Τελικα το μπλογκ μου τα εχει ολα, επιτελους...η ζωη μου ειναι πληρης.
Εργασια, μητροτητα, καυγαδες, στεναχωρια, αναμνησεις, ερωτας, σεξ, αγαπη....
Νιωθω γεματη.
Νιωθω οτι εκανα μεγαλη πορεια ενα χρονο τωρα σχεδον.
Διαβαζα λιγο το πως ημουν πριν μπει στην ζωη μου ο Γ.
Ημουν ετοιμη... και εφτανε μονο να βρεθει καποιος που θα ταιριαζε...εφυγε πριν προλαβω να δω αν οντως ταιριαζουμε και πως θα παει.
δεν πειραζει ομως, γιατι τελικα, εφυγε και ο τελευταιος φοβος που ειχα, οτι ειχα νεκρωθει και "ωριμασει" τοσο μετα απο τις εμπειριες που ειχα, που δεν θα ξανα ενιωθα...οχι ετσι, τουλαχιστον.
Η ζωη μου αρχιζει και παιρνει την μορφη που θελω.
Μια ζωη που θα κοιταξω στο τελος του δρομου, με ικανοποιηση.
Που τολμησα να ρωτησω, να ζητησω αυτα που ηθελα.
Που δοκιμασα να παρω και να κανω αυτα που ηθελα.
Που εδωσα την καρδια μου και ενιωσα ως το τελευταιο μου κυτταρο τον ερωτα, την αγαπη.
που δοθηκα
που δημιουργησα
πινακες, βιβλια, τραγουδια, ζωη.
Που χρησιμοποιησα οτι ειχα στα χερια μου και καταφερα να σταθω.
και να νιωσω και καλα.
και να νιωσω και ευτυχισμενη.
και να δεχτω εμενα.
και να μαθω σε ενα αλλο πλασμα να δεχεται την ζωη της, τον εαυτο της, και να μην εχει φιξ ιδεες για το πως ειναι η θα επρεπε να ειναι η ζωη.
Η τουλαχιστον το ελπιζω να το καταφερω ως τοτε.
που εκανα φιλους
που εμπνευσα, που ταρακουνησα, που γελασα, επαιξα, εκλαψα, ουρλιαξα και τελειωσα.
Ενιωσα την ζωη καθε λεπτο,τις τραγικες στιγμες, τις ηρεμες και τρυφερες, τις παθιασμενες, τις αβασταχτες, ολα.
Που εζησα μια γεματη ικανοποιητικη ζωη.
Χωρις να κλεισω στα ματια στους διπλα
Χωρις να ξεχασω το παιδι μεσα μου και τα παιδια στους αλλους.
Οταν ερθει η ωρα που θα πλησιαζω στο μεσουρανισμα της ζωης μου δεν θελω να εχω μετανιωσει για τι δεν εχω κανει.
Ουτε ομως και να ζησω για τις εμπειριες και μονο.
σαν το μπλογκ αυτο, λιγο απ ολα, σε σωστες δοσεις, θυμο, ηρεμια, νοσταλγια, τραγουδι, σεξ, αναμνησεις, πονος, μελαγχολια, αισιοδοξια, ενοχληση,ερωτας, ζωη...
Η ζωη μου.
Listening to Je suis malade
(το επομενο τραγουδι που θα ανεβασω)
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Saturday, November 12, 2005
Το μπλογκ μου ειναι πληρες
Posted by Lili at 12:31 PM
My first book
A funny Homebirth
4 comments:
....Καιρος λοιπον,ν'ανοιξεις τα παραθυρα,να αφησεις τον ακομα ζεστο φθινοπωρινο ηλιο να σε ζεστανει,να καθισεις ανακουρκουδα αγκαλια με τις αγαπες σου,να παρεις μια βαθια ανασα..να αφουγκραστεις τους ηχους της καρδιας σου και της πολης που ζεις.Ηρθε η ωρα να περπατησεις χωρις να βιαζεσαι,να κοιμηθεις χωρις να νοιαζεσαι για εφιαλτες,να δεις τον εαυτο σου στον καθρεπτη και να του χαμογελασεις....
seize the day...
μ αρέσει παρα πολύ το συναίσθημα που περιγράφεις, μακάρι να το αισθανθούμε όλοι κάποια στιγμή...
παρεπιπτόντως, όταν μιλάμε για ουδέτερο λέμε πλήρες, πλήρες μπλογκ. σορρυ για τη διορθωση, αλλά ξέρω ότι είσαι αυτοδίδακτη, οπότε φαντάζομαι δεν έχεις πρόβλημα να δέχεσαι βοήθεια στο θέμα. :)
marilina, κανενα προβλημα, διορθωνε οσο θες, αν εχω και χρονο, και διαθεση θα τα φτιαχνω κιολας
Τζι, θενκς
ITHAKA - by Constantine P. Cavafy
When setting out upon your way to Ithaca,
wish always that your course be long,
full of adventure, full of lore.
Of the Laestrygones and of the Cyclopes,
of an irate Poseidon never be afraid;
such things along your way you will not find,
if lofty is your thinking, if fine sentiment
in spirit and in body touches you.
Neither Laestrygones nor Cyclopes,
nor wild Poseidon will you ever meet,
unless you bear them in your soul,
unless your soul has raised them up in front of you.
Wish always that your course be long;
that many there be of summer morns
when with such pleasure, such great joy,
you enter ports now for the first time seen;
that you may stop at some Phoenician marts,
to purchase there the best of wares,
mother-of-pearl and coral, amber, ebony,
hedonic perfumes of all sorts--
as many such hedonic perfumes as you can;
that you may go to various Egyptian towns
to learn, and learn from those schooled there.
Your mind should ever be on Ithaca.
Your reaching there is your prime goal.
But do not rush your journey anywise.
Better that it should last for many years,
and that, now old, you moor at Ithaca at last,
a man enriched by all you gained upon the way,
and not expecting Ithaca to give you further wealth.
For Ithaca has given you the lovely trip.
Without her you would not have set your course.
There is no more that she can give.
If Ithaca seems then too lean, you have not been deceived.
As wise as you are now become, of such experience,
you will have understood what Ithaca stands for.
Post a Comment