Σχεσεις φιλικες και ερωτικες με μικροτερους

Οταν ακους απο το παιδι σου να γελαει στην λεξη "κακα", δεν το κοιτας υποτιμιτικα, ξερεις οτι ειναι της ηλικιας, οτι εχει εναν δρομο να παρει, να μεγαλωσει, με το ρυθμο του, δεν θα κατσεις με τα 35 χρονια σου να του πεις οτι λεει "χαζομαρες."
Χαζομαρα ειναι να κανεις κατι τετοιο.
Οταν το παιδι κλαιει γιατι εσπασε η κουκλα του, για σενα ειναι μια σταγονα στον ωκεανο, για κεινο ομως μπορει να ειναι το τελος του κοσμου του.
Παντα, οταν οι γονεις μου μου λεγανε " ναξερες τι σημαινει προβληματα", τους απαντουσα οτι καθε ηλικια εχει οσα προβληματα μπορει να αντεξει.
Ισως και αυτο να ηταν και ενας μηχανισμος εσωτερικος μεσα μου που μου επετρεψε να μπορω να εχω σχεσεις με πολυ μικροτερους αντρες.
Θα ακουσω το χιουμορ της ηλικιας, θα χαμογελασω, οχι κοροιδευτικα αλλα επειδη το αναγνωριζω.Δεν θα κανω προσπαθεια να το εστερνιστω, δεν θα χασω την δικη μου ηλικια, αλλα δεν θα τονισω και τις διαφορετικες διαδρομες.
Δεν εχω νιωσει την αναγκη να τονισω την ηλικια μου παρα μονο σε περιπτωσεις ξερολας -αξεστος- πιτσιρικας-και φυσικα με τον οποιο δεν θα ειχα ποτε ερωτικη σχεση. Αυτους, το ομολογω δεν τους αντεχω.
Οπως δεν αντεχω και τις ατερμονες συζητησεις της ηλικιας αυτης, τις φιλοσοφικες, ψαγμενες, γιατι ζουμε, τι ειναι ο ανθρωπος και hello! you have wayyyy to much time on your hands!

Το να εχεις ερωτικη σχεση με μεγαλυτερη πρπει να ειναι γαμω αν δε σε μειωνει, δεν σου φερεται σαν παιδι χωρις αποψη. Θυμαμαι οταν εγω τα ειχα με 35-ημουν 15- ενιωσα οτι με αποδεχοταν καποιος απο αυτους που ειχαν "φωνη", αφου η δικη μου δεν ακουγοταν σχεδον ποτε-και πιστεψτε με OΥΡΛΙΑΖΑ.
Το να εχεις ερωτικη σχεση με μικροτερο ειναι γαμω οταν δεν σου κατσικωνεται να του φερεις νερο, φαι σαν αλλη μαμα, και οταν ειναι αρκετα ωριμος και προσεκτικος με τα πραγματα σου και τον χωρο σου. Ε ναι ειμαι λιγο σπαζαρχιδω μ αυτο, δεν μου καθεται και πολυ καλα οταν ο 23 χρονος παιζει μπαλα μες το σπιτι, ριχνει το νερο στις κασσετες σου (ωιμε) και σου απαντα: "bummer." με το ηλιθιο χαμογελο του Κιανου ρηβς.
(Ε νικολακη μου;)
Θελω να πω οτι αναλογα με το πως φερεται ο αλλος, εχεις και την αναλόγη αντιδραση. Μπορει να ειναι 30 αλλα αν πρεπει να του τονισεις να ανεβαζει το καπακι της τουαλετας πριν κατουρησει γιατι εχεις παιδι, ε να πα να γαμηθει, θα γινω και μαμα και τυρρανος και δεν θα τον αφησω να κατουρησει οση ωρα ειναι σπιτι μου :P
Αν η φιλια μας εχει να κανει με εμενα να κατακλυζομαι απο 100 ερωτησεις -το χειροτερο μου- το πραγμα δεν θα τσουλησει. Η σχεση μου πχ με τον Νικο ηρθε στα πολυ καλυτερα της οταν αρχισε να δενεται με την μικρη. Με ξεκουραζε, μου εδινε κατι ουσιαστικο και η φιλια μας πηρε νεα τροπη, ενιωθα οτι ηταν πιο υπευθυνος-οταν δεν παιζει μπαλα μες το σπιτι- και ετσι γιναμε πιο υγιεις κατακαποιο τροπο. Ολος ο χρονος που ειχα αφιερωσει, οι συμβουλες οι συζητησεις με ειχαν βαλει σε ενα ρολο που αρχιζε να με κουραζει, τωρα ηταν πιο "μεγαλος"

To πηγα πιο πολυ στους φιλους τωρα, αλλα υπαρχει βαση και στην ερωτικη σχεση. Οταν ειναι αυτονομος, προσεκτικος, σου βγαζει μια ωριμοτητα, δεν νιωθεις οτι εχεις εναν υπερφυσικο μπεμπη 70 κιλων μεσα στα ποδια σου-μεταφορικα παντα.
Οταν ο αλλος βρισκει σε σενα καταφυγιο, χωρις ομως να ειναι needy, νιωθεις καλα, οτι τον καλυπτεις και σε κατι αλλο περα απο το σεξ. Οταν μετα απο μια ακρως κουραστικη μερα οπου επλενες, ταιζες και ακουγες ενα κλαψιαρικο παιδι, δουλευες και σκεφτεσαι μονο το κρεβατι σου για να κοιμηθεις, ερχεται και καταφερνει να σου σηκωσει το ηθικο, χωρις να κανει τιποτα, ειναι πολυ σημαντικο.
Αν ηταν επιπροσθετο βαρος, αν ενιωθες οτι ειχες καποιον μεσα στο σπιτι που θελει κατι απο σενα ενω αγγιζεις το μηδεν, δεν θα λειτουργουσε.
Αν σου δινει ψυχολογικη ξεκουραση, ειναι πολυ σημαντικο.

Οταν βγαιναμε εξω ο κοσμος μας κοιττουσε, δεν ηταν και οτι πιο συνηθισμενο, και μονο κατω απο την αιγιδα του "σεξ" ηταν επιτρεπτο. Το σεξ επιτρεπει να υπαρχει σχεση με μεγαλη διαφορα ηλικιας. Η αγαπη και ο ερωτας, οχι.
Εγω ξερω οτι οταν κατι σε κανει να νιωθεις ηρεμη, ομορφη, και επιθυμητη, οταν νιωθεις να "μεθας" με κεινον, και οταν ειναι διπλα σου , οπως μπορει, οσο μπορει και για οσο διαστημα μπορει, ξεχνας οτι δεν μπορεις να κανεις σχεδια, ξεχνας οτι αυριο θα πονεσεις πιθανον, ξεχνας τα πρεπει μιας συμβατικης σχεσης, ξεχνας τα οσα στερεισαι πιθανον απο μια σχεση με καποιον μεγαλυτερο.
Κοιτας γυρω σου και βλεπεις σχεσεις ψευτικες, διαλυμενες, ανουσιες, βασισμενες στα πρεπει. Βλεπεις ανθρωπους που πληγωνουν αλλους.
Βλεπεις διαλυμενα σπιτια, και ζευγαρια που χαρακωνονται πισω απο πεισματα θυμους και επιθετικοτητα.
Και χωνεσαι πιο βαθια στην αγκαλια και αποκοιμιεσαι με ενα χαμογελο στα χειλη γιατι η ευτυχια και η αγαπη ειναι πολυτιμα αγαθα που δεν βρισκεις ευκολα, ουτε απο την ιδια σου την μανα μερικες φορες, ουτε σε προκαθορισμενη μορφη.
Και γω νιωθω να με αγαπουν.
Με ωραιο τροπο.
Που μου ταιριαζει.

Ο τροπος που αγαπω εγω, ξεδιπλωνεται με τις λεξεις μου, την ματια μου, και τις περιγραφες μου.
Παλια μιλουσα ετσι για οποιον αγαπουσα, ηταν ο ανθρωπινος μικρος θεος μου. Παντα θα βρισκοταν καποια φιλη να τον δει μεσα απο ττα δικα μου ματια και να θελησει να ειναι με τον μικρο θεο, και κατεληγε να ειναι με τον Μητσαρα, τον βαγγελη, τον Πετρο...
Σημασια δεν εχει εκεινος.
Σημασια δεν εχω εγω
Ο συνδυασμος ειναι που λαμπει σαν φωτια μες το σκοταδι.
Οταν δυο ανθρωποι βρισκουν ο ενας τον αλλον και ξεπερνανε με ευκολια τις οποιες δυσκολιες θα μπορουσαν να εχουν.
Εζησα αρκετα για να αναγνωριζω ποσο σπανιο ειναι το να ταιριαζεις με τον αλλον, ποσο σπανιο ειναι να νιωθεις ευτυχισμενος με ηρεμο τροπο, χωρις να βαριεσαι.
Ποσο πολυτιμο ειναι, το να εισαι ερωτευμενος.
Το να παιρνεις δυναμη απο την σχεση σου και οχι η σχεση σου απο σενα.