Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Saturday, June 24, 2006

Ενοχες ολων των ειδων

Σημερα ειχα δυο τηλεφωνα επιβεβαιωσης για την Κυριακη. Δεν ειναι η πρωτη φορα που κανονιζω με αγνωστους μεταξυ αγνωστων να βρεθουμε για καραοκε και ποτο και συνηθως δημιουργω μια καινουργια παρεα απο το πουθενα.Αλλες φορες κολλανε μεταξυ τους αλλη οχι.
Δεν ξερω γιατι ομως αυτην την φορα νιωθω λιγο περιεργα....ενοχα?
Δεν ειχα τιποτα στο μυαλο μου οταν εδωσα τηλεφωνα.Ναι ημουν πιο flirtatious, πιθανον φανταζομαι, δεν μπορω να ξερω με σιγουρια-απλα φανταζομαι αφου ειχα χαλαρωσει απο τις μπυρες-αλλα οχι ειδικευμενα, ειχα αυτο το mojo.

Συμπαθησα ολους με διαφορετικο τροπο.. Ο ενας ο πιο "Λαικος" ειχε αφοπλιστικη απλοτητα και χαμογελο, ανεβαινε να τραγουδησει χωρις να πιστευει οτι κατι κανει, ετσι του προτεινα καραοκε.Αυτος δεν πηρε σημερα. Ο αλλος, μου φανηκε πανεξυπνος, ψαγμενος, απλος με χιουμορ-λιωνω. Μιλησαμε στο τηλεφωνο για αρκετη ωρα σημερα και αρχισα-ουτε γω ξερω πως- η μαλλον ξερω- να μιλαμε περι διατροφης, παιδια κλπ.

Σοβαρη κουβεντα. Απ αυτες που βαριεμαι γιατι εχω βαρεθει να ακουω τον εαυτο μου να λεει τα ιδια και τα ιδια.Καπως ετσι μουρθε η ιδεα του 1ου βιβλιου μηπως να εγραφα αλλο ενα?


Μετα απο λιγο πηρε το τριτο προσωπο στο οποιο ειχα δωσει τηλεφωνο.Αυτο ειναι yummy.και δεν το καταλαβα οτι ειναι yummy παρα μονο οταν μου ζητησε τηλεφωνο. Με τους αλλους το εδωσα εγω, και αυτο γιατι ειχα λογους, τους συμπαθησα και θελω να τους ξαναδω...η μαλλον τον εναν, τον αλλον απλα του ειπα να τον παω καραοκε αφου εχει κολλησει.
Τουτο δω ομως;
το ζητησε μονο του.
και δεν ξερω αν σας το εχω πει.
δεν βλεπομαι τωρα τελευταια.
εχω κατεβασει παντελονια εγκυμοσυνης γιατι τιποτα δεν μου χωραει.
Απο προσωπο ειμαι καλα αλλα απο σωμα βρασε ρυζι.
Οποτε απορησα, και μετα σκεφτηκα οτι απλα συμπαθησε. μετα ομως σκεφτηκα οτι δεν μου φαινεται ο τυπος που απλα "συμπαθει" και οτι με εχει δει μες της νυχτιας τα σκοταδια και καπου εκει.... αγχωθηκα.

Αγχωθηκα γιατι ξαφνικα αυτο που ηταν στο μυαλο μου σαν ενα get together μπορει να εξελιχτει σε παρεξηγηση. Αγχωθηκα γιατι μπορει να μου αρεσουν σαν ανθρωποι και οι δυο με διαφορετικο τροπο αλλα η σκεψη οτι ο ενας απο τους δυο μπορει να με γουσταρει μου θυμισε πως δεν εχω ιδεα πως να ειμαι, πως να φερομαι..
Δεν μαρεσει καποιος? βραχυκυκλωνω γιατι δεν ξερω πως να του πω οτι δεν ενδιαφερομαι.
Μ αρεσει καποιος; βραχυκυκλωνω γιατι θελω να του πω ποσο πολυ ενδιαφερομαι.
Ακομα φυσαω αυτο που εγινε με τον G.



Πιθανον γραφω μαλακιες . Εχω πει ποτε ποσο πολυ με πηρεαζει αρνητικα η ζεστη;
Ειμαι στην τσιτα και θελω να φωναξω δειρω και δαγκωσω.Σημερα φωναξα πολυ στο παιδι και πεταξα πανω στα νευρα μου οτι ειχα στα χερια μου. Γιατι ως συνηθως ειχε σκορπισει ολα της τα παιχνιδια στο πατωμα και δεν τα ειχε μαζεψει. και καπου εκει δεν αντεξα αλλο.
δεν αντεχα να τρεχω πισω απο ενα παιδι , μια δουλεια, την αγωνια του εξω κοσμου, τα λεφτα, η ασφαλεια, το νοικοξυριο το μαγειρεμα...Κουραστηκα.
Αυτη η ζεστη με τρελλαινει και δεν μπορω να βαλω αιρ κοντισιον γιατι δεν εχω ακομα κανει σερβις-δεν ειχα τα περισσευουμενα λεφτα.
Αργοτερα που εσφιγγα το κορμακι της διπλα μου και ενιωθα το βαρυ κεφαλακι της στον ωμο μου και το σπιτι ηταν ησυχο-ας πουμε-, η κινηση εξω απο το παραθυρο ειναι τρυπα στο μεδουλι-συνειδητοποιησα οτι ειναι ενα παιδι.
Οτι ζηταω πολλα απο ενα τετραχρονο παιδι.
και δεν εννοω το να τα μαζεψει, αλλα το να ξεχασει να τα μαζεψει.

Περασα την μιση και βαλε ζωη μου να νταντευω ενηλικες και να μου χωνεται στον λαιμο μια αναγκαστικη καταννοηση ως προς τις πραξεις τους. Και τωρα ειχα ενα πραγματικο παιδι μπροστα μου και δεν ειχα πια την υπομονη. Στην προσπαθεια μου να την κανω υπευθυνη δεν καταλαβα το ποσο σκληρο ηταν να θυμωσω τοσο πολυ επειδη ξεχαστηκε.
Εβαλα τα κλαμματα εκει, κουλουριασμενη διπλα της, νιωθωντας το βαρος της ευθυνης ακομα πιο μεγαλο και χανοντας ολη την αυτοπεποιθηση που χρειαζεσαι για να μεγαλωσεις εναν αλλο ανθρωπο.
Γυρισε και με αγκαλιασε και μου ειπε ¨"Σ' αγαπαω μαμα μου. Τοσο πολυ"
Και κει την γεμισα με δακρυα.
Ευτυχως που δεν ξυπνησε γιατι ενιωσα οτι εκανα ακριβως αυτο που μου κανανε.
Ημουν εγω χαλια και ξεφορτωνα. Και αν ηταν ξυπνια, θα το επαιρνε πανω της, το βαρος των δικων μου δακρυων.
Αρκετα δικα μου της φορτωσα σημερα.




13 comments:

Lili said...

Μπορει.
Αυτο θα το δειξει το μελλον και η σχεση μου μαζι της φανταζομαι.

bluesmartoula said...

Θα διαφωνήσω blessedbyanonimity. Και μόνο ότι γνωρίζει πως ήταν λάθος να συμπεριφερθεί έτσι την κάνει να είναι άψογη γονέας.... Γιατί την επόμενη φορά θα το σκεφτεί καλύτερα πρίν "ξεσπάσει". Κι ας μου πούν οι "κατάλληλοι" γονείς πως δεν έχουν ξεσπάσει ποτέ τα νεύρα και τις αγωνίες τους στα παιδιά τους. Τα παιδιά έχουν την ευλογημένη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τα πάντα με την αγνή ψυχή τους. Και να καταλαβαίνουν άν τους εξηγείς. Και να συγχωρούν όταν τους ζητάς συγνώμη. Γιατί αντιλαμβάνονται την λατρεία που τους έχεις. Και, ναι, ίσως να την εκμεταλλεύονται. Ε, και? Καλά κάνουν. Πώς αλλιώς θα μάθουν να επιβιώνουν?
Φιλικά

Lili said...

Blue
παλια αν καποιος ηταν "ανωνυμος" ειτε μην εχοντας προφιλ η μπλογκ, τον εσβυνα χωρις δημοκρατικες διαδικασιες.
Ηταν ευκολο. Το 99 % απο αυτους δεν φτιαξανε ψευτικο προφιλ για καλο.
Τωρα απλα τους αγνοω.
Μην εχοντας καμια πληροφορια για τον συνομιλητη μου δεν μπορω να τον λαβω σοβαρα υποψη μου.
Θα μπορουσε να ειναι ενα μικρος φοιτητης/φητητρια Τει -ξερεις αυτους που τα ξερουν ολα- που ακομα εχει απωθημενα με την μαμα και τον μπαμπα, θα μπορουσε να ηταν ενας τυπος που δεν με αντεχει καινομιζει οτι βρηκε ψαχνο να χτυπησει. Η απλα καποιος που πραγματικα πιστευει οτι η γονεις παρθενογεννιουνται και ερχονται μαγικες ικανοτητες μαζι με το παιδι.
Οτι και ναναι ομως, εφοσον "κρυβεται" μαλλον δεν εχει και τιποτα της προκοπης μεσα του για να το βγαλει προς τα εξω, σωστα;


Με λιγα λογια, μη σκας και μην αντιδρας...μη μου στεναχωριεσαι.
Το δικο μου αυτι δεν ιδρωσε.
Ελπιζω οχι και το δικο σου.

I mean-after all- who the fuck is blessedbyanonYmity(και καθε ανωνυμος/η) and most importantly...who the fuck cares?


( ναι, η αγενεια ειναι παντα ενοχλητικη, και σ ευχαριστω για το ενδιαφερον/υποστηριξη που εδειξες)

vatraxokoritso said...

μην ασχολήσε με τον μαλάκα...
η μαλακία είναι αήττητη
φιλιά στο κουκλάκι σου!

bluesmartoula said...

Πάντα μαζί σου!!!!

artois said...

O blessed by Anonimity είναι ο Αrtois II του Observer.

Kόψτε την καραμέλα με τους δήθεν επώνυμους. Μεγάλα παιδιά είστε, πρέπει να καταλαβαίνετε την διαφορά μεταξύ επωνυμίας και ψευδωνυμίας σαν αυτή που έχουν όλοι οι bloggers, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Κατά τα άλλα αφού δίνεις τα τηλέφωνά σου σε αγνώστους γιατί δεν το γράφεις στα τηλεφωνικά κιόσκια για περισσότερες πιθανότητες blind dates;

Mια ιδέα ρίχνω... ;-)

Lili said...

Το χω κανει ρε γαμωτο, αλλα ολο κατι loosers μου απαντουσανε.
family of yours?





:P

(oso και να νομιζεις οτι ΠΡΕΠΕΙ καποιος να ειναι ικανος να ξεχωριζει τα διαφορα προφιλ, εγω δεν το καταφερνω και το οτι με ακυρωνεις ειναι το μονο που με ενοχλησε στο μνμα σου. Και ποιος στο διατανο ειναι ο artois2 και ο Οbserver?

ειμαι εγωκεντρικη people,δεν με αφορα τι γινεται παραπερα απο το καβουκι μου)

artois said...

Mπααα... οι φίλοι μου έχουν από πέντε κινητά ο καθένας και δεν μπαίνουν σε θαλάμους.

- Οbserver είναι το blog, όπως είναι το δικό σου Α woman in this city.

- Artois I είναι ο blogger που το ξεκίνησε.

-Αrtois II ή Blessed είναι ο συνδιαχειριστής του Observer. Γνωριστήκαμε διαδικτυακώς, τα βρήκαμε και το μοιραστήκαμε.

Κατά τα άλλα Lili, ένας εγωκεντρικός άνθρωπος, όπως δηλώνεις ότι είσαι, δεν μπορεί να είναι καλός γονιός. Γονιός, σημαίνει, πάνω απ' όλα, ότι το παιδί μου προηγείται του εαυτού μου. Ότι δεν γεννήθηκε από ατύχημα -επειδή έσπασε το προφυλακτικό.

Ότι νοιάζομαι για έναν άλλο άνθρωπο, το παιδί μου. Και ένα παιδί, όσο κι αν είναι σαρξ εκ της σαρκός μας, είναι ένας άλλος άνθρωπος.

Σου δίνω αφορμή για ποστ. Σκέψου το λίγο...

Lili said...

Χαχαχα, τι αλλο; Μηπως η μητερα πρεπει να ειναι, σαν την παναγια, να μην μιλαει για σεξ, να μην ντυνεται μοντερνα και γενικως να φοραει μαυρα και να ειναι πισω?



Κι ομως υπαρχουν και παιδια που γεννιουνται απο σπασμενο προφυλακτικο, απο βιασμους, απο τελειωμενους ερωτες, και υπαρχουν γονεις με ταλεντο στην μητροτητα/πατροτητα, γονεις που δεν θελουν να προσπαθησουν καν και γονεις που προσπαθουν.


το οτι με θεωρεις ακαταλληλη γονιο ειναι δικαιωμα σου,αλλα δυστυχως η ευτυχως ειναι ενα θεμα που δεν σε αφορα.
Thanks for stopping by.



Εξυπνος ο τροπος διαφημησης.
I ll give you that.

artois said...

Χαχαχα, τι αλλο; Μηπως η μητερα πρεπει να ειναι, σαν την παναγια, να μην μιλαει για σεξ, να μην ντυνεται μοντερνα και γενικως να φοραει μαυρα και να ειναι πισω?

Όλα αυτά τα λες εσύ, όχι εγώ. Να ξεκαθαρίσεις πρώτα κάποια πράγματα και μετά καγχάζεις:

- Η Παναγία αναφέρεται ως η πονεμένη μάνα, όχι ως η κατάλληλη.

- Για το σεξ οφείλει να μιλάει η κατάλληλη μάνα και να του λέει ότι είναι χαρά της ζωής και παράγοντας ψυχικής ισορροπίας. Μήπως έχεις καιρό να το δοκιμάσεις εξ ου και διακρίνω κάποια αστάθεια;

- Kαμμιά φορά και το μαύρο είναι στη μόδα. Ειδικά στα εσώρουχα είναι πάντα του συρμού.

Ναι, πολλές φορές τα παιδιά γεννιούνται λόγω ατυχήματος. Αρκεί να μην τα θεωρείς υπεύθυνα για το ατύχημα και τους "φωνάζεις πολύ" επειδή ξέχασαν να μαζέψουν τα παιχνίδια τους.

Lili said: Σημερα φωναξα πολυ στο παιδι και πεταξα πανω στα νευρα μου οτι ειχα στα χερια μου
Remember???

Εσύ μαζεύεις αμέσως τα εσώρουχά σου από το πάτωμα μόλις τελειώσεις το παιχνίδι σου;

Χέσε μας ρε Lili.

artois said...

Look who's talking about διαφήμιση!!!

Kάποιος που δεν διστάζει να μοστράρει το παιδί του στα μπλόγκια!!

Πλάκα έχεις Lili.

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

One day she passed him by
A twinkle in her eye
He said " she was meant for me!"
But when he turned around
He lost what he had found
Oh where can his Lilly be?

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

He searched the city streets
He tempted her with treats
But nobody stopped to taste them
Some are in his pocket
Some are in a locket
He couldn't bring himself to waste them

Ever since she's gone
Some days he can't go on
She runined for another
Pressed up against the glass
He prays that she will pass
Now he's living with his mother

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Lili said...

Φωναξα γιατι την θεωρω υπευθυνη?
φωναξα γιατι δεν μαζευει τα παιχνιδια της.
δεν ξερω τι issues εχεις με την δικη σου μαμα, αλλα θα σε παρακαλουσα να εκφραζεσαι πιο ομορφα.

Οσο κιαν σου ταιριαζει ενα χεσιμο.


τεσπα, οταν κανεις δικο σου παιδι βαλε σε εφαρμογη οποια παιδαγωγικη μεθοδο νομιζεις και μακαρι να εισαι τοσο καλος/καλη οσο πιστευεις οτι θα εισαι.
Ως τοτε σου ευχομαι καλη τυχη και με το μπλογκ σου, και με την εκμαθηση τροπων.

artois said...

Τι θα πει issues? Εκτός από τρόπους δεν γνωρίζω και ξένες γλώσσες.

Και "άμα κάνω παιδί", θα σε πάρω τηλέφωνο να κανονίσουμε να πάμε για καραόκε και ποτό για να μου δώσεις οδηγίες ανατροφής.

My first book

My first book
A funny Homebirth