-Γιατι μου ειπες να αγορασω το αντιαλλεργικο φαρμακο για τις ψειρες για το παιδι που εκανε 20 ευρω και συ μετα πηγες και πηρες το χημικο;
-Δεν καταλαβαινω, θες να σου δωσω τα λεφτα;
-οχι δεν ειναι τα λεφτα, ειναι γιατι με αναγκασες να παω να παρω το αλλο και συ πηγες και πηρες το χημικο.
-Πρωτ απολα δεν σε αναγκασα. Σου ειπα να παρεις αντιαλλεργικο γιατι η μικρη εχει αλλεργιες και εκεινο το βραδυ θα ηταν μαζι σου, δεν θα ηξερες τι να κανεις. Δευτερον δεν ηξερα οτι εκανε τοσα πολλα και τριτον δεν ηξερα οτι επρεπε να της το βαλουμε 6 φορες, καθε τρεις μερες. Δεν προλαβαινα να τα κανω ολα αυτα, το τελευταιο διαστημα ειμαι πνιγμενη.
-Ας μουλεγες να τις το βαλω εγω.
-Δηλαδη τι; Να σε παρω να ερθεις απο οπου εισαι για να της το βαλεις; Καθε τρεις μερες Μα τι λες τωρα; Το να φυγουν οι ψειρες δεν ειναι το θεμα μας; Ποιο ειναι το προβλημα;
-Γιατι πηρες το χημικο αφου μου ειπες να μην το παρω εγω;
-Γιατι δεν εχεις αντισταμινικα στο σπιτι σου και βιαζομασταν. Οταν ηρθε σπιτι πια, φοβηθηκα οτι με κολλησε και πηρα αυτο που επαιρνα εγω μικρ. Και εφοσον εμενα ΔΕΝ με πειραξε που εχω πανω κατω το ιδιο ευαισθητο δερμα και αφου της το εβαλα δοκιμαστικα και ειδα οτι δεν ειχε προβλημα, της το εβαλα να τελειωνουμε με μια εφαρμογη. Δεν καταλαβαινω γιατι εχεις τετοιο τονο και για τι πραγμα με κατηγορεις. Ποιο ειναι το προβλημα, επι της ουσιας σε παρακαλω. Αν ειναι τα λεφτα, ευχαριστως να σου τα δωσω.
- Δεν καταλαβαινεις. Θα στο κλεισω, Γεια
-Νομιζω οτι καλα θα κανεις.
Αλλη μια ασκοπη ,περιττη, μισητη επαφη.
Τσατιζεσαι που παιρνω αποφασεις χωρις να κανουμε συμβουλιο, τσατιζεσαι που προσεχω να μην παθει αλλεργια ενω δεν εχεις ουτε ενα απο τα αντισταμινικα της σπιτι σου και δεν θα ηξερες τι να κανεις σε περιπτωση αναγκης, τσατιζεσαι γιατι σου φουσκωνει τα μυαλα η μανα σου και ολο σου το σοι ως προς τα "δικαιωματα " σου, λες και το παιδι μας ειναι ενα τροπαιο, ενω θα ημασταν ΟΛΟΙ πιο ευτυχισμενοι αν αναλαμβανες εις βαθος τις ευθυνες σου,(και δεν χρειαζοταν να σου λεω τι να κανεις και να σε "αναγκαζω") χωρις ανταγωνισμο, και με πραγματικο ενδιαφερον για το παιδι σου, που σε ακουγε να μου φωναζεις εκεινη την ωρα.
Γιατι αγορασα ενα διαφορετικο φαρμακο και πηρα μια γονεικη αποφαση.
Σιχτηρ.
Ποτε θα κανω μπαμ μονο, δεν ξερω.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Sunday, January 21, 2007
Τρωγεσαι με τα ρουχα σου, τρωγεσαι.
Posted by Lili at 6:17 PM
2 comments:
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ελαστικά είναι τα ανθρώπινα όρια! Δεν μπορείς να φανταστείς πού μπορείς να φτάσεις πριν σκάσεις!
Για να μην σκασεις, βγες εξω να ξεσκασεις! :D
Υ.Γ. Περσινα ξινα σταφυλια. Ζεν γλυκεια μου, οταν μιλαει αφησε τις λεξεις να μπουν απο το ενα αυτι και να βγουν απο το αλλο.
Μα προσπαθεις και εσυ να επικοινωνησεις με λογικη μαζι του? :D
Post a Comment