Οι κολλητοι μου, οι δικοι μου ανθρωποι.

Ηρθε η κολλητη μου και ο κολλητος μου. Τους ειχα και τους δυο μαζι στο δωματιο, εφτιαξα τσαι και μπισκοτα και ξεκινησε η μουρλη να μου λεει τα κατορθωματα της. Ο κολλητος μου αρχισε να της την πεφτει, δηλεδη να πεφτει ολος πανω της μεχρι που με ριξανε απο το κρεβατι.
Δεν ηθελα και πολυ, ειχα ηδη λιωσει στο γελιο.Γιατι τουτοι οι δυο δεν γουσταρονται σαν αντρας και γυναικα, και η κολλητη εχει ενα κολλημα, δεν μπορει να την αγκαλιαζουν και να την φιλανε. Οποτε παω να την παρω αγκαλια καθεται σαν κουλο και γελαει νευρικα σαν 10χρονο, κατι που με κανει να την αγκαλιαζω συχνα για χαβαλε και παιχνιδι.

ο κολλητος, εμπειρος οπως ειναι και ενω η κολλητη μου ειχε βουρκωσει απο τα γελια,ελυσε με μια εξωτερικη κινηση το σουτιεν ενω εγω εψαχνα απεγνωσμενα καποιο κινητο να αποθανατισω την απιστευτα αστεια σκηνη, πριν του λιποθυμισει στα χερια.

Ο κολλητος γελουσε αλλα προσπαθουσε να κρατησει το σοβαρο του υφος, η κολλητη μου ειχε παθει νευρικο γελιο και καπου εκει ο φιλος μου εβαλε το χερι του μεσα απο την μπλουζα της, αλλα στα πλαγια.
"μα γιατι μωρο μου; τοσα χρονια πια, φτανει πρεπει να δοκιμασουμε ο ενας τον αλλον"
"λιλι, σωσε με"
(ξεκαρδισμα) "απ αυτην ζητας να σωθεις? αυτη προκειμενου να το κανουμε ειναι ικανη να μας κανει και παρεα!"
-γελια- παυση-
"αμα σε ενοχλει το χερι μου, σοβαρα τωρα, να το βγαλω"
"ε αμα ειναι να παρεξηγηθουμε, αστο."

Μας ακουσε η γειτονια απο τα γελια


η βραδια εξελιχτηκε με την κολλητη να μας εξιστορει τι εγινε με εναν τυπο που γνωρισε, εναν τυπο που και γω και ο κολλητος αναγνωριζουμε καλα το ειδος του, ο καφρος, ο παιχτης ο ναρκισσος, ο αγενης.
Και ματωνε η καρδια μου να βλεπω την κολλητη μου που τοσα χρονια εζησε προστατευμενη και φοβισμενη ταμπουρωμενη πισω απο εναν σωτηριο εγωισμο και μια σοβαροτητα που ετρεπε σε φυγη τους μαλακες,τωρα, να εχει πεσει στα βαθια και να βαφτιζει καθε του ατοπημα και χοντραδα, "χαριτωμενιες και πεισματα ενος κακομαθημενου παιδιου"
Η περιγραφη ομως του κρεβατιου τους αλλα και το τι εστι "μπικινι" και ποση τριχα φευγει ηταν ολα τα λεφτα, αλλα δυστυχως δεν μπορω-ουτε θελω να τα γραψω εδω.
Οι ατακες δινανε και παιρνανε και το σπιτι αντηχουσε απο τα γελια.


Φευγοντας πηρα αγκαλια τον κολλητο και του ειπα με υφος
"Θα σηκωσω την μπλουζα μου αν μου παρεις καρτα για το κινητο, τι λες;"(παντα μου παιρνει)
" Μα τι λες;" απαντησε δηθεν σοκαρισμενος απο την ανηθικη προταση," εδω η αλλη τοσα εκανε και δεν..."
"μη το λες" ακουστηκε η φωνη της, "η δικη μου ειναι cosmote"





Εκει ειναι που κατουρησα την μοκετα.









(Πιο πολυ τα γραφω για να μην τα ξεχασω, φανταζομαι επρεπε να ειναι εκει καποιος και να ξερει τα ατομα για να καταλαβει. Η κολλητη μου ειναι οτι πιο μαζεμενο, παρθενοπιπιτσα κυκλοφορει.Παιδι. Και φιλη μου απο τα 12. Και ειμαι τυχερη, τοσο τυχερη που τους εχω και αυτην και αυτον(17 χρονια) στην ζωη μου αλλα και καποιες σπανιες βραδυες σαν κιαυτην, ταυτοχρονα στο σπιτι μου, οπως παλια.)
Ωραια φευγει ο χρονος.