Και ξαφνικα, λες κατι αφηρημενα, μια ερωτηση, και η απαντηση, η αντιδραση σε χτυπαει στο στομαχι σαν πετρα.
Και η αμαξα, ξαναγινεται κολοκυθα.
Τοσο απλα.
Αναδημοσιευστε ό,τι θελετε αρκει να βάλετε πηγή από κάτω.
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Η αναδημοσιευση των σκιτσων και φωτογραφιων επιτρεπεται κατοπιν αδειας για να νιωσω σημαντικη και γιατι δεν μεγαλωσατε σε σταβλο.:P
Tuesday, December 05, 2006
Posted by Lili at 5:39 PM
My first book
A funny Homebirth
6 comments:
όντως
αλλά πολλές φορές και πολύ πιο απλά..
:**
Γιατί έχω την εντύπωση πως ήθελες απεγνωσμένα να γίνει κολοκύθα;
απεγνωσμενα; δεν θα το ελεγα
χρειαζεται κλεαρχε, νε γινει εστω κολοκυθακι για να νιωσεις την ενωση μεσα σου την ωρα που ενωνεται το εξω σου.
αλλιως ειναι απλως τριβη.
Μήπως μου ξέφυγε κάτι; Μήπως δεν κατάλαβα κάτι καλά; Δεν μιλάγαμε για το γνωστό παραμύθι της Σταχτοπούτας; Κάτι μεταφορικό που να σημαίνει την επιστροφή στην "ωμή πραγματικότητα"; (Τόσο έξω έπεσα;)
Αχ αυτές οι κολοκύθες... Μακάρι να μπορούσαμε να τις κρατήσουμε μακριά... Ή απλά να τις έχουμε μόνο σε σούπες ;)
Κλεαρχε εχεις δικιο, το πηρα aπο την αναποδη:P
Post a Comment