Η fωτο ειναι της Jill greenburg
Ποιον εξυπηρετει η ειλικρινεια? αυτον που την ακουει?
αυτον που την λεει?
"H αληθεια ποναει."
περιεργο πως το ακουω αυτο παντα απο ανθρωπους που δεν βλεπουν παραπερα απο το υπερμετρο ΕΓΩ τους.
οχι ρε μαλακα, δεν ποναει, γιατι η δικη μου αληθεια δεν ειναι απαραιτητα ιδια με την δικη σου και αν δε σε ρωτησα γιατι πεταγεσαι?
Η αληθεια σου με κανει καλυτερο ανθρωπο?
Η κανει εσενα-στα ματια σου καλυτερο ανθρωπο?
Η αληθεια σου, η ειλικρινεια σου, κανει την ζωη μου καλυτερη?
εμενα σκεφτεσαι, αληθεια?
Δεν την θελω την ειλικρινεια και την αληθεια του αλλου, ετσι κιαλλιως αν δεν ειμαι ετοιμη να δω κατι δεν θα το δω οσο κιαν μου ζαλιζεις τον ερωτα.
Δεν μαρεσουν οι "ειλικρινεις" ανθρωποι.
Μ' αρεσουν οι τιμιοι.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Monday, August 07, 2006
Brutally honnest, truthfully yours
Posted by Lili at 9:58 PM
My first book
A funny Homebirth
18 comments:
...Η κανει εσενα-στα ματια σου καλυτερο ανθρωπο?...
Ακριβώς έτσι μου φαίνεται λειτουργεί αυτή η αλήθεια που πονά.
Πονά εσένα, για να ανεβάσει εμένα που έχω τα "κότσια" να στην πω, γιατί εσύ δεν είναι σε θέση να την αναγνωρίσεις, άρα αυτό δείχνει την υπεροχή μου σε σχέση με εσένα, τις πνευματικές, ψυχολογικές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο δυνάμεις σου... Κουραφέξαλα δηλαδή.
Καλές προτιμήσεις μου φαίνεται να έχεις.
Την καλησπέρα μου :-)
δώσε όμως μια περιγραφή του τίμιου. π.χ. ο ειλικρινής λέει τις αλήθειες ενώ ο τίμιος τις λέει μόνο όταν ρωτηθεί;
η τελευταία πρόταση και πάλι νομίζω πέφτει στη σφαίρα του "ο καθένας έχει τη αλήθεια του" γιατί ο καθένας έχει διαφορετικά όρια από ποιο σημείο και μετά θα μπορεί να δει την "αλήθεια" που θα του σερβίρεις με τα δικά του μάτια.
κάποιος μπορεί να είναι από τη φύση του "ψυλλιασμένος" (έστω επιφυλακτικός) ενώ κάποιος άλλος να χρειαστεί να περάσει το ίδιο αγγούρι πέντε φορές μέχρι να "δει" το φαύλο κύκλο.
δεν ξέρω καν αν έπιασα το ίδιο θέμα που έθιξες... αλλά αυτά έχουν τα φιλοσοφικά ζητήματα :Ρ
Hello goregeous με τα ωραία άβαταρ!
Συγνώμη που έρχομαι με άδεια χέρια, πλην 3 κιλών μπομποθερμιδοειδών δολοφονοπαγωτινιών (κι άλλη Μπαμπινιώτισσα...), ένα για πρωίνό, ένα για μεσημεριανό, κι ένα για τις λιγούρες το βράδυ...
(αν δε σου φτάσουν, θα σου στείλω κι απ'τα δικά μου, μου τα φέρνει φορτωτική στο μπαλκόνι-καταψύκτη (το έχω κλείσει γύρω-γύρω γι'αυτό το σκοπό...!)
;)))
Δεν θέλω να αφήσω σχόλιο ακόμη, μην ακούγομαι ξεκούδουνη, χρειάζομαι να παρακολουθήσω το μπλογκ σου λίγο παραπάνω...
Εντυπωσιάστηκα πάντως με πολλά!
Λοιπόν, σου αφήνω κι εδώ και στου Ν.Δήμου το σχόλιό μου περί του τι έκανα εγώ σε Μουντιαλο-μπλογκ (ας μην με είχε στα όπα-όπα ως γκεστ ο Μίκυ και θα σου έλεγα αν θα έπιανα το άθλημα καθόλου...)
Σου εύχομαι καλλλλλές διακοπές, καλλλλλή ξεκούραση και θα τα λέμε!!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!
Αφροδίτη
********************
@lili,
Ομοιοπαθείς... Αν είναι φόρμουλα, μάλιστα (! και όμως !), αλλά ποδόσφαιρο....
Στο μπλογκ που θα δεις στο προφίλ μου, είμαι γκεστ στον χώρο του Μίκυ, που έχει κερδίσει γαλλόνια στα Μουντιαλικά - "επαγγελματίας" από τεμπλέητ μέχρι τελευταίας λέξης κειμένου!
Εγώ απλώς πρότεινα το πώς να παίζεται ποδόσφαιρο με... ΔΥΟ μπάλλες, κι αν διαβάσεις το ποστ με φωτο τον Ζιντάν να κουτουλιάζει το Γκάνκι, συν τα σχόλια (το 333 είναι το μισό του 666, του... διαβολεμένα τυχερού αριθμού με το οποίο κάνουμε πλακίτσες γενικώς), αν μη τι άλλο, θα διασκεδάσεις και θα δεις κι άλλο ύφος γραφής, πιο καλοκαιρινό!
Για δοκίμασε!
:))) και ΧΧΧΧΧΧΧ!
http://mickey2006-fwc.blogspot.com/
Δευ Αυγ 07, 08:12:18 μμ
********************
ΥΓ- Στου ΝΔ έχω κάνει καλοκαιριάτικα άλλα 2 ποστ, το "Διακοπές για γερούς λύτες" (για διακοπές στη Σαντορίνη με πολλά ευτράπελα) και το "Την αγαπούσε..." (για γυναικεία κακοποίηση), αν θέλεις...
;)))
aphrodite
προτεινω να διαβασεις μαιος 2005 και ιουνιος 2005 (τα υπολοιπα καλα και ενδιαφεροντα δεν τα θυμαμαι)για να μην ψαχνεις αδικα το μπλογκ ειναι τεραστιο.
δεν θα κοιταξω σημερα το λινκ συγχωρεσε με , (δεν ξερω γιατι, σημερα πρεπει να μου βαλανε 4?5? και δεν εχω τον απαραιτητο χρονο.)
απο αυριο με το καλο.
άμα δεν σου αρέσουν οι ειλικρινέις ανθρώποι σημαίνει δεν σου αρέσει να ακούς πάντα την αλήθεια αλλά όποτε γουστάρεις, δηλάδη θα προτιμούσες κάποιος να σου πει ότι είσαι όμορφη ενώ αυτός πιστέυει το αντίθετο, ή ότι δεν σε κερατώνει ενώ το κάνει.
επίσης πιστεύω πως όποιος τα έχει καλά με τον εαυτό του τα έχει με όλους καλά, αρα αυτό που είπες ότι "ανεβάζει" τον εαυτό του στα μάτια του είναι δικαιολογία.
και δύο στιχάκια
"ψάχνεις νόημα να βρεις κ' όταν το βρεις απορείς, πόσο γρήγορα ξεβάφει, και τι μένει τελικά, η αλήθεια είναι μια, πως αλήθεια δεν υπάρχει"
maxairitsas
"you don't want the truth, truth is boring" robbiw williams
Ειλικρινεια μονο με τον εαυτο σου.
Δινεις στον αλλον αυτο που θελει, σου δινει και εκεινος αυτο που θελεις και ειστε χαρουμενοι.
Αν θελω κριτικη θα παω στον ψυχολογο μου και θα προσεξω τι μου πει καθως και ο ιδιος δεν γινεται να ειναι 100% αντικειμενικος.
Δεν την θελω την ειλικρινεια και την αληθεια του αλλου, ετσι κιαλλιως αν δεν ειμαι ετοιμη να δω κατι δεν θα το δω οσο κιαν μου ζαλιζεις τον ερωτα.
…………………………………………………………………………………………
Σε αυτές τις γραμμές νομίζω ότι κρύβεται η ουσία του Post.
Την αλήθεια την βλέπουμε όλοι ή με το να μας την δείχνουν οι άλλοι ή σπάζοντας κάποια στιγμή τα μούτρα μας πάνω της.
Σίγουρα ο πιο ανώδυνος τρόπος είναι ο 1ος .
Ο 2ος όμως είναι ο πιο σίγουρος.
Ίσως ένας συνδυασμός των δύο θα ήταν το καλύτερο. Οκ, do it your way αλλά κράτα και τα αυτιά σου ανοιχτά, ίσως η σύγκρουση να πονέσει λιγότερο.
νικ, ο ψυχολόγος όπως τον ξέρω εγώ δεν είναι για να σου κάνει κριτική... ούτε καν για να σε φέρει έτσι ώστε να μπορέσεις να κάνεις εσύ την δική σου αυτοκριτική... τα περισσότερα προβλήματα πλέον βασίζονται στην έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μας και την μη ικανότητα να τον προστατέψουμε επαρκώς και νομίζω οι μοντέρνες θεραπείες προς αυτή την κατεύθυνση στοχεύουν.
κατά τ'άλλα κανείς δεν είναι τέλειος και η κριτική μπορεί να είναι θετική κι επικοδομητική, χωρίς να χρειάζεται να είναι από ειδικούς.
καλημέρες
Συμφωνώ μαζί σου, αλλά δυστυχώς, και το τίμιο πονάει. Απλά μάλλον το ζητούμενο είναι να τα βρούμε πολύ καλά με τον εαυτό μας και τους στόχους μας για να μην μας βασανίζουν για πολύ οι πληγές.
Vasvoe, συμφωνω μαζι σου σε οτι ειπες για τον ψυχολογο.
Παρατηρω οτι στις κοινωνικες σχεσεις υπαρχουν συγκεκριμενες κατευθυνσεις συμπεριφορας.
Δεν συνηθιζω να εχω προβλημα να ακουσω τι εχει να πει καποιος για εμενα αλλα σπανια ειναι καθαρο απο εγωιστικα κινητρα.
Μου εχουν κανει εποικοδομιτικη κριτικη κατα καιρους. Αλλα αυτο αποτελει εξαιρεση στον κανονα.
άμα δεν σου αρέσουν οι ειλικρινέις ανθρώποι σημαίνει δεν σου αρέσει να ακούς πάντα την αλήθεια αλλά όποτε γουστάρεις.
*****************************
αμ τι? οποτε γουσταρεις εσυ η ο διπλα?
χοχοχοχοχοχοχο
και για να σοβαρευτω
ο τιμιος ανθρωπος, δεν θα πει ψεμματα απο πεποιθηση, δεν θα σε κλεψει, δεν θα σε εμπλεξει σε απατη, γενικα ειναι ενας ανθρωπος που πορευεται ετσι στην ζωη του και μου δημιουργει εμπιστοσυνη οποια αποφαση παρει οσον αφορα την σχεση του μαζι μου, και αν του βγει λαθος και πληγωθω,ε, τα λαθη ανθρωπινα ειναι.
Ο "ειλικρινης" ειναι ανθρωπος συνηθως που κρυβεται πισω απο λεξεις οπως "αποψη" "ενδιαφερον" "για το καλο μου" και μπορει να το πιστευει, αλλα δεν εχει συναισθηση των οριων του , δεν σεβεται την ατομικοτητα μου και την ικανοτητα μου να επεξεργαστω καποια πραγματα, δεν εχει την κατανοηση και την απαραιτητη ψυχολογια να αφησει να κανει λαθος ο αλλος και να μαθει με τον δικο του ρυθμο, δεν εχει τακτ αλλα ωμοτητα και πληγωνει με αλλοθι.
(τσουβαλιαζω και τα βαζω ολα μαζι αλλα you got the picture)
οαντα ρωτας απεξω απεξω να δεις αν ο αλλος θελει η δεν θελει να μαθει κατι,παντα αν υπαρχει ο παραγοντας σεβασμος και ασε τον αλλον να κανει τα λαθη του(ποιος εισαι συ ο μπαμπας η ο κηδεμονας του?) η αληθεια ειναι καλοδεχουμενη.
αν η δικη μου υποδοχη ειναι οση ενα πενηνταρακι-τοσο αντεχω να δω/ακουσω-και η αληθεια σου ειναι οσο ενα τουβλο, θα με σκισεις.
και μπορει και η αληθεια σου να ισχυει για σεν λογω των δικων σου βιωματων αλλα να μην ισχυει καθολου για μενα.
διαφωνω και στους ορισμους που δινεις(τους ειδα και τους ευαισθητους-μαρτυρες που μου πινανε το αιμα)
και στο θεμα αυτογνωσιας.
Το οτι ξερω που ειναι οι αδυναμιες μου δεν σημαινει οτι στματανε αυτοματα να με πονανε /ενοχλουνε.
προσωπικα, αν μιλησω για μενα καθαρα- ειμαι πολυ ανεξαρτητη μεσα στο μυαλο μου.
δεν θελω κανεναν να μου λεει πως θα επρεπε να νιωθω, η να ασκησει κριτικη επανω μου
"σκεφτεσαι χαζα" πχ
θα του φαω το λαρυγγγι
συμφωνώ με τον θινκμορσπικλες πως
"Αν έχεις αυτογνωσία κανείς δεν μπορεί να σε προσβάλλει με τις "αλήθειες" του" γιατί όταν έχεις βρει τις "αλήθειες"
σου έχεις κατασταλάξει ή αν είσαι στο ψάξιμο πιθανόν να θες να ακούσεις και των αλλονών για να αποφασίσεις πώς θα είναι η δική σου.
αλλά σαφώς ισχύει και το "οτι ξέρω που ειναι οι αδυναμίες μου δεν σημαινει οτι στματανε αυτοματα να με πονανε /ενοχλουνε." αφού στο κάτω κάτω αν δεν με ενοχλούσαν δεν θα ήταν πια αδυναμίες, γιατί θα τις είχαν ξεπεράσει, σωστά;
καμιά φορά με ενοχλεί να μου δίνουν συμβουλές αλλά καταλαβαίνω μετά πως η ενόχληση προήρθε από δική μου αλαζονική διάθεση στιλ "ποιος είσ εσύ που θα μου πεις εμένα".
δεν θέλω να βουλώσω το στόμα κανενός ανεξάρτητα αν μου αρέσουν αυτά που λέει ή όχι και είναι δική μου δουλειά πώς θα το χειριστώ. αλλά έχω και δικαίωμα να προστατευτώ αν νιώθω ευάλωτη οπότε...
μάλλον ο καθένας πρέπει να βρει τις ισορροπίες του ανάμεσα στα μεν και δε ώστε να μην μπαίνουν οι άλλοι στον χώρο του αλλά κι αυτός να μην επεμβαίνει π.χ. προσπαθώντας να τους μάθει τρόπους
Think more
ερμηνευεις και βαζεις ολους σε τσουβαλι ως προς το γιατι γραφουν δημοσια η μου φαινεται?
ας παρουμε για παραδειγμα εμενα.
Μπορει να ειμαι ψωνιο και να θελω ΜΟΝΟ καλα λογια.
Μπορει να γραφω γιατι θελω καποιος καπου καποτε να με καταλαβει.
μπορει να γραφω δημοσια γιατι θελω να μελετησω τις ανθρωπινες συμπεριφορες.
Μπορει να θελω να εκδωθω σε βιβλιο η να βρω δουλεια η να γραφω δημοσια γιατι ετσι αυτοπειθαρχουμαι να γραφω καθε μερα η η η η
δεν θα αναλυσουμε τους λογους για τους οποιους καποιος γραφει δημοσια γιατι πολυ απλα δεν ξερουμε, δεν μπορουμε να ειμαστε στο μυαλο του.
και εφοσον δεν ξερουμε δεν μπορουμε να επιβαλλουμε αυτα που θεωρουμε δικες μας αληθειες και οροι, αν ο αλλος δεν το νιωθει ετσι.
αρκετα νομιζω με τα πρεπει και τους αγγραφους κανονες.
η κριτικη ειναι πολυ διεδομενη στην ελλαδα και ειλικρινα, για τα δικα μου δεδομενα, ενδειξη κακης παιδειας και τροπων.
Για μενα η κριτικη επιτρεπεται αναμεσα σε ατομα που εχουν στενη επαφη και πεφοσον εχει δωθει το πρασινο φως μεταξυ τους.
αν η κριτικη επιβληθει μεσα στο πλαισιο της λογικης, αν δεν αντεχεις μην γραφεις, λυπαμαι αλλα η πραξη και φραση αυτη φτανει να μου αποδειξει οτι ο αλλος δεν μιλαει εχοντας την καρδια του στο χερι, αλλα μεσα σε ενα πλαισιο σχεδον παιδικης τσατιλας που αυτος ενδιαφερθηκε για τα γραπτα σου και συ δεν ενδιαφερεσαι για το τι εχει να πει.
ενδιαφερομαι για ολα οσα μου γραφουν, προσωπικα, και δεν το θεωρω αλαζονια το να πω "ποιος εισαι εσυ?" απο την στιγμη που μονος του αυτο κριθηκε καλυτερος/σοφοτερος /ουατεβερ και θεωρει οτι χρειαζομαι βοηθεια.
μονος του βαζει τον προβολεα και το μικροσκοπιο μου πανω του για να κρινω ανα αυτα που λεει εχουν υποβαθρο και θα επρεπε να τα παρω στα σοβαρα.
και τελος παντω στα 35 χρονια μου, οσοι με συμβουλεψαν ηταν ανθρωποι που δεν ειχαν και κατι καλυτερο να κανουν.
(παντα μιλαμε για insollicited advice,rude even, απο αγνωστους)
ειμαι υπερβολικα εγωιστρια η προσπαθω να δειξω ως που δεχομαι παρεμβολη?( και ειναι αδιαπραγματευτο)
Οποιο κι αν ειναι το πορισμα, και η αποφαση, ειναι στο μυαλο και στην καρδια του καθενος.
αν ειναι ελλατωμα, χαιρομαι που ειναι απο αυτα που δεν πληγωνουν τους αλλους.
αν ειναι δικαιωμα μου-οπως πιστευω- θα ηταν πολυ ανακουφιστικο να μην παλεψω εστω μια φορα για τα αυτονοητα.
:)
Η ειλικρίνεια είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ, και μάλιστα η ασφαλέστερη. Η ειλικρίνεια αποτελεί επένδυση, δε σε αφήνει ποτέ εκτεθειμένο. Είναι η ύστατη μέθοδος ΑΥΤΟπροστασίας. Αυτό είναι το μόττο μου, μ' αυτό πορεύομαι όλα αυτά τα χρόνια.
Ετσι, όταν κάποια στιγμή λιγουρευτώ κάποιον, θα το εξομολογηθώ στο σύντροφό μου, γιατί εκτός από εραστές είμαστε και φιλαράκια και για να μεταθέσω το βάρος της πνευματικής απιστίας από τη δικιά μου ψυχή στην ψυχή τη δική του.
(η ειλικρίνεια ξαλαφρώνει)
Οταν δω μια φίλη μου να έχει παχύνει ασυγχώρητα, θα της το πω, γιατί "όποιος αγαπά, πονάει" όπως λέει ο σοφός λαός κι εγώ οφείλω να κάνω την καλή μου πράξη για σήμερα.
(η ειλικρίνεια σου κλείνει θέση στον παράδεισο)
Σε μια συζήτηση θα προβάλλω τη ριζοσπαστική δική μου άποψη, όπου οι άλλοι με κοιτάν σαν το ούφο, πλην όμως ενδιαφέρον ούφο
(η ειλικρίνεια σε κάνει δημοφιλή και σου εξασφαλίζει χαρτάκια με τηλέφωνα)
Νομίζω λοιπόν ότι επιλέγοντας την οδό της ειλικρίνειας πράττω καλά. Το ότι ο σύντροφός μου και η φίλη μου καταρρακώνονται, το ότι άτομα με πιο πεζές, αλλά σωστότερες απόψεις παραγκωνίζονται, στο όνομα αυτής της ειλικρίνειας, με προβληματίζει βέβαια, αλλά τί να κάνουμε, κάθε πόλεμος έχει τις απώλειές του.
Και η ζωή είναι πόλεμος, σωστά;
Aν εσυ θεωρεις την ζωη πολεμο, και τα φτιαξεις πχ μαζι μου που δεν την θεωρω, τοτε ναι οφειλεις να εισαι τιμιος και να μου το πεις, να ξερω οτι θα μουρθουν αδεσποτες σταμ καλα του καθουμενου.
Νομιζω οτι υπαρχει κυριως θεμα κοινων εννοιων στις λεξεις.
Την αληθεια παντα την ελεγα και παντα την υπερσαπιζομουν, νομιζω φαινεται απο το μπλογκ μου, τον τροπο σκεψεως.
Ομως καποια στιγμη καταλαβα οτι το να inflict pain, μονο και μονο στο ονομα της αληθειας ηταν χαζο και cruel.
και παντα ο αλλος θα σε πληγωνε και μετα θα αναρωτιοσουν γιατι.
Ναι στην αληθεια οταν ομως το οφελος ειναι obvious, για τον αλλον, και οχι με τα δικα μας στανταρτ , οποτε και παλι, προσοχη.
για να δωσω το παραδειγμα.
Πεθαινει καποιος απο Καρκινο.
Φοβαται οικτρα τον θανατο.
Του το λετε?( assuming οτι δεν ειστε ουτε γιατρος, παρα μονο φιλος απλος)
Προσωπικα τεινω προς το οχι.
Σε μια μερα δεν θα προλαβει να περασει στην αποδοχη, δεν μπορει να το αλλαξει, και θα υποστει πονο...ουσιαστικα χωρις λογο.
ναι εχει δικαιωματα, ναι ηθικα υπαρχει θεμα, αλλα ανθρωπιστικα, ειναι σκληρο και δεν νομιζω να το εκανα, η εστω θα τον ρωταγα αν εχει κατι αν θελει να το μαθει.
Το ιδιο αν η φιλη μου εχει 3 παιδια, δεν εχει στον ηλιο μοιρα και ο αντρας της την απαταει. Που θα παει?
Γιατι να της δωσω την καθημερινη κολαση?
Απο την αλλη, αν το αντεχω, ας μου πει ο γκομενος μου οτι του αρεσει η τυπισσα στον δρομο, αν υπαρχει το οφελος να εχουμε οντως μια πολυ δεμενη σχεση στην οποια απλα κοιταει.
απο την αλλη αν δεν αντεχει στην σκεψη οτι τα ειχα με αλλον πριν απο κεινον, δεν υπαρχει λογος να διευκρινιζω πως ξεκινησε η κολλητη μου σχεση με τον ταδε, ασχετα αν εγω δεν εχω προβλημα να το πω.
( και σoρι γιαυτο που θα πω, αλλα δεν εχω δει και πολλα δειγματα οπου ο διπλα αντεχει την αληθεια, δεν ζηλευει, δεν τρελλαινεται με την διαφορετικοτητα σκεψης (μου) :P)
Λίλη, το ποστ μου ήταν αυτοσαρκαστικό.
Πράγμα που θα πει ότι συμφωνώ με τις θέσεις σου.
Post a Comment