Παναγιωτης και Ευριπιδης (και Lili)

Aκουω την συζητηση του vrypan και του Ευριπηδη και εχω να κανω καποιες παρατηρησεις αν μου επιτρεπεται, as I go along...

Ο Ευριπιδης εδωσε σαν παραδειγμα και τονισε πολύ, το μπλογκ…σαν ΜΗ κερδοσκοπικο εγχειρημα, πανω από μια φορα. Θα ελεγα εδώ ότι η συζητηση του και τα επιχειρηματα του μετα περι αποζημιωσεις δεν κολλανε.
Αν καποιος φτιαχνει ένα μπλογκ για το μερακι του, το να σκεφτει ότι είναι λαθος που στεναχωρεθηκε, και ότι δεν αξιζει τον κοπο γιατι δεν θα παρει λεφτα….ειναι για μενα τουλαχιστον μη λογικο.
Κατι τετοιο σαν επιχειρημα θα κολλαγε σε καποιον που εφτιαξε ένα μπλογκ για χρηματα.
Και δεν ξερουμε με τι σκεπτικο ξεκιναει καποιος ένα μπλογκ.

Επισης –για μενα παντα- δεν μου αρεσε ο διαχωρισμος μεταξυ ενός καταξιωμενου συγγραφεα, και ενός ανθρωπου που απλα γραφει στο μπλογκ του. Χωρις να ισοπεδωσω την αξια ενός καταξιωμενου συγγραφεα, θα ελεγα ότι το να κανουμε διαχωρισμο και να εχουμε discrimination στο ποια πνευματικα δικαιωματα είναι worth η όχι, είναι λαθος.
Μια κουστουλια να γραψει ο άλλος, αν νιωθει περηφανος γιαυτην...εχει αξια.
Για κεινον.
Και θα αντιδρασει.
Θεωρω λαθος να του λεμε ότι δεν θα επρεπε, από την στιγμη που το νιωθει.
O παραλληλισμος με τις κουρτινες ηταν λιγο ατυχης.
Θα ελεγα περισσοτερο ότι υπαρχει ένα δεντρο αναμεσα σε 2 γειτονες και αυτος ο οποιος φυτεψε και ποτισε το δεντρο, θα ηθελε ο διπλανος του να του δειξει τον απαραιτητο σεβασμο για τον κοπο του, και νa τον ρωτησει πριν χλαπακιασει τα φρουτα που είναι στα κλαδια που είναι στην δικη του αυλη.
Ασχετως αν ο ιδιοκτητης δεν θα μπορουσε να τα φαει όλα.

Η συζητηση περι εμπορικου δεν εθιξε, ως τωρα που ακουω τουλαχιστον, το θεμα περι αλλαγης πορειας ενός μπλογκ. Που από μη εμπορικο, μπορει να γινει εμπορικο.
Όπως εγινε και με μενα.
Εγραφα για μενα.
Το κανανε βιβλιο( αν θα πουλησει η όχι είναι θεμα εκδοτη ), δεν περιμενω να βγαλω λεφτα απο το βιβλιο, δεν πιστευω οτι στην Ελλαδα κανεις λεφτα με ενα βιβλιο.
Αλλα ειναι καλο στο βιογραφικο σου.
Από την γραφη για χαχαχα, μπορει να φτασει καποιος να γραφει και να πληρωνεται..


Το δεντρο πλεον προμηθευει τον μαναβη και τον βοηθαει να ζησει. Ας φαει φρουτα και ο άλλος, αλλα αφου φαει ο ιδιοκτητης και η οικογενεια του και πουλησει αυτά που χρειαζεται.
Οποτε , με αυτό το σκεπτικο, η κλοπη αυτή δεν είναι αντιγραφη κουρτινων, αλλα πραγματικη κλοπη.
Η οποια ζημιωνει.

Οσο για τις κουρτινες και τους 3 αγνωστους που περνανε…αναμεσα στους 3 αγνωστους αποδειχτηκε ότι είναι ανθρωποι που ψαχνουν.
Τελικα.
και νομιζω αυτο εδωσε κινητρο για κλοπη.


Αλλα, ακομα κιαν εστεκε το παραδειγμα της κουρτινας, ας μην ξεχναμε οτι ειναι ελλειπες. Θα ηταν πιο ολοκληρωμενο να λεγαμε οτι εβαλε καποιος κουρτινες σε εναν δρομο γεματο μοδιστρες. Και κατα ποσο οι φωνες του θα ακουστουν from sympathetic ears, ειναι αλλο ενα ζητημα.

Εχω φτασει στο σημειο με το παραδειγμα του in.gr και του φλικερ…πολύ καλα παραδειγματα.


«καθως θηλαζει?» χαχαχαχα!!!
Ρε παιδια, μηπως το ειχατε προσχεδιασει?

Μανατζερ?
Ρε σεις?
Κειμενα κραχτης?
Ρε παιδια?
Θελω λεφτα? Θελω να γινω γνωστη?



Οκ...απαντω.
Ναι…αν μπορω να βγαλω λεφτα, δεν θα με χαλαγε.
Μεγαλωνω ένα παιδι και δουλευω από τα 17 μου.
Για τα βασικα.
Το να γινω γνωστη, αν με διευκολυνει στο να δουλεψω, το θελω.
Αλλα όχι εγω η Λιλι, όχι το προσωπο μου, δεν θελω να χασω την ιδιωτικοτητα μου.
Το ονομα Λιλι όμως αν εχει καλη φημη σε κάθε εργασιακο χωρο που μπορει να παω, θα μου κανει καλο.
Κατι άλλο που πιθανον δεν εχετε αντιληφθει σε ολη αυτη τη κουβεντα περι κινητρων και οικονομικων και νομικων πλαισιων, είναι ότι υπαρχει ο individual ανθρωπινος παραγοντας. Και ο ανθρωπινος παραγοντας ο δικος μου-τον οποιο δεν μπορουσατε να ξερετε φυσικα, ειναι πολυ απλος και ταπεινος.
Με εχουν κατακλεψει από τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.
Εως και τον βαφτιστικο σταυρο μου, από φιλη μου.
Είναι ένα βιωμα.
Ειναι κατι που μου εχει αφησει σημαδια.
παντα παιρνω τσαντα πορτοφολι απο ενα δωματιο οταν φευγω ακομα κιαν ειναι φιλοι μου(καλα οχι οι κολλητοι μου)
Ειναι ενα χαρακτηριστικο μου, εχω προβλημα με την κλοπη.

Δεν το λεω για να δικαιολογηθω, δεν νιωθω ότι είναι κατι τετοιο απαραιτητο.
Εομαο αυτη που ειμαι, δε θα σκασω.
Το δινω σαν παραδειγμα γιατι οσο καλοπροαιρετη και να θελατε να βγει η κουβεντα, δυστυχως ερμηνευατε τα κινητρα μου βαση του δικου σας σκεπτικου/χαρακτηρα/βιωματος/ουτε και γω ξερω πως να το ονομασω, κλπ

Ακουω για μεγαλες ομαδες (αν καταλαβα καλα )και ποσο αφταστα είναι όλα αυτά.
Προσωπικα και ευτυχως- ειμαι κουφος βατραχος σ αυτά.
Δεν έχει σημασια αν πιστυεω ότι ειμαι καλυτερη απο τι ειμαι, η αν πιστευω ότι ειμαι χειροτερη από τι ειμαι.
Σημασια έχει ότι δεν βλεπω μεγεθη.
(Οκ, βλεπω αλλα δεν θα το γυρισω στην σεξοκουβεντα τωρα. :P)
Βλεπω εμενα, το τι μπορω να βγαλω και κοιταω τον δρομο απεναντι και ξεκιναω.
Πιστευω ότι μπορω να κανω την διαδρομη.
Και θα κανω οση μου αναλογει.

Από το να καθομαι σπιτι και να λεω «αχ είναι πολύ μακρια/ψηλα και γω ειμαι πολυ μικρη/μεγαλη κλπ»
Καλα κανετε και εκφραζεστε με ρεαλιστικα και οικονομικα πλαισια, αλλα ολες οι μεγαλες ιδεες (και όλα μου τα ονειρα που καταφερα να αγγιξω) ξεκινησανε με οραματα.
Οχι οτι ειχα οραμα να γραψω.
Ηξερα οτι μια μερα θα εγραφα.
Απλα πιστευα οτι θα γινοταν στα 60 μου οταν πια θα ημουν χορτασμενη και σοφη γιαγια.
Τελικα ξεκινησε ΜΟΝΟ του.

Και δεν εχω σκεφτει τι και ποσο καλη ειμαι.
Εχω σκεφτει όμως ότι κατι εχω στα χερια μου, και αν μπορω να κανω κατι μ αυτό, θα με ευχαριστουσε πολύ.
Ακομα και αν είναι πενταροδεκαρες.
Αλλωστε υπηρξαν στιγμες που οι πενταροδεκαρες υπηρξαν σωτηριες.
Αλλα πιο πολύ, ο πλουτος του να νιωθεις ότι από το τιποτα, από αερα, εβγαλες κατι από μεσα σου, και αρεσε.


Ηθελα εφοσον μιλησατε και για μενα, να εμπλουτισω λιγο την συζητηση που ειχατε, λεγοντας τουλαχιστον αυτά.


Αν μου επιτρεπετε, να κανω λιγο και μια κριτικη.
Μην ειστε τοσο αρνητικοι και πραγματιστες, δεν είναι κακο να δοκιμαζει καποιος τις δυναμεις του. Όπως και δεν είναι κακο να εκφραζεται.
Προσωπικα αυτό κανω, ειτε τραγουδαω ειτε γραφω ειτε βριζω.
Εκφραζωμαι.
Hell, εμαθα τοσες γλωσσες για να μπορω να εκφραζομαι καλυτερα!
Όπως επισης θα ηθελα να καταλαβω τελικα ποιος ηταν ο λογος αυτης της συζητησης σαν επιλογος…να μην νιωθει καποιος που του κλεβουν τα κειμενα, ασχημα γιατι δεν ειναι και τιποτα το σπουδαιο?
Μα αν το πιστευε αυτό, δεν θα τα εγραφε καν.
Και το να λες σε καποιον ότι είναι λαθος να νιωθει όπως νιωθει δεν τον βοηθαει(αν υποθεσουμε ότι ολο αυτό γινεται για να τον βοηθησουμε, εφοσον κρινουμε ότι χρειαζεται βοηθεια.)
Βεβαια υπαρχουν και αλλα κινητρα πιθανον σε καποια παρεμφερη ενεργεια, αλλα δεν θελω να δωσω λαθος εντυπωση αναλυωντας τα εδώ, και να ακουσω μετα ότι μπορει να πειραχτηκα από την συζητηση σας, γιατι ειμαι πολύ κουλ με όλα οσα ειπωθηκαν.
Ευριπιδη φαινεσαι πολύ εξυπνος( εχεις και ωραιο μεταλλο στην φωνη) αλλα μην διακοπτεις συνεχεια ( ποιος μιλαει :P)
Kαι τελος, ….ο τονος είναι στο πρωτο Ι.
Λίλι.






Kαι μια και τοφερε η κουβεντα, ψιλο ασχετο με το θεμα…γιατι πολλοι γραφουν το ονομα μου με Υ η 2 L?