Full Moon in my face

Οσοι παρακολουθειτε το μπλογκ αυτο ξερετε οτι περισι το καλοκαιρι τετοια εποχη ειχα χασει την δουλεια μου σε ενα καραοκε.
Αυτο που δεν ειχα αναφερει, πιθανον απο ντροπη ηταν οτι πριν 2-3 μηνες, μετα απο επιμονη του "φιλου", πηγα.
Γιατι αυτην την φορα εδειχνε να το εννοει. Γιατι αυτην την φορα με εμπιστευτηκε, και γιατι θα μου πληρωνε και τα ποτα(κερδισμενη εβγαινα):P


Πριν 2-3 εβδομαδες ειχε πολυ κοσμο, και επεσε ενα οριο τραγουδιων. Μεχρι 2, αντε 3 μου ειπε ο Ντιτζει. Ο ιδιος ντιτζει στον οποιο ειχα δειξει την δουλεια.
Οκ, το καταλαβαινω, αλλα ειχα διαθεση να τραγουδησω, και με την παροτρυνση του πηγα στο αφεντικο. Το αφεντικο δεν με πολυσυμπαθει αλλα εχω τον τροπο μου (και παρεα).
Την δευτερη φορα που με ξαναεστειλε στο αφεντικο, τον κοιταξα και του ειπα οτι αρχιζει και μου φευγει το κεφι, να μην το παρατραβαει.

Και σημερα, ενω ελειπε το αφεντικο, παλι ηθελε να βαλει ενα οριο( το μαγαζι αδειο).
Ανθρωπε μου, δεν σου ζητησα 15, 4 ζητησα να πω, οσα αναλογουνε στην παρεα μου στην τελικη. 2 εγω και 2 η φιλη μου.
με λκοιταξε. "Ρε συ δεν ξερεις πως ειναι, να βαζεις μουσικη."
Εγω δεν ξερω? γελουσα.
" αν δεν πει δυο η φιλη σου...."
Δεν τον αφησα να συνεχισει. Εδω δεν ειχαμε καποιον που ακολουθουσε εντολες, δεν ειχαμε καποιον που ειχε καλη διαθεση.
Εδω ηταν καποιος που ειχε φαει τριπακι εξουσιας.
"δηλαδη αν η φιλη μου κολωσει και ανεβω να την βοηθησω θα πρπει να σε εχω πανω απο το κεφαλι μου?"
Τον κοιταξα. Το φχαριστιοτανε.
Πηρα τα δισκακια μου, κατεβηκα κατω, πληρωσα την μπυρα μου και ειπα στον φιλο μου οτι εφευγα.
Προσπαθησε να βοηθησει. Μου ειπε "του λεω εγω"
"του το ειπα αγαπη μου, η απαντηση του ηταν "ποιος σε χεζει".
Πληρωσα την μπυρα μου και συνεχισα.
"Δεν εχω πια διαθεση"
"κατσε" μου λεει " θα τα βαλω τα τραγουδια σου"
γελασα, αυτην την φορα απο τα νευρα μου.
μα κανεις δεν καταλαβαινει τι σημαινει θιγομαι σαν πελατης?
Ολα ενα μπουγιο?
Ολα μια νοοτροπια ριαλιτι "θελετε να δειχτειτε και θα περασετε απο του καθενα τα βιτσια, για γουσταρετε να δειχτειτε"
Εφυγα.
Θα μαλλιαζε η γλωσσα μου για το τιποτα.
καλως η κακως, εχω μεινει ισως πισω, αλλα εχω κερδισει το δικαιωμα να θελω να με σεβαστουνε και σαν ανθρωπο και σαν πελατη και σαν τραγουδιστρια που τραγουδαει χωρις να ζητησει αμοιβη επειδη το γουσταρει.
Μπορει να ειμαι απλα πολυ εγωιστρια, δεν ξερω.
Πηρα την παρεα μου και φυγαμε

Ηθελα να τραγουδησω αποψε. Ηθελα να ανεβω, να παρω δυναμεις.
Κατεληξα να συζηταω ως τωρα πανω απο μια μπυρα πραγματα σοβαρα...αυτο ακριβως που ηθελα να αποφυγω.
τα σπασμενα μου
ρα σπασμενα της

Κομματια γυαλια που λιανθυκανε φανταζομαι αλλα δεν ξερω τι να τα κανω.
Τα κουβαλαω.
Και σημερα τα εβγαλα τα εδειξα...οχι ολα.

Ποιος ο λογος να τα θυμαμαι?
ποιος ο λογος να τα συζηταω?


I voice my fears?
I test you to see if youll stick around?
I bitch and complain for the broken promises made to a child?

χτες εκλαιγες εσυ
Σημερα εκλαψα εγω



γαμημενε αιωρουμενε δορυφορε.

Αν