Καλοκαιρινες διακοπες

H τελευταια μας μερα μας βγηκε τελεια.
Ισως επειδη δεν ειχα το αγχος των χρηματων και μπορεσα οταν πεινασαμε να παραγγειλω μια ομελετα και μια σαλατα στο σνακ μπαρ της πισινας.
Καποια στιγμη το παιδι, κουλουριασμενο στην πετσετα ηρθε και καθησε στα ποδια μου και αγκαλιασμενες κατω απο το υφασμα την αγκαλιασα να την ζεστανω και τραγουδουσα αρλουμπες, σιγανα, νανουριστικά...ηταν απολαυση να νιωθω το κορμακι του παραδομενο επανω μου,χωρις 'ασε με να παω να παικθω"...
Καθισαμε ετσι αρκετη ωρα, ειχε αναγκη την συναισθηματικη φορτιση και γεμισε και η δικη μου μπαταρια.Αργοτερα μου επιφυλλαξε μια εκπληξη.
μετα απο τοση επιμονη εκ μερους μου να βαλει το κεφαλι της μεσα στο νερο, απο μονη της μου ειπε
"θελω μασκα"
Και βουταγε με δυναμη το κεφαλακι της μεσα και κολυμπαγε αδεξια με τον πωπο της να ανεβαινει στην επιφανεια και τα χερακια ποδαρακια να πηγαινουν περα δωθε σαν μαριονετα με σκοινι αλλα στο οριζοντιο της.
και μια ολοκληρη πισινα που παρακολουθουσε μερες τις διαμαρτυριες της, ανασηκωθηκε και χαμογελασε και χειροκροτησε.
και φουσκωσα απο περηφανεια με το θαρρος της.
Βγαινωντας, μου ειπε
"μεγαλωσα πολυ μαμα, τα καταφερα!"

ξαπλωσα στην ξαπλωστρα και κουρνιασε αναμεσα στα ποδια μου.










(η λεπτομερεια στις αλυσιδες μου αρεσει)


Tραβηξα την φωτογραφια και στα παπαρια μου αν φαινομαι χοντρη.
ετσι κιαλλιως στην Ροδο ανακαλυψα κατι πολυ σημαντικο.
Τις πρωτες μερες, που δεν ειχα κατασταλαξει σε προγραμμα και γενικα ολα μου την σπαγανε, ειχα προσεξει πως ολα τα παιδια εκει ειναι υπερβαρα.
Φανταζομαι μια προσπαθεια των μαναδων, υποσυνειδητη να τα κρατησουν μωρα.
Αλλωστε δεν λενε το παιδι για ενα νηπιο, αλλα "το μωρο".

Οπως περνουσαν οι μερες, προσεξα κατι αλλο ομως.
Και οι γυναικες ηταν πιο βαριες.
Αρκετα πιο βαριες θα ελεγα.
Αλλα με μια απιστευτη αυτοπεποιθηση.
Οι αντρες θα ειναι παντα αντρες, δεν νομιζω οτι αυτο αλλαζει με την γεωγραφια, αλλα εκει οι γυναικες ειναι ...ποια ειναι οι αντιστοιχη γυναικεια λεξη για το ευνουχισμος?
ε , δεν ειναι.
Αγκαλιαζουν τα σωματα τους, νιωθουν κυριες στο σπιτι τους, οι αντρες τους συμμετεχουν, δεν κοιτανε πονηρα(οι περισσοτεροι τελως παντων) δεν μπορω να το περιγραψω...αλλα ενιωθα καλα ως γυναικα εκει.
Ενιωθα καλα με την θηλυκοτητα μου, και ενιωθα ευγενεια γυρω μου.
Μηπως να βρω κανα Ροδιτη να μενουμε εδω το χειμωνα και εκει το καλοκαιρι?


Καθισαμε στην πισινα ολη μερα.
Η μικρη ηταν αγγελος.














Καλα λεει ο sears οτι οταν το παιδι ειναι δυσκολο, τοτε ειναι on the verge να κανει ενα αλμα προς τα μπρος.
Και τι αλμα.
μεσα στο νερο!





για την επιστροφη με το καραβι, το ποσοι πηγαν να τσαλαπατησουν το παιδι, το οτι ηρθε ο μπαμπας της να μας παρει και αγνοησε την μικρη που τον ρωτησε γιατι τρεχει(1)-της απαντησε "βιαζομαι" και μετα οταν ειπε "τρομαζω" εκανε πως δεν ακουσε και αναγκαστηκα να διαμαρτυρηθω και να αναθεματισω την ωρα και την στιγμη...δεν θα επεκταθω, εχω καλη διαθεση σημερα....
Καλως γυρισα!:)