Ti κανεις οταν βλεπεις ενα δεντρο σε ενα δωματιο και ξερεις οτι δεν υπαρχει στ'αληθεια? προσποιεισαι οτι δεν υπαρχει μην σε καταλαβουν οι υπολοιποι σημμαθητες σου. Τι κανεις οταν ακους φωνες που σου λενε να τρεξεις οσο πιο μακρυα γινεται? ανεβαινεις στο ποδηλατο σου μες τον καυσωνα και πεφτεις εξαντλημενη 60 χλμ μετα στην μεση του πουθενα.
Τι κανεις οταν εχεις μια ασθενεια που λεγεται σχιζοφρενεια και ξερεις οτι κανεις δεν θα καταλαβει τι περνας?
Μαθαινεις να μην εμπιστευεσαι τις αισθησεις σου, ταλαντευεσαι αναμεσα σ αυτο που σου λεει η λογικη σου και σ αυτο που βλεπεις η ακους. Μερικες φορες κερδιζει η λογικη, τοτε ειναι μια καλη μερα. αλλες κερδιζει αυτο που βλεπει, ακους...
Το κρατας μυστικο, νιωθεις μονη και τρομοκρατημενη. διαβαζεις με τριπλασιο κοπο απο τους συμμαθητες σου στο κολλεγιο και μαθαινεις να καλυπτεις τα ιχνη σου. Να εισαι ψευτρα.
Η carol North ειναι ο μοναδικος ανθρωπος που γιατρευτηκε απο σχιζοφρενεια, στον κοσμο-απ οσο ξερω- και αυτο απο καθαρη τυχη.
Εγινε γιατρος και εγραψε αυτο το υπεροχο βιβλιο που διαβασα το 93 και εχω στην βιβλιοθηκη μου ως κορη οφθαλμου.
Αν ξερετε καλα αγγλικα, παρτε το, αξιζει.
ειναι μια απιστευτα ανθρωπινη ματια μεσα στον ψυχισμο ανθρωπων που τελικα δεν ειναι τοσο διαφορετικοι απο μας...
απλα πιο μπερδεμενοι
Welcome silence ( my triumph over schizophrenia) Carol North M.D
εκδοσεις arrow.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Saturday, August 05, 2006
Ο θριαμβος κατα της σχιζοφρενειας, μια μαρτυρια.
Posted by Lili at 4:16 PM
My first book
A funny Homebirth
8 comments:
Αυτό που θα πάρω σίγουρα είναι το βιβλίο σου Λιλη, το πιο πιθανό είναι να έχω διαβάσει τα περισότερα από όσα είναι εκεί μέσα αλλά το θέλω.
Συγχαρητήρια Λίλη, για το νέο βιβλίο, για τις αντοχές σου, για όλα
Να είσαι καλά να χαίρεσαι όσους αγαπάς και νοιάζεσαι
φιλιά
μαριώ
Δεν είμαι βέβαια γιατρός-ψυχίατρος, αλλά προβληματίζομαι: είναι δυνατόν να κρίνεις αν αυτό που βλέπεις υπάρχει ή το φαντάζεσαι μόνο? Καλά, ένα δέντρο στο δωμάτιο ξέρω αν υπάρχει, αλλά μια κατσαρίδα στο ντουλάπι? Ένα πουλί στον ουρανό? Πρέπει να έχω τη δυνατότητα να ελέγξω κάθε περίπτωση, αν αυτό που βλέπω είναι αληθές... Στην κατσαρίδα βαράω μία και περιμένω τα αποτελέσματα, το πουλί στον ουρανό πώς να το ελέγξω? Το χαντάκι που βλέπω παρ' ότι δεν υπάρχει ή δεν το βλέπω παρ' ότι υπάρχει, πώς το εξετάζω? Και πόσες εκατοντάδες πράγματα δεν αποφασίζουμε συνεχώς υποσυνείδητα, χωρίς να ασχοληθούμε ειδικά...
Αν η κυρία τα ξεπέρασε όλα αυτά, μπράβο της, μακάρι να είναι τόσο εύκολο. Ίσως παίζει ρόλο και η βαρύτητα της ασθένειας, σε απλές μορφές να μπορείς να διατηρείς τον έλεγχό της... Καλά έκανες πάντως και έθεσες το ζήτημα, ξέρω ότι σε πολλές οικογένειες υπάρχουν προβλήματα τέτοιου είδους!
Η ασθενεια ειναι δυστυχως ανιατη και η Καλρολ Νορθ η μοναδικη εξαιρεση του κανονα, αν διαβασετε το βιβλιο θα καταλαβετε γιατι.
δεν μπορουν να βοηθηθουν οικογενειες ιατρικα απο το βιβλιο αυτο , αλλα σιγουρα μας ανοιγει ενα παραθυρο σε εναν κοσμο που ως τωρα ηταν κλειστος στους απ εξω, στους" λογικους".
Eτσι ακριβώς.
Επειδή ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει και τα εύκολα αλλά και τα δύσκολα.
Ενα κλικ χρειάζεται, υπομονή και θέληση.
Eχει κυκλοφορησει και στα ελληνικα ενα βιβλιο σε μορφη κομικ σαν "οδηγος αυτοβοηθειας για ατομα με ψυχωση".Τιτλος "το τσιπακι του μυαλου και τα μυστικα του".Απ' οσο θυμαμαι, διανεμεται δωρεαν.More info στο http://www.epipsy.gr/openthedoors/default.htm
είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο ότι άτομο με πολύ υψηλη νοημοσύνη είναι ιδιοφυΐα ή σχιζοφρενής.
ο πατέρας μου είχε έναν σχιζοφρενή μαθητή, βασικά δεν ήταν ακριβώς μαθητής, πήγαινε όποτε ήθελε στο σχολέιο (η οικογένεια είχε πολλά προβλήματα και τον είχαν παρατημένο). Αυτό που του έκανε εντύπωση ήταν ότι αυτό το παιδί είχε κάποιες εκλάμψεις κατα τις οποίες μιλούσε υπερβολικά έξυπνα, άλλοτε πολύ ποιητικά, άλλοτε είχε καταπληκτικά πρωτότυπες ιδέες...
χωρίς να γνωρίζω για το θέμα, στο μυαλό μου η πάθηση μοιάζει σαν να χεις πολλές πολλές ιδέες και να μπερδευονται μέσα σου, σαν όνειρο. Πρέπει να ναι πολύ βασανιστικό.
Απαντάω στην ερώτηση του τίτλου:
Χαίρεσαι για το πράσινο που γενναιοφρόνως αποφάσισε να ραγίσει με τις ρίζες του την εχθρική πλάκα του μπ(ρ)ετόν.
Φυτεύεις κι άλλα.
Αφήνεις την καθημερινότητά σου να γίνει παρθένο δάσος, σκιά στον καυσωνικό ήλιο μιας ηλίθιας καθημερινότητας και στο σαχλό φεγγάρι μιας προκάτ κι αντεραστίκ καθεβραδυνότητας.
Και περιμένεις τους λίγους και τις λίγες που, όχι, δεν θα σε κράζουν, ούτε θ'ανησυχούν που βλέπεις δέντρα στο μινιμάλ σαλόνι σου.
Αλλά θα χαίρονται τον ίσκιο του αλσυλίου σου μαζί σου.
περήφανες και περήφανοι για την γεω-φιλο-πονική σου φαντασία.
εεεε.....δεν ηταν μεταφορικο αλλα κυριολεκτικο, αλλα δεν γαμιεται :P
Post a Comment