Προβληματιστηκα

Me στεναχωρει οταν βλεπω ανθρωπους με ανεση στον λογο να γραφουν υπο την ομπρελλα της κριτικης, του δαχτυλου τεντωμενου. Ναι, υπαρχουν κακως κειμενα και στραβα, αλλα αυτη η κακη, διαθεση να το πω, με κουραζει ψυχικα.
Ειναι ενα φαινομενο που το συνανταμε δυστυχως στην δημοσιογραφια. Ο δημοσιογραφος ειρωνευεται, ειτε μας πληροφορει για τον Κωστα Μαρτακη, ειτε για τις συνθηκες διαβιωσης των αρνιων.
Φυσικα και ενα αρθρο θα εμπεριεχει την οπτικη γωνια του δημιουργου του, ομως θα επρεπε, νομιζω, να κανει μια συνειδητη προσπαθεια να μεινει αμετοχος και να παρουσιασει και τις 2 πλευρες. Να κανει το home work του.
Αντικειμενικα.
Να αφησει αυτον που διαβαζει, να αναπτυξει την δικη του γνωμη.
Αυτο ονομαζω ενημερωση.
Ειδαλλως απλως φωναζω αυτο που θα "πιασει " περισσοτερο, I bitch about it και ολοι μαζι το ποδοπαταμε νιωθωντας ισχυ στα νουμερα.
Διαβασα κατι χτες απο την ψιλικατζου και μπηκα να κανω πλακα οταν ειδα ολο αυτο το κατεβατο περι αχρηστιας New age και το τσουβαλιασμα.
Μετα διαβασα και τα λινκ

Η ψιλικατζου απο σο γνωριζω δεν ειναι δημοσιογραφος αλλα και να ητανε, το μπλογκ δεν ειναι εφημεριδα, ο καθενας γραφει οπως του υπαγορευει η καρδουλα του.
Ομως ενω πολλες φορες δεν την διαβαζω γιατι με ενοχλει η απολυτη αυστηρη ματια της σε παμπολλα θεματα, χτες ενιωσα την αναγκη να εκφρασω αυτο που κανω τωρα και ελπιζω απο τα βαθη της καρδιας μου να μην το παρει προσωπικα, το γραπτο της απλα υπηρξε η αφορμη να μπω να ψαξω καποια πραγματα. Δεν ενιωσα οτι ειχα αλλη επιλογη με το σχολιο "τα παιδια τους τι φταινε"

Ο λογος?
Μια μανα που θηλαζει, και practises, attachment parenting, θυσιαζει πολυ πιο πολυ χρονο, δυσκολευεται πολυ πιο πολυ απο μια μανα που απλως ακολουθει την τελευτα γευση φρουτοκρεμας και αμολαει το παιδι σε ενα παρκο η καροτσακι.
Δεν μου κολλαγε.
Τις ξερω αυτες τις μανες.
Τις θαυμαζω και τις παραδεχομαι.
Και οσο σεβασμο και να εχω για την Ψιλικατζου λογο του ταλεντου της, δεν μπορω να κρυψω το γεγονος οτι με ενοχλησε η ευκολια με την οποια εγραψε αυτο το σχολιο.
Να μην το πω?
Αλλο να κοροιδευεις κατι που δεν πιστευεις, ακομα κιαν ειναι το δικο μου πιστευω, ο κοσμος εχει χωρο για ολους.
Αλλα αν καποιος υποφερει νομιζω τωρα ειναι η μανα, και το να προβαλλουμε το δικο μας ενδιαφερον και πονο -για το δικο της παιδι -πανω απο το δικο της to make a point....
Σαν μανα με σοκαρε.(Ισως φταιει και το γεγονος οτι συμπτωματικα το ιδιο βραδυ καποια/ος ανωνυμη/ος ισχυριστηκε οτι πρεπει να μπω φυλακη για το καλο του παιδιου μου)
Θεωρησα σωστο να το ψαξω λιγο, συγχωρεστε με αν η ερευνα μου δεν ειναι πληρης, δεν εχω ασχοληθει ξανα με κατι τετοιο.( το aids και τα πιθανα συμπτωματα απο αντιβιωση)

http://ibscrohns.about.com/cs/antibiotics/a/antibioticssick.htm
http://www.aegis.org/NEWS/SC/1992/SC920803.html
http://www.wrongdiagnosis.com/h/hiv_aids/symptoms.htm
http://www.wjla.com/news/stories/0806/350287.html
http://www.mc.vanderbilt.edu/reporter/index.html?ID=3511
http://topeka.injuryboard.com/defective-drugs/ketek-antibiotic-linked-to-liver-failure-and-death.php
http://news.yahoo.com/s/ap/20060801/ap_on_he_me/antibiotic_resistance
http://perso.orange.fr/sidasante/critique/malvir.htm
http://www.sidasante.com/science/attention_aux_antibiotiques.htm



Βρηκα αρκετα, το ζητουμενο μου δεν ειναι εδω να συζητησω και να ισχυριστω οτι τα αντιβιωτικα ειναι επικινδυνα.Ολοι νομιζω ξερουμε οτι η αλογιστη χρηση τους φερνει προβληματα αλλα δεν ειναι αυτα το ζητημα.
Δεν εχω ιδεα, δεν με αφορα, ευτυχως ακομα το ζητημα, δεν χρειαστηκε να παρει ποτε η μικρη, και γω εχω παρει μονο 3 φορες στην ζωη μου.
Το ζητουμενο μου ηταν με μια γρηγορη ματια να δω αν αυτο που λενε οι γονεις, οτι δηλαδη ο θανατος επηλθε απο αντιδραση στο αντιβιωτικο ισχυει.
Και αν κρινω απο αυτα που διαβασα( καντε ενα κοπο , ειναι πολυ ενδιαφερον ειδικα το σημειο που λεει οτι οι γιατροι δεχονται πιεσεις για να χορηγουνε αντιβιωτικα σε πολλες περιπτωσεις) απο το τι συμπτωματα θα ειχε το παιδι αν οντως ειχε πεθανει απο aids, βγαζω το συμπερασμα οτι μπορει και να λενε την αληθεια.
Η να πιστευουν οτι λενε την αληθεια.
Οπως και ναχει υπαγεται στο θεμα κανω οτι νομιζω καλυτερο για το παιδι μου και ολοι οι γονεις ξερουν την βαρια ευθυνη του να κανεις καθημερινα ζυγιασματα και να παιρνεις αποφασεις πολυ σημαντικες.

Ετυχε να εχω ακουσει για το βιβλιο της Μαριας Κ. και αυτο γιατι πεσανε πανω της να την φανε επειδη ισχυριστηκε η κοπελλα οτι δεν πιστευει οτι το aids σκοτωνει ( η μεταδιδεται απο γυναικα, δεν εχω αξιωθει ακομα να το διαβασω το ρημαδο βιβλιο) και παλι εκφρασα αυτο που προσπαθω νε ακφρασω εδω.
Το διαδικτυακο λιντσαρισμα φιμωνει και κλεινει την πορτα σε αυριανες αληθειες. Το φιμωμα για "προστασια του διπλα" μου θυμιζει την εποχη που καιγανε βιβλια και το βρισκω υπεροπτικο, σαν να λεμε οτι οι διπλα δεν εχουν νιονιο να το χρησιμοποιησουν και να βγαλουν δικα τους συμπερασματα.


Μετα εψαξα λιγο το rebirthing, τυχαινει να γνωριζω απο πρωτο χερι τι σημασια εχει μια σωστη πρωτη μεταβαση στον κοσμο μας για το παιδι, ποσο σημαντικο ειναι να γινουν ολα με αγαπη και σεβασμο. Το γεγονος οτι δεν θυμομαστε την γεννηση μας εχει να κανει με το τραυματικο σοκ πιστευω, και το rebirthing ειναι μια πρακτικη που ειναι πολυ σκληρη, που σε ξαναφερνει στην μητρα οπου ολα σε πνιγουν, ολα πιεζουν και δεν ξερεις τι θα σου συμβει.
Ο τρομος ειναι ευκολο να επανελθει οταν "ξαναζεις" βιωματικα κατι τετοιο.
Προσωπικα δεν θα ειχα το κουραγιο να το κανω και ετσι δεν μπορω να γνωριζω το κατα ποσο ειναι αποτελεσματικο στο να σβυστει απο τα κυταρα σου η πρωτη εμπειρια και οι πρωτες αποφασεις και συμπερασματα που πηρε το υποσυνειδητο σου για το τι ειναι η Ζωη.

Οριστε ενα αρνητικο λινκ
http://www.apologeticsindex.org/r08.html
και ενα θετικο
http://www.positivehealth.com/permit/Articles/Miscellaneous/retz23.htm


Χρειαζεται να τονισω οτι το παρον ποστ δεν εχει σαν στοχο ουτε την Κωσταντινα της οποιας θαυμαζω την γραφη, ουτε το να πεισω καποιον να ακολουθησει μια μεθοδο την οποια δεν γνωριζω (η γνωριζω)
Σκεφτηκα μαλιστα να την απευθυνω απευθειας σε κεινη αλλα δεν το εκανα γιατι ξερω οτι δεν με διαβαζει και δευτερον δεν ειναι εκεινη το ζητουμενο μου, αλλα αυτα που εκφραζει οπως τα εκφραζει.
Τα θεωρω αδικα.
Νομιζω εκφραζω το παραπονο μου, στο να μπορω να επιλεγω τι ταιριαζει καλυτερα στην οικογενεια μου (αφου αν η δυτικη ιατρικη λειτουργουσε 100% δεν θα ειμασταν πια αρρρωστοι), να το ψαχνω και να εκφραζω -εκθετω τι βρηκα χωρις να διαβαζω για χορο της βροχης (σορι Κωσταντινα, αλλα το βρηκα λιγο αστειο αυτο):P

Οι ανθρωποι που σαν εμενα πιστeυουν στην θετικη ενεργεια και προσπαθουν να ερχονται σε επαφη μ αυτην μεσω διαλογισμου, κυκλου γυναικων και γιογκα, που πιστευουν οτι ναι μεν τα φαρμακα ειναι απαραιτητα σε σοβαρες περιπτωσεις δε, που διαβαζουν και ψαχνουν οτι τους λενε, δεν ειναι ουτε ανθρωποι που ειναι ανοητοι, ουτε μαγισσες που προσπαθουν να προσυλιτισουν τον αθωο κοσμακη.


Και ενας λογος που προτιμω να ψαχνω στις εναλλακτικες θεραπειες καποια αλλη λυση, ειναι γιατι κανεις σοβαρος εναλλακτικος θεραπευτης δεν εχει χρησιμοποιησει τον φοβο για να με προσυλητισει, δεν εχει πατησει κουμπια μου βαθια ριζωμενα, δεν εχει προσπαθησει να γελοιοποιησει, κοροιδεψει, δεν εχει δειξει ασεβεια στα διαφορετικα πιστευω.
Και θελω να ψαχνω τωρα, να ξερω, τι μπορει να προκαλεσει κακο στην υγεια μου, για να μην βρεθω στην θεση να πρeπει να αποφασισω τι με τρομαζει λιγοτερο και να το ακολουθησω.Ο φοβος δεν καλος συμβουλος.

θελω να εχω education, και να εχω οσες περισσοτερες πληροφοριες μπορω για το πως λειτουργει το σωμα μας, αν ειμαστε μονο σαρκα, αν η ενεργεια εχει να παιξει τον ρολο της, αν η τροφη που ειναι πεθαμενη παιζει ρολο, αν μπαινουν βαρεα μεταλλα στο σωμα μου και αν θα φυγουν ποτε, αν αυτο που μου πουλανε με στελνει στο δωματιο του νοσοκομειου και αν το φαρμακο που θα παρω οντως με γιατρευει η απλα εξαφανιζει το συμπτωμα.



Δεν θελω ουτε να φερω βροχη, ουτε να πεταξω με σκουποξυλο.
( αν και ομολογω οτι θα ηταν πολυ cool και τα δυο :P)