Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Wednesday, May 10, 2006

Μωρο μου...

O G. με θυμαται οποτε ειναι λιωμα η εχει αναγκη.Δεν με πειραζει, θεωρω οτι αυτος χανει κατι σημαντικο.και δεν το λεω πικαρισμενη, το νιωθω πραγματικα.
Το Πασχα χτηπηθηκε με καποιον που ηθελε τα λεφτα του και με πηρε στις 5.30 για να του βαλω παγο και να τον περιθαλψω.Ευτυχως ειχα το κινητο μου κλειστο. Εδω και 2 μερες, ειναι κλεισμενος στο σπιτι, και μην εχοντας τι να κανει, με παιρνει και μιλαμε.
δεν με χαλαει.
Το καλυτερο μου, να μου μιλαει καποιος μεχρι να με παρει ο υπνος.

Ομολογω οτι ακομα μου εχει μεινει κατι.
"χωρισαμε" φιλικα απο το τηλεφωνο και μετα τα τηλεφωνα πηραν φωτια. Μ ε επαιρνε τον επαιρνα και μιλαγαμε οπως παλια.
Με τα χαθηκαμε για λιγο...εχω να τον δω 2μιση μηνες.
Σημερα μπροει και να βρεθουμε.
(και εχω γινει γουρουνιτσα απο το φαι.)

Τον ακουγα να μιλαει.
κατα ποσο επρπε να παρει μαι αποφαση αν θα κατσει Ελλαδα η οχι, αν θα παρει την ελληνικη υπηκοοτητα, παει στον στρατο κλπ.
Ξεκινησα να του λεω οτι ειναι πολυ μοκρος για να παρει αποφαση ζωης, ας το δει μερα με την μερα.
Μου εξηγησε οτι εχει βαλει καποιους στοχους και θελει να δει ποσο πολυ ειναι εφικροι να υλοποιηθουν.
Αν ανοιξει τμημα της επιχειρησης ρου πατερα του, δεν θα θελει να τον κρεμασει μετα απο ενα χρονο, επειδη βαρεθηκε.
Θελει τα παιδια του να ξερουν 2 γλωσσες
Απο την αλλη δεν ηξερε κατα ποσο θα αντεχε την εδω μαλακια.Ολες οι χωρες εχουν μαλακες.
Την μαλακια της αλλης χωρας την ειχε συνηθισει, την εδω δεν την ηξερε καν.

ξεκινησα να του λεω πως θα γνωριζε καποια, ειδικα αν ειχε αυτοκινητο.
η απαντηση του με σταματησε
"ειναι χαζο να παρω αυτοκινητο στην Αθηνα απο την στιγμη που μπορω να παω οπου θελω με τα μεσα μαζικης μεταφορας. Το αυτοκινητο μου μου ετρωγε μια περιουσια και εδω δεν υπαρχει παρκινγκ"
καλα τοτε μια μηχανη...προτεινα
"Οχι, ειναι πολυ επικινδυνο"



και εκει, ακριβως εκεινη την στιγμη, θυμηθηκα γιατι τον ειχα ερωτευτει.
Δεν ξερω πολλους 23 χρονους να σκεφτονται με τοση ωριμοτητα, και να αδιαφορουν για το ιματζ τους.
Το μονο παιδικο πανω του ηταν και ειναι η ηλικια του.
και για μια γυναικα σαν εμενα που μια ζωη ανακαλυπτε μωρο κατω απο την φαινομενικη αρρενωποτητα, ηταν too much.

Σκεφτομαι να μην παω σημερα.
Γιατι εγω βλεπω τι εχω χασει.

1 comments:

me said...

Τι εχεις χάσει;

Και για κάθε τι που έχεις έχεις κερδίσει κάτι άλλο.

Δεν υπάρχουν all lose και all win situations.

My first book

My first book
A funny Homebirth