Ανοιχτη επιστολη στον Μπρους.

Σου εχω πει ποτε ποσο σε γουσταρω;
Πως καθε φορα που σε διαβαζω και καταφερνεις-μονο εσυ- να με κανεις να γελαω, συνειδητοποιω το ποσο πολυ σε γουσταρω τελικα?
Ξερεις ποσο πιο δυσκολο ειναι-συγκριτικα με τον αντρα φανταζομαι-να ερθει μια γυναικα σε οργασμο.
Its hard work mate!
Πολλαπλασιασε αυτην την δυσκολια επι 10 και θα εχεις το λεβελ που χρειαζεται για να γελασω...ενα αυθορμητο γελιο που με πιανει εκει που δεν το περιμενω στα ξαφνικα.
Οπως ο πρωτος μου οργασμος στα 15.
Δεν ηξερα καν οτι υπηρχε τετοιο θαυμασιο πραγμα.
Ετσι και τωρα, εχω ακουσει τοσα, εχω δει τοσα.
Δυσκολο να με εκπληξει κατι

Και εχω εσενα
Που σε καθε ποστ θα εχεις μια φραση, μια εκφραση, ενα κατιτις.
Και θα ακουστει το γελιο μου στο σιωπηλο σπιτι, και θα μου φτιαξεις την διαθεση.
Θα νιωσω μια ευγνωμοσυνη και μια απεραντη τρυφεροτητα προς εσενα γιαυτο το συναισθημα που μου χαρισες.














Καψουρα, παιδι μου
Καψουρα με το πνευμα σου, καψουρα με το χιουμορ σου
Καψουρα με τ'αρχ*δια σου.
(although they need a little bit of trimming)




Να θυμηθω να σε βαλω στα γαμημενα favorites, επιτελους.
Κουραστηκα να βαζω στον google λεξεις οπως mariah carey, και joyce fuck ass για να σε βρω.

Μωρο μου, ποτε θα κατεβεις να σε σκισω;
(στο ταβλι)



Α! Ξεχασα:
Hob? die!


:P





Η φωτο ειναι δημιουργια του spi-der απο
το site του Αντωνη Βαβαγιαννη με τον οποιο συνεργαζεται.