To γκει γιδι που φυγε απο την στανη γαμωτη μου.

Διαβαζα τα κομεντ περι συγχαρητηριων και σεμνοτητας και μουρθε αυτην η φραση στο μυαλο.
"θελω να ψωνιστω."
Θελω να την ψωνισω...πραγματικα. Να βλεπω τον αλλον αφ υψηλου, να συγκρινομαι και να φτιαχνω την εικονα μου καλυτερη στο μυαλο μου.
God knows εχω εφοδια να το κανω.
Θελω να απαξιω να απαντησω οταν με βριζουν,να χαμογελω με χαιρεκακη υπεροχή και να ειμαι θεά στα ματια μου.
Ποιος θα μ εμποδισει?
Γιατι να με εμποδισει?
Τι τον νοιαζει τον αλλον τι πιστευω εγω για παρτη μου?

Και εκει μου ηρθε η απαντηση και μια κουβεντα που εκανα με μια μπλογκερ πριν λιγη ωρα στο τηλεφωνο.
Στο πως θα πραξω απεναντι στον αλλον ειναι ολη η διαφορα.
Αν εγω ειμαι ψωναρα αλλα φερομαι με ευγενεια και δεν σου δειχνω αγενεια, δεν σε μειωνω, δεν σε προσβαλλω, δεν παταω πανω σου, δεν σου δειχν οτι σε θεωρω χαμηλοτερο,δεν εχεις λογους να προβληματιστεις για το τι υπερπαραγωγη ζω εγω μες το μυαλο μου.


Στην κουβεντα μας μιλαγαμε για πολλα παραδειγματα.
πχ το βρισιδι.
μου ελεγε οτι θεωρειται αγενεια να βωμολοχεις.
Η αποψη μου ειναι οτι αν πω
"στ" αρχιδια μου" και ενοχληθει ο αλλος ειναι προβλημα του, δε μπορω να εχω ενα ρανταρ για να ευχαριστησω ολον τον κοσμο και τις ευαισθησιες του. Αυτον τον ενοχλει, τον αλλον οχι, αυτη τη δουλεια θα κανω?
Αν πω "ΣΕ γραφω στ' αρχιδια μου" υπαρχει τοτε λογος ενοχλησης διοτι ειναι προσωποποιημενο, και ειναι directed to someone.

Eκει διαφωνησαμε λιγο (αλλα με απολυτο σεβασμο η μια στις αποψεις τις αλλης, οπως στο εξωτερικο γουσταρω!)διοτι απο τι καταλαβα θεωρειται ενδειξη σεβασμου.
Ναι σε μιαι γιαγιακα θα μιλησω αλλιως οπως και αλλιως θα μιλησω στην κορη μου, ειναι θεμα εμφασης και σωστης εκφρασης, τοπου και χρονου...
Αλλα αν ειμαι με εναν συνομιλικο μου και επιλεξει να κανει προσωπικο το ζητημα οπου εκφραζομαι γενικα, δεν θα αλλαξω τους τροπους μου, δεν θα ξεβολευτω, και δεν θα νιωσω ασχημα για το ποια εχω επιλεξει να ειμαι.
Ενα απο τα τραγικοτερα λαθη στις ερωτικες σχεσεις ειναι αυτο αλλωστε, η αισθηση οτι εχουμε το δικαιωμα να πουμε στον αλλον τι μας ενοχλει.
Οχι ρε φιλε, δεν εχεις.
Αν σε βρισει, ναι, αν κανει κατι σε σενα, ναι και παλι ναι.
Αν βριζει γενικως,οχι.
Φυγε η μεινε, αλλα παρε την ευθυνη της επιλογης σου και σεβασου εσυ οτι αυτος ο ανθρωπος εχει επιλεξει να εκφραζεται ετσι.Να ντυνεται ετσι, να κουρευεται ετσι, να εχει αυτους τους φιλους, να χεζει ετσι.

Τεθηκε θεμα και για τις εκφρασεις που λεω, γιδια στανη, βλαχοι κλπ
Εχω ξεκαθαρισει απο την αρχη του μπλογκ οτι ειναι τροποι εκφρασης και δεν εχω τιποτα με τα χωρια, αλλωστε και ο μπαμπας μου απο χωριο ειναι.
Αν καποιος νιωθει οτι μειωνεται και μου το εκφρασει ως παραπονο, ευχαριστως να εξηγησω οσο μπορω οτι δεν εχω ασεβεια προς τους επαρχιωτες, απλα εκφραζομαι ετσι.(Οπως με γκευ φιλους μου λεω "α τον πουστη" οταν θυμωνω με καποιον και δεν εχουν κανεναν προβλημα. Οι περισσοτεροι,... γιατι τρομπες υπαρχουν παντου)

Αν το καταλαβει θα ειναι ευτυχες.
Αν δεν το καταλαβει θα λυπηθω αλλα δεν νομιζω να αλλαξω τον τροπο που εκφραζομαι, απο την στιγμη που ξερωντας ΠΩΣ το λεω, δεν νιωθω οτι κανω κατι κακο.


καλη ωρα, μερικοι που πιαστηκανε απο το "στανη" και με λιβανισανε.
Για κατσε ρε φιλε, εσενα εβρισα?
Εσενα ειδικα?
νιωθεις οτι σε συμπεριλαμβανει και θιχτηκες?
Στον θεραπευτη σου αγορι μου.
Προσωπικα τους μισους απ αυτους που υστεριαζονται δεν τους ξερω καν, και οταν τους μαθαινω δεν θα ελεγα οτι βελτιωνεται και η ποιοτητα ζωης μου.

Αλλα ας υποθεσουμε για να τελειωνουμε, οτι οντως ειχα προβλημα.
Η οντως ειμαι ψωναρα( μακαρι θεε μου, καλοπερνανε!)
δικαιωμα μου.(πιρουετα)
γουστο μου.(πιρουετα και χαμογελο)
Καπελλο μου.(υποκλιση)


Και στ'αρχιδια μου αν δεν αρεσει.(φιλακια)


Σιριουσλι ναου...:D