ΕΓΩ, ΑΥΤΟΣ, Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ

"Μαμα, ειμαι εγκυος."
Εκλεισα με δυναμη το τηλεφωνο και χαμογελασα χαιρεκακα οταν το αφησα να χτυπαει σαν δαιμονισμενο για κανα τεταρτο.
Οταν το σηκωσα ακουσα την φωνη της λαχανιασμενη.
"Εκλεισε το τηλεφωνο, τι εγινε?"
"ναι εκλεισε η γραμμη" της ειπα με ενα μικρο ιχνος τυψεων. Εδειχνε αρκετα αναστατωμενη.
"εισαι εγκυος?....Με ποιον?"
Οτι ιχνος τυψεων και να ειχα εξανεμιστηκαν στο δευτερολεπτο.
επνιξα το παραπονο μου και απαντησα δηθεν ανεμελα
"με εναν τυχαιο που γνωρισα ενα βραδυ."
Σιγη.και μετα απο λιγο.
"οκ.."
Το πιστεψε!
Ενιωσα απιστευτη οργη.
Δεν με ηξερε καθολου.
Και ηθελε παντα να μου επιβαλλει τους δικους της τροπους απο πανω.Αγνοωντας οτι ισως οι δικοι της τροποι δεν ηταν καταλληλοτεροι για τον χαρακτηρα τον δικο μου, οτι δεν ειμαι προεκταση της, οτι δεν με ξερει καθολου ,τελικα, ενω εγω επρεπε να την γωνριζω απ εξω και ανακατωτα...
Αναστεναξα.
Οσο κιαν ηθελα να την πικαρω, να την ταρακουνησω, it was always backfiring, γιατι εγω νοιαζομουν περισσοτερο για το αποτελεσμα.
"δεν ειμαι εγκυος"
"τοτε γιατι μου τοπες?"
"για να σου φανει μηδαμινο το οτι κοιμηθηκα με το αγορι μου"
"Και δεν μπορουσες απλα να μου το πεις?"
Και να τολμησω να της πω οτι χαλασα ολον τον προσχεδιασμο που ειχε κανει για μενα? Φιλι οχι πριν τα 18,( αυτο το ειχαμε χαλασει απο νωρις και η απογοητευση τηες με ειχε σκοτωσει και με ειχε αναγκασει να της πω το πρωτο μου ψεμα, οτι δεν θα το ξαναεκανα), να μην χαιδευτω γιατι ειναι ενας δρομος που σε παει προς τον διαολο(Χριστε μου τι ακουγα) και να μεινω παρθενα, ασπιλη, να μην κανω τα λαθη που κανουν αλλες, να με ζηλευουν και αλλες τετοιες μαλακιες.Και να ειμαι και σεξουαλικο πλασμαon top of it.
(ναι στο να περιμενεις, αλλα για να ειναι special, και να ξερεις γιατι το κανεις, οχι για αυτους του λογους)
Αναστεναξε.
Πανε τα ονειρα της. Τωρα δεν θα της εμοιαζα σιγουρα.
"το ηθελες?"
"εσυ τι λες, να με βιασε?"
Δεν φοβομουν πια να το δοκιμασω, ηταν το πρωτο αγορι μου, σε 2 χρονια θα εκλεινα τα 18 και μαλλον θα παντρευομασταν, μου ειχε αποδειξει ποσο με αγαπαει αφου ελειπα εναμισι χρονο και δεν με ειχε ξεπερασει(θα λεγα οτι με ειχε θεοποιησει), δεν ηθελε να παει με αλλες μετα απο προτροπη μου, οποτε ναι, το ηθελα.


Δυο εβδομαδες μετα ηρθε ενα δεματακι απο Γαλλια.
Το ανοιξα.
Ειχε μεσα προφυλακτικα, διαφραγματα, κολπικα υποθετα, σπερμιdοκτονα και ενα καρο αλλα.
Στα 16 σου, σε μια εποχη που το aids δεν εχει χτυπησει ακομα με βροντο την χωρα στην οποια διαμενεις, κανεις ερωτα με την παναρχαιη μεθοδο του τραβηγματος.
Επαιξα για λιγο καιρο, δοκιμαζοντας το ενα και το αλλο.

Το τελος των πειραματων ηρθε το βραδυ που παραδοξως, το αγορι μου αποφασισε να κατεβει λιγο πιο χαμηλα, και εκστσιαζμενη με την προσφορα του αφεθηκα.
Οταν ανεβηκε και προσπαθησα να τον φιλησω, ενιωσα τον θανατο στα χειλη και στο στομα.
μια πικρα απιστευτη, αβασταχτη.
Πανικοβληθηκα.
Do I taste like this??
αλλα αμεσως μετα συνειδητοποιησα οτι δεν ειναι ανθρωπινο αυτο.
Και τοτε θυμηθηκα.
οτι για πλακα πριν κατι ωρες ειχα βαλει ενα κολπικο υποθετο.


Του το ειπα και με ενα κραμα ανακουφισης αλλα και θυμου μου ειπε:
" και ελεγα και γω τι ειναι αυτο?!"
Η πικρα στο στομα μου, δεν εφευγε με τιποτα.
Και εκεινος ειχε μεινει εκει κανα τεταρτο μην τολμωντας να μου πει τιποτα για να μην νιωσω ασχημα.
now wasnt that sweet or what?


Ta προφυλακτικα χαριστηκαν, φουσκωθηκαν, τα υποθετα πεταχτηκαν και ακομα εχω σε ενα κουτακι το παλιο μου διαφραγμα, αναμνηση μια εποχης και μιας απιστευτα cool αντιδρασης απο την μερια της μανας μου.
Ηταν σημαντικο να νιωθω οτι με στηριζε, οτι την ειχα διπλα μου, ακομα κιαν εκαν λαθος επιλογη, ακομα κιαν εκαν ενα βημα σε αλλη κατευθυνση απο κεινη που θα επιθυμουσε.
η ζωη μου με ειχε οδηγησει εκει, σαυτο το σημειο, και μεγαλη πια ξερω οτι θα ηταν πιθανον καλυτερο να ειχα περιμενει λιγο(ειδικα απο την στιγμη που μετα εφαγα το κερατο της αρκουδας:P), αλλα το οτι ηταν εκει με αυτη της την πραξη, μου αφηνει μια γλυκεια γευση