Γιατρος της ψυχης μου

Το παιδι σου ειναι θαυμασιο, εχεις κανει απιστευτη δουλεια μαζι της. Εχει μια αμυγδαλυτιδα αλλα μεσα της ολα ειναι καθαρα, αυτια, πνευμονες, μην ανυσηχεις καθολου,ο τροπος που την μεγαλωνεις ειναι παραδειγμα.
Βουρκωσα λιγο, μολις πριν λιγη ωρα ειχα νιωσει ενοχληση που η λογοθεραπευτρια και μαμα συμμαθητη της μικρης, μου ειχε πει
"Της δινεις πολλα υγρα? Πρεπει να κανεις αυτο και κεινο..." Ενιωσα σαν να μιλαγε σε καμια πιτσιρικα.
Το ειπα στην γιατρο μας.
Χαμογελασε.
"Νιωθω οτι εδωσα εγω πολλα δικαιωματα οταν παραδεχτηκα οτι ειχα αμελησει πολλα, οπως το να της μαθω το δεξι και αριστερο και οτι σε πολλα δεν ηξερα τι και πως να κανω."
"μην το χρεωνεσαι" μου ειπε "Η δουλεια του λογοθεραπευτη ειναι να βοηθησει το παιδι στο προβλημα του το συγκεκριμενο και οχι να σε πατροναρει η να σου ασκησει κριτικη η να ανακατευτει σε οποιοδηποτε αλλο πεδιο που αφορα την σχεση σου με την κορη σου."
Την κοιταξα.
" Ελα τωρα που δεν ξερεις πως να τα χειριστεις αυτα. Παθητικα. Ναι ναι εχεις δικιο-για να μην νιωσει την κοντρα- αλλα πρπει να σε αφησω γιατι εχω το γαλα στην φωτια."

Το βρηκα πανεξυπνο και τοσο απλο. Γιατι να μην τα σκεφτομαι κατι τετοια;

Με κοιταξε καλυτερα. Μαζεψα την κελεμπια που φορουσα γιατι ειχε να με δει απο περισυ που ημουν 10 κιλα λεπτοτερη.
"Σου βγαζω το καπελλο και παλι. Ξεπερασες με τον καλυτερο τροπο ολες αυτες τις καταστασεις..."
-"Δεν ειχα και πολυ επιλογη" γελασα
-" Εγω ξερω οτι η σταση σου απεναντι σ ολες τις ασχημιες εδειξε εναν ανθρωπο με παιδεια (ετσι γραφεται;), καλλιεργεια ψυχη και δυναμη και το παιδι σου ειναι πολυ τυχερο. Και λιγα παρουσιαστηκανε."
Βουρκωσα.
Ειναι ωραιο εκει που δεν το περιμενεις καποιος να σου πει
"Ψιτ, βλεπω ποσο δυσκολο σου ειναι ολο αυτο και αξιολογω το ποσο πολυ παλευεις". Ειναι ωραιο να σου το αναγνωριζουν.

"Κανεις κατι για σενα;"με ρωτησε
"παλευω με το οικονομικο και με τρωει απο μεσα μου αυτο αλλα ναι, βρισκω τον χρονο και για μενα."
Κοιταχτηκαμε.

"Η αγαπη δινει φτερα ναι;"