Σταθεροτης, πανω απ ολα, σταθεροτης

Ειναι απιστευτο το τι θυμασαι, ετσι ξαφνικα μετα απο χρονια, χωρις λογο(?).


Ο Α. ηταν ενα πανεμορφο ξανθο παιδακι που γνωρισα εκει γυρω στα 17-18 μου. Αμερικανικη φατσα, καταξανθος, μπλε ματι, ωραιο παιδακι.
Ντυνοταν ομως σαν γκικ και κινιοταν πολυ γρηγορα.
Ως συνηθως ενιωσα την μανα μεσα μου να ξυπναει και αποφασισα να του σταθω και να τον βοηθησω να βρει γκομενες.
Προτεινα σκουλαρικι, αλλαγη γκαρνταρομπας και να οραματιζεται τον james dean πριν μπει σε εναν χωρο, να το παει λiγο ralenti.
Αλλη χαρη εχει οσο ναναι το slow motion, και αλλη του Benny Hill τα γρηγορα.

Ο Α, αρχισε να αλλαζει να αναπτυσσεται, να μεγαλωνει.
Καποια στιγμη πηγα σπιτι του και λατρεψα τον μπαμπα του.
Και η μαμα του ηταν καλη και ολη κ οικογενεια αλλα ο μπαμπας ειχε αλλη class, και μια καλοσυνη, ευγενεια και καταναοηση που εβγαινε απο τα ματια του.Γελαγανε.


Οταν πηγα λοιπον στο σπιτι του Α, με περιμενε ενα τριανταφυλλο σε ενα βαζο, διπλα σε μια πιτσα και το ολο σκηνικο σε ενα τραπεζακι για 2 στην μεση του δωματιου του. Τον κοιταξα πιο καλα. Φορουσε τα καλα του, νομιζω κουστουμι.
Με ζωσανε τα φιδια.
Περασα το υπολοιπο της βραδιας να ειμαι οσο πιο τυπικη γινοταν.


Ο Α, συνεχιζε να μου κανει ομορφες πραξεις κατα καιρους, αλλες φορες ερωτευοταν και μιλουσαμε για τις κοπελλες του και γω για τον δικο μου μεγαλο ερωτα(ενας ηταν), αλλες φορες ετυχε να τσακωθουμε οταν του ειπα οτι η δικια του εχει βλεψεις στον γκομενο μου και δεν με πιστεψε, αλλα ως συνηθως, ειχα δικιο.(αργοτερα μου ζητησε συγγνωμη που τα εβαλε μαζι μου)
Και ο καιρος περνουσε, με τα πανω και τα κατω, με τα μακρυνα και τα κοντινα.
Μια περιοδο που ηταν πιο κοντα μου, ηρθε στο στεκι μας με ενα τριανταφυλλο.
Αναστεναξα και τον πηγα εξω στα καθισματα, καθησα πανω στα γονατα του, τον πηρα αγκαλια και του ειπα κοιτωντας τον στα ματια ενω ειχα το προσωπο του στα χερια μου.

"Αγαπη μου" του ειπα" σε θεωρω απο τους πιο γλυκους και ευαισθητους ανθρωπους που ξερω και ειλικρινα οποια κοπελλα καταληξει μαζι σου θα ειναι υπερτυχερη, και το εννοω."
Τον κοιταξα καλυτερα.
"Ξερεις οτι ειμαι ερωτευμενη με καποιον που δεν μου ξεκαθαριζει τι θελει, αναθεμα κιαν ξερει ο ιδιος, και εχεις δει ποσο πολυ υποφερω απ αυτο, γιαυτο δεν θελω να σου κανω το ιδιο, θα ειμαι ξεκαθαρη μαζι σου, ακομα κιαν δεν μου εχεις κανει καμια κουβεντα."
Περιμενα λιγο, να δω αντιδρασεις.
Με κοιταζε.
"Αγαπη μου, ειμαι 3-4 χρονια μεγαλυτερη σου. Αυτο σημαινει οτι καποια πραγματα που εγω χρειαζομαι- συναισθηματικη φυσεως η και πνευματικης/εγκεφαλικης, -δεν μπορεις να μου τα προσφερεις γιατι δεν τα εχεις ζησει ακομα. Δεν εχεις την καταλληλη εμπειρια να διακρινεις καποια σημαδια και να εισαι "εκει" που θα ηταν καποιος που εχει περασει απο 5 καταστασεις.
Δεν μπορεις να μου δωσεις αυτα που χρειαζομαι. Δεν φταιει κανεις, ετσι εχουν τα πραγματα."


Κοντα 17 χρονια αργοτερα, εχω σχεσεις με ανθρωπους που γεννηθηκανε εκεινη την εποχη η εελαχιστα χρονια πριν.
Ο Α, οπου και ναναι θα με μουντζωνε (οταν τηλεφωνιομαστε αποφευγω το θεμα , μιλάμε περισσοτερο για το τατου που του εκανα:P) η θα γελαγε , και γω μαζι του.





Can you blame him?