SUgar(boy) and Spice

Οπου Sugar, το μωρο μου, ο παρτενερ μου, η αδυναμια μου.
Μ ακουγε να λεω για τα μπλογκ καθε φορα, ειδε φως και μπηκε-φανταζομαι.
Το μωρο θα μπει λινκ στην πρωτη ευκαιρια, οχι δεν ξερω ακομα αν γραφει ωραια,(αν γραφει οπως χορευει παντως its promessing-) αλλα ειναι ακομπλεξαριστο, γλυκιτατο, χορευει θεικα, εχει μια αγνοτητα στα ματια και μια προστυχια στα χειλη.
Η τελεια Λολιτα. Lolitos.
Εξω καρδια, χιουμορ, χαμογελο.
Τον ξερω ενα χρονο αλλα τις τελευταιες βδομαδες που βρεθηκαμε τα δυο μας στην σκηνη και εκτος, χωρις τους αλλους, δεσαμε.
Μου βγαζει το προστατευτικο.



Αλλα ρε κολωπαιδο τωρα πως θα γραφω εδω μεσα μπουρδες για το καραοκι?
ε?
ε?


Καλως μας ηρθες.(και προσεχε, και εδω οπως και εξω, εχει μαλακες...)





Spice
εγω, φυσικα.

Μπηκα στο μπλογκ του Μπρους το πρωι...
τα χωσα λιγο αν και σε αυτην την περιπτωση Ηταν υπερβολικα..."καπως"
Ξαναμπαινω τωρα ετοιμη να ακουσω τον εξαψαλμο μου
και ολοι με διαθεση να τα βρουνε, να συγχωρεσουν και να συγχωρεθουνε.
Συγκινηθηκα.
Ναι ρε σκατοπαιδα.
Αφου ομως εσκασα στα γελια.
Και μην τολμησετε να μου πειτε οτι δεν ηταν αστειο ολο αυτο(οχι γελοιο, αστειο με την καλη εννοια.
(και την ψωνισα οτι ειμαι Θεα, δεν το συζητω)




Που στο διαολο γραφει ο Τσαγκαρουσιανος?
Και που θα το βρω το περιοδικο?
Και γιατι δεν με αναφερει?
ε?
ε?
ε?


Ολοι με ζηλευουν για τα νιατα μου και την ομορφαδα μου.
Αυτο ξερω εγω.