About last night.

Πηγα χτες με τον κολλητο μου στην δικηγορο μου και στον γυρισμο ειπαμε να φαμε κατι στα γρηγορα στον ανορθογραφο γαλλικο φοινικα.
ο καταλοαγος να περιγραφει με μεθυστικο τροπο τα υλικα, τα ζουμερα μπιφτεκια, τις εξαισιες σαλτσες...
Ο κολλητος παρηγγειλε μπιφτεκια σχαρας και γω μια σαλατα και ενα ψευτο κινεζικο πιατο.
πριν φυγει ο σερβιτορος μας τον ρωτησα Πως ηταν αυτα τα μπιφτεκια...χοντρα? ζουμερα? οπως λεει ο καταλογος;
"νορμαλ ειναι, αλλα δεν ειναι σταν των φαστ φουντ, τα φτιαχνουμε εμεις, μην ανησυχειτε"
προτιμησα παρ αυτα να κρατησω τις επιφυλαξεις μου και εμεινα με το κινεζικο.

Και περιμεναμε και περιμεναμε.... στα 45 λεπτα και βλεποντας οτι η διπλανη παρεα των 5 ατομων που ειχε ερθει ΜΕΤΑ απο μας ειχε σερβιριστει και ειχε φαει, σηκωθηκα να ρωτησω γιατι αργουσαμε και να επιστρεψω την κοκα κολα που μολις μας ειχαν φερει η οποια δεν ειχε ιχνος ανθρακικου.
"μα αυτοι θελανε κλαμπ σαντουιτς!" μου απανταει ο σερβιτορος.
Κρατησα την απαντηση μου που ηταν:
"το πατε με προτεραιοτητα ευκολιας πιατου; Η σαλατα δηλαδη τωρα ποτιζεται; " και ξαναγυρισα στην θεση μου


Η σαλατα ηταν σχετικα καλη και νοστιμη αν και τιγκα στο τυρι, και δεν βρηκα πουθενα την iceberg σαλατα παρα μονο οταν σηκωσα τυχαια μια τοματα. Η ψημενη πιπερια πρεπει να ηταν εκεινα τα κοκκινα σαν τριχες διακοσμητικα στην ακρη του πιατου.
Τα μπιφτεκια του κολλητου ηταν καμμενα, ιδια με των φαστ φουντ και το περιε που ζητησα ηταν ιολη.
Αλλα η αποθεωση ηταν στο κινεζικο πιατο.
Τα "λαχανικα" ηταν 5 λωριδες καροτου, και 3 ροδελλες πιπεριας. Ουτε κολοκυθακια ουτε μελιτζανες...και ολα καμμενα.
Τα λαχανικα, το κρεας, ολα.
Κοιταξα με απογοητευση τις "γαλλικες" μεριδες που σε ποιοτητα ηταν χειροτερες απο φαστ φουντ.
μας επιασε γελιο.
"Δεν πηγαιναμε στα γκουντις να τρωγαμε με τα μισα λεφτα το ιδιο φαι?"
Αφησα την κινεζικη καταστροφη και πληρωσαμε.
Ο κολλητος συνηθως αφηνει γενναιωδωρα pourboires αλλα αυτην την φορα θα γινομασταν κωλος ετσι και αφηνε 10 σεντς.
Ξερει την λοξα μου με τα εστιατορια και το καλο σερβις.



Φυγαμε κατα τις 12 παρα και εφτασα στο ραντεβου μου με τον Αl στις 12. Ενω ηταν να βγουμε κατα τις 8 μιση, 10, 11....Ημουν πτωμα αλλα εφοσον περιμενε δεν μπορουσα να κανω πισω.
Πηγα αχτενιστη, αβαφτη, απλυτη (ολη μερα στο ποδι) για να πιουμε μια μπυρα.
Η κουβεντα πηγαινε στους πρωην, στις σχεσεις, δειγμα οτι ψιλογουσταρει μαλλον ( αυτο μ αρεσει με τους ξενους, μπορει να βγεις με καποιον και να μην ειναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ενδειξη ερωτικου ενδιαφεροντος). Ο αλ ειναι τελειως διαφορετικος εξωτερικα απο αυτους που συνηθως συναναστρεφομαι. Πρωτ απολα ειναι 33.
Στρογγυλοπροσωπος και γεματουλης-θηριο. Ανετα θα ηταν παιχτης του ραγμπυ η παλαιστης. Δευτερον ειναι φουσκωτος κατι που εγω σιχαινομαι.Αλλα ειναι αγγλος, νιωθω προστασια οταν περπαταω διπλα του και του φτανω στην μεση, (χαριζουμε αβιαστα το γελιο στους περαστικους), και ειναι πολυ ευγενικος
και κει που ημουν λιωμα στην κουραση και μου ελεγε οτι δεν τον ενοχλουν τα παραπανισια κιλα σε μια γυναικα και αρχισε να μου γινεται ιδιαιτερα συμπαθης,...μου ειπε μια ιστορια με μια πρωην του η οποια "εκσφενδονιζε" οταν τελειωνε.
Μη με ρωτησεις τι, μεγαλο παιδι εισαι.
Και μου περιγραφει πωε η τυπισσα εχει κατσει πανω στο προσωπο του και ενω τελειωνει, του μπηκε στο στομα αλλα και στην μυτη, και δεν μπορει να αναπνευσει.
Και εχω τρελλαθει στο γελιο.συνεχισε λεγοντας μου ποσο σπαστικο ειναι απο ενα σημειο και μετα να μην θες να την ακουμπησεις γιατι θα σου "πλυνει" το καινουργιο στρωμα ρουχα και οτι αλλο βρεθει στην εμβελεια της.
"στην αρχη κολακευτηκα και γουσταρα, αλλα μετα επιανα τον εαυτο μου να μην θελει να την ακουμπησει."
Ισως φταιει οτι δεν ηταν ερωτευμενος, σκεφτηκα εγω.


τεσπα, του ειπα και γω την ιστορια με τα σαμπο και ειμασταν πατσι.
μου διηγηθηκε την περιπετεια του στην ταιλανδη οπου ειχαν εισχωρησει κατω απο το δερμα του σκουλικια, του διηγηθηκα την ιστορια με τις ορμονες μου και την αιμοραγγια που ειχα παθει. Μου ειπε οτι δεν ερωτευτηκε ποτε, του ειπα οτι ερωτευομουν συνεχεια.
Κραταγαμε και οι δυο το επιπεδο της κουβεντας στο τελειως dude, χαβαλε, αλλα καπου μετα την 5 η βοτκα γυρισε και με κοιταξε με αν λιγο ζαλισμενο υφος, γαληνεμενο και γλυκο.Αλλαξα γρηγορα θεμα και θεση.
Δεν με τραβαει, αλλα με τραβαει η ιδεα του να ειμαι με καποιον, ισως με εκανε αυτο το βλεμμα να νιωσω οτι θα ηθελα μια αγκαλια και δεν το χω καταλαβει.
Ομως δεν θελω να θελω απλα μια οποιοαδηποτε αγκαλια.
και δεν εχω χρονο στην ζωη μου τωρα ουτε για αγκαλιες, ουτε για το τι θα επακολουθησει. Δεν εχω χρονο να διαθεσω στην γυναικα. Οχι αυτο το διαστημα.

Οποτε μαζευτηκα, ειπα μια ιστορια απο αυτες που ξερω οτι τους ξενερωνουν και αρχισαμε παλι να γελαμε.
Με κουμπουσε πιο συχνα, στο γονατο, στην πλατη, αλλα δεν ανταπεδωσα ουτε μια φορα.
Το βραδυ με πηγε σπιτι, μου ζητησε να μου μαγειρεψει, του ειπα οταν σιγουρευτω οτι δεν εισαι βιαστης...
"δεν σε ξερω" προσθεσα.
Αυτο εβαλε τις απαραιτητες αποστασεις.
με αγκαλιασε και με φιλησε στο μαγουλο και καληνυχτιστικαμε.


Γυρισα σπιτι στις 5 και σημερα εχω απιστευτο πονοκεφαλο, ξεματιαστε με.Πλιιιιζ.