιμα να ανεβαινει στα μαγουλα μου.

Μπορεσα μονο να ξεστομισω
"γιατι?"
"πληρωνω, απο κινητο σε παιρνω."
"ρε παιδι μου, γιατι να της παρεις παιχνιδι? Πριν μια εβδομαδα ειχε τοσα απο τα γεννεθλια της. Μην στρωνεις τον δρομο για μελλοντικες δυσκολιες."
"τι εννοεις"
"εννοω οτι μετα θα δημιουργει θεμα για να παρει δωρο. Εννοω οτι η αγκαλια του μπαμπα της φτανει για να νιωσει καλα... εννοω οτι ενα δωρο μας κανει να ξεφυγουμε του μηνυματος "η μαμα και ο μπαμπας εχουν δουλεια αλλα παντα ερχονται οταν ειναι αναγκη"".

"ασε με να κανω οτι θελω!"βγηκε η αντιδραση.
Ποιος σε κραταει?
Νευριασα.Ολο αντιδραση, συνεχεια αντιδραση.
Τι μπορω να κανω?
Τιποτα.
παρα να βριζω την μαλακια που τον δερνει, που δεν εχει ξενυχτησει διπλα της, που δεν εχει στιψει το μυαλο του για το τι ειναι καλυτερο για κεινη μακροπροθεσμα, και που δεν σκεφτεται ποτε τι μνμα τις δινει και τι χαρακτηρα της διαμορφωνει.
Εδω χρειαστηκε να του κανω ολοκληρη επεξηγηση γιατι πρεπει να περναει απο την διαβαση οταν ειναι μαζι της, οτι περα απο την ασφαλεια τους, αν ποτε του ξεφυγει πρεπει να μαθει απο κεινον, και μενα, το πως να περναει με ασφαλεια, να παρει το παραδειγμα...
Η απαντηση του?
"Ετσι οπως τα λες, δεν τελειωνουμε ποτε, παντα θα πρεπει να προσεχω τι κανω."
No shit Εinstein!
Το κανε.
Αλλα το κοστος ειναι μεγαλο για μενα. (αλλες δουλειες δεν εχω να κανω?)
Δεν νιωθω οτι ειμαστε 2 γονεις που αλληλοβοηθιουνται...
Μετα μου λες γιατι εχω αναγκη να ξεφευγω

Ευχαριστησα το τυχερο μου αστερι που απομακρυνθηκε απο κοντα μας, εσφιξα τα δοντια, και ηρθα εδω να γραψω μπας και ηρεμησω, αποφευγοντας να φανταστω μελλοντικες σκηνες οπου η μικρη θα παταει πανω σε κουμπια του και οπου ο αχαρος ρολος θα πεφτει επανω μου...και χεστηκα στην τελικη...αρκει να εχω αποτελεσμα και να μπορω να της δωσω καποια frames kai structure στον χαρακτηρα της...


Χαλασε η μερα μου και το αναλαφρο βημα μου ζυγιζει εναν τονο.
σιχτιρ...