Στο βιντεο κλαμπ

Αναρωτιεμαι καμια φορα προς τι η υστερια για την γριπη των πουλιων oταν κλιαρλι, πολλοι εχουν φαει υπερβολικες ποσοτητες ΜΟΣΧΑΡΙΟΥ....
Τελος παντων.


Παμε για την ιστοριουλα.
Παω συχνα και αραζω στο βιντεοκλαμπ της γειτονιας μου. Λεω πεντε μαλακιες, με ακουνε υπομονετικα γιατι ειμαι πελατισσα πανω απο 10 χρονια και χρωσταω πανω απο 400 ευρω.
μια υπαλληλοs μαλιστα σκεφτηκε να θυσιασει τον μισθο της, αλλα οι πιο παλιοι την αποτρεψανε λεγοντας της οτι ειναι καινουργια και θα συνηθισει, ο καθενας κουβαλαει τον Σταυρο του σ αυτην την ζωη κλπ...
Πολλες φορες βγαινουμε στο καραοκι μαζι με την μια, η αλλη με ξεματιαζει, ο τριτος μου δινει σιντακια, αλλα το πιο ωραιο ειναι οταν εκει που μιλαμε ερχονται πελατες.
Περα του οτι μου αρεσει να με κοιτανε και να μου δινουν την επιστροφη τους...χαμογελαω και αφου τελειωσουν λεω "δεν δουλευω εδω" και περιμενω να δω αν θα πουνε ακριβως τα ιδια και στον διπλα.
Μεγαλη σχολη το βιντεο κλαμπ.

Πρωτα απ ολα βλεπεις αν ξινισει τα μουτρα του.
Αν θα κανει προβλημα στο να πληρωσει το ντιβιντι.
"μα σας ειπα χαλασε το βιντεο μου και δεν την ειδα"
'ναι, αλλα την πηρατε χτες και την επιστρεφετε σημερα και εκτος αυτου δεν ειναι ελλατωμα του ντιβιντι."
ο αλλος ηρθε με 2 κασσετες καθυστερηση, 14 ευρω.
"κοψτε μας κατι"λεει
"βεβαιως" του απαντα η υπευθυνη "10 ευρω"
Ξινισμα μουτρων.
Κατσε ρε φιλε, αν την ειχες φερει στην ωρα της, νεα κυκλοφορια που ειναι, θα ειχε φυγει...

Τεσπα, προσωπικα χεστηκα πατοκορφα, σαν προλογο τα εβαλα.
Το ζουμι ειναι αλλου.
Μιλαω με την Ε. και το ρανταρ μου πιανει εναν κουκλο να κατευθυνεται προς εμας.
Και ο κουκλος μας προπερναει και ΠΑει στον πανω οροφο.
Η Ε. ανεκφραστη.
Συνεχιζουμε την κουβεντα(τον μονολογο μου) και μετα απο λιγο ο τυπος κατεβαινει με 2-3 "καλλιτεχνικες" ταινιες.
Με τραβεστι.
Η Ε. με κοιταει με νοημα.
Κριμα. Οχι για κεινον, για την γυναικα που θα τον παρει.
Ξενερωμα με την μια.
Ειπαμε ειμαι ελαστικη και εχω κατανοηση, αν ο αλλος φτιαχνεται φορωντας ενα φτερο στον πισινο του φωναζοντας ουυυυαουυυυ,-εφοσον δεν το βαζει στον δικο μου πισινουλι- αλλα....εχω που εχω τα κολληματα μου, να νιωσω και περιεργα που δεν εχω τσουτσουνι?
Πικρα.

Αυτη η σκηνη εχει επαναλειφθει απειρες φορες.
Με τραβεστι, με ζωα, με 15 κασσετες καθε φορα.
Ειπαμε ρε φιλε, να φχαριστηθεις, τι θα κανεις "χουφτα παρτι" με τους φιλους σου?

Γαμησε τα.

Και στατιστικως, οι πιο δυστροποι, αγενεις, ειναι και οι πιο κινκυ. Ειναι αγενεις απο την αγαμια η η διαστροφη προερχεται απο την ελλειψη παιδειας?
Εχω μεγαλη περιεργεια.


Οκεζιοναλι μπαινει και ο νορμαλ τυπακος που θα παρει 1, στο ετσι...
Μεγαλο βοηθημα το βιντεο κλαμπ.
Μακαρι ολοι οι γκομενοι που θα γνωρισω μελλοντικα ναναι γραμμενοι εκει.
"ελα, Ε? παπασκουτουλοφιτσοπουλος. Μονο 1 την εβδομαδα? με γυναικες? Κελεπουρι, κελεπουρι!!"


Προχτες λοιπον, εκει που μιλαμε, μπαινει ενας κυριος γυρω στα 50? 60?
Μεγαλος παντως.
Αλλα τον χαζευα.
Καλοντυμενος. γοητευτικος. με ενα απιθανο χαμογελο και ματια λαμπερα. σαν παιδιου.
απ αυτους που σου κανουν ενα κατιτις (βλεπε σων κονερυ, αλεν ντελον, πολ νιουμαν κλπ), βλεπεις την γοητεια, βλεπεις οτι ηταν ομορφος χωρις να μοιαζει τωρα με αποτυχημενη αδερφη απο τις καταχρησεις.
Ευγενικος.
Κοιταω τις δικες μου, η μια στο ταμειο με ενα χαμογελο να, και η αλλη να τον κοιταει με ενα χαμογελο ως τ αυτια.
Λιωμενες.

απομακρυνεται.
Θελω να πω οτι τον βρισκω ωραιο αλλα φοβαμαι μη με παρουν με τις τοματες.
Δεν γαμιεται, θα το πω.
"Τον βρισκω πολυ γοητευτικο"
"ναι, δεν ειναι? πεταγεται η πρωτη(20 χρ)"
"και ειναι και καλοοοοος" πεταγεται η δευτερη (30 χρονων)
Νταξ, καλυψαμε ολες τις ηλικιες.
"Τσοντες παιρνει?"
"Ποτε!" φωναζουν και οι δυο.


Ο κυριος επανερχεται, μου χαμογελαει, λεει ενα κομπλιμεντο στην Ε.
Και μετα κατι λεει για προβα.
"μουσικος ειστε?" του λεω
"ναι." μου απανταει, "εσεις"? (παντα μπορω να πονταρω στην ευγενεια)
"Εγω υπηρξα τραγουδιστρια, και επανερχομαι σιγα σιγα."
Και τοτε μου κανει τιλτ.
"Ειστε πιανιστας?"
"ναι" μου λεει
"Το καλοκαιρι ειχα προταση να δουλεψω στο ταδε ξενοδοχειο αλλα δεν μπορεσα να βρω εγκαιρως πιανιστα και να περασουμε τα κομματια...αν τυχει κατι θα σας ενδιεφερε?"
"γιατι οχι?" με κοιταει χαμογελωντας
"καλη φαινεστε"
"ευχαριστω πολυ"
"τι τραγουδουσατε?"
"50 60 70 Γαλλικα, αγγλικα Ισπανικα, τα στανταρτς , πιανο μπαρ."
"ε ειστε ετοιμη δηλαδη" εδειχνε ικανοποιημενος.
Αλλαζουμε τηλεφωνα.
Πεταγεται η Ε.
"δεωσε στον ανθρωπο τα τραγουδια σου." και βγαζει ενα σι ντι απο το συρταρι.
Παθαινω ενα ψιλοβραχυκυκλωμα ως το πως βρεθηκε σι ντι μου εκει και μετα θυμαμαι οτι μου το χανε ζητησει για να το ακουνε στην δουλεια.
Τελεια, εχει και το ονομα μου, και το τηλεφωνο μου επανω...
Φευγει.

Γυρνανε και οι δυο κατενθουσιασμενες.
"ξερεις ποιος ειναι αυτος?"
Απαραντλι, οχι.
Τελικα ειναι καποιος που κανει ενορχηστρωσεις σε πολλους και διαφορα( δνε θελω να τα γραψω εδω -ειναι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ :P)

Δυο μερες μετα με πηρε τηλεφωνο.
"κυρια λιλη? Χ εδω."
"ποιος?"
"Ο μουσικος απο το βιντεο κλαμπ"
"ααα, γεια σας, τι κανετε."
"μια χαρα. ακουσα το σι ντι σας." Παυση.
"Περιμενα οτι θα ησασταν καλη οταν μου ειπατε που δουλευατε, αλλα δεν περιμενα κατι τετοιο."
Κοκκινισμα.
"ειλικρινα, ακουω πολυ κοσμο καθημερινα.Ποτε να βρεθουμε να μιλησουμε?"
"οποιο πρωινο θελετε."
μιλησαμε λιγο ακομα, μερωτησε ποιος εκανε την ενορχηστρωση, του ειπα οτι ηταν καραοκε και σοκαριστηκε...δε βαριεσαι.

Χαρηκα που επιασε το σουρπραιζ.
Τι εννοω;
Οσοι με βλεπουν, βλεπουν μια κοντη γεματουλα με παιδικη φωνη.
Και μετα ανοιγω το στομα μου να τραγουδησω και βγαινει αυτη η φωνη-οπως ειχε γραψει ο τζωρτζ στο κιλλινγκ μι σοφτλυ-και δεν το περιμενουν.
Αυτο ηταν παντα το μυστικο...εντυπωσιασμος.


Ενιγουει, πισω στο βιντεο κλαμπ, αρχισανε τα
"ειναι φοβερος"
"νομιζω ειναι ανυπαντρος"
"αντε... ορμα"
Μ επιασε τρομερο γελιο.
Λες απο τους 20 σομεθινγκ να παω στους 60?
Ποσο ενδεικτικο της ανωμαλιας μου ειναι αυτο, αραγες;
Ειπαμε, ωραιος.
Δεν φτανει ομως αυτο, τι δηλαδη σε καθε ωραιο που βλεπουμε πεφτουμε με τα μουτρα?
Πρεπει να σου βγαζει και κατι.Μια χημεια. Ενα "θελω να με αγγιξεις".

"αι μαρη τρελλη" πεταχτηκε η Β.
"εχεις 2 χρονια που χωρισες και σ εχω δει να ενθουσιαζεσαι για λιγες μερες με 1? 2?"
"και μετα ξενερωσα"
"γιατι?"
"υπερβολικα πολλα παιχνιδια. Με κουραζει. Θελω να αντλω ευχαριστηση απο το να ειμαι με το ατομο αυτο και οχι απο την κατακτηση του/μου. Ισως τα παιρνω ολα πολυ σοβαρα"
"τι σοβαρα ρε συ? για γαμο πας;"
Καπου εκει πρεπει να εβγαλα περιεργη εκφραση αναγουλας και φρικης γιατι σκασανε στα γελια.
Πεταγεται η Ε.(εχει γινει εξπερ)
"προσπαθησα να την αποκαταστησω, να της μαθω πως να παιζει. τιποτα.
δεν θελει να "κοροιδευει" λεει τον αλλον"
"ε τοτε να αφησεις τα τεκνα" πεταγεται η Β.(και μου γκρεμιζει ολον μου τον κοσμο). Την ακουω την Β. ειναι μανουλα στους χειρισμους.
"Ναι," συμφωνει και ο αλλος Ιουδας ισκαριωτης.
"Η γενια μας ειναι πολυ κουλ."
Εκει θιχτηκα ελφρως.
"Δεν ειμαι εγω κουλ?"
"Εγω που μια ολοκληρη ταξη θελέι να διακοψει το φροντιστηριο για να με παρει δασκαλα? εγω που εκανα τατου?
που, που , που"
Καπου εκει πηγε να τους πιασει ο υπνος αλλ με διεκοψε για να σωθει
"αν εισαι με καποιον, η σ αρεσει καποιος, μπορεις να το "παιξεις"? Α, δεν μπορω να σου μιλησω τωρα...." λεει η Ε.
"αν οντως δεν μπορω, ναι."
"οχι." με κοιτταει στα ματια και χαμογελαει, τονιζοντας τις λεξεις με τα χερια της.
"να μπορεις...."

Οχι.
δεν μου αρεσει.
Δεν βλεπω τον λογο, τον σκοπο.

"ε τοτε, να βρω αν ο κυριος Χ(μουσικος) ειναι οντως ανυπαντρος..." γελαει η Β.
"και να αφησεις τα τεκνα σε μας" γελαει η αλλη

Εγω ομως ξερω οτι τα λενε αυτα γιατι ζηλευουν και με φοβουνται, και με πολεμανε....:P :P :D