θα καταληξω bi polar...

Απο χτες χαμογελαω, δακρυζω, εχω ανεβει σε μηχανη του χρονου και βρεθηκα να πηγαινω μπρος πισω σε καταστασεις, σε δουλειες, σε χωρες.
Α! Στην ταδε δουλεια ημουν με τον Περικλη τον κιθαριστα...ποσο πολυ ερωτευμενη, ηταν ο μεντορας μου και πως τον κοιταζα ολο δεος...ποσο πληγωθηκα οταν χωρισαμε, ποσο γρηγορα το ξεπερασα μολις μπορεσα να φυγω απο την δουλεια και δεν χρειαστηκε να τραγουδαμε μαζι...α! σ αυτη ο μαεστρος ειχε φλθπαρει και απειλουσε οτι ολους θα μας διωξει αλλα εγω ειχα συμβολαιο και πηρε τα 3 μου.
Α! Η nathalie...ειχαμε παιξει αυγοπολεμο στο σαλονι της και η μανα της ειχε φρικαρει.
Ο Μarcus...ο αγαπημενος μου (απο τα πρωτα ποστ αυτου του μπλογκ), η κασετα που καναμε μαζι, η κασσετα που μου εστειλε οταν πηγα Γαλλια για το καλοκαιρι και οπως φοβομασταν, εμεινα εκει...κανοντας την διαδρομη Γαλλια Ολλανδια, παγκρατι μαρουσι.
Θα συνεχισω να γραφω και να αποθηκευω εδω κομματια της ζωης μου, λογια παιδιων, λογια αγαπης, λογια που εμαθα απεξω, στιγμες που ηθελα να ξεχασω και στιγμες που και να ηθελα δεν μπορω να ξεχασω...

Check the podomatic απο κατω.