Αυτοκριτικη

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ



«Αγαπητοί συντάκτες, αφορμή για το πόνημά μου στάθηκε το άρθρο του paparazzi της 27ης Σεπτεμβρίου. Και συγκεκριμένα οι λόγοι για τους οποίους μας αρέσει να είμαστε Έλληνες.
Να με συμπαθάτε αγαπητοί, αλλά επειδή, τέτοιες στιγμές, βγαίνει το εθνικιστικό μας και νομίζουμε πως, όλοι εμείς, οι κοιλαράδες του καναπέ πήραμε Πανευρωπαϊκό, καλό θα ήταν να θυμόμαστε και γιατί ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ να είμαστε Ελληνες (ή δεν θα έπρεπε να γουστάρουμε).
Και επειδή δεν είμαι εκπρόσωπος κανενός, παρά μόνο του εαυτού μου, ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑΤΙ:
- Κάθε νίκη που πανηγυρίζεται στην Ομόνοια έχει μέσα και το σύνθημα "Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ - Αλβανέ -Αλβανέ"
- Γλύφουμε τους ξένους τα καλοκαίρια (για να τους τα πάρουμε) και κάθε ανέραστη τουρίστρια (προφανείς λόγοι), γινόμαστε σούργελα όταν βγούμε εκτός συνόρων αλλά έχουμε πρόβλημα να κρατήσει Αλβανός τη σημαία μας σε παρέλαση.
- Ο Δήμαχος του Ευόσμου (ή του Κορδελιού ήταν απαγορεύει στα δημοτικά λεωφορεία να παίρνουν αλλοδαπούς.
- Δεν έχουμε αίσθηση του μέτρου. Πανηγυρίζουμε τη Eurovision σαν να πήραμε την Πόλη, αλλά αποχαυνωμένοι από τη σκουπιδοτηλεόραση, δεν ξέρουμε ότι έχουμε στείλει δορυφόρο στο διάστημα.
- Έχουμε χάσει την ιστορική μας μνήμη. Ο Παναγούλης είναι απλά ένας σταθμός του ΜΕΤΡΟ, η 17η Νοέμβρη τρομοκρατική οργάνωση και το "Σαν βγω απ' αυτή τη φυλακή", τραγούδι του Σφακιανάκη.
- Είμαστε ο ορισμός του τζάμπα μάγκα. Πάντα έτοιμοι να πάρουμε τα όπλα για να σφάξουμε τους Τούρκους, αλλά το ίδιο έτοιμοι να πεταχτούμε μέχρι Τουρκία για φτηνά ψώνια (κι ας φωνάζουν οι Κούρδοι).
- Πάσχουμε από καλπάζουσα μεγαλομανία. Οι Αμερικάνοι υπάρχουν μονάχα για να σαμποτάρουν το μεγαλείο του έθνους μας, οι Δανοί θέλουν να μας πάρουν την δαφνοστεφανομένη φέτα και οι Ευρωπαίοι γενικά παλεύουν να μας υποτάξουν στον επάρατο καθολικισμό. Εμείς όχι μόνο δεν φταίμε αλλά παρακολουθούμε και αμέτοχοι.
- Ανακαλύψαμε τη χοληστερίνη και σπάμε κάθε ρεκόρ στα σχετικά αθλήματα. Από τους πρώτους στην Ευρώπη σε παχυσαρκία, καρδιοπάθειες και εμφράγματα. Σε λίγο θα είμαστε όλοι καθιστά κτήνη (σαν κάτι Νότιους Αμερικάνους) και οι χοντροί κώλοι μας δεν θα ξεκολλάνε από τον καναπέ. Αλλά είμαστε ωραίοι έτσι;
- Παλεύουμε απεγνωσμένα να κατοχυρώσουμε την ελληνικότητα του σφαγέα της Ανατολής Αλέξανδρου.
- Σχετικά με το παραπάνω -η περήφανη στάση μιας πόλης-κράτους που αποφασίζει να μην συμμετάσχει σε επεκτατικό πόλεμο και εκφράζεται με το "πλην Λακεδαιμονίων" είναι υποτιμητική έκφραση για εμάς.
- - Είμαστε θύματα της αλόγιστης κατανάλωσης και επιμένουμε, βουτηγμένοι στα χρέη, να θεωρούμε πως είμαστε "άρχοντες".
- - Κάποτε ο χουντικός, σκληροπηρυνικός (θιασώτης παραθρησκευτικών οργανώσεων) Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος χτυπούσε πρωτιές από δημοτικότητα.
- Ο άνθρωπος που δεν έκανε ποτέ τίποτα στην πολιτική ζωή του, αποτυχημένος κομματικά και ακροδεξιών πεποιθήσεων (όποτε είχε πολιτικό πόστο) Κ. Στεφανόπουλος, χτυπούσε κορυφή στις λίστες δημοτικότητας, όσο ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
- Είμαστε τόσο συνειδητοποιημένα Ελληναράδες, που σκάμε χιλιάδες Ευρώ για να πάμε εξωτερικό και όταν βρεθούμε έξω τρέχουμε να βρούμε μπουζουξίδικο 3ης διαλογής.
- Αγοράζουμε τζιπ 2.000 κυβικών για να μποτιλιαριστούμε στην Βουλιαγμένης.
- Βρωμίζουμε ότι ακουμπάμε. Από παραλία μέχρι ιδέα.
- Ψηφίζουμε με άκρως πολιτικά κριτήρια. Γιατί δεν γουστάρουμε να είναι ο τάδε με τα ξινά μούτρα στο Υπουργείο, για να δοκιμάσουμε και κάτι άλλο, γιατί μας έταξαν βολεματάκι. Και μετά τους βρίζουμε όλους, αλλά όχι και τον εαυτό μας που τους ανέχεται.
- Έίμαστε οι ιδανικοί πελάτες στους οποίους μπορούν να πουληθούν τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
- Μας ταϊζει η μαμά μέχρι να πάμε 45 χρονών (μετά πεθαίνει). - Τα παιδιά μας είναι πάντα τα καλύτερα και τα πιό αδικημένα (να έτρωγαν και λίγο παραπάνω ....).
- - Τα αγαπημένα μας αστεία έχουν να κάνουν με αδελφές αλλά ξερογλυφόμαστε τα βράδια στη Συγγρού και παζαρεύουμε με τις τραβεστί.
- Πάμε διακοπές στην Καραϊβική και τις Μαλδίβες, πληρώνουμε μια ζωή τα διακοποδάνεια και δεν κάνουμε μπάνιο αφού οι θάλασσα εκεί είναι χειρότερη από τη νερολακούβα απέναντι από το σπίτι μας.
- Είμαστε "ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας"
- Και βεβαίως "ωχ αδερφέ, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;"
- Ερωτευόμαστε με πάθος, παντρευόμαστε αυτή που μας λέει η μαμά και την κερατώνουμε με τη γραμματέα που έχει την ανάγκη μας.
- Κοροϊδεύουμε τους ξένους αλλά κάνουμε απεγνωσμένες προσπάθειες να γίνουμε σαν αυτούς.
- Θέλουμε μόνο δικαιώματα.
- Κλέβουμε όταν πρέπει να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
- Έχουμε ήρωες, που είναι θεοί μέχρι να γίνουν κρέατα, ηλίθιοι, άσχετοι στην πρώτη στραβή. Και να δεν κάνουν στραβή δεν τρέχει τίποτα
- Είμαστε περήφανοι για τους αρχαίους, αλλά δεν ξέρουμε αν έχουν κάνει τίποτα άλλο εκτός από τον Παρθενώνα.
- Βλέπουμε με παραμορφωτικά γυαλιά. Όταν σφάζουμε εμείς είμαστε απελευθερωτές (Ελληνικός Στρατός στην Τουρκία, όταν σφάζουν οι άλλοι είναι φονιάδες (Μικρασιατική Καταστροφή αμέσως μετά).
- Το ιδανικό της Δημοκρατίας είναι βαθειά ριζωμένο μέσα μας. Άλλο τώρα που νοσταλγούμε τον Παπαδόπουλο κάθε φορά που μας τη βαράει.
- Είμαστε οι πρώτοι σε όλη την Ευρώπη (αλλά δεν ξέρουμε σε τι).
- Είμαστε οι πρώτοι σε όλο τον κόσμο (αλλά δεν ξέρουμε σε τι).
- Είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε για τα ιδανικά μας. Αρκεί να μην χρειαστεί να κουνηθούμε από τον καναπέ


δεν το εγραψα εγω obviously, δεν σκαμπαζω απο πολιτικη, αλλα το βρηκα σε μερικα σημεια πολυ αστειο και σωστο, το δανειστηκα λοιπον
απο το φορουμ στο οποιο το βρηκα.