Χωρις να θελω να εμπλακω στην διαδικασια απαντησεως στα κουτσομπολια που δινουν και παιρνουν ως προς το ποσο καλαισθητο ηταν καποιο σχολιο που αφησε μια γυναικα στο μπλογκ μου πριν καιρο, ομολογω οτι αλλη μια φορα εμεινα μαλακας με το σκεπτικο των αυτοοναμαζωμενων καλλιεργημενων της σφαιρα.
κατ αυτους δεν επρεπε να απαντησω "χαιδευτικα" στο σχολιο.
χαιδευτικο για μενα ειναι να λες μπραβο, το να επισημανεις σε καποιον οτι αυτα που λεει ειναι γεματα οργη, ειχε νομιζω την αντιδραση μου ως προς το τροπο εκφρασης της.
Φαινεται επρπε να παρω ενα ροπαλο και να αρχιζω να βαραω οποιον πει κατι εδω μεσα που με χαλαει.
Κατι που εκανα βλακωδως παλια, πριν καταλαβω ποσοι βλακες υπαρχουν σ αυτον τον κοσμο.(σορυ παιδια αλλα παραδεχτειτε το, ειστε πολλοι)
Βλακες που θεωρουν καλαισθητο να κουτσομπολευουν η να ασχολουνται με το τι κανουν οι αλλοι αλλα κακης αισθητικης το να αφηνεις τους αλλους να ζουνε και να πραττουν οπως εκεινοι πιστευουν, ζωντας με τις συνεπειες των πραξεων τους, στην τελικη.
Που επισης δεν ενοχληθηκαν με τα κακης αισθητικης(δηλαδη μικρα) αγγουρακια πανω στο υποτιθεμενο στομα μου.
Αλλα σαν καλλιεργημενοι ανθρωποι της κωλτουρας, φαινεται, δεν κανουν διακρισεις στις καλλιεργειες.
Νταξ μπορει να κανω πλακα, αλλα πραγματικα ποτε δεν σταματουν να με εκπλησσουν οι συνανθρωποι μου με το ποσο ευκολη τους βγαινει η καταπιεση και ο δογματισμος/δεσποτισμος ...και με επιχειρηματα.
Εγω απο την αλλη, τι να πω;
Ειμαι guilty of bad taste. If I wasnt δεν θα ασχολιομουν ακομα. :P
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Wednesday, September 20, 2006
Τα αγγουρακια τουρσι.
Posted by Lili at 9:08 PM
My first book
A funny Homebirth
5 comments:
Επανέρχομαι λοιπόν. Το comment μου ήταν στο ποστ σου για τους gay. Δεν έχω κάτι με τους συγκεκριμένους-άλλωστε δηλώνουν την ταυτότητα τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ευθαρσώς ή αμιγώς. Το πρόβλημα (ή και η πιθανή οργή μου) όπως λες, αφορούσε ξεκάθαρα όλους αυτούς που μεταχειρίζονται κάποιες απο μας για να μεγαλώνουμε τα παιδιά τους(μας) περνώντας τα 40 κύματα, αναλαμβάνοντας διτούς ρόλους λόγω της δικής τους ανεπαρκούς στήριξης. Άλλωστε είχε προηγηθεί και το σχετικό σου ποστ περί παιδιών. Δεν βρίσκω κάποιο λόγο σχολίων εκτός κι αν δεν εγινες κατανοητή !
Εγω παντως δεν εβγαλα και τοσο νοημα απο το κειμενο μου, ημουν ψιλοτσατισμενη χτες.
Χρυση το θεμα δεν εχει να κανει με σενα.
κιας το παρουσιαζουν ετσι.
Το θεμα εχει οτι υπαρχει ενα προβλημα μεγαλο και γενικο.
δεν τους αρεσε ο τροπος που εκφραστηκες. ηταν μια καλη ευκαιρια να μου προσαψουν το γεγονος οτι δεν αντεδρασα αρνητικα-(αλλα ουτε και θετικα, δεν αρχισα τα νπραβο ουτε ειπα δικες μου ιστοριες σημιουργωντας πηγαδακια, οπως βλεπω να γινεται προς τιμην μου σε πολλα μπλογκ).
και γω αυτο δεν καταλαβαινω.
Τι σκατα δουλεια εχει ο οποιοσδηποτε να απαιτει απο μενα το οτιδηποτε.
δεν αντεχω τους ανθρωπους που νιωθουν οτι η κοινωνια και ο σιπλα τους χρωσταει το παραμικρο.
ακομα και τον σεβασμο μου, απο την στιγμη που αδυνατει να τον κερδισει.
χωρις αυτο να σημαινει οτι θα παω να του χαλασω την μερα με κακιες.
Ιλα αυτα οπως βλεπεις δεν εχουν να κανουν με σενα, σε αλλο μπλογκ μου την ειπαν επειδη δεν εχω παει ακροπολη(εχω παει στα 5 μου νομιζω) και δεν καλλιεργω με τα δικα τους μετρα, το πνευμα μου.
Εφοσον εχω εκδοθει, ειναι απαραδεκτο να μην ξερω που ειναι ο δρομος Διονυσου Α.
Δεν ασχολουμαι συνηθως. Χτες η κορη μου δεν ηταν καλα και απο τι αποδειχτηκε ουτε και γω.
Ειδαλλως θα προσπερναγα, οπως κανω συνηθως τους τελευταιους μηνες.
Έχεις σκεφτεί πως είναι πολύ πεθανόν να αναζητούσαν τη συνέχεια???
Είναι κι αυτό ένα θέμα !
Οχι.
οσον με αφορα, το 'θεμα" εκλεισε.
Καλά, κάθεσαι και δίνεις σημασία στο τι λέει ο κάθε κομπλεξικός; Εγώ έχω πάει 2-3 φορές στην Ακρόπολη και επέστρεψα άλλος άνθρωπος. Αυτές οι διαλυμμένες πέτρες και τα αντίγραφα που συμπληρώνονυ τα όποια missing κομμάτια, με άγγιξαν βαθιά μέσα μου. Που να σου λέω...
Πάντως το σχόλιο στο οποίο αναφέρεσαι, επειδή το διάβασα χωρίς να ξέρω σε ποιον αναφερόταν, ήταν τόσο άκυρο, που πραγματικά ένιωσα για πρώτη φορά πως όλη αυτή η υπεροψία που αποπνέει ο συγκεκριμένος blogger, δεν προέρχεται τελικά από κάποια (υπερεκτιμημένη) αξία, αλλά είναι απλώς μία ακόμη περίπτωση plain-old-simple κομπλεξισμού. Φάνηκε τόσο μικρός ξαφνικά... (Αλλά τι ξέρω εγώ; Μεταλλάς-soon-to-be-σκυλάς είμαι κι αγράμματος. Και τρώω και πολλά σουβλάκια.)
Αλήθεια ρε Λίλη; Με τόσα που έχεις περάσει, ακόμα να αποκτήσεις άμυνες στην απέραντη βλακεία και κακία που μας περιτριγυρίζει; Μακάριοι οι αναίσθητοι.
Post a Comment