Lonely

I m lonely.














Πες επειδη ειχε χτες γενεθλια και θυμηθηκα το σπιτι γεματο απο φιλους, τις ετοιμασιες που εκαν εβδομαδες πριν, τα δωρα που εκρυβα παντου στο σπιτι...
Πες επειδη βρεχει
Πες επειδη περιμενω να αδιαθετησω(μεγαλος λογος)
Πες επειδη οι γνωριμιες μου εχουν παντα στο μυαλο μου την υποσχεση του ομορφου, του ρομαντικου, του συναισθηματος και κοβονται αποτομα, για να εμφανιστει ενα βατραχι, ενα γουρουνακι, ενα παιδακι, πισω απο τον πιθανο συντροφο/θεο/φιλο. παω στην πηγη και βρεχω τα χειλη μου.
Μπορω να απαριθμησω τοσους λογους.
αληθινους, ψευτικους που με βολευουν, που δικαιολογουν...
Δεν εχει σημασια το γιατι.
δεν εχει σημασια αν φταιω εγω, ο αλλος, το διαζυγιο, η παρουσια ενος παιδιου η το οτι δεν αφηνω να κπνιζουν σπιτι μου.
Δεν εχει σημασια να βρω την αιτια και να την αλλαξω, γιατι δεν θα το κανω.


Νιωθω μοναξια απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου και λειτουργω καλα μεσα στην μοναχικοτητα μου και την επιδιωκω.


Απλα μερικες φορες ειναι βαρια, γιατι φαινεται ..και ισως ειναι...διχως τελος.