Οποιος θελει να μεινει παιδι, βρισκει παντου αιτιες.

Εδω και μερες δημιουργηθηκε ενα "θεμα" στο μπειμπι -μπλογκ (μπειμπι στα λινκς μου ) για το κατα ποσο θα επρεπε ο Θοδωρης η εγω να λεμε τα ωφελη του θηλασμου γιατι μπορει οσες δεν θηλασανε να νιωσουν ενοχες.
Ειναι δυνατον;
Απο που κιως που εχουμε οποιαδηποτε υποχρεωση χαιδεματος και pampering απεναντι σε ενηλικες γυναικες, εις βαρος της ενημερωσης;
Να μην νιωσουν ενοχες;
Απο που κι ως που ειμαστε υπευθυνοι για το πως μπορει να εκλαβει καποιος ενα αρθρο ενημερωτικου χαρακτηρα?
Ουτε εγω ουτε ο Θοδωρης ασχοληθηκαμε με τις μη θηλαζουσες, ουτε ποτε κατηγορησαμε, ουτε ποτε ειπαμε κατι αρνητικο γιαυτες. Το ζητουμενο μας ειναι η ενημερωση αυτων που θελουν και δεν ξερουν που να απευθυνθουν,η το μοιρασμα εμπειριων.
Ουδεποτε χασαμε χρονο και ενεργεια με παραφιλολογιες και μαλακιες.(δεν βρισκω αλλη λεξη, πραγματικα)
Απο που κιως που λοιπον με ενοχλεις κατηγορωντας με για σκληροτητα και αισθηση οτι ειμαι, το παιζω, η "τελεια μανα"?
Με ποιο δικαιωμα μου στελνεις χαιρεκακα ενα μαιλ οσον αφορα το προηγουμενο ποστ μου με τα τερατα και μου λες

"ειδες που και συ αμφιβαλλεις; που δεν εισαι τελεια μανα;"


Στα καλα του καθουμενου μια αγνωστη τραβαει ζορι με την παρτη μου, και μεταθετει σε μενα οτι συναισθημα τις δημιουργειται μεσα της.
Ε οχι, αγαπητη μου.
enough is enough


Μεταθετεις σε αγνωστες τα δικα σου συναισθηματα ανεπαρεκειας.Αν ειναι δικαιολογημενα η οχι, εσυ το ξερεις.
αν εισαι επαρκης η ανεπαρκης δεν αφορα κανεναν μας.
Ποσο μαλλον εμενα.

Απιστευτη ανωριμοτητα εκ μερους σου. Και απιστευτο θρασος.

Δεν ξερω τι πληγες κουβαλας αλλα ειναι αδικο και σαφεστατα disturbing να λαβαινω μαιλ γεματο "κατηγορω", απο κει που δεν το περιμενω.
Ας κοιταξει η καθεμια την καμπουρα της και ας προσπαθησει να δωσει το καλυτερο στο παιδι της χωρις να συγκρινεται με τις αλλες.
Η μητροτητα δεν ειναι τεστ αξιολογησης, και η μονη ευθυνη μας ειναι απεναντι στο παιδι μας και μονο.
Οποιος εχει προβλημα με τον τροπο που το μεγαλωνουμε η τις επιλογες που κανουμε, να της παει στον θεραπευτη του.