Οταν χωρισα οπως χωρισα με τον πρωην μου, υπηρξε ενα -μικρο - διαστημα που μου' λεγε οτι μ΄' αγαπαει, με θελει, και αλλα που δεν κολλουσανε με τα τερατωδη που ειχε κανει και ειχε πει, και που φυσικα δεν κολλουσανε με την δυμπεριφορα του.
οσο ερωτευμενη και να ημουν η αληθεια πεταγοταν εκτυφλωτικη μπροστα στα ματια μου.
Μπρος στην κατακραυγη του περιγυρου, αντιμετωπος με το ποσο πολυ τραβηγμενα ηταν ολα οσα εκανε, στην ιδεα και μονο οτι ηταν ο "κακος " της υποθεσης, εφτιαξε στο μυαλο του ενα αλλοθι, ενα ρολο, τον φορεσε και προσπαθησε να τον πιστεψει.
Αν αγαπουσε , τοτε δεν θα ηταν τοσο σοβαρο. Αν προσπαθουσε για την οικογενεια του, τοτε θα ηταν ολα οσα εκανε" λαθη", και οχι στ'αρχιδισμοι ενος ανθρωπου που δεν εμαθε ποτε να υπολογιζει τον διπλα του. Αν επειθε τον εαυτο του οτι ηθελε να ειναι σπιτι του, τοτε δεν ηταν καφρος, αλλα "ανθρωπινος" με ελλατωματα.
Μονο που αλλο να πατησεις καποιον αλλον κατα λαθος, και αλλο να του ανοιξεις -επανελλημενως -το κεφαλι πχ, με ενα τηγανι
Απο τοτε αυτο το πραγμα, το συναντησα αρκετες φορες.
" μα δεν ειναι κακος, δεν με κοροιδευει," μου ελεγε μια γνωστη μου προχτες.
Το οτι δεν σε κοροιδευει συνειδητα δεν σημαινει οτι δεν σε κοροιδευει και σενα μαζι με τον εαυτο του, σκεφτηκα.
span>
Πολλες φορες στην ζωη μας ανθρωποι γυρω μας αλλα και μεις οι ιδιοι, δεν θελουμε να ειμαστε οι κακοι της υποθεσης και φτιαχνουμε ενα παραμυθι στο μυαλο μας.
Δεν θελουμε να κοροιδεψουμε τον αλλον, κοροιδευουμε τους εαυτους μας.
Αλλα φυσικα σ'αυτην την παραμυθα , περα απο τον εαυτο μας,εμπλεκεται και ο αλλος.Δεν μιλαω για τα τσογλανια ουτε γιαυτους που λενε ψεμματα συνειδητα για να παρουν κατι απο τον αλλον, μιλαω γιαυτους που μας μπερδευουν με τα οσα λενε και οσα κανουν.
Οταν ειμαστε μια ετσι, μια γιουβετσι.
Παραδειγματα απειρα αν και τωρα δεν μου ρχονται ολα στο μυαλο.
Πχ:
Προσπαθουμε απεγνωσμενα να πεισουμε την γυναικα μας-και τον εαυτο μας- οτι την αγαπαμε, αυτην και τα παιδια και οτι θελουμε την οικογενεια μας,- ειδαλλως ολοι θα μας κατακρινουν αν φυγουμε για να αγορασουμε το καμπριολε αυτοκινητο και τα φτιαξουμε με την Σουλα την κομμωτρια με το πεταχτο βυζι και την ρογα πυραυλο.
Προσπαθουμε απεγνωσμενα να βρουμε δικαιολογιες γιατι δεν παμε στον φιλο μας τον Λευτερακη που εχει κατι προβληματα,- εμεις, δεν ειμαστε σαν τους αλλους, ειμαστε καλοι, απλα ετυχε.
Προσπαθουμε απεγνωσμενα να ειμαστε σωστες απεναντι στον Γιωργακη και να ειμαστε αγαπημενες συντροφοι, αφου αυτος ειναι τοσο καλο παιδι και παντα μας βγαζει εξω και μας προσεχει,- ντροπη τωρα να σκεφτομαστε τον Λακη τον αδερφο του που μας εχωσε και σφαλιαρα.
Προσπαθουμε απεγνωσμενα να πουμε στον αλλον αυτα που θελει να ακουσει, να ειμαστε ενταξει με τον εαυτο μας.Με την ιδεα του εαυτου μας.
Θελουμε να ειμαστε καλοι, σωστοι, ακομα και οταν δεν μας βγαινει.
Θελουμε να τα χουμε ολα.
Δεν θελουμε καμια αρνητικη ευθυνη. Καμια αρνητικη εικονα του εαυτου μας.
Θελουμε εναν εξευγενισμο στο ζωο (ενστικτο/ παιδι/ουατεβερ) μεσα μας που υπαγορευει τα εγωιστικα "θελω" μας.
Θελουμε να αγαπαμε, ακομα και οταν θελουμε απλα να γαμαμε, ριαλι.
Οι πραξεις ομως δεν λενε ποτε ψεμματα.
5 comments:
Εκτός τόπου και χρόνου:
Κατέβασα τα τρία τραγούδια προχθές. Τα άκουσα αρκετές φορές (το call me when you"re sober περισσότερες). Και πάντα μου γενιόταν η ίδια απορία: νέγρικη ή όχι η φωνή της;
Ειδικός δεν είμαι. Μουσικός σε καμία περίπτωση. Ευχαριστιέμαι, όμως, να σ΄ακούω (και να σε διαβάζω, δε λέω, αλλά τώρα δεν είναι αυτό το θέμα μας).
Με την ανειδικότητά μου σε κατατάσσω δίπλα στη Ναταλί (Ρασούλη), μια φωνάρα που χάθηκε, με δική της επιλογή. Θα ήθελα να σ΄ ακούσω και σε ελληνικό τίτλο. Στο Σελοτέιπ του Μανώλη (Ρασούλη) για παράδειγμα (ανειδίκευτος ακροατής είμαι, ό,τι θέλω λέω).
Να κατεβασεις και τα αλλα που ειναι στο lospitoufos.blogspot.com
Ελληνικα, ευχαριστως να σου πω κανα Παριο,(θα με θυμηθεις εκδοxη fame story ) κανα ανοιξε πετρα, καμια Βανου, αν μου βρειτε τα καραοκε τους.
εγω παντως δεν βρηκα.
αυτο που λες ουτε που τοχω ξαναματακουσει γιατι δεν ασχολουμαι καθολου με ελληνικα.
νεγρικη η φωνη μου;
αν και μου τοχουν ξαναπει...δεν νομιζω
οι νεγρικες λεπτες φωνες, ειναι πιο ρινικες.Η δικη μου ενω παει αρκετα ψηλα (πιο ψηλα απο τις πιο πολλες τραγουδιστριες) εχει μια βραχναδα που το "κρυβει".
(Χωρις να λεω οτι οι φωνες μας μοιαζουν-καμια σχεση-βλεπε αλανα μαιλς, σαμ μπραουν στα black velvet, stop κλπ=ψηλα κομματια που δεν τους φαινεται)
Το να πληγωσουμε τους αλλους ειναι αναποφευκτο. Οσο καλη διαθεση και να εχουμε παντα γινεται κατι. Μη σου πω μαλιστα πως οταν ζοριζομαστε να εχουμε την καλυτερη δυνατη διαθεση τοσο χειροτερα τους πληγωνουμε.
Και τελικα ο Λακης, που διανοητικα τον θεωρουμε μαλακα, ειναι αυτος που γουσταρουμε ως ατομο διαισθητικα. Τουλαχιστον ειναι αυθεντικος... ;)
μα φυσικα, γιαυτο γουσταρεις την τυπισσα με τα μεγαλα βυζια πχ εναντι της αλλης που ειναι πιο "αχρωμη" ...
γιατι ειναι πιο αυθεντικη (!)(ευχαριστω για το τελειο παραδειγμα μπειμπ)
Χμ, τα μεγαλα βυζια ειναι φυσικο χαρακτηριστικο και ειναι καθαρα σεξουαλικο θεμα.
Εγω αναφερομουν στην προσωπικοτητα του ανθρωπου.
Post a Comment