Θεατρο Κωφων

Χθες πηγα στο θεατρο Κωφων.
Ενα μπαρ θεατρο στου Ψυρρη, στο δευτερο οροφο ενος κτιριου.
Ειχα παει με το παιδι και δεν ηξερα να θα μπορουσα να δω ολη την παρασταση.
Ελειπα ενα μηνα απο την σχολη και η πλεον δεν καταλαβαινω τι μου λενε αν νοηματιζουν γρηγορα, αλλα ηθελα να παω για την εμπειρια.


Ηταν μια σειρα σκιτσακια, ενος -υποτιθεται-ακουων ατομου στον κοσμο των κωφων.
Γελασα πολυ, ηταν ευρηματικα και οι ηθοποιοι πολυ εκφραστικοι.
Θα μπορουσε να καταλαβει την παρασταση φανταζομαι και καποιος που δεν ξερει νοηματικη.
Λατρεψα το σκετς με το κουρειο, ειδικα ο ενας ηθοποιος ειναι χαρισματικοτατος.


Η μικρη με ρωτουσε, "ουτε αυτος δεν ακουει?"
"ουτε αυτη δεν ακουει?"
και σε 5 λεπτα αρχισε να κανει σχεδια με τα χερακια της και να ανοιγοκλεινει το στομα της χωρις να βγαζει ηχο.

Γελασε πολυ κατα την διαρκεια της παραστασης και μετα μου ζητουσε να της δειξω πως μιλαμε με τα χερια.


Ηταν πολυ ωραια βραδυα και σκοπευω να την ξαναπαω, ενα βραδυ που θα εχει λιγοτερο κοσμο...διοτι καλο το Μπαρ θεατρο, αλλα να εχει εναν εξαερισμο, ενα κατιτις.
Τα ματια μου τσουζανε απο τον καπνο και υπεφερα πραγματικα με την βροχιτιδα μου.
Το παιδι δε εβηχε και αυτο, και σκεφτηκα καποια στιγμη να φυγουμε.


Περα απ αυτο το μελανο σημειο ομως-για τους μη-καπνιζοντες-, περασαμε υπεροχα.