Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
My first book
A funny Homebirth
4 comments:
είναι όμορφο! μου έφερε στο μυαλό γοργόνα που βουτάει με πάθος στη θάλασσα..φαίνεται λίγο η ουρά της και το υπόλοιπο έχει γίνει ένα με το κύμα που φουντώνει καθώς εκείνη προσπαθεί να φτάσει στο βυθό.. πολύ μ'αρέσει... και ναι, η δημιουργικότητα μας βοηθά να είμαστε καλά... το θυμάμαι από παλιά.. μας κάνει να βγάζουμε το πάθος που καταπιέζεται μέσα μας διαφορετικά... thnx for reminding me! :)
S' eyxarisτω.
Κυμα ειναι. Η θαλασσα που πεταγεται με παθος ψηλα και δεν εχει που να παει, χτυπιεται με τον εαυτο της με μανια.
καπως ετσι.
Αχ… δηλαδή μόνο εγώ βλέπω αριστερά στο τελείωμα να χωρίζεται όπως η ουρά της γοργόνας στο τελείωμα? Τελικά τόσο μεγάλο κόλλημα έχω με τις γοργόνες? I do believe in mermaids! ;)
Ο καθενας βλεπει οτι τον εκφραζει βερενικη.
θα μπορουσε να ηταν μια ουρα.
Για μενα το χωρισμα ειναι σαν τερτομορφο κεφαλι που πεφτει με δυναμη και μανια απο κει που γεννηθηκε, απο κει που ηρθε, δεσμιο της απεραντοσυνης του εαυτου του και της φυσης του.
ανικανοποιητο.
Post a Comment