Σκωτωνομαι με φιλη/γνωστη, αντιδρω στην εισβολη της στο να μου πει τι θεωρει οτι κανω λαθος. Ενω δεν την εχω ρωτησει.
Στην επισημανση μου, μου λεει οτι "μπορει να θες να σε χαιδεψω αλλα εγω δεν θα το κανω"
αντιπαρερχομαι του γεγονοτος τοι δνε την θεωρω ουτε αυτην ουτε κανεναν αυθεντια στο τι ειναι σωστο και λαθος και βαρεθηκα τους δογματικους πρηξαρχιδηδες, και συνγκεντρωνομαι στην φραση της.
Ας υποθεσουμε οτι οντως αυτο θελω, χαιδεμα.
Γιατι να μην μου το δωσεις;
Γιατι εχεις αναλαβει την διαπαιδαγωγηση μου και κατω απο την αιγιδα "νοιαζομαι για σενα", σου λεω σκληρα πραγματα αδιαφορωντας για το αν θα με αντιπαθησεις;
χαχαχαχα, συγνωμη αλλα κλανεις απο το στομα.
ας παρουμε το πιο απλο.
Αν με πονας και δεν μου αρεσει θα αντιδρασω. Μαζοχα δεν ειμαι.(πολλοι γκομενοι μου θα ειχαν αλλη αποψη αλλα δεν ειναι του παροντος)Αν επιμενεις να το κανεις, και το καμουφλαρεις με ενδιαφερον, θα σε αντιπαθησω.
(Τουλαχιστον παρε τις ευθυνες σου οτι χωνεσαι εκει που δε σε σπερνουν)
Αν ενδιαφερεσαι για μενα, παρε με αγκαλια, φιλησε με χαιδεψε με.
αμα εσυ εκδηλωνεις το ενδιαφερον σου με το να μου χωνεις στο λαρρυγγι την δικη σου ταξη πραγματων, σορυ αλλα χρειαζεσαι ψυχιατρο.
Οσοι ειναι φιλοι μου ανοιξαν αγκαλιες οταν πονουσα.
Οσοι δεν με γουσταρανε η ειχαν δικα τους agenda κρυφτηκαν πισω απο την φραση
'δεν θα σε χαιδεψω"
Οκ
dont.
αλλα μην απορεις που δεν σε θελω στην ζωη μου μετα.
Κανεις δεν θελει καποιον που βαραει οταν εχεις πεσει(και στα αρχιδια μου τα κινητρα που -υποτιθεται- οτι εχεις.)
Δεν θελω σκληρους, κακους ανθρωπους
Το αντιθετο θα ηταν περιεργο.
Δεν θα σε χαιδεψω.
Οκ. δεν ειναι ομως αλλοθι για να βαρας.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Saturday, September 16, 2006
"Δεν θα σε χαιδεψω"
Posted by Lili at 5:18 PM
My first book
A funny Homebirth
29 comments:
Συμφωνω!
στο κατω κατω της γραφης κοστιζει
τιποτα μια αγκαλια ή ενα χαδι?
Το χαδι μαλλον εξισωνει, σε αντιθεση με το ¨κυρηγμα" που σου δινει μια αισθηση υπεροχης?
xxxmmm
γενικά λέω τη γνώμη μου ακόμα κι όταν δε με ρωτήσουν, και μάλιστα ακριβώς όπως τη σκεφτομαι.
Στους πιό αγαπημένους μου ανθρώπους πολλε΄ς φορές έχω δημιουρ΄γησει περιστασιακά δυσάρεστα συναισθήματα επειδή τους είπα ό,τι πιστέυω, σκληρά και κατάμουτρα. Δεν μου κράτησαν κακία, και παρα πολλές φορές μου ζητάνε τη γνωμη μου ακριβώς επειδή τη λέω ετσι. ούτε εμένα μ αρεσει ο φίλος που απλά θα σου πει "ναι έχεις δίκιο".
Στο κάτω κάτω, τη γνώμη του φίλου τη θες γιατί σε ξέρει καλά και βλέπει πιό αντικειμενικά τα πράγματα όταν εσύ τα βλέπεις απο μια πλευρά μόνο. Μιλιούνια κόσμος θα σου πει "ναι, έχεις δίκιο" μόνο και μόνο επειδή βαριέται να σου εξηγήσει, ή δε γουστάρει να σε βλέπει να διορθώνεσαι και αν εξελίσσεσαι.
Για μένα αλλού είναι η ουσία. Άσχετα με το τι θα σε συμβουλέψει, ο φίλος συμπαραστέκεαι είτε ακολουθήσεις τη γνωμη του είτε όχι. Εκεί για μένα είναι το ευχάριστο χάδι.
Χωρίς να διαφωνώ έχω μιά ερώτηση. Τα σημεία σου πρός βελτίωση, πως τα επισημαίνεις?
Άν κάποιος που σε νοιάζεται σου πεί την άποψή του, αφού σε ρωτήσει πρώτα άν θές να την ακούσεις, θα σε χαλάσει?
Ενδεχομένως να σκεφτείς πως έχει δίκιο και να προστατευθείς από κάποιο λάθος που μπορεί να κάνεις.
Χωρίς, φυσικά, να είναι αυθεντία κανείς. Ούτε κάν οι ψυχολόγοι.
Μεριλινα
παρτο αλλιως
Ουτε το μιλιουνια που θα μου πουν οτι εχω δικιο ειναι αποδεκτο-για μενα παντα.
δεν βαζω τον εαυτο μου σε διαδικασια να ρωτησω τον οποιονδηποτε για θεματα που με αφορουν για το πως να κινηθω.
Το εχω κανει με εναν δυο φιλους μου οι οποιοι ειχαν κερδισει και τον σεβασμο μου αλλα σαφεστατα αναγνωριζα σ αυτους εναν τροπο κινησεως που πιθανον να ηθελα να υιοθετησω...
Μπλου, το να επισημανω τα "λαθη" μου ειναι προσωπικη υποθεση και δεν αφορα κανεναν.
Το να επισημανω τις κακες συμπεριφορες μου ειναι ευκολο=θα ειμαι δυστυχισμενη.
Αν καποια στιγμη χρειαστω να το ακουσω και απο αλλους γιατι δεν το εμπεδωσα, τοτε ναι, θα ανοιξω την πορτα στον τριτο να μου πει αυτο που καταβαθος ξερω-παντα ξερουμε.
αλλα η βελτιωση, εξαλειψη ειναι προσωπικος αγωνας και επιλεγω -εγω παντα-μ να το κανω με τον ευατο μου και επαγγελματιες.
Οι φιλοι μου δεν ειναι ουτε προπονητες της ψυχης μας, ουτε υπενθυμιτες, ουτε ψυχολογοι μας, ουτε παιδαγωγοι μας.
Απο την αλλη δεν εχω κανενα προβλημα να γινω προπονητης, ψυχολογος υπενθυμιτης κλπ αν ο αλλος ετσι μπορει και θελει.
laissez faire.
παντως, για να επανερθω στο "δεν θα σε χαιδεψω", το εχω πει στο παρελθον μια δυο φορες.
Οταν διεκρινα συμπεριφορα μικρου παιδιου, καλομαθημενου.(και φυσικα με επαιρνε, δεν βιαζω καταστασεις)
Ηταν χαστουκι λεκτικο, αλλα αναλαμβανω την ευθυνη να το ονομασω αυτο που ειναι.
Χαστουκι.
Οχι..."ακουμπισμα στο μαγουλο που δεν ειναι χαδι" :P
ένα χάδι, τόσο μόνο φτάνει, αλλά τα φίλτρα του καθενός το γαμάνε και αυτό.
Είναι γεγονός πως ο καθένας βλέπει την πραγματικότητα απ΄το δικό του πρίσμα, την δική του οπτική γωνία. Σίγουρα, είναι τελείως διαφορετική απ΄την δική σου.
Γι΄αυτό κι εγώ σου προσφέρω απλόχερα μιά αγκαλιά, μεγάλη, τρυφερή κι αληθινή. Την αξίζεις αγαπημένη μου. Γιατί είσαι εσύ, ο εαυτός σου
Φιλάκια
Δημοσίευσε το σχόλιο δύο φορές, κι έσβησα το ένα. Καληνύχτα
Καλύτερα να σου λένε ακριβώς πώς τα βλέπουν τα πράγματα. Αυτοί είναι οι φίλοι, που θα σου πουν την αλήθεια no mater what. Με την προϋπόθεση ότι θα στο πουν κάτω από συνθήκες που έχεις ορίσει εσύ και με τρόπο ευγενικό. Δεν θα σε χτυπήσουν κάτω από τη μέση και θα σε πάρουν αγκαλιά μετά την κριτική τους. Και επειδή από φιλίες έχω φάει πολλές στη μούρη, το "νοιάζομαι για σένα" είναι bullshit. Κρύβονται πίσω από μια δικαιολογία για να στηρίξουν τις δήθεν απόψεις τους, αυτές που ξέρουν πως θα πληγώσουν και τονίζουν τα λάθη που κάνεις εσύ και μόνο εσύ, ενώ στην ουσία μιλάνε για τον εαυτό τους και προσπαθούν να κρύψουν τις δικές τους μαλακίες. Τα πήρα κρανίο τώρα γιατί θυμήθηκα μια δική μου ‘φίλη’.
Λιαν εχεις συνειδητοποιησει οτι ξεκινας λεγοντας οτι ειναι καλυτερα και μετα εκφραζεις αγανακτηση?
λες οταν νοιαζονται.
που το ξερεις?
αν δεν εισαι σε θεση να καταλαβεις τι μαλακια κανεις, εισαι σε θεση να καταλαβεις αν το λεει απο ενδιαφερον?
γιατι να δωσεις τοση δυναμη σε καποιον αλλον?
Συγνωμη αλλα θα επιμεινω. αλλο "πες ταμου γιατι τα ξερω και χανω το κουραγιο μου η θελω επιβεβαιωση οτι δεν ειμαι τρελλη, η πες μου πως να το χειριστω εσυ που εισαι πιο 'σκυλα" στις συναναστροφες σου"
Και αλλο μπαινεις, χεζεις(ακομα κι αν δεν το καταλαβαινεις) και περιμενεις να το ονομασω και "αγαπη" αυτο.
Πολλοι ετσι μαθανε απο το σπιτι και απλα αναπαραγουν "το κανω για το καλο σου"
Μπορει και να μας αγαπανε πολυ και να δειχνουν το ενδιαφερον τους με τον μονο τροπο που μπορουν.
στο χερι μας ειναι να κλεινουμε την πορτα και να λεμε "off limits αγαπη μου." με ενα γλυκο χαμογελο.
Οσο για την εκφραση "δεν θα σε χαιδεψω" οταν εχεις κλεισει την πορτα( η προσπαθεις εστω).... καποιος πρπει να εξηγησει οτι απο το χαδι στην κλωτσια υπαρχει μεγαλη διαφορα.
Είσαι ηλίθια. Όταν κάνεις το λάθος ο φίλος ο πραγματικός σου φίλος είναι αυτός που είναι εκεί δίπλα σου δε σαφήνει αλλα ΠΟΤΕ δε σε χαϊδεύει δε σου λέει οτι θές να ακούσεις. Είναι αυτός που σε στηρίζει αλλα σου λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ. Αν έκανες μαλακία το ξέρεις καλύτερα απόλους. Αν θές απλά να νοιώσεις καλύτερα πήγαινε σε κανένα καβλωμένο αγοράκι η κανέναν μαλάκα. Θα σου πούν ότι θες να ακούσεις. Θα γίνουν φίλοι σου. Θα τους συμπαθήσεις. Κοιμήσου τον ύπνο σου κοριτσάκι.
Με αγάπη
Θ.
Εχω "βρωμικο μουτζο, πηδιεμαι με μαλακισμενα,ειμαι ηλιθια, πουτανα, σκυλα,χαζη, εγωκεντρικη -σορυ δεν μπορω να τα θυμηθω ολα- αχαριστη, ζηλιαρα" και εχω μαζεψει πανω μου ολα τα κακα του κοσμου.
Το παραδεχομαι.
Ειμαι ποταπη.
Εισαι πανεξυπνος, εισαι καλοκαρδος και το κανεις επειδη ενδιαφερεσαι, στεναχωριεσαι που ενω εχω καποια καλα, χαλαω την καλη μου φυση με αυτα τα ελλατωματα μου. Σ' ευχαριστω που θες να με σωσεις, να με διορθωσεις, που νοιαζεσαι, που εισαι giving και διπλα μου.
Μπορεις να προσθεσεις ενα προτερημα στον χαρακτηρα σου?
live and let live?
Αντε, ειναι κριμα να σπαταλιεσαι μαζι μου ενω υπαρχουν τοσοι εκει εξω που σε χρειαζονται.
Ασε με να κανω τα λαθη μου και την προσωπικη μου πορεια.
Αυτο ειναι δειγμα φιλιας και ανωτεροτητας. Ολα τα αλλα, απλα καταπιεση.
Μετα απο βαθεια περισυλλογη καταλαβα κατι. Ο καλυτερος μου φιλος ειναι η χουφτα μου.
Με χαιδευει οταν πρεπει ενω αλλες φορες με ποναει.
Μετα απο τοσα χρονια μονο αυτη με αγαπαει.
Και εγω σε αγαπαω Αντιγονη, μοναδικη μου αληθινη φιλη.
:P
Εχω βγαλει καμια σημαια" ολοι οι χυδαιοι μαζευτειτε?"
Νικολακη με κατι τετοιες δηλωσεις, να σαι σιγουρος οτι ο καλυτερος σου φιλος ειναι(και θα ειναι) η χουφτα σου. Φαινεται και ατα αποτελεσματα και μου κοβεται καθε διαθεση να "διακοψω" το ειδυλλιο.
Δέν είναι καταπίεση lili. Ζούγκλα είναι εκει έξω. Δεν υπήρξε ούτε μία φορά σε πράξεις και αποφάσεις που χω πάρει που να μην είδα ή εννοιωσα το σταυροδρόμι του "σωστού" και "λάθους". Τα εισαγωγικά υπάρχουν γιατι οι 2 έννοιες είναι υποκειμενικές. Το σωστό μου μπορεί ναναι το λάθος σου. Κατάλαβα τώρα κοντά στα 30 οτι οι μόνοι που πραγματικά είναι δίπλα μου, όχι για να πάρουν κάτι, αλλα γιατι πραγματικά ενδιαφέρονται είναι όσοι φίλοι μου λέγαν την αλήθεια στα "λάθη" μου. Όλοι αυτοί που μ'αγγάλιαζαν ήταν αυτοί που μ'έκαναν σιγά σιγά να μην βλέπω καθαρά το σταυροδόμι. Έγινα και γω μέρος της ζούγκλας. Άκου το τραγούδι του Σαββόπουλου: Άγγελος εξάγγελος... Ότι σου λέω δε το λέω για το καλό σου. Δε με νοιάζει το καλό σου πίστεψέ με. Ότι λες τώρα το λεγα και γώ πριν χρόνια. Γι'αυτό απάντησα.
Υ.Γ. Το γαμημένο το "λάθος" έχει πάντα μια γλύκα. Το "σωστό" είναι το δύσκολο.
Με αγάπη
Θ.
Θα συμφωνησω με τη lili. Ειναι καταπιεση να σου λενε πρεπει να αλλαξεις, εχεις αυτα κι αυτα τα ελλατωματα, εισαι ηλιθια και αν δεν αλλαξεις εγω δεν ξερω αν θα σε αντεξω αλλο. Τι σκατα? Με ηξερες απ την αρχη οτι ειμαι ετσι, και ησουν μαζι μου, μαζι με τα ελλατωματα και τα προτερηματα μου. Φιλος ειναι αυτος που θα σε δεχτει γι αυτο που εισαι, οχι γι αυτο που θα θελε να εισαι. Οι συμβουλες παντα δεκτες, αλλα εγω θα κανω αυτο που θελω κι ας πιστευεις οτι θα φαω τα μουτρα μου.
very nice blog μπαι δε γουει
@zoe
συμφωνώ με ότι λες 100%. Αν δε σου πεί ο φίλος όμως κάποια πραματάκια δε θα σου τα πεί κανένας. Και ένα συγνώμη στη lili για το αρχικό μου post. Νεύρα είχα. To post μου το στείλε σε email φίλος που του τά χωσα χοντρά. Ήμουν και γώ ένας απο αυτούς που ζούν σε παραμύθια όπως λέει η lili σε ένα άλλο της post. Φερόμουν στους άλλους όπως ήθελα να μου φέρονται. Δε έβαζα τα θέλω μπροστά έβαζα τα πρέπει. Ό κόσμος είναι αλλιώς. Κάποια στιγμή έγινα και γώ το ίδιο με τους άλλους και ένας πουστης φίλος δε βρέθηκε να μου πεί σταμάτα. Μπράβο μου λέγαν.
sorry lili...
Με αγάπη,
Θ.
Μα στη δικη σου περιπτωση, Θ, μαλλον η καθοδηγηση ειναι απαραιτητη.
Τι θα πει "ειχα νευρα"?
Με αποκαλεις ηλιθια, με βριζεις δηλαδη, (ειτε γνωριζομαστε ειτε οχι ειναι ξεκαθαρο οτι δεν εχεις κανενα σεβασμο για τα αισθηματα του αλλου.)και μου απευθυνεσαι με χυδαιο τροπο προσπαθωντας να μειωσεις εμενα και τις επιλογες μου συντροφων η φιλων.
"Δε τα λες για το καλο μου", κατι που δυναμωνει αυτο που ειπα στην αρχη, οτι οποιος μιλαει οπως εσυ, "χεζει" πανω στον αλλον και εχει αναγγκη απεγνωσμενα να καθιερωσει την αληθεια "του" (ειδαλλως -ισως νιωθει- οτι κινδυνευει να τον τρομαξει το χαος.)
Εξ ου και η εκδηλωση του θυμου στον φιλο σου, σε μενα...
Δεν ξερω ποσο πραττεις αυτα που κυρρητεις περι ευγνωμοσυνης στους φιλους οταν σου λενε τα "λαθη" σου, αλλα νομιζω οτι εκανα 2-3 valid points στο πως συμπεριφερθηκες-σε μενα.(
Και ενω δεν σου κρατω κακια,(πρεπει να εχεις συμπαθησει καποιον πρωτα για να σε αγγιξουν οι λεξεις του) δεν νομιζω οτι θα αποδεχτω την συγγνωμη σου γιατι δεν μου δινει την εντυπωση οτι εχει "βαρυτητα"
Μπαινω, σκουζω,χεζω, μετανιωνω, (δικαιολογουμαι ομως....)
Δεν νομιζω οτι ειναι σοβαρα πραγματα αυτα.
Και αυτη ειναι η αποψη μου, οχι για σενα,(δε σε ξερω και δεν εχω δικαιωμα) αλλα στο πως φερθηκες-σε μενα.
Ζοε, σ αυχαριστω πολυ.
Δίκιο έχεις. Κι ότι λές καλό μου κάνει που τα βλέπω γραμμένα. Ευχαριστώ και δέν ειρωνεύομαι. Πολύ χάος εδώ και μήνες στο μυαλό μου. Κάποια στιγμή μου μάθαν οτι το να φέρεσαι στον άλλο όπως θές να σου φέρεται είναι μέσα στο παραμύθι. Δέν ειναι ο κόσμος ετσι. Μετά απο καμια 10ριά χαστούκια έγινα και γώ το ίδιο. Αυτό είπα και παραπάνω.
"Κάποια στιγμή έγινα και γώ το ίδιο με τους άλλους και ένας πουστης φίλος δε βρέθηκε να μου πεί σταμάτα. Μπράβο μου λέγαν."
Με αγάπη
Θωμας
Με άγγιξε το ποστ σου.Έχω πολλές δικές μου αναφορές σ' αυτό το θέμα,και μ'είχε προβληματίσει πολύ κάποτε.Τελικά πιστεύω ότι εξαρτάται και το πώς/γιατί σου μιλάει ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου.Αν σου μιλάει επειδή θέλει να σε κάνει σκουπιδοντενεκέ και να πετάξει ό,τι συνασισθηματικά σκουπίδια έχει κάπου,τότε τα χώνεις,και τα χώνεις χοντρά.Αν σου μιλάει γιατί πονάει ο άνθρωπος και θέλει κάπου να ξαποστάσει,ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ,τότε ακούς και αγκαλιάζεις και χαιδεύεις.Αν σου μιλάει επειδή,ξαπόστασε και τώρα ψάχνει να βρει τρόπους να χειριστεί αυτό που αντιμετωπίζει,τότε λες και μια γνώμη.Όχι συμβουλή,γνώμη.Άλλο πράμα.
'Ντάξει,δεν το θέτω ως συνταγή,απλώς το εφαρμόζω και δουλεύει.Βέβαια το θέμα είναι να μπορείς να καταλάβεις ποια από τις περιπτώσεις είναι.Συνήθως όμως με τους δικούς μας,κοντινούς ανθρώπους,ξέρουμε.Με τους απλούς γνωστούς,εντάξει,γιατί να κάτσεις ν'ασχοληθείς εξ' αρχής.
Με μπερδέψατε...Και το χάδι και η αγκαλιά χρειάζονται και το "χαστούκι" για να έρθεις στα ίσια σου. Είναι σαν να είσαι 100 κιλά και να θες να αγοράσεις άσπρο κολάν. Η φίλη-φίδι θα σου πει "Υπέροχο, αγάπη μου, υπέροχο". Η φίλη-φίλη θα σου πει "Ούτε να το σκέφτεσαι". Λέω τα παραπάνω με πλήρη επίγνωση ότι εγώ θα αγόραζα τελικά το άσπρο κολάν (όπου άσπρο κολάν=ο τρόπος που έχει ο καθένας μας να κλείνει τα μάτια απέναντι στην πραγματικότητα, γιατί έτσι είναι πιο εύκολο τη δεδομένη στιγμή). Τελικά όμως, και αφού έχω κάνει τη μαλακεία, εκτιμώ περισσότερο εκείνους τους λίγους που ναι μεν μου στάθηκαν στη στραβή με το χάδι τους, αλλά αρνήθηκαν να μου χαϊδέψουν τ΄αυτιά για να με δυσαρεστήσουν.
Αλήθεια, τα διαβάζει κανείς αυτά τα ετεροχρονισμένα σχόλια???
Ερχονται στο μαιλ μου οποτε εγω, σιγουρα.
Nice to hear, κανείς δεν θέλει να παίζει χωρίς κοινό κι εγώ μόλις σε "ανακάλυψα".
Αληθεια;
Malista..
Να σου πώ την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι..
Τώρα που με έβαλες στην διαδικασία, με μπέρδεψες λίγο.. Νομίζω οτι και οι δύο απόψεις είναι σωστές. Και εξηγώ..
Έχεις δίκαιο ότι ξέρεις τα λάθη σου και δεν ψάχνεις κάποιον να στα θυμήζει.
Τους κοντινούς σου ανθρώπους, για να μην πω απλά οτι τους ξέρεις, θα πώ οτι ξέρεις με τί υφος σου λένε ότι σου λένε. Οπότε απο αυτούς είναι καλοδεχούμενη η κριτική.
ένα απλό παράδειγμα.. σου λέει η κολητη σου οτι το κούρεμα σου δεν είναι καλό και θέλει φτιάξιμο και σου προτίνει να πας στην δικιά της κομμώτρια. Εδώ είναι που εσύ μπορεις να σκεφτείς "και ποιος σε έκανε εσένα fashion specialist", "επειδή με ζηλέυεις θέλεις να γίνω πιο ασχημη", "επειδη με ζηλέυεις προσπαθεις να με κανεις να νιώσω άβολα", "ασχολήσου με κάτι άλλο" κτλ κτλ..
Μπορεις όμως να δεις και την πραγματική έγνοια της φίλης σου, και να σκεφτείς οτι μπορεί και να έχει δίκαιο και τόσο καιρό απλά συμβιβαζόσουν γιατί είχες γίνει "φίλη" με την κομμώτρια..
Και καταλήγω ότι το καλύτερο είναι να μπορείς να διακρίνεις τις προθέσεις της φίλης σου και μετά μπορείς να πράξεις ανάλογα..
Είναι τόσα που μπορώ να γράψω, αλλά θα γίνω βαρετός.. Το κεντρικό νόημα της σκέψης μου μάλλον έγινε αντιληπτό..
χαιρομαι που ειδες ενα αλλο τροπο σκεψης και καλη η προσπαθεια παραδειγματος....αλλα μου τα χαλας στην ερμηνεια. Λογικο, διαθετεις αλλο τροπο σκεψης.
και εξηγω
Αν τα μαλλια μου ειναι σκατα και το ξερω, στεναχωριεμαι. Αν η κολλητη μου το πει φυσικα και δεν θα πιστεψω οτι με ζηλευει(ημαρτον) αλλα θα τσατιστω που μου το θυμιζει επιβεβαιωνει.
Αν δεν το ξερω παλι, θα με βαλει σε μαι διαδικασι στην οποια δεν μπορω να κανω τιποτα γι αυτο τωρα και....μπορει εμενα να μου αρσεουν τα καινουργια μου μαλλια.
Οποτε;
οποτε η φιλη περιμενει την ερωτηση
"πως σου φαινονται τα μαλλια μου"
και κει με την ανεση της φιλιας της απαντα
"σαν κουρεμενο γιδι"
οσο για την σχεση με την κομμωτρια, μου περιγραφεις παλι μια συμβατικη σχεση.
Το προσεξες;
Προσωπικα αν δεν εμενα ευχαριστημενη και απο φιλη κομμωτρια, θα αλλαζα κομμωτηριο.
Ξερω οτι ειναι ενα παραδειγμα μονο, αλλα πανω σε αυτο θεωρησα σωστο να αναλυσω την αυθεντικοτητα και τα κινητρα μου και των αλλων, τα οποια ειναι και ο λογος συμπεριφορας.
Σαφως και τους φιλους ΔΕΝ τους παρεξηγουμε στις προθεσεις τους.
Αυτο ομως δεν αλλαζει το γεγονος, οτι δεν ειναι ουτε γονεις και κηδεμονες μας και υπαρχουν καποια πραγματα στο ατομο που ειναι οφ λιμιτς, ακομα και απο τον συζυγο/ την συζυγο.
Προσωπικες επιλογες που μας συνθετουν καθοριζουν σαν ατομο. Ρουχα,μαλλια, εργασια, επιλογη φιλων.
Οποια η οποιος τα λλιωσε αυτα σε μια σχεση το μετανιωσε πικρα, εβγαλε τα στηριγματα που τον καθοριζανε.
αλλα αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο.
Ένα καλύτερο που σκέφτηκα πριν κοιμηθώ. Προχθές έρχεται ένας φίλος που μόλις γυρνουσε από έναν αγώνα ποδοσφαίρου και έμπλεξε σε φασαρία και δεν έφαγε αυτός ξύλο, αλλά ενας "φίλος" του..
Λοιπόν, αυτός ήταν μέσα στην υπερένταση και ήθελε να πάει να τους ξαναβρεί για να πάρει εκδίκηση για τον "φίλο" του. (Δεν ηρθε για να ζητησει βοήθεια για το ξύλο, ήρθε για να ηρεμίσει και να μην παει έτσι(εκνευρισμενος) στην κοπέλα του). Εκεί δεν του είπα ότι έχει δίκαιο να είναι εκνευρισμένος και ότι έπρεπε να πάει να τους ξαναβρεί και οτι έπρεπε να παρει εκδικηση ( αυτά ήθελε να ακολυσει και αυτά τον πορωνανε). Του είπα οτι αυτός που έφαγε το ξύλο καλά εκανε και το έφαγε γιατί εφταιγε, και οτι αφού δεν τον βοήθησαν οι πραγματικοί του φίλοι(ήταν και άλλοι στον αγώνα που ηταν φίλοι χρόνια αλλα δεν κάναν τιποτα), δεν υπάρχει λόγος να χώνεται εκεί για έναν που ξέρει τόσο λίγο.
Ίσως δεν ήμουν πολύ σαφής, αλλά, το νόημα είναι ότι σε αυτόν τον φίλο του είπα αυτά που σκεφτόμουν ώς σωστά και όχι αυτά που ήθελε να ακούσει.. του είπα οτί ήταν λάθος του που εμπλεξέ και λάθος του να συνεχίσει.. Φέυγοντας(μετά απο 2 ώρες) έιχε ηρεμήσει και με ευχαρίστησε που του μίλησα ανοιχτά και είπε οτι είχα δίκαιο, αλλά επειδή ήταν σε υπερένταση δεν το έβλεπε..
Μη μου πείς οτι εσύ θα έπρατες διαφορετικά απο εμένα ή οτι θα ήθελες οι φίλοι σου να πράττουν διαφορετικά..
το γεγονος οτι εσυ ενιωσες οτι επρεπε να φερθεις ετσι δεν ειναι θεμα σωστου η λαθους.
Το γεγονος οτι ο φιλος σου καλοφεχτηκε καποιες συμβουλες σου και σε ευχαριστησε δεν επιβεβαιωνει οτι παρτεις σωστα (η λαθος) αλλα οτι σαν φιλοι εχετε εναν κοινο κωδικα και επικοινωνειτε με αυτον.
εγω απο την αλλη ισως θα συμεριφερομουν διαφορετικα αν ημουν εσυ, και πιθανον θα συμπεριφερομουν διαφορετικα αν ημουν εκεινος.
Το γεγονος οτι ηρθε σε σεν αγια να ηρεμησει δειχνει οτι ηθελε την τοποθετηση σου, η απλα να ξεσπασει, παντως κατι ηθελε απο σενα και συ του το εδωσες, με τροπο που δεν τον ενοχλησε.
Αυτο ειναι πολυ ευχαριστο.
και μην ξεχνας οτι οσο μεγαλωνεις, τοσο ατοπο ειναι να το παιζουμνε γονεις συμβουλατορες σε ανθρωπους που δειχνουν οτι ξερουν πως να συμπεριφερθουν σαν ενηλικες-ασχετα αν επιλεγουν διαφορετικο τροπο απο τον δικο μας.
Αν κρινω απο το συμβαν με το ξυλο, μαλλον ειστε στην φαση που ακομα καθοριζετε τον εαυτο σας και το ποιοι ειστε (το ξυλο δεν ηταν ποτε αποδεκτος τροπος αντιδρασης και ειδικα απο ενηλικες), kapoy ekei sthn μετα εφηβεια των17-24 χρονων(; )οποτε οι συμβουλες μεταξυ μας σ αυτην την φαση, ειναι απαραιτητες :)
Post a Comment