Τραχανας απλωμενος

Πηρα τον φιλο μου ψυχολογο
ειναι διακοπες αλλλα εχει κατανοηση.
Αρχισα να του λεω τα συμβαντα, ψυχρα.
Και ξαφνικα εβαλα τα κλαμματα.

Φαντασιωθηκα να βλεπει τον πατερα της στον δρομο, και κεινος να της γυρναει την πλατη, βουρκωμενος και κεινη να στεκεται και να κλαιει με τρομο στα ματια, και πονο.


(απο φαντασια παω καλα δε λεω)

δεν μπορω να το πιστεψω ακομα και τωρα, μου φαινεται τοσο τερατωδες.

αλλα καθιστωντας εμενα υπευθυνη, μπορει και να το κανει. Θα βουρκωσει και θα μισει εμενα για κατι που εκεινος αποφασισε. Ομως απο την αλλη με βασανιζε η σκεψη οτι
μπορει οντως να ευθυνομαι εγω και να ειμαι τοσο εγωιστρια που δεν το βλεπω.

Μια φωνη φωναξε μεσα μου.
Μην τολμησεις να πεσεις στην ιδια λουμπα.
Εκανες 2 χρονια να βγεις απο την εικονα πουχες καταπιει αμασητη, μια εικονα που σου ειχε τριψει στην μαπα.
Μονος του πηρε την αποφαση να φυγει.
και συ ετρεμες απο μισος αγανακτηση φοβο και πονο στην σκεψη οτι θα τον ειχες να μπαινοβγαινει στην ζωη σου για τα επομενα 15 χρονια, ομως ποτε, ποτε δεν παρεδωσες τα οπλα on her.
Εκτος απο τοτε που το σκεφτηκα, ....βιαστηκα να συμπληρωσω στην εσωτερικη μου διαμαχη.
Δεν το εκανες ομως, ηρθε η απαντηση
Λιγο ακομα και θα το εκανα, απαντησα παλι.

"Μηπως λοιπον εκεινος πονουσε οντως πολυ?μηπως αυτο που θεωρω εγω βλακεια ηταν ιδιαιτερα οδυνηρο για τους ωμους του?"
"πιθανον και να ηταν" μου απαντησε η φωνη στην αλλη ακρη της γραμμης, αλλα δεν ειναι κατι που απασχολει εσενα.


Και τι θα κανεις? θα τρεχεις να προλαβεις καθε τρεις και λιγο τα βαβα του? Τοτε ειναι που θα φερεσαι σαν μανα του, συμπληρωσε ταυτοχρονα η φωνουλα μεσα μου.
Ο καθενας ειναι υπευθυνος για τις πραξεις του.
"Ναι αλλα και γω ελεγχω πολυ"αυτο το ειπα δυνατα και ελαβα την απαντηση, μονή αυτην την φορα.
'δεν αμφιβαλλω, και γιαυτο οικειοποιησαι παντα τις ευθυνες. Οταν ειμαστε υπευθυνοι για καποιον, προσεχουμε μην παθει κατι. εσυ προσεχες τοσο πολυ καιρο μην γινει κατι στραβο-και σου εχει δωσει απειρα δικαιωματα-που μετα οικειοποιηθηκες τις ευθυνες που σου εδινε, ειναι λογικο."
"Χτες ενιωσες αναλαφρη και ειναι ενα πολυ σημαντικο βημα για σενα.Σημερα ξαναεπεσες πισω. Λογω του παιδιου σου σιγουρα αλλα και λογω του οτι πεφτουμε σε παλια μοτιβα, οικεια."


Ο παραπανω τρι(δια)λογος ειναι φτιαχτος, απο πραγματικες ομως φρασουλες. Ποιητικη αδεια.Το κανω συχνα. Ειπα να βαλω και τεταρτη φωνη στο κεφαλι μου αλλα μετα θα επρεπε να τις βαφτισω για να ειναι κατανοητο το κειμενο οποτε...