Εφγα ενα μεγαλο μεγεθους παγωτο μονη μου.
Νιωθω βαρια και αρρωστη.
Αυρι θα εχω νευρα(οι τοξινες βλεπεις)
Μα πως το τρωτε ολοι οι υπολοιποι;
και πως το δινετε στα παιδια χωρις να προσεξετε μετα οτι ειναι τρελλαμενα?
Οποτε ετυχε να της δωσω λιγο, μετα ειχα ενα μικρο σιφουνα στα χερια μου.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Friday, July 14, 2006
Ice scream
Posted by Lili at 11:51 PM
My first book
A funny Homebirth
11 comments:
πώς το τρώμε; μ ευχαρίστηση... τόσα και τόσα μας τρελαίνουν..
Mαριλινα, I m serious.
Επειδη δεν τρωμε συνηθως τετοια, η διαφορα στην διαθεση ειναι εμφανης.
πριν χρονια εγω και ο αντρας μου αποφασισαμε να κοψουμε τον καφε(3 μερες κοιμομασταν ολη μερα και νυχτα και με πονοκεφαλο) και να προσεχουμε.
Στην πρωτη ατασθαλια(σουβλακι) την αλλη μερα ειχαμε απιστευτα κακη διαθεση-και οι δυο.
Ασε που δεν το πολυθελαμε, προτιμουσαμε σαλατα...και οκ εγω...αυτος??
Η δευτερη ατασθαλια ηρθε υπο την μορφη τσουρεκιου.
Εφαγα μια-κατα γενικη ομολογια ανοστη και οχι και τοσο γλυκεια φετα- και κοντεψα να το φτυσω επιτοπου.
Μου φανηκε πετιμεζι και "πλαστικο"
Εκει καταλαβαμε ποσο πολυ επηρεαζει και την γευση μας αλλα και το πως αντιμετωπιζουμε τα προβληματα μας, ο τροπος που τρωμε...και ειναι λογικο αν το σκεφτεις.
οτι φας καις.
Και με οτι καις, χτιζεις κιολας.
χμμμ
ιδεα για αρθρο...
καταλαβαίνω τι λες. απλά δεν επηρεάζει μόνο το φαγητό τα συναισθήματά μας αλλά και τα συναισθήματα που ήδη έχουμε επηρεάζει το τι θα φάμε.Συνήθως τρώμε γλυκά όταν έχουμε ψιλοδυσάρεστα συναισθήματα, άσχετα αν τα κάνει χειρότερα μετά.
αυτά για την "σκουπιδοφαγία" των "μεγάλων", η σκουπιδοφαγία των παιδιών είναι άλλη υπόθεση κι έχει να κάνει με τους γονείς, τις διαφημίσεις κτλ..
Eιναι φαυλος κυκλος. Μονο τα τεχνητα αρωματα και γευσεις προκαλουν εθισμο και "καινε" την γλωσσα...
Ποσες φορες δεν εχεις πει(εσυ εγω ολοι)οτι τα λαχανικα δεν εχουν την ιδια γευση?
Σαφως ειναι λιγοτερο νοστιμα απο πριν αλλα κατα μεγαλο ποσοστο φταιει η γλωσσα.
Οποτε ξεφευγω και παω να φαω τα "δικα μας" μου φαινονται ανοστα...μετα απο λιγες μερες επανερχεται η αισθηση της γευσης.
και δεν μιλαω μονο για junk food...ακομα και μια μπριζολα κρασατη πχ, ειναι υπερφορτωμενη για τα γουστα μου.
πετυχημένο τα παράδειγμα με τα λαχανικά, αλλά αν μιλήσω προσωπικά... με εξαίρεση τα οστρακοειδή μάλλον τα βρίσκω όλα γευστικά... αλμυρά, ανάλατα, γλυκά, φρούτα, ωμά λαχανικά, κρέας, όσπρια, λιπαρά, μη λιπαρά... =Ρ
η αλήθεια είναι το λίπος είναι ιδιαίτερα εθιστικό. Ζωή χωρίς παγωτό όμως δε μπορώ να τη φανταστώ, το λατρέυω. και νομίζω ότι αν κάποιος τρώει γενικά ισορροπημένα (όχι δεν είμαι εγώ αυτή, εγώ ακόμα δεν το ε΄χω ξεκολλησει απ την ψυχολογία μου το φαγητό), ακόμα και γλυκά ή τζανκ να τρώει κατα περιστάσεις δεν τον επηρεάζουν.
Δεν το'χα σκεφτεί έτσι ποτέ. Να μια ωραία και αναζωογονητική άποψη. Θα το τεστάρω και θα επανέλθω....
(Άν και έχω να φάω παγωτό πάνω από δύο μήνες - η δίαιτα βλέπετε....)
marilina
"ακόμα και γλυκά ή τζανκ να τρώει κατα περιστάσεις δεν τον επηρεάζουν."
διαφωνω.
Χριστε μου ποσο διαφωνω!(ενταξει εδωσα αρκετη εμφαση :P)
Δεν εχω το χρονο να σου δειξω μελετες και ερευνες και ολα οσα θα σε βαζανε σε σκεψεις.
Το φαγητο δεν ειναι εθιστικο μονο σε ψυχολογικο επιπεδο.
Η ζαχαρη δεν ειναι τυχαια στουμπωμενη παντου και ειδικα σε προιοντα για παιδια, με λαμπερα περιτυλιγματα και σε επιπεδο ματιου και χεριων μικρων παιδιων.
Πιστευω ακραδαντα οτι αν δεν τρωγαμε οπως τρωμε και λιγοτερη βια θα υπηρχε και λιγοτερο καταναλωτισμος και "προβατιλα"
Θα νιωθαμε πολυ καλυτερα.
θα σκεφτομασταν πιο καθαρα.
Μπλου
οταν χωρισα ειχα κατι πρωινα που ημουν να πεθανω.
ενα βραδυ ξαναρχισα το τσιγαρο
Τα επομενα πρωινα ημουν τριςχειροτερα( οι τοξινες στην διαρκεια του αποτοξινωτικου υπνου δεν ειχαν προλαβει να εξουδετερωθουν)
Η θα το εκοβα η θα εκοβα τις φλεβες μου.
οταν εκοψα και ταγλυκα και το τσιγαρο αρχισα να ανεβαινω.
"Η ζαχαρη δεν ειναι τυχαια στουμπωμενη παντου και ειδικα σε προιοντα για παιδια, με λαμπερα περιτυλιγματα και σε επιπεδο ματιου και χεριων μικρων παιδιων." συμφωνώ απόλυτα
"Πιστευω ακραδαντα οτι αν δεν τρωγαμε οπως τρωμε και λιγοτερη βια θα υπηρχε και λιγοτερο καταναλωτισμος και "προβατιλα"
Θα νιωθαμε πολυ καλυτερα.
θα σκεφτομασταν πιο καθαρα." συμφωνώ και πάλι. αλλά ακόμα κι αυτό που γίνεται τώρα, που τρέχουν όλοι για τα ελαφριά γέυματα (κι αυτό φυσικά το προωθεί νέα μόδα, έτσι; είναι τρεντ)κι έτσι η σαλάτα σε φαστοφυντάδικο εχει φτασει στα 5 ευρώ τουλάχιστον δεν είναι προβατίλα; και αυτό είναι προβατίλα. νομίζω ότι την καλύτερη τομή την έχυυν βρει αυτοί που τρώνε ισορροπημένα και υγειινά και δεν νιώθουν "ενοχές" αν φάνε κάποια στιγμή βαριά φαγητά ή γλυκά.
απο κει και πέρα πάντως συμφωνώ εν γένει με όσα έχεις γραψει περι διατροφής και σ αυτό το μπλογκ σου και στο εναλλακτικό τρόπο ζωής. η διαφορά μάλλον βρισκεται στο γεγονός ότι το βλεπω λίγο πιό ελαστικά στην επρίπτωση που τα άτομα τρώνε γενικά σωστά και ξέρουν γιατι τρώνε.
Οι σαλατες δεν θεωρουνται ελαφρυ φαγητο ειδικα αν εχουν κοπει απο την προηγουμενη μερα και ειναι φορτωμενες με σως.
having said that, μου βγαινει ακομα η αισθηση οτι δεν με "πιανεις".
Μιλας για ενοχε και λοιπα πραγμα που συνειρμικα με οδηγει στο συμπερασμα οτι το βλεπεις παλι απο ψυχολογικης αποψης.
να στο πω αλλιως.
αν στο αυτοκινητο σου βαλεις μαζουτ, πετρελαιο, η οπτιδηποτε εκτος απο την βενζινη που του ταιριαζε, θα χαλασει...Καπου.
οταν τρωμε τροφες επεξεργασμενες και φορτωμενες με ενα καρο χημικα, συντηρητικα, φυτοφαρμακα, ορμονες κλπ
αυτα πανε στο κεντρικο κυκλοφοριακο συστημα, επιβαρυνουν τα "φιλτρα καθαρισμου" που λιγο λιγο χανουν την μαχη, και εχεις ενα σωμα με "βρωμιες", που πανε στον εγκεφαλο, που φερνουν κουραση, και εθισμο στην παραμικρη αναπαυλα(αποτοξινωση) με νευρα και κακοδιαθεσια.
we are human wastebarf bags.
how good can this feel?
και παλι δεν μιλαω για την γνωση η την ενοχη η τα λιπαρα.
Μιλαω για δραση(κακης ποιοτητας φαγητο) και αντιδραση(του σωματος)
να σου δωσω παραδειγμα.
το ασπρο ρυζι.
Ελαφρυ θα μου πεις.
junk θα σου πω.
Γιατι το ρυζι, στην φλυδα του εχει ολα τα πολυτιμα συστατικα που βοηθουν την χωνεψη του.
εχει ολα οσα που μαζι με τον καρπο, θα σε θρεψουν.
βγαλε την φλυδα και για να χωνευτει, το ρυζακι αυτο θα "τραβηξει" απο το στοκ σου οτι χρειαζεται για να το χωνεψεις.
Δε σε θρεφει, σε "σκοτωνει".
σαν να ερθω σπιτι σου και αντι να σου φερω κατι σου κλεβω και τα ασημικα.
Αν το αλλο?
Ρυζι με γιαουρτι.
ξινο με αμυλο.
δε χωνευεται. το ξινο επιδρα στο ενζυμο που χωνευει το αμυλο.
θες κιαλλο?
Ολα, μα ολα χωνευονται στο στομα
Εκτος απο πρωτεινες.
Στο εντερο χωνευονται οτι υπολλειματα σου ξεφυγανε, ενα 15-20 %(δεν ειμαι σιγουρη για τον ακριβη αριθμο)
Το αποτελεσμα?
Τρωμε μαλακα, αφρατα επεξεργασμενα ψωμια, ρυζια, μακαρονια.
δεν μασαμε.
Το εντερο φορτωνεται με ΟΛΗ την εργασια.
και αν το εντερο "βρωμισει" αρχιζουν να βρωμιζουν ολα τα οργανα αφου εκει γινονται ολες οι ανταλλαγες nutrients και αποβλητων απο και προς τα κυτταρα.
Αρχιζουν τα γυναικοκλογικα και τοσα αλλα.
και ολα αυτα γιατι δεν μασαμε.
αν μασουσαμε, ακομα και το ρυζι με γιουρτι θα χωνευαμε.
Ακομα και το junk food.
αλλα με την λαιμαργια ανεξελεγκτη με τοσα που την εχουμε θρεψει, μπουκονωμαστε, εχουμε κανει το φαι θεμα στοματος και ξεχναμε οτι τρωμε για να ζουμε, να εχουμε ενεργεια και δυναμη.
και γω ετσι, μην φανταστεις οτι παω πισω.
Αν μετα ερχονται οι τυψεις ειναι αλλο θεμα.
Εμενα με απασχολει πιο πολυ το "λειτουργικο"
ουφ.
:)
O παπαγιαννοπουλος ειναι ο οικογενειακος γιατρος μας εdω και ενα χρονο :)
Οποτε ετυχε να της δωσω λιγο, μετα ειχα ενα μικρο σιφουνα στα χερια μου.
ma fusiko einai, dws ths to olo na hremisei:P akou ligo! grrrrr, paw na tsakisw ena MARS:P
Post a Comment