Προχτες ειδα στον υπνο μου τον Κυρι, σημερα τον Μανο.
Τι θα γινει παρελαση ολους τους παλιους μου γκομενους θα δω;
Κατα τα αλλα αναμεσα στα τοσα μαιλ, ελαβα και ενα μιας κοπελιτσας(?) που μου εγραψε οτι διαβαζωντας το μπλογκ μου ειχε εφιαλτες το βραδυ.
Μετα μου ελεγε οτι ειχε διαλεξει το νικνειμ της (lili) γιατι δεν της ταιριαζε καθολου, για παραπλανηση.
Δεν ξερω αν καταλαβαινε τι εγραφε η τις ξεφευγανε.
προτιμησα την δευτερη εκδοχη.
Η κορη μου χτες μου ειπε να φτιαξουμε γλυκο να δωσουμε ενα κομματι στον μπαμπα να γινει καλα.
Της ειπα οτι και να γινει καλα, δεν μπορει στην παρουσα φαση να την φροντισει.
Σε λιγες μερες εχει γενεθλια.
Εχω απληρωτους λόγαριασμους( δεν εχω πληρωθει ακομα) αλλα σιγουρα θα παρει τον πλειμομπιλ ζωωλογικο κηπο που ζαχαρωνει εδω και καιρο, αν με παιρνει ενα κουκλοθεατρο, και αν πιασουν τα παζαρια μου, ισως καταφερω να της κλεισω τον παιδοτοπο οπως περισι.
Ειμαι χαρουμενη, γιατι δεν πιστευα οτι θα τα καταφερνα, τα εξοδα ηταν πολλα...τουρτα, δωρα...
Τελικα ομως ο νικ θα της παρει το πλευμομπιλ(ειναι εργαζομενος τωρα), ο κολλητος με τον αλλον κολλητο μου δωσανε χρηματα να κλεισω τον παιδοτοπο και την τουρτα, εγω θα της παρω το κουκλοθεατρο...οι φιλοι της θα ερθουν...ολα βολευτηκανε.
Μπορει να ερθει και η νονα της απο την Ροδο.
Η απουσια του μπαμπα θα ειναι αισθητη εικεινη την ημερα, αλλα οσο περναει ο καιρος, τοσο καταλαβαινω οτι ειναι καλυτερα που ειναι μακρυα, οσο λειτουργει οπως λειτουργει.
Μας λειπει μια φιλη, και τα παιδια της. Της εξηγησα οτι δεν μπορουμε να την ξαναδουμε γιατι μου ειπε ψεμματα.
"δεν ειπε συγγνωμη;"
με ρωτησε.
"οχι αγαπη μου"
"τα ψεμματα και η πλακα ειναι το ιδιο;"
"Οταν κανεις πλακα το λες αμεσως και γελανε και οι δυο αγαπη μου"
"μα αγαπαω τα παιδια της"
"Και γω τα αγαπουσα και αγαπησα και την ιδια αλλα δεν νομιζω να με αγαπησε αυτη, μωρο μου."
Εισαγωγη στα μαθηματα της ζωης 1on 1.
Παω να δω ποσο κανει το κουκλοθεατρο.
Καλη μερα να εχουμε.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Tuesday, October 10, 2006
One rainy day
Posted by Lili at 10:00 AM
My first book
A funny Homebirth
19 comments:
ολα καλα λοιπον:-))
Καλο μεσημερι,καλα γενεθλια,καλες ετοιμασιες(γλυκος πονοκεφαλος)
*cheers*
Γράφεις πως βλέπεις στον ύπνο σου τους πρώην...
Εγώ είμαι λίγο πιο τυχερός: βλέπω στον ύπνο μου τις επόμενες...
Ώστε το παθαίνουν και άλλοι αυτό με τους παλιούς γκόμενους...Εδώ και 3-4 μήνες ζω μια παράλληλη ζωή στα όνειρά μου με έναν συγκεκριμένο πρώην, μεγάλο έρωτα μεν, που έχω να τον δω από πέρυσι το Δεκέμβριο δε! Ξυπνάω σαλταρισμένη, γιατί όλο αυτό είναι πολύ ζωντανό. Μήπως να ενεργοποιήσεις ξανά τον Ονειροκρίτη σου?
Wishing you a wonderful rainy night!
εντελώς πληροφοριακά, όλα τα εισαγωγικά μαθήματα έχουν κωδικό 101, εξ ού και η ανάλογη έκφραση. το "1 on 1" έχει άλλες χρήσεις, όπως ξέρεις. καλά γεννέθλια!
κάποτε έγραφες με μία δόση χιουμορ.τώρα γιατί άλλαξες έτσι?
Λοστ
δεν το απενεργοποιησα ακριβως...βαριεμαι :P
florance
;)
(ma florence?)
anonym
και γω το ιδιο αναρωτιομουν πριν καιρο. Νομιζα οτι ηταν καποια προσωπικα προβληματα που ειχα. Μετα σκεφτηκα οτι ΠΑΝΤΑ υπητξα αναλυτικη κουραστικη και βαρετη (ρωτα ολους τους φιλους και πρωην, ειναι καταρα)
Και μετα προσεξα οτι "εξω" συνεχιζω να ειμαι αστεια. Δεν μπορω να επικοινωνησω αλλιως με αγνωστους. Σιγα σιγα σοβαρευω.
η αν οι αγνωστοι αποδειχτουν κακοπροαιρετοι, παλι δεν εχω διαθεση να κανω τον κλοουν.
οποτε, νομιζω οτι ειναι θεμα μπλογκ-πως το αντιλαμβανομαι- και απαντησεων.
δεν υπαρχει ποτε περιπτωση να μην απαντησω με χιουμορ πχ στον συκοφαντη μπαστουνι...
χμμμ
τελικα θελω ερεθισμα μαλλον, fresh meat.
(οπως καταλαβες δεν εχω ιδεα.)
Δεν έχω πολυκαταλάβει γιατί ο πατέρας του παιδιού σου δεν έχει πια δικαίωμα να τη συναντήσει, αλλά μήπως θα ήταν σωστό να κάνεις μία εξαίρεση λόγω των γενεθλίων της; Προφανώς η μικρή δεν έχει ιδέα του τί συμβαίνει ανάμεσα σας, και πληγώνεται βαθιά πιστεύοντας ότι ο πατέρας της την αποφεύγει ή ακόμα χειρότερα ότι είναι βαριά άρρωστος και ενδεχομένως κινδυνεύει;
Ό, τι και να έχετε αυτός και εσύ να χωρίσετε, το παιδί δεν φταίει σε τ ι π ο τ α!
Καλημέρα. Αυτό για τις φίλες με ταλανίζει εδώ και μέρες. Ίσως μεγάλωσα και τα πρώην χαριτωμένα των φιλενάδων μου (βλ. καχυποψία, κρυψίνεια και πάει λέγοντας) να με ενοχλούν λόγω ηλικίας. Αλλά να έχεις μια φίλη 15 χρόνια τώρα και να εξακολουθεί να σου κάνει διάφορα για σχόλια για γνωστούς και μη και όταν ρωτάς από που τα έμαθε να σου απαντάει "από έγκυρη πηγή" καταντάει βλακεία. Και δυστυχώς μια άλλη από την καχυποψία της να με φέρει στο σημείο να ορκιστώ για πρώτη φορά ότι λέω αλήθεια και μάλιστα στο παιδί μου αυτό το φέρω όχι μόνο βαρέως αλλά να θέλω να εξομολογηθώ. Ναι δυστυχώς αυτό είναι που λέμε harassement morale. Και η κόρη μου είναι 14 οπότε δεν μπορώ να κρυφτώ καθόλου και ούτε να της πω ψέμματα. Είμαι χοντροχάλια αλλά που θα πάει; Θα τα ξεδιαλύνω τα πράγματα και μόνο τότε θα νοιώσω καλύτερα. Καλημέρα και πάλι Λίλυ.
Ναντια
Υπαρχουν πατεραδες που ειναι επικινδυνοι για τα παιδια τους και τα ιδια τα δικαστηρια τους απαγορευεουν τις επαφες.
Χωρις να λεω οτι αυτη ειναι η περιπτωση εδω, αλλα αυτο εσυ δεν μπορεις να το ξερεις.
Στην δικη μας περιπτωση, θα ηταν πιο appropriate να τα πεις σε κεινον, κατι που παλι δεν ηξερες.
Αλλα παρ' αυτα, θεωρησες σωστο να μου υποδειξεις το "λαθος" που αβιαστα φορτωσες στους δικους μου ωμους.Χωρις να εχεις καμια ενδειξη γι αυτο.
Λαμπρα.
Αυτο σιχαινομαι πιο πολυ απ ολα στην Ελλαδα.
Η σπαταλη αερα, η ανοησιες που ξεστομιζονται.
Η παντελλης ελλειψη συναισθησης των οριων(ολοι μια οικογενεια ειμαστε, τα δικα σου δικα μου, χωνομαστε οπου δουμε φως) και η πανταχου παρουσα -μη στηριζομενη πουθενα- "αποψη".Μιλαμε για να μιλαμε. Ανακατευομαστε με την λεπτοτητα ελεφαντα πανω σε πληγες μονο και μονο για να πουμε την μπουρδα μας.
Αυτο εχει σημασια. Να μιλησουμε.
Να ακουστουμε.
Σε πιο ψυχραιμο τονο....
Σ 'ευχαριστω πολυ για τον ενδιαφερον που ενιωσες για το παιδι μου, σ'ευχαριστω επισης για την υπενθυμιση οτι το παιδι μου ειναι το πρωτο μελημα μου, αλλα- στην οικογενεια μας, αυτο το φακτ δεν ξεχαστηκε ποτε.
Δεν μπορω να φανταστω γιατι εσυ ενιωσες την αναγκη να τονισεις το αυτονοητο.
Βρε παιδί μου, τα έχουμε ξαναπεί, μην αρπάζεσαι. Ξεδιπλώνεις τις πιο μύχιες σκέψεις σου, τα προσωπικά σου από την κορφή μέχρι τα νύχια στο διαδύκτιο αλλά αρπάζεσαι όταν οι άλλοι έχουν άποψη επ' αυτών, εκτός κι αν είναι κολακεία; Άκου, λοιπόν, τα εξής:
1. Πολύ σωστά τα λες για τα δικαστήρια που είναι τα μόνα αρμόδια να αποφασίσουν ποιός θα βλέπει το παιδί του και ποιός όχι. ΕΣΥ, όμως, δεν είσαι δικαστήριο για να αποφασίσεις αν το παιδί που έκανες μαζί με έναν άλλο άνθρωπο (και το οποίο δεν αποτελεί περιουσιακό σου στοιχείο) θα σταματήσει να βλέπει τον πατέρα του.
2.Δεν φόρτωσα κανένα λάθος σε κανένα ώμο. Ίσα ίσα που αναρωτήθηκα κιόλας τί να έχει συμβεί και το παιδί δεν μπορεί να δει τον πατέρα του ξαφνικά, ειδίκα όταν πλησιάζουν και τα γενέθλιά του. Εσύ μου απάντησες; Ξεκαθάρισες ότι φταίει εκείνος και όχι εσύ;
3. Γιατί είναι αυτό που έγραψα "σπατάλη αέρα και ανοησίες που ξεστομίζονται"; Επειδή δεν χαϊδεύουν τον εγωϊσμό σου; Επειδή εγώ δεν περιορίστηκα να σου ευχηθώ καλημέρα αλλά μπήκα και λίγο πιό βαθιά στο νόημα του ποστ σου; Τί στο διάολο γράφεις τελικά, αν όχι για να ξεκινήσεις δημιουργικό και γόνιμο διάλογο με τους αναγνώστες σου; Κλείδωσέ το το μπλογκ, τελος πάντων, αν δεν αντέχεις το feedback.
4. Αυτό το σκέφτομαι εδώ και αρκετό καιρό που διαβάζω το μπλογκ σου, ειδικά μετά από εκείνο το απίστευτα προσβλητικό ποστ που έχεις γράψει στα αγγλικά, με το οποίο καταφέρεσαι εναντίον των ελλήνων και της χώρας τους: Γιατί μένεις εδώ αφού μισείς την Ελλάδα τόσο πολύ; Γιατί δεν πας να χτίσεις τη ζωή σου σε κάποια άλλη χώρα όπου δεν θα εκνευρίζεσαι τόσο πολύ και οι άνθρωποι θα είναι πιό πολύ του γούστου σου; Και αν η απάντηση σε αυτό είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις ένα τέτοιο βήμα (λόγω παιδιού, οικογένειας, δεν ξέρω και εγώ τί) θα σου πρότεινα να κάνεις μία προσπάθεια να αγαπήσεις λίγο αυτό τον τόπο, ή να αρχίσεις να αντιμετωπίζεις με χιούμορ και ψυχραιμία τα τόσα στραβά (που όλοι μας, έτσι κι αλλιώς βλέπουμε, καθημερινά) , ειδεμή σε βλέπω να κακογερνάς μέσα στη γκρίνια.
5. Μην ξαναακούσω ότι το να μιλάμε μόνο για να μιλάμε είναι μεμπτό. Όλο σου το μπλογκ (ειδικά τα ποστ των τελευταίων μηνών, όπου έχεις αρχίσει να χάνεις το όποιο χιούμορ και τσαχπινιά των αρχικών σου γραπτών) είναι μιά απέλπιδα προσπάθεια να μιλήσεις μόνο για να κάνεις την παρουσία σου αισθητή. Έχω πολύ καιρό να διαβάσω ποστ σου με αρχή, μέση και τέλος, ξεκάθαρο νόημα, (ή έστω, γλυκά κρυμμένο, το οποίο να με προκαλεί να το αναζητήσω) και μήνυμα. Μήπως να αρχίσεις να εφαρμόζεις τα όσα μου προσάπτεις και στην αφεντιά σου;
Χωρίς να θελω να ριξω λαδι στην φωτιά,η Ναντια μου θυμησε κάποιους που με τρομερη αφέλεια ρωτανε τα άτεκνα ζευγάρια γιατι δεν κανουν παιδιά;;τα παιδια ειναι ευλογία!!
Και το ζευγαρι να προσπαθει για χρόνια και να ειναι φορτωμένο αποτυχίες...
Η προθεση μετραει, αλλα πολλες φορες πληγώνει..
Βέβαια δεν ειναι όλοι διαβασμενοι, όπως εγω π.χ.
Καλα να περασετε στα γενεθλεια, να της μείνουν αξεχαστα!!
ΑΑ !!! να σου πω για τα γενεθλεια που εκανα φέτος στην μεγάλη μου κόρη και τα θεώρησς τρομερα;;
Και γω οικονομικής οικονομίας σκεφτόμενη, την πήγα σινεμα μαζί με 2 μόνο κολλητες της, μετα τις πήγα σε φαρμα με άλογα ετσι για βόλτα( και ειδαν και ενα σωρό άλλα ζωα λάμα,ελαφάκια κτλ )μετα πηγαμε μπόουλιγκ,τζάνκι φουντ ( γκουντις)
παγωτάρες,κτλ Φτασαμε σπίτι όλοι πολύ γεμάτοι και γελαστοί.Του χρόνου όμως με εβαλε νατης υποσχεθω πάρτυ με μπουφέ!! ( αυτο την φτιάχνει πολύ, ο μπουφες!! )
Καλημερα και.... μη μασας
Αρεμαρε, δεν βλεπω πουθενα αφελεια, οταν ενας ανθρωπος θεωρει οτι θελω κολακεια, οτι θελω προσοχη και ενω διαβαζει τελικα το μπλογκ με κατηγορει εμμεσως οτι δεν αφηνω το παιδι να δει τον πατερα του.
Για μενα ειναι τερατωδες.
"5. Μην ξαναακούσω ότι το να μιλάμε μόνο για να μιλάμε είναι μεμπτό..."
(αλλιως θα μας κανει ντα)
Η κοπελλα εχει την ταση να φερεται σαν γονιος στον γονιο και μετα αυτο να το ονομαζει "γονιμο διαλογο."
οκ.
Ο καθενας με την λοξα του.
(Μακαρι να επαιρνε τις συμβουλες της και να τις εφαρμοζε η ιδια.
Οπου ελλαδα=> μπλογκ -μου- οπου μιλαω και σχολουμαι με μενα-να το κανω πιο λιανα; φακ οφ ρε παιδι μου.)
Ειναι πιο ευκολο να βλεπεις ομως την οδοντογλυφιδα στο ματι του διπλα, παρα τον τηλεφωνικο στυλο στο δικο σου ματι.
τερμα με τις μαλακιες.
παμε σε αλλο θεμα.
*****************************
Οσο για τα γενεθλια.
Θα ερθει η νονα της ειδικα για την περισταση απο την Ροδο, πηγα χτες και εκλεισα τον παιδοτοπο ( μονο φυσικο χυμο πορτοκαλι για τα παιδια, τουρτα με φρουκτοζη, πιτσα βετζετεριαν. Της πηρα ηδη ενα παιχνιδι για το γκειμ μπου της, ο νονος θα της παρει παπουτσια (εχουμε μουρλα με την μοδα), ο κολλητος ο ενας θα παρει ειπαμε πλειμομπιλ, ο αλλος κουκλοθεατρο (απο τα καλα ελπιζω), και θα ερθουνε ολες οι συμμαθητριες της ΚΑΙ ο μεγαλος ερωτας της ο J.
Love story εδω και 2 χρονια.
Το μονο που δεν ξερω και τωρα ΖΗΤΑΩ αποψεις, ειναι αν πρπει να την προιδεασω στην απουσια μπαμπα και γιαγιας, η να την αφησω να με ρωτησει την ιδια μερα.
Ψηφιζω το δευτερο γιατι και θα ξεχαστει, αλλα και γιατι δεν θελω να ειμαι η μαμα που προσπαθει να τα ελεγξει ολα, αλλα απο την αλλη, αν το περιμενει -δεν το εχουμε συζητησει, κλεινεται- μπορει να απογοητευτει πολυ.
Θα παμε στον ιδιο παιδοτοπο που ειχαμε παει και περισι.
θα κανει συνειρμο.
Πριν ενα μηνα την πηγα σε εναν αλλο παιδοτοπο στο οποιο την πηγαινε ο μπαμπας της και φευγοντας πλανταξε στο κλαμμα γιατι δεν της πηρα πατατακια.
το περιεργο ειναι οτι ποτε δεν της παιρνω πατατακια και αηδιες, και δεν υπαρχει ποτε προβλημα.
Το κλαμμα της ηταν πολυ παραπονιαρικο και μετα καταλαβα οτι εκλαιγε για την απωλεια του μπαμπα, αλλα το εκφραζε πλαγιως.
Απο μικρη δεν ηθελε ποτε να δειχνει την στεναχωρια της...
Δηλαδή ρε Νάντια το μπλοκ το ανοιγει καποιος για να εχει πελατιακή σχεση με τους αναγνωστες του;;
Για ξαναδιάβασε όσα εγραψες.
Το προσβλητικό ποστ για την Ελλάδα δεν το διάβασα και δεν χρειάζεται, εχω άποψη και δεν θυμώνω αν σε κάποιους δεν αρεσει η ζωή εδω.
Τώρα για τα υπόλοιπα...
Μήπως μπερδευεσαι λιγο;;
Και γω θέλω να ερχομαι εδω να διαβάζω ευχαριστα πραματα να γελάω και.....εξω απ'την πόρτα.
Αλλα δεν το απαιτώ, δεν εχω το δικαίωμα.
Και αν σε κάτι δεν συμφωνώ και η Λίλι μου την πεί και τι εγινε;;;
Δική της ειναι η αυλή οτι θέλει λέει.
Ουτε νομίζω οτι γραφοντας καλα σχόλια στο μπλοκ κάποιου τον γλυφεις.
Γιατι να γλύψεις;; Τι θα κερδίσεις ;; Αποδοχή;;
Τόσο μικρή ειναι η αυτοεκτίμηση μας
που θα εισπραξουμε ικανοποίηση αν μας χειροκροτίσει η Λίλι;;
Σιγά τα αυγά!!
Χαλάρωσε λίγο.
όσο για σένα Λίλι τι να πώ!!
Δεν κρατήθηκες, τα έχωσες αλλά μετα το έσωσες στο τέλος..χαχαχα
Μαθαίνεις σιγά-σιγα
Δυστυχώς, έχει παρατηρηθεί πλειστάκις ότι όταν εκνευρίζεσαι χάνεις τον έλεγχο του συντακτικού και της γραμματικής και κανείς δεν καταλαβαίνει τί παλεύεις να πεις.
Η συζήτηση πέθανε κάπου εδώ. Ζωή σε εμάς.
Συζητηση δεν υπηρξε ποτε, μονο κυρηγμα.
Αντε κοπελλα μου να ασχοληθεις με τιποτ αλλο, με κουρασε να ανεβαζω τα σχολια σου.
Με κουρασες, πως το λενε;
Tu m'emmerdes
Va te faire foutre...
Μεταφραση για μη γαλλομαθεις
Tu m' emmerdes=
μου τα'πρηξες= οριοθετουμαι και δen με ενδιαφερει τι εχεις να πεις.
Va te faire foutre=
αντε γαμησου = Πως τολμας να με αμφισβητεις και να μην ενδιαφερεσαι για το τι εχω να πω οσον αφορα την ζωη σου.
:P
Μετάφραση για μη αγγλομαθείς:
"φακ οφ" ( βλέπε δύο τρία ποστ της Λίλη παραπάνω)= άντε γαμήσου (= "Πως τολμας να με αμφισβητεις και να μην ενδιαφερεσαι για το τι εχω να πω οσον αφορα την ζωη σου.")
Να φανταστώ ότι επειδή είναι τσιφλίκι σου το μπλογκ δεν έχουμε δικαίωμα να ανταπαντήσουμε όταν μας βρίζεις;
Βρε ουστ από δω χάμω, τσόκαρο....
Πρωτα μου μιλας σαν παιδι, μετα σαν να ειμαι σκυλος.
(ασχετη τελευταιας στιγμης απορια...
"τσιφλικι", "τσοκαρο", πλυθυντικος αριθμος για εκφραση εαυτου... Διακρινω μια βλοχοτυριλα στην καταγωγη;)
και ναι, οπως βλεπεις, στο μπλογκ μου κανω ΟΤΙ γουσταρω.
ακομα και να ανεβαζω τα σχολια σου.
(θα το ξεπερασεις)
Post a Comment