Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P


Thursday, December 28, 2006

Aftermath

Και αφου βουτηχτηκα ολοκληρη σε μια πισινα ανασφαλειας, βγηκα ξενερωμενη με την παρτη μου, με τα παντα.Διαβασα το χτεσινο ποστ και εβαλα τα γελια.
Ξερω ομως τι μου φταιει.
Μου την σπαει που καποια πραγματα εχουν μεινει μεσα μου, που καποιοι φοβοι μου χτυπανε την πορτα στην παραμικρη παραφωνια.Το μυαλο μου εχει συνηθως τον ελεγχο, αλλα δεν ειναι ευκολη δουλεια, με κουραζει.
Με ενοχλει που μερικες φορες αλλαζει η διαθεση μου λογω εξωτερικου παραγοντα.
Νιωθω εντονα αγαπη, ερωτα, ποθο, προσμονη αλλα εξισου εντονα και τα αρνητικα, και αυτο με γεμιζει κουραση, ξενερωνω μολις κοπασει η θυελλα συναισθηματων μεσα μου.



Με ξυπνησε το τηλεφωνο.
"δε καταλαβαινα τι ελεγε το κινητο σου, ηταν στα ελληνικα"
εσκασα στα γελια
"πες οτι δεν μπορουσες να περιμενεις να ξυπνησω"
"α (υπερβολη) σε ξυπνησα;"
Ειναι ωραιο συναισθημα να ξερεις οτι σε θελουν.


Δεν μπορω πραγματικα να καταλαβω ολες οσες και οσους μολις βλεπουν δειγματα οτι ο αλλος απομακρυνεται, ΤΟΤΕ νιωθουν, τοτε θελουν, τοτε προσπαθουνε, τοτε ολα.
Ισως δεν εχουν νιωσει πονο απορριψης πραγματικης, η ισως εχουν νιωσει και γιαυτο προσπαθουν να ξαναγραψουν την ιστορια, κατα καποιο τροπο, τι να πω;
Και γω διαλεγω ακαταλληλα ατομα.
Δεν ειναι τυχαιο.
Ομως αυτο το φτυνεις-κολλαω δεν το εχω αναπτυξει ακομα, ευτυχως.
Εγω ειμαι σαν την μυγα με το μελι...
Μελι δωσε μου σε σημειο να παθω ναυτια, και δεν θα ξεκολλησω ποτε.
Ο περισσοτερος κοσμος ομως ειναι τσιγγουνης με το μελι, το προσεξατε;
"γιατι να τον κανω μαγκα και να του πω τι ωραιος που ειναι;" "γιατι να της πω οτι την αγαπαω; Μετα θα χασω ολο τον ελεγχο και το παιχνιδι."
Μαλακιες.
Δεν μπορω να διανοηθω να ειμαι με καποιον και να μην του λεω συνεχεια το ποσο ομορφος/sexy/καλος ειναι, το ποσο πολυ με κανει ευτυχισμενη, το ποσο τον θελω, το ποσο τον καμαρωνω, το ποσο πιστευω σε κεινον.Και ποσο σπανια νιωθω ετσι για καποιον.
Granted, καποιοι μπορει και να βαρεθηκανε στο παρελθον(αλλα ειναι ακομα στην ζωη μου, εστω και με αλλη μορφη, αυτο λεει κατι) η να με εχουν σιγουρη, but its their loss και το πιστευω αυτο 100%. Αν δεν μπορεις να αγαλιασεις μεσα σου που ενα αλλο ατομο σε βρισκει φανταστικο η σε εκτιμα και σου το λεει αντι να προσπαθει να σε μειωσει, ε τοτε καλυτερα να διαλυθει ο ανιερος δεσμος.


Εχω πλεον επαφη με ολους τους πρωην μου, που ηθελα. Ολοι αναπολουν την ικανοτητα να νιωθουν ζεστα, ασφαλεια, top of the world, king of the fucking universe.Δεν ημουν bitch, δεν ημουν ουτε geysha.
Ημουν ερωτευμενη.
Και γενναιωδωρη με τις λεξεις και τα χαδια μου, ακριβως οπως θελω να ειναι και ο αλλος μαζι μου, ειδαλλως ας παιξουμε μπιριμπα.

Βλεπω την κολλητη μου, σφιγγεται.
Πες το το ρημαδι, κι ας μην σου το εχει πει εκεινος.
" σ'αγαπαω"
Τι θα παθεις; Το πολυ πολυ να σου πει οτι δεν νιωθει το ιδιο, αλλα τουλαχιστον θα ξερεις, no games.Πες οτι νιωθεις, χαρισε σ'αυτον που λες οτι αγαπας, πολυτιμα συναισθηματα, οτι ειναι αποδεκτος, αρεστος, ποθητος, αφου τα νιωθεις πες τα του.Δειξε τα, κανε του ερωτα με τροπους που θα καταλαβει. Κανε πραγματα που σε εμπνεει μονο εκεινος και δεν θα εκανες με καποιον τυχαιο.
Μην τσιγγουνευεσαι ρε με την καρδια σου. Ζησε.


Ξυπνησα και ενιωσα το δερμα μου απαλο.
Δεν ξερω πως να το εξηγησω, δεν το επιασα. Το ενιωσα οτι ηταν πιο απαλο, πιο θελκτικο, η φωνη μου εβγαινε πιο γουργουριστη, ημουν γεματη ναζι, γεματη γουτσου.Πιο βαθια και βραχνη αλλα απαλη.
Sexy. Αυτη ειναι η λεξη

Σηκωθηκα, χτενιστηκα, αδειασα τα σκουπιδια, εφτιαξα τσαι, μιλησα με τον πρωην για το παιδι, αλλα ολα ηταν...δεν μπορω να το εξηγησω.
Νιωθω οτι αν βγω εξω, το σωμα μου ειναι σε mode=attraction.
Ενω δεν εχω τετοια διαθεση-νοητικα τουλαχιστον.

Eιπαμε, οταν συναισθηματικα σε πιανει το bunjee jumping, και οι ορμονες σου ειναι all over the place, βγαινεις καπως απυηδησμενος.(πως γραφεται;)
Im too old for this shit.
Im too old for MY shit.
Και ενταξει να με πιανει μια φορα τον μηνα η συναισθηματικη αναμπουμπουλα/αναγκη, το ελεγχω. Κλειδαμπαρωνομαι στο σπιτι και φωναζω για χαδια οπως η γατα μου οταν εχει καψες.
Τωρα να με πιανει και mid month?


Χτες μια υποψια αιματος μου θυμισε την καλοκαιρινη μου αιμορραγια.


Αν ειναι να καθε φορα που θα ανεβαζω πυρετο να εχει αντικτυπο στα γυναικολογικα μου, there for στην συναισθηματικη μου ζωη, και στην εικονα που εχω για τον εαυτο μου, παω να το ραψω.

Ε μα.



0 comments:

My first book

My first book
A funny Homebirth