Fetishes

Eχοντας βρει την αιτια της υπερμετρης ρομαντικης μελαγχολιας μου, συνηλθα και ξαναβρηκα το κεφι μου....Τιποτα δεν με φερνει περισσοτερο στα ισα μου απο την επιλυση ενος "γιατι", την εξηγηση του τι μου συμβαινει, το να με μαθω καλυτερα, πως λειτουργω...αφτερ ολ, ειμαι ο πιο ενδιαφερον ανθρωπος που ξερω.
Κιαν δεν ειμαι, αφηστε με να το πιστευω, I m stuck with me για το υπολοιπο της ζωης μου

Eιπα λοιπον για να ισσοροπησω το overdose γλυκαναλατου, να σας σερβιρω μια απο τις πιο αστειες σεjιστοριες. Ναι, απ αυτες που κανουν τους αντρες οταν με διαβαζουν να τους σηκωνεται η τριχα και τα μπαλλακια.Απ αυτες που φερνουν τον βατραχο στα ορια του οργασμικου παροξυσμου.
απ αυτες που τρομαζουν.
Φυγε Σαρλοτ, ελα Σαμανθα.


Ετος...πριν λιγα χρονια....
Τα ειχα φτιαξει με καποιον ο οποιος απο τις πρωτες φορες που ειχαμε βρεθει στο κρεβατι, εδειχνε μια...πως να το πω κομψα...μια ελλειψη ενθουσιασμου.
Ερωτευμενη δεν ημουν οποτε δεν με πιασαν οι ντροπες μου και τον ρωτησα αν υπηρχε κατι που του αρεσε να κανει, ιδιαιτερα...προφανως ειχε αναγκη απο το κατιτις του και μην εχοντας κλειστο μυαλο σε αυτα τα θεματα, ημουν διατεθειμενη να εξετασω το αιτημα του.

Αποδειχτηκε οτι το πουλακι μου ειχε μια ιδιαιτερη αδυναμια στα ποδια και στα παπουτσια και στις αποτομες διαταγες.
cool.
Αποτομη ημουν ετσι κι αλλιως σαν χαρακτηρας, bossy, και ειχα και διαφορα απωθημενα τοτε, οποτε δεν με χαλασε καθολου να παιξω τον ρολο της αφεντρας.
Το ειδα και σαν παιχνιδι.
Aνησυχησα μονο μην μ αρεσει και μου μεινει κουσουρι, αλλα μετα την 2η, 3η φορα καταλαβα οτι δεν "φτιαχνομουν" με την ολη φαση, απλα απολαμβανα το γεγονος οτι φτιαχνοταν εκεινος...
hey,whatever makes you tick...

με τα ποδια παλι δεν ειχα προβλημα, αν εξαιρεσουμε οτι επρεπε να τα περιποιουμαι και αυτο δεν ηταν και οτι καλυτερο διοτι δεν φημιζομαι για τις καλλωπιστικες μου συνηθειες. Ουτε υδατικη κρεμα στο προσωπο δεν βαζω.
Δεν ειμαι ποτε στην τριχα και γενικως δεν δινω σημασια στις λεπτομερειες, δεν εχω κανει ποτε μανικιουρ η πεντικιουρ και κομμωτηριο πηγα πρωτη φορα οταν χωρισα, σαν μεθοδο θεραπειας( καποιος να με φροντισει)


Επιανε λοιπον το ποδαρακι μου το παιδι μου, ζντουπ, τουρμπο σαιζ.
Πλακα ειχε.
Ειχα το προσωπικο μου remote control, για την υστατη απολαυση. Το ανθρωπινο ντιλντο με τις 3 ταχυτητες :P

Aν δε, του το εβαζα στο προσωπο, γινοταν το ελα να δεις.

Ολα ωραια και καλα, η σχεση μας κυλουσε με διαφορα παιχνιδια, εγω ανακαλυπτα την σεξουαλικοτητα μου, ανοιγα το μυαλο μου σε κοσμους που δεν ειχα γνωρισει( ειχε και αλλες ιδιαιτεροτητες αλλα δεν θα τα συζηταμε και ολα εδω) και ο καιρος περναγε ευχαριστα. Μου φεροταν πολυ καλα και ενιωθα την πληρη αποδοχη του.
Ακομα καλυτερα, ενιωθα οτι του αρεσα ακριβως γι αυτο που ημουν.
Αποτομη, ελαφρως κινκι( καμια σχεση με κεινον βεβαια, μπροστα του ημουν η Παναγια), και με καμπυλες...


Το deal braker, περα απο καποια σοβαρα θεματα στην σχεση, ηταν αλλο.


Επειδη το μαναρι μου ηταν πολυ active, καναμε ερωτα τουλαχιστον μια φορα την ημερα, αλλα δεν του εφτανε. Εγω απο την αλλη ειχα βαλει οριο.
Δεν γινεται καθε μερα να ειμαι 2-3 φορες με τους αστραγαλους στ αυτια, ειχα κι αλλες δουλειες να κανω.
Ετσι ειχαμε κανει εναν σιωπηλο συμβιβασμο.

Τα πρωινα πρου ξυπναγε, με εβλεπε να κοιμαμαι γυμνη διπλα του και -εφοσον δεν με ξυπναγε- μπορουσε να κανει τα δικα του.
Ηταν λιγο αβολο να ξυπναω με καποιο μερος του σωματος μου ελαφρως βρεγμενο, αλλα καμια φορα πρεπει να κανεις θυσιες για την αγαπη...

Το προβλημα παρουσιαστηκε τον χειμωνα.
Φορουσα πιτζαμες.
Μια δυο φορες προσπαθησε να μου τις σηκωσει , τον εβρισα στον υπνο μου, φτιαχτηκε περισσοτερο και γιναμε μουσκεμα και οι δυο.
Νο good.


Ετσι αναγκαστηκε να βρει αλλη λυση.


Και αυτο ηταν και το τελος.



<Ξερεις τι ειναι να σηκωνεσαι απο το ζεστο κρεβατι σου το πρωι, να φορας τα σαμπο σου και το ποδι σου να κανει "Πλιτς"??





(αν το διαβασεις αυτο- εφοσον μπαινεις στο νετ-, να ξερεις οτι περασα καλα, ασχετως...;) )