"Εισαι σκατουλα" τσιμπια στον μικροσκοπικο πισινο
"Εσυ εισαι σκατουλα" (γελιο)
Αυτο ειναι ενα λεκτικο χαιδευτικο παιχνιδακι που κανω με την μικρη αραια και που.
Προχτες ερχεται απο το σχολειο.
" Εισαι σκατουλα" της λεω
σοβαρευει.
"Η κυρια ειπε να μην το λεω"
Καθομαι διπλα της.
"Ποια κυρια απ ολες;"
"Η κυρια στο λεωφορειο"
" Ε μαλλον δεν της αρεσει αγαπη μου" της λεω" μην της το ξαναπεις"
"Ειπε να μην το λεω και σε σενα." μου λεει με παραπονο
" Εγω τι σου εχω πει;"
χαμογελαει και με απιστευτη ανακουφιση μου λεει
"Εισαι σκατουλα μαμα!" και μου σκαει ενα υγρο φιλι.
Παει μεσα και βρισκω το κινητο της συνοδου.
Η πρωτη μου αντιδραση ειναι να την ρωτησω αν εγινε στο πλαισιο μαλωματος.
"Οχι οχι καθολου, ειναι μικρο παιδακι και απλα της ειπα οτι δεν ειναι ωραιο.'
"Ναι, χμμμ...κοιταχτε, αυτο ειναι ενα χαιδευτικο που εχουμε μεταξυ μας( ω ποσο μισω να δινω εξηγησεις για το τι κανω στην ζωη μου) και σας το ειπε γιατι σας συμπαθει, ομως αν σας ενοχλει μπορειτε να της πειτε οτι δεν σας αρεσει."
Η τυπισσα αρχιζει να δικαιολογειται, δεν εχει καταλαβει οτι το προβλημα μου δεν ειναι το να βαλει κανονες στο λεοφορειο η ορια στο πως θα της μιλανε, αλλα το γεγονος οτι ανακατευτηκε στην σχεση μου με το παιδι.
Δεν ειχε καμια δουλεια να διαπαιδαγωγησει και να πει στο μικρο πως θα μου μιλαει και τι θα μου λεει.
Πρεπει να διαπαιδαγωγησω εγω τον ενηλικα και να του δειξω ποια ειναι η θεση του στην ζωη μας;
Χεσε ψηλα κι αγναντευε.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Wednesday, October 11, 2006
Εισαι σκατουλα
Posted by Lili at 1:20 PM
15 comments:
Σιγά μη φτάσουμε σε σημείο να διαπαιδαγωγήσουμε τον ενήλικα!!
Μου έτυχε και μένα παρόμοιο περιστατικό με τη λέξη πορδή!!!
Ναι βέβαια!! στα καλά σπίτια δεν την λένε.
Λένε κάτι άλλο όπως : αερίζομαι ή εξαερωνομαι, δε θυμάμαι.
Ενιωσα στην αρχή τέτοια ντροπή, και αμέσως μετά θυμό.
Δεν πήγα να ξεκατινιαστώ με την ξένη γυναίκα, αν και πολύυυυ το ήθελα.
Ηταν μια πολύ καλή αφορμή να συζητησω με την κορη μου και να της πω ότι στο σπιτι μας εμεις ετσι μιλάμε, και στην τελική οι άλλοι εχουν το προβλημα, οι λεξεις δεν ειναι κακές κτλ γενικά να μάθει να υπερασπιζεται τιις αξίες που θεωρούμε εμεις , η οικογένεια σημαντικές. Ηταν καλό μαθημα.
χχααχαχαχ.... μου θύμησες ένα ξαδερφάκι που λέγανε με τη μαμά του "είσαι κοκοκύθι", "είσαι μπάμια" όταν κάνανε παιχνιδάκια κι αγκαλιές. Επίσης θυμάμαι ότι δεν ήξερα πώς ν ανατιδράσω όταν με είπε και μένα μπάμια =Ρ... ευτυχώς μου εξήγησε η θεία μου αμέσως.
δε θα χρειαστεί πολύ, θα καταλάβει η μικρή ότι αυτός είναι κώδικας επικοινωνίας δικός σας.
"Πρεπει να διαπαιδαγωγησω εγω τον ενηλικα και να του δειξω ποια ειναι η θεση του στην ζωη μας;"
Μπορω να γραψω βιβλιο με περιστατικα οπου βαζω τα ορια αναμεσα σ'εμενα και τα παιδια μου, και στους αλλους!Και παρ'ολο που "τα παιρνω στο κρανιο" οταν μου συμβαινει καποιο περιστατικο αναλογο με το δικο σου, δεν το βαζω κατω. Θα "μαλλιασει" που λενε, η γλωσσα μου, αλλα θα συνεχισω να δειχνω σε καθε ανεγκεφαλο ενηλικα που μπλεκεται στην ζωη μας , που ειναι η θεση του!!!
Κάτσε ρε συ Λιλι, δλδ αν ένα πιτσιρίκι με πει πουτάνα εγώ δε θα αντιδράσω γιατί με αυτόν τον τρόπο παρεμβαίνω στις σχέσεις του με τους γονείς του και στη διαπαιδαγωγική μέθοδο που ακολουθούν αυτοί; Νομίζω πως τα παραλές λιγάκι. Άλλο το τι κάνουν οι γονείς και παιδιά μεταξύ τους και άλλο τι δείχνουν/λένε/κάνουν τα παιδιά σε τρίτους. Οκ, ίσως θα έπρεπε να πει η τύπισσα 'μην το λες σε μένα' και όχι να μην το λέει γενικά αλλά πόσοι πια είμαστε ΤΟΣΟ politically correct?
Φιλικά,
Maya
μαγια και μητσο, νομιζω οτι σας διαφευγει κατι και ρε πουστη μουνομιζα οτι το ειχα γρΑψει καθαρα.
η συνοδος, εσυ ο διπλα, μπορει σαφεστατα να εκφερει την δυσαρεσκεια του ως προς το να την οναμσει η κορη μου ειτε σκατουλα, ειτε πουτανα.
δεν εχει ομως κανενα δικαιωμα να της πει πως πρεπει ναμιλαει σε μενα.
ουτε να της πει τι ειναι σωστο η λαθος γιατι αυτα διαφερουν απο σπιτι σε σπιτι.
Πχ, εγω βριζω. η μικρη λοιπον ειπε μια μερα "γαμωτο".
Της ειπα οτι μπορει να μιλησει ετσι οταν μεγαλωσει.
Ειναι κατι που ανηκει στην σφαιρα των μεγαλων, οπως τοσα αλλα πραγματα. Δεν το ξαναπε.
το θεμα της σκατουλας ομως πηρε διασταση (της εβαλε χερι ο πατερας μου χτες και σημερα δεν εκανε αλλη δουλεια απο το να το λεει μπροστα μου προκαλωντας τον. Καλα να παθει.)
:D
(μαγια γιατι οταν εκφρζεσαι εσυ ειναι δυσαρεσκεια/συναισθημα και αρα ανθρωπινο και οταν εκφραστηκα εδω ειδες μια ξυλινη ταση πολιτικαλι κορεκτνες αντι να σκεφτεις οτι πολυ ανθρωπινα και γω δυσαρεστηθηκα με την "εισβολη" στα χωραφια μου; παρτο αλλιως :) )
Λίλι μου φαίνεται δε με πιάνεις. Πολιτικαλι κορεκτνες δεν είδα σε σένα αλλά ούτε και στη συνοδό. Αυτό λέω. Επίσης, δεν είδα πουθενά να λες πως είπε στη μικρή να μην το λέει σε σένα, της είπε να μην το λέει γενικά και δε νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο μπήκε στα χωράφια σου. Απλά εξέφρασε (με μια παρατήρηση είναι η αλήθεια αυτό που θεωρεί εκίνη σωστό). Και σου ξαναλέω, αν εσένα ένα πιτσιρίκι σε έβριζε (με μια λέξη που εσύ θεωρείς βρισιά και κάποιος άλλος ενδεχομένως όχι), τι θα έκανες; θα γελούσες απλά, θα έλεγeς 'τσ τσ τσ ντροπή', θα το χαστούκιζες, θα του λεγες πως δεν είναι σωστο να μιλά (σε σένα έτσι), τι;
Και πάλι φιλικά,
Maya
Μαγια ομολογω οτι δεν καταλαβαινω ποιο κειμενο διαβαζεις οταν σε 3-4 σημεια εχω τονισει τα εξης.
"Ειπε να μην το λεω και σε σενα." μου λεει με παραπονο
η ακομα
Η τυπισσα αρχιζει να δικαιολογειται, δεν εχει καταλαβει οτι το προβλημα μου δεν ειναι το να βαλει κανονες στο λεοφορειο η ορια στο πως θα της μιλανε, αλλα το γεγονος οτι ανακατευτηκε στην σχεση μου με το παιδι.
η ακομα
Δεν ειχε καμια δουλεια να διαπαιδαγωγησει και να πει στο μικρο πως θα μου μιλαει και τι θα μου λεει.
παρ αυτα ας σου απαντησω στις ρωτησεις σου αν και θεωρω οτι ειναι irrelevant
θα γελούσες απλά
(δεν ξερω αν με ενοχλουσε η με σοκαρε η εκφραση θα αδιαφορουσα, μαμα εχει),
θα έλεγeς 'τσ τσ τσ ντροπή'
(Οχι, θεωρω τις ενοχες το πιο πουστικο συναισθημα που υπαρχει)
θα το χαστούκιζες,
(ο χριστος και η Παναγια. απαραδεκτο και σαν σκεψη)
θα του λεγες πως δεν είναι σωστο να μιλά (σε σένα έτσι),
(δεν ειμαι equipped να πω σε κανεναν τι ειναι σωστο η λαθος.
Μπορω μονο να πω οτι δεν μου αρεσει να με φωναζουν ετσι. Ως εκει φτανει ο προσωπικος μου χωρος.)
τι;
Χαιρομαι που με το "τι?" μου δινεις την δυαντοτητα να σου απαντησω περα απο τα ορια που εβαλες και τις δικες σου επιλογες.
Το πιθανοτερο ειναι να μην εκαν τιποτα γιατι ειναι ενα μικρο παιδακι.
αρα οτι και να πει δεν μπορει να με προσβαλλει(εκτος αν εχω καποια issues) και δεν ειμαι ουτε κηδεμονας ουτε με εβαλε καποιος υπευθυνη της ανατροφης του για να αρχισω τα "μη".
σε φιλους και ανθρωπους που αγαπαμε συμβουλευουμε και λεμε αν μας αφησουν το περιθωριο.
Αλλα εδω μιλαμε για περιπτωση αλλη.
Νομιζω στην θεση σου θα ξεκαθαριαζα αν το παιδακι με ελεγε πουτανα, τι αισθηματα νιωθω.
θυμο προσβολη κλπ?
Η ενδιαφερον για το παιδι και το "σωστο"?
Οπως και να εχει και οι δυο περιπτωσεις ειναι για μενα υπερβολικα involved.
ειναι ενα παιδακι.
αλλουνου παιδακι.
Με δικους τους κωδικες και αρχες.
και δεν λερωνεται το κουτελο μας στην κοινωνια επειδη θα μας βρισει.
Ενοχή + αμφισβήτηση πονάει. Εύχομαι η μικρούλα σου να μη το πήρε κατάκαρδα και να το ξεχάσει το γρηγορότερο. Ωστόσο "σκατούλα" είναι ψιλοακραία λέξη, της είχες πει ότι είναι μόνο για μεταξύ σας και ποτέ για τους άλλους ?
παντα μενω μαλακας ...
"σκατουλα" ακραια λεξη;
Ισως.. εμενα παντως οπως το λεμε δεν με χαλαει καθολου και εχω ακουσει χειροτερα-αντικειμενικα- που ομως λογω του υφους περναγαν σαν βουτυρο χωρις να σοκαρουν.
εντιμπιτα
Στο σχολειο υπαρχουν πραγματα που θα μαθει τα οποια ειναι αχρηστα και αλλα χρησιμα.
ειναι ενα μερος μαθησης.
Σχολειο απο σχολειο διαφερει και καποτε σε αλλο μαγαζι ειχαμε μιλησει για την διαφορα μεταξυ δημοσιου , ιδωτικου, ελληνικου, γαλλικου, γερμανικου.
Αν θυμασαι η διατυπωση μου ηταν οτι το ελληνικο και δη δημοσιο σε συγκριση με τα ιδιωτικα που ειχα παει (ολλανδια γαλλια και εδω) ηταν οτι στο ελληνικο υπηρχε μεγαλη φθορα θρανιων, πορτων=μη σεβασμος στον χωρο και στην ξενη περιουσια, οτι υπηρχε μεγαλη ελλειψη πειθαρχειας και φασαριας, οτι εβρισκα απαραδεκτο το υποχρεωτικο θρησκευμα και προσευχη και οτι γενικα το σχολειο χωνοταν πολυ στα οικογενειακα (οχι με καλο τροπο).
Με κινδυνο να με βρισουν για ανθελληνιδα παλι, τα ξαναβαζω για να εξηγησω, και να σου θυμισω πως αντιλαμβανομαι εγω το σχολειο και τους εκπροσωπους του.
Αν η μικρη εβγαζε παπουτσια, ας τις λεγανε οτι θελουν.
Μικροβια, κακο, κλπ κλπ
Σπιτι μας θα τα εβγαζε και θα μαθαινε οτι υπαρχουν διαφορετικες περιστασεις, περιπτωσεις και δεν θα ειχα προβλημα.
Αν η δασκαλα ελεγε
"Ουτε σπιτι σου να μην το κανεις"
"Πες στην μαμα σου οτι δεν πρεπει"
η ακομα μου το ελεγε εμενα
χεχεχε
(σατανικο χαμογελο)
Ομως δεν θα το κανουν.
πες λογω νοοτροπιας, λογω μορφωσης...
Η συνοδος ομως το εκανε.
Δεν ξερω την μορφωση της, αλλα ξερω την νοοτροπια της.
Και πιθανον να το εκανε με πολυ καλη διαθεση αλλα δεν με ενδιαφερει ποσως.
Δεν πληρωνεται για να διδαξει στο παιδι τα σωστα και τα λαθη according to her set of values, αλλα για να παει το παιδι ως το λεοφωρειο και να προσεχει να βαλει την ζωνη του και να κραταει μια ησυχια.
Αν της πει να μην φαει στο λεοφωρειο θα το δεχτω
Αν της πει να μην ξαναφαει -ξερω γω- καροτα γιατι εχουν φυτοφαρμακα, θα τσατιστω.
Ειναι θεμα οριων καθαρα και ποσο επιτελους ξερουμε ποια ειναι η θεση μας στην ζωη του αλλου.
Εγω μπορει να ειμαι πρωταγωνιστρια στην ζωη μου αλλα στην δικη σου ειμαι κομπαρσος και δεν εχω προβλημα με αυτο.
συναντω ομως ολο και πιο πολλους που μειονωνται απο αυτο και ξεφευγουν.
κοιτα μονο λιγο το μπλογκ και θα καταλαβεις αμεσως που ειναι το προβλημα.
και ειλικρινα εχω κουραστει να παλευω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ για τα αυτονοοητα η να πρεπει να φερομαι σαν αξεστη χωριατα για να με παρουν στα ΣΟΒΑΡΑ σε καποιες περιπτωσεις που διακυβευονται πολλα.
τελος θα τελειωσω με ενα παραδειγμα.
Η μικρη ως γνωστον δεν τρωει (πολυ) ζαχαρη.
Ενα παιδακι εφερε γλυκα και η δασκαλα μου εστειλε ενα σημειωμα στο οποιο με ενημερωνε οτι οπως ειχαμε συμφωνησει, της εδωσε ενα πολυ μικρο κομματακι για να μην νιωθει "απ εξω".
Η γυναικα, ενω της ειχα πει να κρινει μονη της ποσο και ποτε, με ενημερωσε.
Ειχε συναισθηση του τροπου που μεγαλωνω το παιδι και το σεβαστηκε και με ενημερωσε.
ειναι δυνατον ποτε αν κανει καποιο λαθος, να την παρω τηλεφωνο να της πω οτιδη΄ποτε απο την στιγμη που εδειξε οτι δεν κανει του κεφαλιου της (και εχει και 30 παιδια στην ταξη)
Όταν το βαφτηστήρι της μαμάς μου ήταν μικρό το αποκάλεσα σε μια φάση "σκατούλι", σαν να το αποκαλούσα ζιζάνιο ή κάτι τέτοιο. Και έφαγα τέτοια κατσάδα από τη μαμά του (τι λέξεις είναι αυτές μπροστά στο μωρό) που σχεδόν ποτέ δεν ξαναανέφερα αυτήν τη λέξη με το φόβο μη ξαναφάω κατσάδα από κανένα γονιό.
Τελικά είναι πως έχεις μάθει και τι κώδικες έχεις στο σπίτι σου!
δεν εχω καμι ααντιρρηση σε ολα οσα λες και μαλιστα ξερω οτι θα αμφισβητησει τα παντα, ειδικα στην εφηβεια.
απλα μια διευκρινηση
δεν τα "πηρα" με την συνοδο.
απλα διαχωρισα στο παιδι την θεση της μαμας
και προσπαθησα με το καλο να δειξω στην συνοδο οτι μια τετοια συμπεριφορα δεν ειναι αποδεκτη.
Αν δε το καταλαβε και ξαναγινει το πεομενο βημα θα ειναι να μιλησω στο σχολειο.
οχι απο νευρα, ουτε απο διαθεση διαπαιδαγωγησης της αλλα γιατι πραγματικα πιστευω μεσα μου οτι μια συνοδος δεν μπορει να λεει σε καποιο παιδακι που συνοδευει τι ειναι σωστο και τι οχι.
Δεν της εχει δωθει αυτο το δικαιωμα, δεν πληρωνεται γι αυτο.
οι δασκαλοι, πληρωνονται γι αυτο.
γιατι εχουν περασει απο διαπαιδαγωγικα συστηματα, διαβαζουν ψυχολογια 9αυτοι που ξερω εγω τουλαχιστον), ενημερωνονται.
Αποδειξη οτι δεν ειχε την απαραιτητη ψυχολογια και το παιδι μπερδευτηκε και ενιωσε ενοχες.
Και οταν πηγα να το συζητησω μαζι της, εχασε τα αυγα και τα πασχαλια.
ε, δεν γινεται δουλεια ετσι.
Καταρχάς να πω ότι δεν είμαι μητέρα επομένως δεν μπορώ να ξέρω πως είναι η σχεση με την κόρη σου(εννοώ σχέση μητέρας-παιδιού γενικότερα). Κατά τη γνώμη μου, και με βάση πως θα αντιδρούσα κι εγώ αν ήμουν στη θέση της, η συνοδός δεν αντέδρασε παράλογα. Αν άκουγα ένα παιδάκι να μου λέει αυτή τη λέξη, χωρίς να ξέρω αν την έμαθε από τους γονείς του ή από τον οποιονδήποτε, θα του έλεγα το ίδιο ακριβώς πράγμα. Πιστεύω δηλαδή ότι ενήργησε χωρίς να γνωρίζει ότι είναι ένα παιχνίδι.Γι'αυτό και μετά τα έχασε όταν της μίλησες. Το καλύτερο που είχες να κάνεις κατά τη γνώμη μου, ήταν απλά όταν σου το είπε η μικρή να της εξηγήσεις ότι είναι κάτι που δεν πρέπει να λέει σε όλους αλλά μόνο μεταξύ σας. Το να κάτσεις να πεις στη συνοδό ότι επεμβαίνει στη σχέση με την κόρη σου το θεωρώ ακραίο και αν έβλεπα να το κάνει κάποια γνωστή μου το ίδιο θα της έλεγα.Ότι το βρίσκω υπερβολικό.
Μα δεν εχω προβλημα στο πως θελει να της απευθυνεται το παιδι, ουτε και στο να μην θελει εν παρουσια της να ακουει 'κακες" λεξεις.
Δικαιωμα της και μπραβο της( μη χεσω την κακη λεξη πια)
δεν δεχομαι ομως απο καμια συνοδο/περαστικη/ whoever δεν εχει και ενα A training να αναλαβει να διαπαιδαγωγησει το παιδι στο τι ειναι ΓΕΝΙΚΑ αποδεκτο η οχι( αποδειξη οτι το χειριστηκε ασχημα και η μικρη πονηρευτηκε και ενιωσε ενοχες ενω δεν ηταν απαραιτητο) αλλα κυριως ΕΙΔΙΚΑ δηλαδη λεγοντας του να μην το ξαναπει σε μενα (στην μαμα του)
Σκατουλα ξεσκατουλα θα αρχισω εγω τα χεσιδια οταν πιανουν το παιδι και του λενε πως να ΜΟΥ μιλαει...
γιατί τα μεγαλοποιείς όλα τόσο πολύ;δεν είναι δα και τόσο τρομερό κάποιος να κάνει παρατήρηση στο παιδί σου, ή μήπως έχεις την εντύπωση ότι επειδή είναι παιδί σου και το "σου" το τονίζω, πρέπει να είναι στο απυρόβλητο; Από όσα διαβάζω τόσο καιρό η άποψη μου είναι ότι πρέπει να βρεις ένα τρόπο να προστατεύσεις εσένα και την κόρη σου από τον ίδιο σου τον εαυτό και τις πάγιες θέσεις σου, που όσο κι αν δείχνουν φιλελεύθερες δεν πάυουν να είναι, τροχοπέδι στην επικοινωνία σου με τους άλλους
ή μήπως έχεις την εντύπωση ότι επειδή είναι παιδί σου και το "σου" το τονίζω, πρέπει να είναι στο απυρόβλητο
Υπαρχει τροπος να επαναφερεις ενα παιδι σε ταξη.
Υπαρχουν ορια.
Και εννοειται οτι σαν μανα της, οποιος την κανει να νιωσει ασχημα απο αδεξιοτητα η επειδη δεν αντεχει να ακουσει μια σκατο λεξη, θα με βρει μπροστα της.
Ο τροπος που το θετεις ειναι σαν να θελω το δικο μου το παιδι να εχει ειδικη μεταχειριση απ[ο εγωισμο και ψωνιο.
οχι.
θελω να εχει μεταχιριση που χτιζει πεποιθησεις και χαρακτηρα και μηχανισμους που θα του χρησιμευσουν αργοτερα, οχι φοβο και ενοχες.
και σιγουρα πολλα δεν θα μπορω να τα ελεγξω ουτε να τα απαιτησω, αλλα στην προκειμενη περιπτωση μπορουσα και το εκανα.
το γεγονος οτι το θεμα πηρε τοσα κομεντς ενω ειναι θεμα εσωτερικης διαπαιδαγωγησης δειχνει το ποσο πολυ συγχυση υπαρχει σ αυτο το θεμα και ποσοι σταθηκαν στην λεξη, στις προθεσεις της συνοδου, στην ερμηνεια των προθεσεων μου, ενω εγω μιλαω μονο για ορια.
Δεν ειναι παιδαγωγος ψυχολογος, γονιος η δασκαλα να πει σε ενα παιδι τι ειναι σωστο η λαθος η πως θα μιλαει γενικως.
Το παιδι μου στεναχωρεθηκε ενω δεν ηταν απαραιτητο.
αυτο, δεν το χαριζω σε κανεναν.
Πες με εγωιστρια και ψωνιο αν θες, αλλα ειναι α parent thing.
Post a Comment