Μαθηματα ζωης

Οταν ημουν παιδι η μητερα μου με κοιταζε με ενα κρεμμυδι στο ενα χερι και ενα σκορδο στο αλλο.
"θες αυτο που καιει λιγο αλλα πολυ ωρα η αυτο που καιει πολυ για λιγη ωρα;"
Διαλεγα με βαρια καρδια το σκορδο.


Παροδικη αντιδραση γιατι απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου πεθαινω και για τα δυο.
Σε ερωτηση φιλης μου στα 17
"τρως τζατζικι; κι αν θελει να σε φιλησει καποιος?"
απαντουσα
"αν τον ενοχλει η μυρωδια ας φαει και αυτος."
Και το εννοουσα.

Το σκορδο με εσωσε στην εγκυμοσυνη. Το κρεμμυδι μου ανοιγε τα πνευμονια το βραδυ.



Προσφατα συστησα την κορη μου σ αυτα τα δυο καυτερα.
Φετα με κρεμμυδι απο την χωριατικη σαλατα.
Το αναζηταει μονη της τωρα.
Τροψιμο σκορδου στην κορα της πιτσας.

Σημερα το ξεχασα και μου εκανε παραπονα. Πηγα στην κουζινα και εφεραΑ
Ετριψα λιγο και δαγκωσα το υπολοιπο. Με κοιταξε και ζητησε να κανει το ιδιο.
Την καθοδηγησα να φαει πρωτα ενα κομματι πιτσα και να "ξυσει" λιγο με τα δοντια της.
"μμμ, μαμα μου μυριζει ωραια"


Γουσταρω τρελλα που δεν αναγουλιαζει και δεν λεει οχι στο καθετι καινουργιο.
Πεθαινω που τρωει λαχανικα, που τρωει ωμο ψαρι απο το σουσι και δοκιμαζει.
Ανοιγμα μυαλου.


Και σημερα εμαθε και κατι πολυ σπουδαιο κατα την γνωμη μου.
κοιταζε λαιμαργα το πιατο μου και την πιατελα στην μεση ενω το πιατο της ηταν γεματο.και τα χερια της και το στομα της.
"αγαπη μου δεν μας ενδιαφερει τι κανει ο αλλος με το φαγητο του, εσυ θα κοιτας το δικο σου πιατο. σ αυτο μπορεις να βαλεις χερι, αυτο σου αναλογει."
Ειδα στα ματια της οτι πρπει να καταλαβε.
Εβαλα 2 κομματια πιτσα στο δικο μου( συνηθως εκει διαμαρτυρεται..."και γω;")
Δεν ειπε τιποτα, χαμογελασε.

εβγαλα το ενα κομματι απο το πιατο μου και της το εδωσα.
Αναπαντεχο δωρο.
Ευτυχια.
και δαγκωσε αλλο ενα κομματι σκορδο.